Te tajne komisje stanowią specyficzny tryb działania parlamentu francuskiego , bez rozgłosu debat . Tajna komisja odpowiada zamkniętej sesji zgromadzenia, zazwyczaj na wniosek określonej liczby jej członków.
Stanowią odejście od zasady nagłośnienia sesji i mają na celu niedopuszczenie do ujawnienia wrażliwych informacji wrogom narodu. We Francji podczas wojny 1870 , I i II wojny światowej w obu izbach parlamentu zorganizowano tajne komisje . Od tego czasu żadna z dwóch izb nie zasiadała w tajnym komitecie, ale dziś, w V Republice , ta procedura jest nadal przewidziana w konstytucji z 1958 r .
Protokoły z tych spotkań były sporządzane i publikowane po każdym konflikcie, przy czym publikacja ta musi być wcześniej zatwierdzona w głosowaniu przez dane zgromadzenie.
Od konstytucji z 14 września 1791 r. Przewidziano możliwość zasiadania w komisji tajnej (zwanej komisją ogólną ): „Organ ustawodawczy może w każdym czasie utworzyć komisję generalną. Pięćdziesięciu członków będzie miało prawo tego zażądać. W czasie trwania komitetu generalnego asystenci będą się wycofywać, przewodniczący będzie nieobsadzony, porządek będzie utrzymywał wiceprzewodniczący. ” .
W czasie wojny 1870 r . Iw przededniu powstania Komuny odbyły się trzy sesje Cesarskiego Ciała Ustawodawczego w formie tajnych komisji w sali obrad; czwarty, w Wersalu , 22 marca 1871 r., odbył się przez Zgromadzenie .
W III RP art. 5 ustawy konstytucyjnej z 16 lipca 1875 r., Przewidujący pracę w tajnej komisji, stanowi, że: „Każda izba może utworzyć tajną komisję na wniosek określonej liczby jej członków, ustalonej w drodze rozporządzenia . Następnie decyduje bezwzględną większością głosów, czy posiedzenie publiczne powinno zostać wznowione na ten sam temat. ” .
Z kolei w 1914 r. Art. 54 regulaminu Izby Poselskiej stanowi: „Izba może postanowić, że zostanie utworzona w formie tajnej komisji, zgodnie z art. 5 ustawy konstytucyjnej z dnia 16 lipca 1875 r. Wnioski o powołanie tajnej komisji, podpisane przez 20 członków, kierowane są do Prezydenta. Decyzja jest podejmowana bez debaty. ” .
W trakcie konfliktu doszło do opozycji między GQG a parlamentarzystami. Pierwsza dotyczy konieczności zachowania tajemnicy niezbędnej do prowadzenia operacji, druga wymaga wystarczającej wiedzy, aby móc wykonywać rolę przekazaną władzy ustawodawczej. Użycie tajnych komisji, zgodnie z przepisami prawa regulującymi funkcjonowanie III e Republika ale nie używany, wydaje się zapewniać rozwiązania.
Osiem tego typu sesji odbędzie się od czerwca 1916 do października 1917 w Palais Bourbon . W Senacie cztery inne sesje odbędą się między lipcem 1916 a październikiem 1917. Na przykład pierwsza sesja Izby jako tajnej komisji trwa siedem dni. Tematem debat są relacje parlamentu z dowództwem wojskowym, sytuacja w Verdun oraz sytuacja na froncie wschodnim .
W latach 1919-1925 raporty będą publikowane w Dzienniku Urzędowym . Przynajmniej dla Izby Deputowanych . Senat opublikował wszystko dopiero w 1968 roku.
Jak wskazuje Fabienne Bock, może wydawać się iluzoryczne, że sesje parlamentarne przed 900 osobami - razem w Izbie i Senacie - pozostają naprawdę tajne. Chociaż parlamentarzyści uroczyście zobowiązali się nie ujawniać niczego na temat debat, dziennikarze zostaną szybko poinformowani.
Musimy również docenić fakt, że kilku parlamentarzystów zostało oskarżonych o szpiegostwo na rzecz Niemiec. Zacytujmy Turmela, zastępcę Côtes-du-Nord, Accambraya, radykalno-socjalistycznego deputowanego Aisne. A także, że poziom tajemnic, o których można było dyskutować podczas tych komitetów, wydaje się bardzo ograniczony.
Podczas dziwnej wojny Senat został powołany dwukrotnie jako komisja tajna, 14 i 15 marca 1940 r. Oraz od 16 do 18 kwietnia 1940 r. W Palais Bourbon tajne komisje miały być powoływane kilka razy od 9 lutego i 10. 1940. Funkcjonowanie tych komitetów jest podobne do funkcjonowania poprzedniego konfliktu.
W ramach IV RP , artykuł 10 konstytucji 1946 roku stanowi, że „każdy z dwóch izb mogą stanowić tajny komitet” . Jednak możliwość ta nigdy nie będzie realizowany w ramach IV th Rzeczypospolitej.
W ramach V Republiki The konstytucja 1958 , w artykule 33 ustęp 2 stanowi, że „każdy zespół może siedzieć w tajnej komisji na wniosek Prezesa Rady Ministrów lub jedną dziesiątą swoich członków” . Przepis ten został przywołany tylko raz, 19 grudnia 1986 r., Ale nie zdobył wystarczającej liczby głosów, aby mógł zostać wdrożony.
Art. 6 rozporządzenia 58-1100 z dnia 17 listopada 1958 r. Przewiduje również możliwość podjęcia przez tajną komisję decyzji o nieudostępnianiu sprawozdania komisji śledczej. Przepis ten nigdy nie został wdrożony.
Artykuły:
Pracuje :