| iHeartMedia, Inc. | |
| kreacja | 1972 |
|---|---|
| Założyciele | Lowry Mays (en) |
| Forma prawna | Spółka private equity |
| Akcja | NASDAQ (IHRT) |
| Siedziba firmy |
San Antonio , Teksas Stany Zjednoczone |
| Kierunek | Rodzina Mays |
| Akcjonariusze | Bain Capital |
| Czynność | Transmisja radiowa ( w ) |
| Stronie internetowej | http://www.clearchannel.com |
iHeartMedia, Inc. , dawniej Clear Channel Communications , to amerykańska międzynarodowa korporacja zajmująca się reklamą audiowizualną , reklamą miejską oraz organizacją koncertów i festiwali .
Clear Channel ma swoje początki we Francji w 1921 roku: pierwsza firma billboardowa nosiła nazwę Dauphin OTA (Office Technique d'Affiche) i została założona przez Eugène Dauphin . Specjalizowała się w malowanych ścianach reklamowych oraz w panelach wielkoformatowych. W 1999 roku Clear Channel kupił firmę Dauphin.
Początkowo specjalizująca się w oznakowaniu miejskim, polegająca na umieszczaniu reklam na przystankach autobusowych, przez przypadek rozwinęła się w radio: w dniu bankructwa klienta powierzchni reklamowych Clear Channel z Teksasu, grupa odzyskała dwa radia na spłatę długów. Prezes dostrzegł wtedy możliwe synergie między reklamą radiową a reklamą miejską. Firma kupi wtedy wiele stacji radiowych, a następnie kanałów telewizyjnych.
W 2000 roku objęła w posiadanie grupę SFX Entertainment , największego organizatora koncertów w Stanach Zjednoczonych i zaczęła rozwijać się w tej dziedzinie kupując wiele sal koncertowych oraz negocjując z artystami wyłączność na organizację ich tras koncertowych. W 2005 roku został podzielony na trzy odrębne firmy: Clear Channel Communications, nadawcę radiowego; Clear Channel Outdoor, do reklamy miejskiej; oraz Live Nation , organizator imprez i pokazów. Rodzina Mays zachowuje skuteczną kontrolę nad trzema firmami i zajmuje stanowiska w zespołach zarządzających (Mark Mays jako dyrektor generalny Radia i CC Outdoor oraz Randall Mays jako prezes Live Nation).
W 2011 roku zajęła drugie miejsce na świecie w dziedzinie mebli miejskich, za swoim odwiecznym rywalem JC Decaux, ale przed CBS Outdoor . W dziedzinie audiowizualnej jest właścicielem ponad 1200 stacji radiowych i 38 stacji telewizyjnych, głównie w Stanach Zjednoczonych. Posiada gigantyczną sieć sal koncertowych i wydarzeń na całym świecie. Zajmuje się również organizacją festiwali muzycznych, koncertów i innych tras koncertowych oraz ich promocją medialną. Będąc bardzo obecnym w Stanach Zjednoczonych, rozwój koncentruje się obecnie na Europie i Azji, zarówno w dziedzinie małej architektury, jak i na koncertach.
W 2014 roku Clear Channel zmienił nazwę na iHeartMedia, nazwę powiązaną z iHeartRadio , internetową stacją radiową utworzoną w 2008 roku, natomiast termin Clear Channel odnosi się do radia AM.
W marzec 2018, iHeartMedia jest objęta rozdziałem 11 amerykańskiego prawa upadłościowego, którego bankructwo wiązało się z jego nabyciem w 2006 roku za 18 miliardów dolarów, co spowodowało poważne zadłużenie. Rzeczywiście, plik16 marca 2018 rdowiadujemy się, że IHeartMedia, uważana za największą firmę radiową w Stanach Zjednoczonych , ma dług w wysokości 20 miliardów dolarów. W grudniu 2018 r. IHeartMedia ogłosiła, w związku ze swoją restrukturyzacją, podział Clear Channel Outdoor, swojej spółki zależnej zajmującej się reklamą miejską. Split, który odbył się w maju 2019 roku.
W lutym 2021 roku iHeartMedia ogłasza przejęcie Triton Digital, specjalizującej się w reklamie audio, za 230 mln dolarów od firmy EW Scripps .
We Francji firma ugruntowała swoją pozycję kupując głównie lidera na europejskim rynku billboardowym Dauphin OTA w 1999 r. Po śmierci Jacquesa Dauphina , ale także Sirocco w 1998 r., Défi i France Rail (agencja reklamowa SNCF ) w 2000 r. Clear Channel odpowiada za mała architektura ( wiaty autobusowe ) dla kilku miast we Francji. Posiada powierzchnie reklamowe w dużych centrach handlowych oraz na środkach komunikacji miejskiej, za które firma odpowiada za małą architekturę.
Dzięki systemowi SmartBike Clear Channel oferuje również rowery samoobsługowe. Firma jako pierwsza zainstalowała taki system we Francji z usługą Vélo à la carte w Rennes , oddaną do użytku6 czerwca 1998.
Clear Channel był kandydatem do zarządzania Vélib ' , samoobsługowym serwisem rowerowym miasta Paryża . Jego konkurent JCDecaux z systemem Cyclocity wygrał ostatecznie przetarg. W 2007 roku Clear Channel postawiła na sędziego administracyjnego, aby zapobiec rozbudowie Vélib 'na przedmieściach. Trybunał administracyjny Paryża orzekł na korzyść Clear Channel, ale miasto Paryż odwołało się do Rady Stanu, która w dniu11 lipca 2008uchylił postanowienie sądu administracyjnego.
W następstwie ataków z 11 września 2001 r. Sieć Clear Channel stworzyła listę piosenek, które zostały uznane za nieodpowiednie do emisji . Ta lista, podana do wiadomości publicznej przez niezależne media Hits Daily Double wPaździernik 2001, jest uważany za autentyczny przez Snopes , media specjalizujące się w legendach miejskich, odpowiedzialne za śledztwo w tej sprawie. Zawierające 166 referencji, lista zawiera negatywne lub katastrofalne utwory ( Eve of Destruction przez Barry McGuire , ale także całą Rage Against the Machine dyskografii ), utwory z aluzjami do Bliskiego Wschodu ( chodzić jak egipskiego , prowadzonych przez Bangles lub porusz Casbah , The Clash ), ale także szczerze mówiąc pacyfistyczne piosenki, takie jak Imagine (John Lennon) czy What a Wonderful World (Louis Armstrong).
Jego siła reklamowa, siła mediów i sieć miejsc sprawiają, że jest on kluczowym graczem, zarówno dla artystów, jak i sal koncertowych. Rzeczywiście, artysta, który zaczyna się ujawniać, jeśli chce być transmitowany w radiach grupy i występować na prestiżowych festiwalach, musi przejść przez Clear Channel; odwrotnie, kierownik sali koncertowej lub organizator festiwalu zobaczy, jak duża część znanych artystów ucieknie mu, jeśli nie dołączy do grupy. Efekt kuli śnieżnej tej strategii nieustannie wzmacnia monopol firmy i ma wiele dramatycznych skutków:
Agencja Clear Channel była odpowiedzialna za plakaty wyborcze podczas wyborów prezydenckich we Francji w 2007 r. Jednak w niektórych gminach, w szczególności na Gwadelupie, nie przeprowadzono tej pracy związanej z publikowaniem ogłoszeń .