Francois Cochet

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym francuskiego historyka .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Francois Cochet

François Cochet podczas podpisywania kontraktów w 2013 roku. Biografia

Narodziny	21 stycznia 1954 Reims
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Historyk , profesor uniwersytecki

Inne informacje

Domena	Okres współczesny
Różnica	Nagroda Louisa-Marina (2015)

François Cochet jest francuskim historykiem urodzonym21 stycznia 1954w Reims , specjalista w walce z doświadczenia ( XIX th - XXI TH wiek), pamięć o wojnie i niewoli wojny.

Biografia

Urodzony w 1954, ukończył studia historyczne w 1978. W 1983 uzyskał doktorat podyplomowy na Uniwersytecie Paris VII pt. Rémois en guerre, 1914-1918: zeznania świadków i źródła pisane (pod kierunkiem Michelle Perrot), następnie w 1989 r. doktorat z uniwersytetów w Reims poświęcony Powrotowi i reintegracji więźniów deportowanych i potrzebnych, 1945-1954, na przykładzie Champenois (pod kierunkiem Maurice Vaïsse). Wreszcie w 1996 roku poparł jego upoważnienie do kierowania badaniami na temat wojen i wspomnień wojennych . (Maurice Vaïsse)

Najpierw był wykładowcą w Reims, został wybrany profesorem uniwersytetów w Limoges (2000-2002), następnie na Uniwersytecie Paul Verlaine w Metz (2002-2017), który w 2012 roku przekształcił się w Uniwersytet Lorraine-Metz. rozwinięte badania nad historią konfliktów i doświadczeniami bojowymi. Stworzył wraz ze swoim kolegą Olivierem Dardem (wybranym w 2013 roku na Uniwersytecie Paris-Sorbonne) tytuł magistra pt. Polityka i konflikty w ramach Uniwersytetu Lotaryńskiego , który łącząc kulturę polityczną i militarną czyni z niego oryginał dyplomu na poziomie krajowym.

Rozwijał liczne powiązania z instytucjami wojskowymi (region Terre Nord-Est, Centrum Doktryny Zatrudnienia i Dowodzenia (CDEC) Szkoły Wojskowej, Delegacja do dziedzictwa Armii - w tym owocna praca z ppłk Rémy Porte -, Center for Studies, Reserves and Partnership (CERPA) Szkoły Wojskowo-Powietrznej, członek jury CSEM 1991-2000) i od początku XXI wieku prowadzi kampanię na rzecz przywrócenia historii wojskowej zbyt często pogardzanej we Francji z powodu ideologii szory.

Od 1 st Wrzesień wykupu w 2017 rOn jest emerytowanym profesorem na University of Lorraine -Metz (wyjątkowa klasa, 2 nd Echelon). Na biurku został wybrany P R Julie Andurain utrwalaniu studia historii konflikt w Metz. Działalność badawcza François Cocheta doprowadziła go do udziału w wielu projektach muzealnych.

On był :

członek komisji etyki Centrum Pamięci Oradour-sur-Glane (2000-2002)
doradca Ministerstwa Obrony (Ministerstwo ds. Weteranów i Ofiar Wojny) ds. projektu Chemins de Mémoire (2000-2004)
członek komitetu naukowego Charles-de-Gaulle Memorial w Colombey les Deux Églises
członek komitetu naukowego projektu Portal bitew Wielkiej Wojny o Notre-Dame de Lorette - Vimy .
członek Rady Naukowej Badań nad Historią Obronności (CSRHD), do 2017 r.
członek komitetu naukowego włoskiego czasopisma Mondo Contemporaneo.
członek Krajowej Rady Naukowej Misji Stulecia Wielkiej Wojny.

Pozostaje do dziś:

członek Komitetu Naukowego Muzeum Wojny 1870 i aneksji od Gravelotte .
Przewodniczący Naukowej Rady Doradczej Verdun Memorial odwrzesień 2017.
Prezydent Letniego Uniwersytetu Muzeum Wielkiej Wojny w Pays de Meaux od 2013 roku.
członek Rady Naukowej Fondation Nationale du Souvenir de Verdun.

Wyróżnienia i hołdy

Krajowa Wielka Nagroda za Litery (1999)
Nagroda UNOR (National Union of Reserve Organizations and Reservist Organisations) 2015 i 2017 oraz Nagroda im. Louisa Marina Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, 2015.
Oficer Orderu Palm Akademickich
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury
Odznaka historyka armii, złoty echelon.
Podpułkownik Obywatelskiej Rezerwy Lotniczej (CERPA-Szkoła Wojskowa)

Jego francuscy i zagraniczni koledzy złożyli mu hołd w pracy opublikowanej pod kierunkiem Julie d'Andurain, François Audigier i Jean-Noël Grandhomme, The French and the Firearms od 1789 do współczesności, Hommage à François Cochet , Paris , Maisonneuve i Edycje Larose / Nouvelles, 2018, 423 s.

