Europejski Korpus Szybkiego Reagowania

Europejski Korpus Szybkiego Reagowania

Odznaka Europejskiego Korpusu Szybkiego Reagowania.
kreacja 1992
Kraj
5 państw członkowskich Niemcy Belgia Hiszpania Francja Luksemburg 6 krajów stowarzyszonych Austria Grecja Włochy Polska Rumunia Turcja
Rodzaj Personel na poziomie korpusu
Efektywny 835 (siedziba w 2018 r.)
Garnizon Strasburg ( Francja )
Przezwisko Eurokorpus
oficer dowodzący gen. broni Laurent Kołodziej (od 5 września 2019)

Europejski szybkiej reakcji korpusu (CRR-E) , albo Eurocorps , jest corps- wojsko członków personelu zawierający kontyngenty pięciu europejskich krajach jak również sześć związane krajach.

Zaangażowany jako całość, może dowodzić nawet 60 000 żołnierzy sił lądowych. Jej siedziba znajduje się w Strasburgu , we Francji .

Historia

14 października 1991, dwa lata po utworzeniu brygady francusko-niemieckiej , Francja i Niemcy ogłaszają chęć kontynuowania integracji europejskiej do poziomu korpusu .

Podczas szczytu francusko-niemieckiego w La Rochelle of22 maja 1992 r., prezydent François Mitterrand i kanclerz Helmut Kohl decydują się na utworzenie organu europejskiego lub Eurokorpusu. Będzie to otwarte dla wszystkich narodów Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE). 19 czerwca Porozumienie Petersberskie określa misje, które mogą być powierzone temu nowemu europejskiemu korpusowi armii zmechanizowanej: wspólna obrona krajów sojuszniczych, misje pokojowe lub misje pokojowe na rzecz Organizacji Narodów Zjednoczonych i Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, a także misje humanitarne. 21 stycznia 1993, porozumienie SACEUR oddaje europejski organ do dyspozycji Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO). 1 st października tego samego roku, w siedzibie organu europejskiego przeniósł się do Strasburga , europejskiej stolicy.

W następnych latach, wiele krajów europejskich dołączył do francusko-niemieckiej inicjatywy: Belgia,25 czerwca 1993, Hiszpania wł.1 st lipiec 1.994i Luksemburg na7 maja 1996 r..

Korpus europejski bierze udział w paradzie 14 lipca 1994 roku na Polach Elizejskich. Ogłoszono ją operacyjną w grudniu 1995 roku .

W 1996 roku europejski organ ma następujące jednostki: 1 st Dywizja Pancerna francuskiej, niemieckiej 10. Dywizji Pancernej, 1 st belgijski Dywizji Zmechanizowanej z firmą luksemburskim 21 th brygady zmechanizowanej hiszpańskiej piechoty i brygady francusko-niemieckiej , która jest powiedzmy 50 000 ludzi, 645 ciężkich czołgów, 1400 lekkich pojazdów opancerzonych i 360 sztuk artylerii. Z wyjątkiem brygady francusko-niemieckiej i wielonarodowej brygady wsparcia dowodzenia – które podlegają dowództwu korpusu europejskiego nawet w okresach braku zaangażowania – pozostałe jednostki są w czasie pokoju zależne od swojego sztabu narodowego.

Od maja 1998 do grudnia 1999 w byłej Jugosławii zaangażowane były cztery kolejne kontyngenty z dowództwa korpusu europejskiego . Od kwietnia do października 2000 r. generał dowodzący korpusem europejskim objął dowództwo Sił Kosowskich (KFOR).

29 maja 1999 r.Francja i Niemcy proponują oddanie organu europejskiego w służbę Unii Europejskiej .

W 2002 roku został przekształcony w Europejski Korpus Szybkiego Reagowania (CRR-E) decyzją z 22 listopada 1999 roku.

Odznaka

Odznakę na piersi wykonał oficer z urzędu pracy francuskich sił zbrojnych, podpułkownik Pellabeuf. Odznaka ta, zatwierdzona 18 czerwca 1993 r. pod numerem G4000, została wyprodukowana przez firmę Delsart i na polecenie Szefa Sztabu Generalnego Clerca założona po raz pierwszy 5 listopada 1993 r. podczas oficjalnej uroczystości. korpusu oraz w obecności ówczesnych ministrów obrony trzech uczestniczących krajów (Niemiec, Francji i Belgii).

Jej opis to „odznaka w kształcie tarczy symbolizującej obronę kontynentu europejskiego”.

Europa jest reprezentowana przez dwóch symboli:

Miecz przypomina nam, że to ciało to duża jednostka wojskowa.

Dowódcy Eurokorpusu


Organizacja

O wykorzystaniu Eurokorpusu w działaniu decyduje pięć państw ramowych. Wspólna komisja, złożona z szefów sztabu obrony i dyrektorów politycznych MSZ każdego z tych narodów, zbiera się corocznie, aby podjąć wszystkie ważniejsze decyzje dotyczące korpusu.

Europejski Korpus Szybkiego Reagowania nie podlega żadnej organizacji wojskowej, to komitet ocenia wnioski o pomoc od organizacji wielonarodowych, takich jak:

Korpus może być również rozmieszczony na korzyść państw ramowych. Jego dowództwo zapewnia generał korpusu armii jednego z państw ramowych na dwuletnią kadencję.

Siedziba

Główna siedziba CRR-E („  Kwatera główna Eurokorpusu EC HQ  ”) znajduje się w dzielnicy Aubert de Vincelles , w Neuhof , w Strasburgu . On także służył tymczasowo, budynek n o  7 Sturm zadokować przy Sądzie . Jego centrum telekomunikacyjne i informatyczne znajduje się na terenie Médard, wybudowanym w 1999 roku, tuż obok dzielnicy Aubert de Vincelles .

Siedziba składa się z następujących jednostek:

Niemiecki The Spanish The francuski i niderlandzki są językami urzędowymi. Angielski jest językiem operacyjnym.

Siła robocza

Według kraju, od 6 kwietnia 2018 r.:

Zobowiązania

Członkowie uczestniczący

Stali członkowie ( kraje ramowe ) Inne kraje uczestniczące tylko w sztabie generalnym ( kraje stowarzyszone )

Źródła

Bibliografia

  1. Wydanie — 10 kwietnia 1996 .
  2. Jean-Dominique Merchet , „  W Strasburgu jąka się Eurokorpus. Personel jest europejski, ale jednostki pozostają krajowe.  » , O wyzwoleniu (konsultowane 14.02.2021 )
  3. (en-US) „  Commander  ” , na temat Eurocorps (dostęp 14 lutego 2021 r. )
  4. „  eurocorps  ” , na eurocorps.wifeo.com (dostęp 14 lutego 2021 r. )
  5. „  Siły Szybkiego Reagowania UE. Eurocorps on call od 1 lipca  ” , na B2 The geopolitical Europe blog ,6 czerwca 2016(dostęp 14 lutego 2021 )
  6. "  Obrona. Rumunia wstępuje do Eurokorpusu  ” , Les Latest Nouvelles d'Alsace ,7 kwietnia 2016(dostęp 14 lutego 2021 )
  7. „  Austria dołącza do klubu narodów związanych z „Eurokorpusem”(12.07.21)  ”

Bibliografia

Uzupełnienia

Dogłębne odczyty

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne