Conus (muszla)
Conus
Różne gatunki szyszek.
Uprzejmy
Conus Linnaeus , 1758
Synonimy
-
Africonus Petuch, 1975
-
Afroconus Petuch, 1975
-
Ammirales Schepman, 1913
-
Asperi Schepman, 1913
-
Asprella Schaufuss, 1869
-
Chelyconus Mörch, 1842
-
Cleobula Iredale, 1930
-
Conasprella Thiele, 1929
-
Coronaxis Swainson, 1840
-
Cucullus Röding, 1798
-
Cylinder Montfort, 1810
-
Cylindrus Deshayes, 1824
-
Darioconus Iredale, 1930
-
Bawełna Dauciconus , 1945
-
Dendroconus Swainson, 1840
-
Embrikena Iredale, 1937
-
Endemoconus Iredale, 1931
-
Eugeniconus da Motta, 1991
-
Floraconus Iredale, 1930
-
Gastridium Mödeer, 1793
-
Hermes Montfort, 1810
-
Kermasprella Powell, 1958
-
Lautoconus Monterosato, 1923
-
Leporiconus Iredale, 1930
-
Leptoconus Swainson, 1840
-
Lilliconus Raybaudi Massilia, 1994
-
Lithoconus Mörch, 1852
-
Magelliconus da Motta, 1991
-
Mamiconus Cotton & Godfrey, 1932
-
Phasmoconus Mörch, 1852
-
Pionoconus Mörch, 1852
-
Profundiconus Kuroda, 1956
-
Purpuriconus da Motta, 1991
-
Rhizoconus Mörch, 1852
- Spinoconus
-
Stephanoconus Mörch, 1852
-
Strioconus Thiele, 1929
-
Taranteconus Azuma, 1972
-
Textilia Swainson, 1840
-
Thoraconus da Motta, 1991
-
Tuliparia Swainson, 1840
-
Turriconus Shikama & Habe, 1968
-
Virgiconus Cotton, 1945
-
Virroconus Iredale, 1930
Do rodzaju stożka Zbiera się 626 gatunki z „muszli” ( skorupiaki ślimaków prosobranch ). Znanych jest również bardzo wiele gatunków kopalnych. Większość z tych gatunków jest trująca, a większe są niebezpieczne dla ludzi.
Opis
Są to mięczaki ślimakowe średniej lub dużej wielkości, wydłużone i mniej lub bardziej stożkowate w zależności od gatunku, które często prezentują efektowne zdobienie na poszukiwanej skorupie. Wierzchołek muszli może być zaokrąglony, płaski, wypukły, spiczasty lub mieć kilka punktów, które pomagają określić wiele gatunków.
Siedlisko i dystrybucja
Ten rodzaj jest dość typowy dla ciepłych wód tropikalnych mórz i oceanów, zwłaszcza ekosystemów koralowych . Jednak kilka gatunków jest przystosowanych do umiarkowanych środowisk, takich jak południowoafrykańskie wybrzeże wokół Przylądka Dobrej Nadziei lub chłodniejsze wody południowej Kalifornii , a kilka gatunków (nie niebezpiecznych) występuje w Morzu Śródziemnym .
prawie wszystkie są gatunkami science fiction: szyszki żyją w ciągu dnia w ukryciu, w piasku lub w skałach, a wychodzą tylko w nocy, aby się pożywić. Dlatego stosunkowo rzadko można spotkać żywy okaz podczas pływania lub nurkowania w ciągu dnia.
Ekologia i zachowanie
Zwierzęta te są nocnymi łowcami, żerującymi odpowiednio do gatunku bezkręgowców lub małych rybek, na które polują na czatach. Czekają nieruchomo, aż ofiara się zbliży, a następnie wyrzucają za pomocą syfonu ząb korzeniowy w kształcie harpuna , pokryty jadem ( konotoksyną ), który paraliżuje ofiarę i bardzo szybko ją zabija. Następnie połykają go przez rozciągnięte usta i chowają się, aby strawić.
Szyszki mają trzy główne rodzaje diety (nie zawsze wyłączne): zwierzęta mięsożerne, mięczaki lub rybożerne.
- W dżdżownice jedzenia zużywają się wieloszczet ( nereis , Eunicidae ): Conus capitaneus , Conus coronatus , Conus ebraeus , Conus flavidus , imperialis stożka , Conus Leopardus , C lividus , stożka mil , Conus nussatella , Conus qurcinus , Conus striatellus , Conus vexillum , Conus violaceus , Conus virgo ...
- Molluscivorous jeść głównie inne ślimaków: Conus aulicus , Conus episcopatus , Conus Gloriamaris , stożek marmurowy , Conus pennaceus , Conus retifer , stożek tekstylny ...
- Ryb jeść jeść małe ryby, które na żywo lub spędzić noc w pobliżu dna :: Conus CONSOR , Conus Catus , Conus ermineus , C. geographus , Conus magus , Conus Mediterraneus , Conus radiatus , Conus Tulipa ...
Jednak niektóre gatunki mają mieszaną lub oportunistyczną dietę, na przykład Conus striatus (mięczaki rybożerne).
Szyszki pożerające dużą zdobycz potrzebują niezwykle silnego jadu, aby zamrozić swoje ofiary w miejscu bez czasu na oddalenie się, co zmniejszyłoby szanse dotarcia do nich mięczaka. Dlatego z żywymi szyszkami należy obchodzić się ostrożnie lub nie obchodzić się z nimi wcale, jeśli gatunek nie jest znany. Generalnie, małe szyszki mają użądlenie niewiele bardziej bolesne niż pszczoły, ale jad niektórych dużych gatunków tropikalnych może być śmiertelny dla ludzi: powoduje paraliż (zwłaszcza mięśni oddechowych), a następnie śmierć w 70% przypadków u ludzi , w ciągu dwóch godzin. Jad ten jest przedmiotem badań zespołów biochemików, w szczególności zespołu z Lourdes Cruz na Filipinach. Najbardziej niebezpiecznymi gatunkami dla ludzi są Conus aulicus , Conus aureus , Conus consors , Conus geographus (potencjalnie śmiertelny jad), Conus magnificus , Conus magus , Conus marmoreus , Conus obscurus , Conus pennaceus , Conus striatus , Conus tekstylny ( potencjalnie śmiertelny jad) śmiertelny ) i Conus tulipa (lista niepełna). Są to głównie gatunki brązowe z białymi trójkątami, chociaż ten płaszcz można znaleźć również u znacznie mniej niebezpiecznych gatunków.
Lista gatunków
Według World Register of Marine Species (25 sierpnia 2013) :
-
Conus abbas Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus abbreviatus Reeve, 1843
-
Conus abrolhosensis Petuch, 1987
-
Conus Achatinus Gmelin, 1791
-
Conus aculeiformis Reeve, 1844
-
Conus acutangulus Lamarck, 1810
-
Conus acutimarginatus G. B. Sowerby II, 1866
-
Conus adami Wils, 1988
-
Conus adamsonii Broderip, 1836
-
Conus Advertisex (Garrard, 1961)
-
Conus aemulus Reeve, 1844
-
Conus africanus Kiener, 1845
-
Conus alabaster Reeve, 1849
-
Conus alainallaryi Bozzetti & Monnier, 2009
-
Conus albellus Röckel & Korn, 1990
-
Conus albuquerquei Trovão, 1978
-
Conus alconnelli da Motta, 1986
-
Conus alexandrei (Limpalaër & Monnier, 2012)
-
Conus algoensis Sowerby I, 1834
-
Conus alisi Moolenbeek , Röckel & Richard, 1995
-
Conus allamandi (Petuch, 2013)
-
Conus allaryi Bozzetti, 2008
-
Conus amadis Gmelin, 1791
-
Conus ambiguus Reeve, 1844
-
Conus ammiralis Linnaeus, 1758
-
Conus amphiurgus Dall, 1889
-
Conus amplus Röckel & Korn, 1992
-
Conus anabathrum Crosse, 1865
-
Conus anabelae Rolán & Röckel, 2001
-
Conus anaglypticus Crosse, 1865
-
Conus andamanensis E. A. Smith, 1879
-
Conus andremenezi Olivera & Biggs, 2010
-
Conus anemon Lamarck, 1810
-
Conus angasi Tryon, 1884
-
Conus angioiorum Röckel & Moolenbeek, 1992
-
Conus anthonyi (Petuch, 1975)
-
Conus antoniomonteiroi Rolán, 1990
-
Conus aphrodite Petuch, 1979
-
Conus aplustre Reeve, 1843
-
Conus araneosus sensu Lightfoot, 1786
-
Conus arangoi Sarasúa, 1977
-
Conus archetypus Crosse, 1865
-
Conus Archon Broderip, 1833
-
Conus arcuatus Broderip & GB Sowerby I, 1829
-
Conus ardisiaceus Kiener, 1845
-
Conus arenatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus aristophanes G. B. Sowerby II, 1857
-
Conus armadillo Shikama, 1971
-
Conus armiger Crosse, 1858
-
Conus articulatus Sowerby II, 1873
-
Conus artoptus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus asiaticus da Motta, 1985
-
Conus ateralbus Kiener, 1845
-
Conus athenae Filmowanie, 2011
-
Conus atimovatae (Bozzetti, 2012)
-
Conus atlanticoselvagem Afonso & Tenorio, 2004
-
Conus attenuatus Reeve, 1844
-
Conus augur Lightfoot, 1786
-
Conus aulicus Linnaeus, 1758
-
Conus aurantius Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus auratinus da Motta, 1982
-
Conus aureonimbosus Petuch, 1987
-
Conus aureus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus auricomus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus aurisiacus Linnaeus, 1758
-
Conus australis Holten, 1802
-
Conus austroviola Röckel & Korn, 1992
-
Conus axelrodi Walls, 1978
-
Conus babaensis Rolán & Röckel, 2001
-
Conus baccatus G. B. Sowerby III, 1877
-
Conus baeri Röckel & Korn, 1992
-
Conus baileyi Röckel & da Motta, 1979
-
Conus bairstowi Sowerby III, 1889
-
Conus bajanensis Nowell-Usticke, 1968
-
Conus balabacensis Filmer, 2012
-
Conus balteatus Sowerby II, 1833
-
Conus bandanus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus barbieri G. Raybaudi Massilia, 1995
-
Conus barthelemyi Bernardi, 1861
-
Conus bartschi G. D. Hanna i Strong, 1949
-
Conus bayani Jousseaume, 1872
-
Conus Bayeri Petuch, 1987
-
Conus beatrix Tenorio, Poppe & Tagaro, 2007
-
Conus beddomei G. B. Sowerby III, 1901
-
Conus belairensis Pin & Leung Tack in Pin, 1989
-
Conus belizeanus (Petuch i Sargent, 2011)
-
Conus bellocqae van Rossum, 1996
-
Conus bellulus Rolán, 1990
-
Conus bengalensis (Okutani, 1968)
-
Conus berdulinus Veillard, 1972
-
Conus bertarollae Costa i Simone, 1997
-
Conus bessei Petuch, 1992
-
Conus betulinus Linnaeus, 1758
-
Conus biancae Bozzetti, 2010
-
Conus biliosus (Röding, 1798)
-
Conus binghamae Petuch, 1987
-
Conus biraghii (G. Raybaudi, 1992)
-
Conus blanfordianus Crosse, 1867
-
Conus boavistensis Rolán i Fernandes, 1990
-
Conus bocagei Trovão, 1978
-
Conus boeticus Reeve, 1844
-
Conus boholensis Petuch, 1979
-
Conus bondarevi Röckel & G. Raybaudi Massilia, 1992
-
Conus bonfigliolii (Bozzetti, 2010)
-
Conus borgesi Trovão, 1979
-
Conus boschorum Moolenbeek & Coomans, 1993
-
Conus boucheti Richard, 1983
-
Conus boutetorum Richard & Rabiller, 2013
-
Conus bozzettii Lauer, 1991
-
Conus brasiliensis Clench, 1942
-
Conus brianhayesi Korn, 2001
-
Conus broderipii Reeve, 1844
-
Conus bruguieri Kiener, 1846
-
Conus brunneofilaris Petuch, 1990
-
Conus brunneus Wood, 1828
-
Conus bruuni Powell, 1958
-
Conus bulbus Reeve, 1843
-
Conus bullatus Linnaeus, 1758
-
Conus buniatus (Bozzetti, 2013)
-
Conus burryae Clench, 1942
-
Conus buxeus (Röding, 1798)
-
Conus byssinus (Röding, 1798)
-
Conus cocoa Ferrario, 1983
-
Conus caillaudii Kiener, 1845
-
Conus cakobaui Moolenbeek , Röckel & Bouchet, 2008
-
Conus calhetae Rolán, 1990
-
Conus californicus Reeve, 1844
-
Conus cancellatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus canonicus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus capitanellus Fulton, 1938
-
Conus capitaneus Linnaeus, 1758
-
Conus capreolus Röckel, 1985
-
Conus caracteristicus Fischer von Waldheim, 1807
-
Conus cardinalis Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus cargilei Coltro, 2004
-
Conus caribbaeus Clench, 1942
-
Conus carioca Petuch, 1986
-
Conus carnalis G. B. Sowerby III, 1879
-
Conus catus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus cebuensis Wils, 1990
-
Conus cedonulli Linnaeus, 1767
-
Conus centurio Born, 1778
-
Conus cepasi Trovão, 1975
-
Conus ceruttii Cargile, 1997
-
Conus cervus Lamarck, 1822
-
Conus chaldaeus (Röding, 1798)
-
Conus chiangi (Azuma, 1972)
-
Conus chiapponorum Lorenz, 2004
-
Conus chytreus Tryon, 1884
-
Conus ciderryi da Motta, 1985
-
Conus cinereus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus cingulatus Lamarck, 1810
-
Conus circumactus Iredale, 1929
-
Conus circumcisus Born, 1778
-
Conus clarus E. A. Smith, 1881
-
Conus claudiae Tenorio i Afonso, 2004
-
Conus clerii Reeve, 1844
-
Conus cloveri Walls, 1978
-
Conus cocceus Reeve, 1844
-
Conus coccineus Gmelin, 1791
-
Conus coelinae Crosse, 1858
-
Conus coffeae Gmelin, 1791
-
Conus coletteae (Petuch, 2013)
-
Conus colmani Röckel & Korn, 1990
-
Conus colombi (Monnier i Limpalaër, 2012)
-
Conus colombianus Petuch, 1987
-
Conus comatosa Pilsbry, 1904
-
Conus compressus G. B. Sowerby II, 1866
-
Conus consors G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus corallinus Kiener, 1845
-
Conus coriolisi Röckel , Richard i Moolenbeek, 1995
-
Conus coronatus Gmelin, 1791
-
Conus crioulus Tenorio i Afonso, 2004
-
Conus crocatus Lamarck, 1810
-
Conus crotchii Reeve, 1849
-
Conus cumingii Reeve, 1848
-
Conus cuna Petuch, 1998
-
Conus cuneolus Reeve, 1843
-
Conus curassaviensis Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus curralensis Rolán, 1986
-
Conus cuvieri Crosse, 1858
-
Conus cyanostoma A. Adams, 1855
-
Conus cylindraceus Broderip & GB Sowerby I, 1830
-
Conus dalli Stearns, 1873
-
Conus damasoi Cossignani, 2007
-
Conus damottai Trovão, 1979
-
Conus dampierensis Coomans & Filmer, 1985
-
Conus danilai Röckel & Korn, 1990
-
Conus daphne Boivin, 1864
-
Conus darkini Röckel , Korn & Richard, 1993
-
Conus daucus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus dayriti Röckel & da Motta, 1983
-
Conus decoratus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
-
Conus dedonderi (Goethaels i D. Monsecour, 2013)
-
Conus delanoyae Trovão, 1979
-
Conus delessertii Récluz, 1843
-
Conus delucai Coltro, 2004
-
Conus denizi (Afonso i Tenorio, 2011)
-
Conus derrubado Rolán & Fernandes, 1990
-
Conus desidiosus A. Adams, 1853
-
Conus deynzerorum Petuch, 1995
-
Conus diadema G. B. Sowerby I, 1834
-
Dyktator Conusa Melvill, 1898
-
Conus dieteri Moolenbeek , Zandbergen & Bouchet, 2008
-
Conus diminutus Trovão & Rolán, 1986
-
Conus dispar G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus distans Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus dondani Kosuge, 1981
-
Conus dorotheae Monnier i Limpalaër, 2010
-
Conus dorreensis Peron, 1807
-
Conus duffyi Petuch, 1992
-
Conus dusaveli (H. Adams, 1872)
-
Conus ebraeus Linnaeus, 1758
-
Conus eburneus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus echinophilus (Petuch, 1975)
-
Conus edaphus Dall, 1910
-
Conus ednae (Petuch, 2013)
-
Conus edwardpauli Petuch, 1998
-
Conus eldredi Morrison, 1955
-
Conus eleutheraensis (Petuch, 2013)
-
Conus elokismenos Kilburn, 1975
-
Conus emaciatus Reeve, 1849
-
Conus emarginatus Reeve, 1844
-
Conus emersoni G. D. Hanna, 1963
-
Conus empressae Lorenz, 2001
-
Conus encaustus Kiener, 1845
-
Conus episcopatus da Motta, 1982
-
Conus ermineus Urodzony, 1778
-
Conus erythraeensis Reeve, 1843
-
Conus escondidai Poppe & Tagaro, 2005
-
Conus estivali Moolenbeek & Richard, 1995
-
Conus eucoronatus Sowerby III, 1903
-
Conus eugrammatus Bartsch & Rehder, 1943
-
Conus eversoni Petuch, 1987
-
Conus evorai Monteiro, Fernandes & Rolán, 1995
-
Conus excelsus G. B. Sowerby III, 1908
-
Conus exiguus Lamarck, 1810
-
Conus eximius Reeve, 1849
-
Odkrywca Conus Vink, 1990
-
Conus exumaensis (Petuch, 2013)
-
Conus fantasmalis Rolán, 1990
-
Conus felitae Rolán, 1990
-
Conus felix Fenzan, 2012
-
Conus fenzani (Petuch i Sargent, 2011)
-
Conus fergusoni G. B. Sowerby II, 1873
-
Conus fernandesi Tenorio, Afonso & Rolán, 2008
-
Conus ferrugineus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus figulinus Linnaeus, 1758
-
Conus fijiensis Moolenbeek, Röckel & Bouchet, 2008
-
Conus fijisulcatus Moolenbeek , Röckel & Bouchet, 2008
-
Conus filmeri Rolán & Röckel, 2000
-
Conus fischoederi Röckel & da Motta, 1983
-
Conus flamingo Petuch, 1980
-
Conus flammeacolor Petuch, 1992
-
Conus flavescens G. B. Sowerby I, 1834
-
Conus flavidus Lamarck, 1810
-
Conus flavus Röckel, 1985
-
Conus flavusalbus Rolán & Röckel, 2000
-
Conus floccatus G. B. Sowerby I, 1841
-
Conus floridulus A. Adams i Reeve, 1848
-
Conus fluviamaris (Petuch i Sargent, 2011)
-
Conus fontonae Rolán i Trovão, 1990
-
Conus fragilissimus Petuch, 1979
-
Conus franciscoi Rolán & Röckel, 2000
-
Conus frausseni Tenorio & Poppe, 2004
-
Conus frigidus Reeve, 1848
-
Conus fulmen Reeve, 1843
-
Conus fumigatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus furnae Rolán, 1990
-
Conus furvus Reeve, 1843
-
Conus fuscoflavus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
-
Conus fuscolineatus G. B. Sowerby III, 1905
-
Conus gabelishi da Motta & Ninomiya, 1982
-
Conus gabrielae Rolán & Röckel, 2000
-
Conus garciai da Motta, 1982
-
Conus garywilsoni Lorenz & Morrison, 2004
-
Conus gauguini Richard i Salvat, 1973
-
Conus generalis Linnaeus, 1767
-
Conus genuanus Linnaeus, 1758
-
Conus geographus Linnaeus, 1758
-
Conus gigasulcatus Moolenbeek , Röckel & Bouchet, 2008
-
Conus gilberti (Bozzetti, 2012)
-
Conus giorossii Bozzetti, 2005
-
Conus gladiator Broderip, 1833
-
Conus glans Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus glaucus Linnaeus, 1758
-
Conus glenni Petuch, 1993
-
Conus glicksteini Petuch, 1987
-
Conus gloriakiiensis Kuroda & Itô, 1961
-
Conus gloriamaris Chemnitz, 1777
-
Conus glorioceanus Poppe & Tagaro, 2009
-
Conus gondwanensis Röckel & Moolenbeek, 1995
-
Conus gordyi Röckel & Bondarev, 2000
-
Conus goudeyi (Monnier & Limpalaër, 2012)
-
Conus gradatulus Weinkauff , 1875
-
Conus gradatus W. Wood, 1828
-
Conus grahami Röckel, Cosel & Burnay, 1980
-
Conus grangeri G. B. Sowerby III, 1900
-
Conus granulatus Linnaeus, 1758
-
Conus granum Röckel & Fischöder, 1985
-
Conus gratacapii Pilsbry, 1904
-
Conus grohi Tenorio i Poppe, 2004
-
Conus guanche Lauer, 1993
-
Conus gubernator Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus guidopoppei Raybaudi Massilia, 2005
-
Conus guinaicus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus guyanensis Van Mol, 1973
-
Conus habui Lan, 2002
-
Conus hamamotoi Yoshiba & Koyama, 1984
-
Conus hamanni Fainzilber & Mienis, 1986
-
Conus hanshassi (Lorenz i Barbier, 2012)
-
Conus harlandi Petuch, 1987
-
Conus havanensis Aguayo & Farfante, 1947
-
Conus helgae Blöcher, 1992
-
Conus henckesi Coltro, 2004
-
Conus hennequini Petuch, 1993
-
Conus hieroglyphus Duclos, 1833
-
Conus hirasei (Kuroda, 1956)
-
Conus hivanus Moolenbeek , Zandbergen & Bouchet, 2008
-
Conus honkeri Petuch, 1988
-
Conus hopwoodi Tomlin, 1937
-
Conus Howelli iredale, 1929
-
Conus hunti Wils i Moolenbeek, 1979
-
Conus hyaena Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus hybridus Kiener, 1845
-
Conus iansa Petuch, 1979
-
Conus ichinoseanus (Kuroda, 1956)
-
Conus ignotus Cargile, 1998
-
Conus iheringi Frenguelli, 1946
-
Conus ikedai Ninomiya, 1987
-
Conus immelmani Korn, 1998
-
Conus imperialis Linnaeus, 1758
-
Conus inconstans E. A. Smith, 1877
-
Conus infinitus Rolán, 1990
-
Conus infrenatus Reeve, 1848
-
Conus inscriptus Reeve, 1845
-
Conus insculptus Kiener, 1847
-
Conus iodostoma Reeve, 1843
-
Conus ione Fulton, 1938
-
Conusregularis G. B. Sowerby II, 1858
-
Conus isabelarum Tenorio & Afonso, 2004
-
Conus jacarusoi Petuch, 1998
-
Conus janowskyae (Tucker & Tenorio, 2011)
-
Conus janus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus jaspideus Gmelin, 1791
-
Conus jeanmartini G. Raybaudi Massilia, 1992
-
Conus jeffreyi (Petuch i Sargent, 2011)
-
Conus jickelii Weinkauff , 1873
-
Conus joliveti Moolenbeek , Röckel & Bouchet, 2008
-
Conus jorioi (Petuch, 2013)
-
Conus josephinae Rolán, 1980
-
Conus jourdani da Motta, 1984
-
Conus jucundus G. B. Sowerby III, 1887
-
Conus judaeus Bergh, 1895
-
Conus julieandreae Cargile, 1995
-
Conus julii Lienard, 1870
-
Conus kaiserae (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
-
Conus kalafuti da Motta, 1987
-
Conus kanakinus Richard, 1983
-
Conus kawamurai Habe, 1962
-
Conus kersteni Tenorio, Afonso & Rolán, 2008
-
Conus kerstitchi Walls, 1978
-
Conus kevani Petuch, 1987
-
Conus kiicumulus (Azuma, 1982)
-
Conus kimioi (Habe, 1965)
-
Conus kinoshitai (Kuroda, 1956)
-
Conus kintoki Habe & Kosuge, 1970
-
Conus klemae (bawełna, 1953)
-
Conus knudseni Sander, 1982
-
Conus Kohni McLean i Nybakken, 1979
-
Conus korni G. Raybaudi Massilia, 1993
-
Conus kostini Filmer, Monteiro, Lorenz & Verdasca, 2012
-
Conus kremerorum Petuch, 1988
-
Conus kuiperi Moolenbeek , 2006
-
Conus kulkulcan Petuch, 1980
-
Conus kuroharai (Habe, 1965)
-
Conus lamberti Souverbie, 1877
-
Conus Lani Crandall, 1979
-
Conus laterculatus G. B. Sowerby II, 1870
-
Conus laueri (Monnier & Limpalaër, 2013)
-
Conus lecourtorum (Lorenz, 2011)
-
Conus leekremeri Petuch, 1987
-
Conus legatus Lamarck, 1810
-
Conus lemniscatus Reeve, 1849
-
Conus lenavati da Motta & Röckel, 1982
-
Conus lenhilli Cargile, 1998
-
Conus lentiginosus Reeve, 1844
-
Conus leobottonii Lorenz, 2006
-
Conus leobrerai da Motta i Martin, 1982
-
Conus leopardus (Röding, 1798)
-
Conus levis (Bozzetti, 2012)
-
Conus levistimpsoni (Tucker, 2013)
-
Conus leviteni (Tucker, Tenorio i Chaney, 2011)
-
Conus lienardi Bernardi & Crosse, 1861
-
Conus lightbourni Petuch, 1986
-
Conus limpusi Röckel & Korn, 1990
-
Conus lindae Petuch, 1987
-
Conus lischkeanus Weinkauff , 1875
-
Conus litoglyphus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus litteratus Linnaeus, 1758
-
Conus lividus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus lizardensis Crosse, 1865
-
Conus lizarum (G. Raybaudi Massilia & da Motta, 1992)
-
Conus locumtenens Blumenbach, 1791
-
Conus Lohri Kilburn , 1972
-
Conus longilineus Röckel , Rolán & Monteiro, 1980
-
Conus longurionis Kiener, 1850
-
Conus lorenzi (Monnier i Limpalaër, 2012)
-
Conus loyaltiensis Röckel & Moolenbeek, 1995
-
Conus lozeti Richard, 1980
-
Conus lucasi (Bozzetti, 2010)
-
Conus luciae Moolenbeek, 1986
-
Conus lucidus W. Wood, 1828
-
Conus lugubris Reeve, 1849
-
Conus luquei Rolán i Trovão, 1990
-
Conus luteus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus lynceus G. B. Sowerby II, 1858
-
Conus mackintoshi (Petuch, 2013)
-
Conus madagascariensis G. B. Sowerby II, 1858
-
Conus madecassinus (Bozzetti, 2012)
-
Conus magellanicus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus magnificus Reeve, 1843
-
Conus magnottei Petuch, 1987
-
Conus magus Linnaeus, 1758
-
Conus Mahogani Reeve, 1843
-
Conus maioensis Trovão, Rolán & Félix-Alves, 1990
-
Conus malacanus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus mappa Lightfoot, 1786
-
Conus marchionatus Hinds, 1843
-
Conus marielae Rehder & Wilson, 1975
-
Conus marmoreus Linnaeus, 1758
-
Conus martensi E. A. Smith, 1884
-
Conus Mauricioi Coltro, 2004
-
Conus maya (Petuch i Sargent, 2011)
-
Conus mayaguensis Nowell-Usticke, 1968
-
Conus mazei Deshayes, 1874
-
Conus mcbridei Lorenz, 2005
-
Conus mcgintyi Pilsbry, 1955
-
Conus medoci Lorenz, 2004
-
Conus melissae Tenorio, Afonso & Rolán, 2008
-
Conus melvilli G. B. Sowerby III, 1879
-
Conus memiae (Habe i Kosuge, 1970)
-
Conus mercator Linnaeus, 1758
-
Conus merleti Mayissian, 1974
-
Conus messiasi Rolán & Fernandes, 1990
-
Conus micropunctatus Rolán & Röckel, 2000
-
Conus miles Linnaeus, 1758
-
Conus milesi E. A. Smith, 1887
-
Conus miliaris Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus milneedwardsi Jousseaume, 1894
-
Conus mindanus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus miniexcelsus Olivera & Biggs, 2010
-
Conus minnamurra (Garrard, 1961)
-
Conus miruchae Röckel , Rolán & Monteiro, 1980
-
Conus mitratus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus moluccensis Küster, 1838
-
Conus monachus Linnaeus, 1758
-
Conus monile Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus monilifer Broderip, 1833
-
Conus moolenbeeki Filmer, 2011
-
Conus mordeirae Rolán & Trovão, 1990
-
Conus moreleti Crosse, 1858
-
Conus morrisoni G. Raybaudi Massilia, 1991
-
Conus mozambicus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus mucronatus Reeve, 1843
-
Conus mulderi Fulton, 1936
-
Conus muriculatus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus mus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus musicus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus mustelinus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus namocanus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus nanus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus naranjus Trovão, 1975
-
Conus natalis Sowerby II, 1858
-
Conus navarroi Rolán, 1986
-
Conus neoguttatus da Motta, 1991
-
Conus neptunus Reeve, 1843
-
Conus niederhoeferi (Monnier, Limpalaër & Lorenz, 2012)
-
Conus nielsenae Marsh, 1962
-
Conus nigromaculatus Röckel & Moolenbeek, 1992
-
Conus nimbosus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus nobilis Linnaeus, 1758
-
Conus nobrei Trovão, 1975
-
Conus nocturnus Lightfoot, 1786
-
Conus nodulosus G. B. Sowerby II, 1864
-
Conus novaehollandiae A. Adams, 1855
-
Conus nucleus Reeve, 1848
-
Conus nussatella Linnaeus, 1758
-
Conus nux Broderip, 1833
-
Conus nybakkeni (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
-
Conus obscurus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus ochroleucus Gmelin, 1791
-
Conus oishii ( Shikama , 1977)
-
Conus oleiniki (Petuch, 2013)
-
Conus olgae Bacallado, Espinosa & Ortea, 2007
-
Conus olgiatii Bozzetti, 2007
-
Conus omaria Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus orbignyi Audouin, 1831
-
Conus orion Broderip, 1833
-
Conus ortneri Petuch, 1998
-
Conus ostrinus (Tucker i Tenorio, 2011)
-
Conus otohimeae Kuroda & Itô, 1961
-
Conus pacei Petuch, 1987
-
Conus pacificus Moolenbeek & Röckel, 1996
-
Conus pagodus Kiener, 1845
-
Conus papilliferus G. B. Sowerby I, 1834
-
Conus papuensis Coomans i Moolenbeek, 1982
-
Conus paraguana Petuch, 1987
-
Conus parascalaris Petuch, 1987
-
Conus parius Reeve, 1844
-
Conus parvatus Walls, 1979
-
Conus patae Abbott, 1971
-
Conus patglicksteinae Petuch, 1987
-
Conus patricius Hinds, 1843
-
Conus paukstisi (Tucker, Tenorio i Chaney, 2011)
-
Conus paulae Petuch, 1988
-
Conus paulucciae G. B. Sowerby III, 1887
-
Conus pauperculus G. B. Sowerby II, 1834
-
Conus pealii Green, 1830
-
Conus peli Moolenbeek, 1996
-
Conus penchaszadehi Petuch, 1986
-
Conus pennaceus Urodzony, 1778
-
Conus pepeiu Moolenbeek , Zandbergen & Bouchet, 2008
-
Conus pergrandis (Iredale, 1937)
-
Conus perplexus G. B. Sowerby II, 1857
-
Conus perprotractus Petuch, 1987
-
Conus pertusus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus pfluegeri Petuch, 2003
-
Conus philippii Kiener, 1845
-
Conus pica A. Adams i Reeve, 1848
-
Conus pictus Reeve, 1843
-
Conus pineaui Pin & Leung Tack, 1989
-
Conus planorbis Urodzony, 1778
-
Conus platensis Frenguelli, 1946 †
-
Conus plinthis Richard & Moolenbeek, 1988
-
Conus polongimarumai Kosuge, 1980
-
Conus poormani Berry, 1968
-
Conus portobeloensis Petuch, 1990
-
Conus poulosi Petuch, 1993
-
Conus praecellens A. Adams, 1855
-
Conus pretiosus G. Nevill & H. Nevill, 1874
-
Conus primus Röckel & Korn, 1990
-
Conus princeps Linnaeus, 1758
-
Conus priscai (Bozzetti, 2012)
-
Conus profundorum (Kuroda, 1956)
-
Conus proximus G. B. Sowerby II, 1860
-
Conus pseudaurantius Vink & Cosel, 1985
-
Conus pseudimperialis Moolenbeek , Zandbergen & Bouchet, 2008
-
Conus pseudocuneolus Röckel, Rolán & Monteiro, 1980
-
Conus pseudokimioi da Motta & Martin, 1982
-
Conus pseudonivifer Monteiro, Tenorio & Poppe, 2004
-
Conus pseudorbignyi Röckel & Lan, 1981
-
Conus pulcher (Lightfoot), 1786
-
Conus pulicarius Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus puncticulatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus purissimus Filmowanie, 2011
-
Conus purpurascens G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus pusio Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus queenslandis da Motta, 1984
-
Conus quercinus Lightfoot, 1786
-
Conus quiquandoni Lorenz i Barbier, 2008
-
Conus rachelae Petuch, 1988
-
Conus radiatus Gmelin, 1791
-
Conus rainesae McGinty, 1953
-
Conus ranonganus da Motta, 1978
-
Conus raoulensis Powell, 1958
-
Conus rattus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus raulsilvai Rolán, Monteiro & Fernandes, 1998
-
Conus rawaiensis da Motta, 1978
-
Conus recluzianus Bernardi, 1853
-
Conus recurvus Broderip, 1833
-
Conus reductaspiralis Walls, 1979
-
Conus regius Gmelin, 1791
-
Conus regonae Rolán & Trovão, 1990
-
Conus regularis G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus retifer Menke, 1829
-
Conus richardbinghami Petuch, 1993
-
Conus richardsae Röckel & Korn, 1992
-
Conus richeri Richard i Moolenbeek, 1988
-
Conus ritae Petuch, 1995
-
Conus rizali Olivera & Biggs, 2010
-
Conus roatanensis (Petuch i Sargent, 2011)
-
Conus roberti Richard, 2009
-
Conus robini (Limpalaër & Monnier, 2012)
-
Conus roeckeli Rolán, 1980
-
Conus rolani Röckel , 1986
-
Conus rosalindensis Petuch, 1998
-
Conus rosemaryae Petuch, 1990
-
Conus roseorapum G. Raybaudi & da Motta, 1990
-
Conus royaikeni (SG Veldsman, 2010)
-
Conus rufimaculosus Macpherson, 1959
-
Conus ruthae (Monnier & Limpalaër, 2013)
-
Conus rutilus Menke, 1843
-
Conus saecularis Melvill, 1898
-
Conus sagei Korn i G. Raybaudi Massilia, 1993
-
Conus sahlbergi da Motta & Harland, 1986
-
Conus salreiensis Rolán, 1980
-
Conus salzmanni G. Raybaudi-Massilia & Rolán, 1997
-
Conus sanderi Wils i Moolenbeek, 1979
-
Conus sandwichensis Walls, 1978
-
Conus sanguinolentus Quoy & Gaimard, 1834
-
Conus saragasae Rolán, 1986
-
Conus sargenti (Petuch, 2013)
-
Conus sauros Garcia, 2006
-
Conus sazanka Shikama, 1970
-
Conus scalaris Valenciennes, 1832
-
Conus scalarispira (Bozzetti, 2012)
-
Conus scalarissimus da Motta, 1988
-
Conus scalptus Reeve, 1843
-
Conus scariphus Dall, 1910
-
Conus schirrmeisteri Coltro, 2004
-
Conus scopulicola (Okutani, 1972)
-
Conus scopulorum van Mol, Tursch & Kempf, 1971
-
Conus scottjordani (Poppe, Monnier i Tagaro, 2012)
-
Conus sculletti Marsh, 1962
-
Conus sculpturatus Röckel & da Motta, 1986
-
Conus serranegrae Rolán, 1990
-
Conus sertacinctus Röckel , 1986
-
Conus shaskyi (Tenorio, Tucker & Chaney, 2012)
-
Conus shikamai Coomans, Moolenbeek & Wils, 1985
-
Conus sieboldii Reeve, 1848
-
Conus simonis Bozzetti, 2010
-
Conus skoglundae (Tenorio, Tucker i Chaney, 2012)
-
Conus smirna Bartsch & Rehder, 1943
-
Conus sogodensis (Poppe, Monnier i Tagaro, 2012)
-
Conus solangeae Bozzetti, 2004
-
Conus solomonensis Delsaerdt, 1992
-
Conus somalicus (Bozzetti, 2013)
-
Conus sorenseni Sander, 1982
-
Widmo Conusa Linnaeus, 1758
-
Conus sphacelatus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus spiceri Bartsch & Rehder, 1943
-
Conus spirofilis Habe & Kosuge, 1970
-
Conus splendidulus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus sponsalis Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus spurius Gmelin, 1791
-
Conus stanfieldi Petuch, 1998
-
Conus stearnsii Conrad, 1869
-
Conus stercusmuscarum Linnaeus, 1758
-
Conus stigmaticus A. Adams, 1855
-
Conus stimpsoni Dall, 1902
-
Conus stocki Coomans & Moolenbeek, 1990
-
Conus stramineus Lamarck, 1810
-
Conus straturatus G. B. Sowerby II, 1865
-
Conus striatellus Link, 1807
-
Conus striatus Linnaeus, 1758
-
Conus striolatus Kiener, 1845
-
Conus stupa (Kuroda, 1956)
-
Conus stupella (Kuroda, 1956)
-
Conus submarginatus G. B. Sowerby II, 1870
-
Conus suduirauti Raybaudi Massilia, 2004
-
Conus sugimotonis Kuroda, 1928
-
Conus sukhadwalai Röckel & da Motta, 1983
-
Conus sulcatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus sulcocastaneus Kosuge, 1981
-
Conus sunderlandi Petuch, 1987
-
Conus suratensis Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus sutanorcum Moolenbeek , Röckel & Bouchet, 2008
-
Conus suturatus Reeve, 1844
-
Conus swainsoni Estival & Cosel, 1986
-
Conus sydneyensis G. B. Sowerby III, 1887
-
Conus tabidus Reeve, 1844
-
Conus tacomae Boyer & Pelorce, 2009
-
Conus taeniatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus tagaroae (Limpalaër & Monnier, 2013)
-
Conus taslei Kiener, 1850
-
Conus telatus Reeve, 1848
-
Conus tenuilineatus Rolán & Röckel, 2001
-
Conus tenuistriatus Sowerby II, 1858
-
Conus teodorae Rolán & Fernandes, 1990
-
Conus teramachii (Kuroda, 1956)
-
Conus terebra Born, 1778
-
Conus terryni Tenorio & Poppe, 2004
-
Conus tessulatus Urodzony, 1778
-
Conus tethys (Petuch i Sargent, 2011)
-
Conus tevesi Trovão, 1978
-
Conus Textile Linnaeus, 1758
-
Conus thalassiarchus G. B. Sowerby I, 1834
-
Conus therriaulti (Petuch, 2013)
-
Conus thevenardensis da Motta, 1987
-
Conus thomae Gmelin, 1791
-
Conus tiaratus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus tiki Moolenbeek, Zandbergen & Bouchet, 2008
-
Conus timorensis Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus tinianus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus tirardi Röckel & Moolenbeek, 1996
-
Conus tisii T. C. Lan, 1978
-
Conus tornatus G. B. Sowerby I, 1833
-
Conus traillii A. Adams, 1855
-
Conus traversianus E. A. Smith, 1875
-
Conus trencarti Nolf & Verstraeten, 2008
-
Conus tribblei Walls, 1977
-
Conus trigonus Reeve, 1848
-
Conus trochulus Reeve, 1844
-
Conus troendlei Moolenbeek , Zandbergen & Bouchet, 2008
-
Conus trovaoi Rolán & Röckel, 2000
-
Conus tuberculosus Tomlin, 1937
-
Conus tulipa Linnaeus, 1758
-
Conus tuticorinensis Röckel & Korn, 1990
-
Conus Typhoon Kilburn, 1975
-
Conus unifasciatus Kiener, 1850
-
Conus vanhyningi Rehder, 1944
-
Conus vappereaui Monteiro, 2009
-
Conus variegatus Kiener, 1845
-
Conus varius Linnaeus, 1758
-
Conus vaubani Röckel & Moolenbeek, 1995
-
Conus Vautieri Kiener, 1845
-
Conus vayssierei Pallary, 1906
-
Conus velaensis Petuch, 1993
-
Conus venezuelanus Petuch, 1987
-
Conus ventricosus Gmelin, 1791
-
Conus venulatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus verdensis Trovão, 1979
-
Conus vexillum Gmelin, 1791
-
Conus victoriae Reeve, 1843
-
Conus vicweei Old, 1973
-
Conus vidua Reeve, 1843
-
Conus villepinii P. Fischer & Bernardi, 1857
-
Conus vimineus Reeve, 1849
-
Conus viola Cernohorsky, 1977
-
Conus violaceus Gmelin, 1791
-
Conus virgatus Reeve, 1849
-
Conus virgo Linnaeus, 1758
-
Conus visagenus Kilburn, 1974
-
Conus visseri Delsaerdt, 1990
-
Conus vittatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus voluminalis Reeve, 1843
-
Conus vulcanus Tenorio & Afonso, 2004
-
Conus wakayamaensis (Kuroda, 1956)
-
Conus wallacei (Lorenz & Morrison, 2004)
-
Conus wallangra (Garrard, 1961)
-
Conus wilsi Delsaerdt, 1998
-
Conus wittigi Walls, 1977
-
Conus worki Petuch, 1998
-
Conus xanthicus Dall, 1910
-
Conus xanthocinctus Petuch, 1986
-
Conus xicoi Röckel , 1987
-
Conus ximenes Gray, 1839
-
Conus yemenensis Bondarev, 1997
-
Conus zandbergeni Filmer & Moolenbeek, 2010
-
Conus zapatosensis Röckel , 1987
-
Conus zebra Lamarck, 1810
-
Conus zebroides Kiener, 1845
-
Conus zeylanicus Gmelin, 1791
-
Conus ziczac Mühlfeld, 1816
-
Conus zonatus Hwass w Bruguière, 1792
-
Conus zylmanae Petuch, 1998
Nazwy w synonimii
Odniesienia taksonomiczne
Uwagi i odniesienia
-
Światowego Rejestru Marine Species, obejrzano 25 sierpnia 2013
-
Według Johna Timbrella , The Poison Paradox: Chemicals as Friends and Foes , Oxford University Press,2005, 348 str. ( ISBN 0-19-280495-2 , czytaj online ) , „Urodzeni zabójcy”, str. 162
-
Röckel, D., Korn, W. i Kohn, A. (1995). Podręcznik żywych stożkowatych , tom 1: Indo-Pacific, Verlag Christa Hemmen (red.).
-
(w) Helen Marsh , „ Wstępne badania jadu szyszek ślimaków niektórych roślinożernych ” , Toxicon , vol. 8, N O 4,1970, s. 271–277 ( czytaj online ).
-
(w) C. geographus (University of Chicago).
-
(w) J. Nybakken, F. Perron (1988): "ontogenetic changes in the radula of Conus magus " Marine Biology 98, 239-242.
-
Annick Cojean, „ Lourdes Cruz: dama i jej podstępny zabójca ”, Le Monde ,2 stycznia 2010( czytaj online ), „70% ofiar umiera w mniej niż dwie godziny”