Publikacje

Wykluczeni ze zwycięstwa. Historia więźniów deportowanych i potrzebnych, 1945-1985 - SPM / Kronos, Paryż, 1992
Okupacje w Szampanii-Ardenach, 1814-1944 ( dyr .) - Presses Universitaires de Reims, 1996
Nieuzbrojeni żołnierze, niewola wojenna, podejście kulturowe - Bruylant, Bruksela, 1998
Wojna przemocy wobec ludności cywilnej w XX th wieku: aksjomatycznych, praktyk i wspomnień - (. Dir) Cahiers du CRHCEO, Uniwersytet w Metz, 2005
Amerykanie i Francja: Zobowiązania i reprezentacje (w reżyserii Marie-Claude Genet-Delacroix i Hélène Trocmé) - Maisonneuve i Larose, Paryż, 1999
Subversion, auto-subversion, contre-subversion , z Olivierem Dardem (dyr.) - Collection Actes acad commerciale, Riveneuve, Paryż, 2009
Ferdinand Foch (1851-1929), Naucz się myśleć , z Rémy Porte (reż.) - Soteca / 14-18, Saint-Cloud, 2010
Amerykańskie postawy, francuskie reakcje (Dir.) - Proceedings of theLuty 2008, Metz, CRULH, 2010
Pierre Messmer, na skrzyżowaniu wojskowych, kolonialnych, politycznych (z Maurice Vaïsse , Bernard Lachaise i François Audigier ), (dyr.) - Riveneuve, Paryż, 2012 ( ISBN 978-2360130924 )
Broń wojny, XIX th - XXI th century. Mity, symbole, realia - CNRS, Paryż, 2012 ( ISBN 978-227072962 )
Francuzi w wojnach, od 1870 do dnia dzisiejszego - Perrin, Paryż,maj 2017.
Dictionary of the Indochina War , Direction, z Rémy Porte - Collection Bouquins, Robert Laffont, Paryż (w przygotowaniu 2019).

Pierwsza wojna światowa

Rémois en guerre, 1914-1918, codzienna heroizacja - Presses Universitaires de Nancy, 1993
I wojna światowa: daty, tematy, imiona - Studyrama, Paryż, 2001
Bitwy nad Marną. Od l'Ourcq do Verdun (1914 i 1918) (reż.) - Soteca / 14-18, Saint-Cloud, 2004
Przetrwać front, 1914-1918, żołnierze między przymusem a zgodą - Soteca / 14-18, Saint-Cloud, 2005
1916-2006: Verdun na oczach świata (reż.) - Materiały z konferencji, która odbyła się w Verdun 23 i24 lutego 2006, Soteca / 14-18, Saint-Cloud, 2006.
1917, Z gór Szampanii do Verdun (dyr.) - Materiały z konferencji 24-25 maja 2007 r. (Mourmelon i Verdun), Soteca / 14-18, Saint-Cloud, 2008
Dictionary of the Great War , z Rémy Porte (reż.) - Collection Bouquins, Robert Laffont, Paryż, 2008, wznowienie 2013 ( ISBN 978-2221107225 )
Nieznani żołnierze Wielkiej Wojny - Soteca, Saint-Cloud, 2012 ( ISBN 978-2916385822 )
Wiara, religie i sacrum w Wielkiej Wojnie , współnadzór z Xavierem Bonifacem - Kolekcja Studia nad faktami religijnymi, Artois Presses Université, 2014, 291 s.
1914-1918: Koniec świata, początek wieku (2015 nagroda UNOR i nagroda im. Louisa Marina Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, 2015) - Perrin, Paryż, 2014 / przedruk w kieszeni, Tempus / Perrin, Paryż, 2017 .
1914: Wojna przed wojną. Perspektywy przyszłego konfliktu , reżyseria z Jean-Christophe Sauvage - Riveneuve, Paryż, 2015, 220 s.
Historia armii francuskiej, 1914-1918 , z Remy Porte (wyróżnienie za Nagrodę Erwana Bergota 2017 i Nagrodę UNOR, 2017) - Tallandier, Paryż, 2017

Druga wojna światowa

Żołnierze Śmiesznej Wojny - Kolekcja Życie codzienne, literatura Hachette, Paryż, 2004
Zrozumieć II wojnę światową - Studyrama, Paryż, 2005
De Gaulle and the Young Turks of Western Armies (1930-1945): pokolenie refleksji poddane próbie (reż.) - Riveneuve, Paryż, 2008

Zbieranie doświadczenia bojowego

Szkolenia żołnierzy pożaru, 19 th - 21 th stulecia (dir.) - Walka Experience Collection, tom I, Riveneuve, Paryż, 2011
Posłuszny i rozkazuj ogień - Zbiór doświadczeń bojowych, tom II, Riveneuve, Paryż, 2012, 413 s.
Środowiska walczące - Zbiór doświadczeń bojowych , tom III, Riveneuve, Paryż, 2013, 364 s.
Przeżycie traumatyczne - Zbiór doświadczeń bojowych, tom IV, Riveneuve, Paryż, 2014, 349 s.

François Cochet jest także autorem około stu artykułów i opublikowanych komunikatów naukowych. Był promotorem wielu prac magisterskich, prac dyplomowych i habilitacyjnych do badań bezpośrednich (HDR).

Uwagi i referencje

„ National Grand Prix 1999 ” , na www.culture.gouv.fr ,1 st październik 2002(dostęp 20 stycznia 2012 )
" François Cochet sheet " , na franceinter.fr ( konsultacja 21 grudnia 2012 )

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :