Cipriani Potter

Cipriani Potter Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 2 października 1792 lub 3 października 1792
Londyn
Śmierć 26 września 1871
Londyn
Pogrzeb Cmentarz Kensal Green
Imię urodzenia Philip Cipriani Hambly Potter
Narodowość brytyjski
Zajęcia Kompozytor , pianista , nauczyciel muzyki
Inne informacje
Pracował dla Królewska Akademia Muzyczna
Instrument Fortepian
Mistrzowie Thomas Attwood , Joseph Woelfl , William Crotch
Gatunek artystyczny Muzyka klasyczna

Philip Cipriani Hambly Potter , urodzony dnia3 października 1792 i martwe 26 września 1871, jest angielskim kompozytorem , pianistą i pedagogiem.

Biografia

Urodzony w Londynie, syn nauczyciela fortepianu Richarda Huddlestona Pottera, Cipriani bierze imię od swojej matki chrzestnej, siostry Giovanniego Battisty Ciprianiego . Jego ojciec rozpoczął edukację muzyczną, którą kontynuował u Thomasa Attwooda , Williama Crotcha i Josepha Woelfla . W 1816 r . Na koncercie filharmonicznym wykonano jego uwerturę . Sfrustrowany brakiem możliwości w Anglii, Potter wyjechał do Wiednia w 1817 roku, gdzie spotkał Beethovena, który doradził mu naukę u Aloys Förster . W Anglii w 1819 roku , Potter stał się centralną postacią w życiu koncertów w Londynie, zarówno jako pianista i dyrygent, grając na pianinie w pierwszym z kilku brytyjskich koncertów fortepianowych Mozarta i koncertów fortepianowych n Beethovena o  1 , n o  3 i n o  4 , jak również prowadzenie brytyjskiego premierę Mendelssohna koncert fortepianowy nr 1 ze kompozytora nad kompozycją.

W 1822 roku Potter rozpoczął nauczanie w nowo powstałej Królewskiej Akademii Muzycznej , najpierw fortepian, a następnie dyrygenturę. W 1832 roku został mianowany dyrektorem Akademii Królewskiej, z której zrezygnował w 1859 roku . Wśród jego uczniów w Akademii byli William Sterndale Bennett i Joseph Barnby . W miarę jak Potter poświęca się bardziej pracy pedagogicznej i przygotowywaniu wydań muzyki klawiszowej Mozarta i Beethovena, coraz rzadziej komponuje. Po 1837 roku jest mało pracy . Jednak utrzymuje żywe zainteresowanie nową muzyką z kontynentu. W 1871 roku , dał pierwszy występ w Anglii niemieckiego Requiem przez Brahmsa w duecie fortepianowym z pianistą Kate Loder . Ta interpretacja jest znana jako „Wersja londyńska” ( niem  . Londoner Fassung ) utworu.

Jest dziewięć symfonii, chociaż numeracja kompozytora mówi, że napisał dziesięć. Dziesiąta Symfonia g-moll był chwalony przez Richarda Wagnera , gdy był dyrygentem z Royal Philharmonic Society . Jest także autorem czterech koncertów fortepianowych, muzyki kameralnej i kilku utworów na fortepian solo. Jego muzyka instrumentalna ukazuje kontynentalne dziedzictwo jego nauczycieli w używaniu form instrumentalnych, takich jak forma sonatowa . Oprócz kantaty i kilku piosenek, Potter nie komponuje muzyki wokalnej . Potter napisał także kilka artykułów do periodyków muzycznych, z których jeden dotyczy jego wizyty w Beethovenie.

Potter posiadał skrzypce Stradivariusa z 1683 roku, które od tamtej pory nosi jego imię.

Kompozycje (wybór)

Orkiestrowy

Concertante

Wokale i chóry

Dyskografia

Na płycie CD dostępnych jest kilka nagrań utworów Pottera:

Bibliografia

Źródło

  1. (w) Michael Musgrave , Brahms 2: Badania biograficzne, dokumentalne i analityczne , t.  2, Cambridge, Cambridge University Press,1987, 252  pkt. ( ISBN  0-521-32606-0 ) , str.  6
  2. „  Brahms Ein deutsches Requiem, op. 45 (wersja londyńska).  », Gramophone , Haymarket,1997, s.  92
  3. „  mkco.org, Cipriani-Potter-CD  ” (dostęp: 29 lutego 2016 )

Linki zewnętrzne