Klasa geparda

Cheetah

Charakterystyka techniczna

Rodzaj

niszczyciele

Długość

128,5 m²

Mistrz

11,94 m²

Wersja robocza

4.03

Przesunięcie

2441 ton

Deadweight

3200 ton

Napęd

2 turbiny parowe
4 kotły

Moc

64 000 KM

Prędkość

36 węzłów , 40 przy wysokich światłach

Cechy wojskowe

Uzbrojenie

5 x 138 mm
pistolety 4 x 37 mm AA
pistolety 4 x 13,2 mm maszyny pistolety
6 x 550 mm, torpeda rur

Zakres działania

3450 mil morskich przy 14,5 węzła

Inne cechy

Załoga

209

Historia

Serwowane w

Marynarka wojenna

Sponsor

Francuska marynarka wojenna

Data rozpoczęcia zamówienia

programy 1925 i 1926

Okres
budowy

1927 - 1931

Okres służby

1929

Klasa Guépard (czasami nazywany klasa Bison) to seria sześciu niszczycieli , francuskiej marynarki , zawieszone od marca 1927 roku i rozpoczęli od sierpnia 1929 do stycznia 1931 roku.

Charakterystyka

Różniły się od poprzedniego klasy, Jaguars przez ich większego przemieszczenia (2440 ton wobec 2,120), ich moc większą (64.000 KM, a nie 55.000), ich wodnego (5 dział 138 mm zamiast 5. 130 mm pistoletów ) i ich kontur z czterema „rurkami” (zamiast trzech dla poprzednich). Zaprogramowane na lata 1925 ( Bison , Guépard i Lion ) i 1926 ( Valmy Verdun i Vauban ) wyprzedziły bardzo podobne do nich niszczyciele klas Aigle (program 1927) i Vauquelin ( programy 1928 i 1929 ) .

Długość: 128,50 m²
Szerokość: 11,69 m²
Wyporność: 2441 ton Konwencja Waszyngtońska
Napęd: Moc 64 000 KM
Prędkość: 36 węzłów.

Uzbrojenie

5 sztuk 138,6 mm (5 x 1),
4 z 37 mm AA (4 x 1),
4 karabiny maszynowe przeciwlotnicze 13,2 mm (2 × 2),
6 wyrzutni torped 550 mm (2 × 3)

Statki

Nazwisko	Stocznia	Uruchomić	Uruchomienie
Bizon	Arsenał Lorientu	19 kwietnia 1928	Sierpień 1929
Gepard	Arsenał Lorientu		1931
Lew	Warsztaty i miejsca we Francji-Dunkierce	29 października 1928	1930
Valmy	Plac budowy Penhoët	19 maja 1928	1930
Verdun	Warsztaty i warsztaty w Dolinie Loary	4 lipca 1928	1930
Vauban	Warsztaty i miejsca we Francji-Dunkierce	1 st luty 1.930	Styczeń 1931

8 lutego 1939w zderzeniu niszczyciela Bison z krążownikiem Georges Leygues zginęło 18 osób.

Bison został zatopiony w dniu 3 maja 1940 roku u wybrzeży Namsos podczas operacji ewakuacji sił alianckich w środkowej Norwegii . Bomba zrzucona ze stuki uderzyła w trap i spowodowała eksplozję w przednich przedziałach amunicyjnych. Ta eksplozja wyrzuciła działo 138 mm na wysokość 50 metrów. Jej dowódca, komandor Bouan, zginął natychmiast. Jego zastępca, komandor porucznik Robert Giraud został poważnie ranny i zmarł z powodu odniesionych obrażeń. Około połowa załogi została zebrana na HMS Afridi , niszczycielu Królewskiej Marynarki Wojennej, ale ten z kolei został trafiony przez bombę, ostatecznie przeżyło tylko 112 ocalałych, w tym 60 poważnie rannych z 268 marynarzy Bison .

Pozostałe pięć statków zostało zatopionych 27 listopada 1942 r. w Tulonie . Wszystkie zostały zwodzone przez włoską marynarkę wojenną. Lion i Valmy zostały naprawione i powrócił do służby pod banderą Włoch jako FR21 i FR24. Obaj zostali ponownie zatopieni we wrześniu 1943 roku w La Spezii . Valmy , refloated po raz drugi, był używany przez Kriegsmarine przed zatopiony w Genui w 1945 roku.

Powiązane artykuły

Bibliografia

Jean Mauclère , Kampania Żubrów , J de Gigord, coll. "Łuk",1946
Henri Darrieus i Jean Quéguiner , Historia marynarki francuskiej (1922-1942) , L'Ancre de Marine,1996( ISBN 2-84141-103-6 )

Źródła

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z anglojęzycznego artykułu Wikipedii zatytułowanego „ Chetah class destroyer ” ( patrz lista autorów ) .

Uwagi i referencje

Gazeta L'Ouest-Éclair , 10 lutego 1939, dostępna pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k661527t/f1.image.r=Guiss%C3%A9ny?rk=2939928;4
Darrieus i Queguiner 1996 , s. 119
Darrieus i Queguiner 1996 , s. 123
Darrieus i Queguiner 1996 , s. 120