Zamek Rambures
| Zamek Rambures | ||||
 Zamek widziany z nieba. | ||||
| Okres lub styl | Średniowieczny | |||
|---|---|---|---|---|
| Rodzaj | Ufortyfikowany zamek | |||
| Rozpoczęcie budowy | przed 1421 | |||
| Koniec budowy | około 1470 | |||
| Pierwotny właściciel | Jacques de Rambures | |||
| Aktualny właściciel | Charles-Henri Le Tellier de Blanchard de La Roche-Fontenilles | |||
| Ochrona |
 Na liście MH ( 1927 ) Na liście MH ( 2003 ) Niezwykły ogród |
|||
| Stronie internetowej | Ufortyfikowany zamek Rambures | |||
| Informacje kontaktowe | 49 ° 56 ′ 40 ″ na północ, 1 ° 42 ′ 27 ″ na wschód | |||
| Kraj | Francja | |||
| Województwo | Pikardia | |||
| Region | Hauts-de-France | |||
| Departament | Suma | |||
| Gmina | Rambures | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Rambures zamku mieści się w dawnym zamku z XV -go wieku, rozebrana w XVII th wieku i przywrócony w XVIII th wieku, który stoi na mieście Rambures w departamencie Somme regionie Hauts-de-France . Jest to jeden z nielicznych średniowiecznych zamków, który zachował się na terenie departamentu. Oryginalna w planie, jest także arcydziełem późnośredniowiecznej architektury militarnej.
Pod zabytkami ; zamek podlega klasyfikacji na mocy dekretu z 23 lutego 1927 r . ; elewacje i dachy oficyn, park z alejkami, skocznia wejściowa z bramami i rzędami drzew na drodze z Oisemont do Rambures, elewacje i dachy kaplicy w parku; elewacje i dachy stosu podlegają rejestracji dekretem z dnia 17 czerwca 2003 r .
Sytuacja
Château de Rambures znajduje się we francuskim departamencie Somme w gminie Rambures , na południe od Abbeville i kilka kilometrów na północ od doliny Bresle .
Można do niego dojechać drogą departamentalną 928, autostradą A 28 lub A29 lub pociągiem ze stacji Abbeville lub Blangy-sur-Bresle .
Historia
Ziemia Rambures został przekazany w drodze dziedziczenia i małżeństwa z XI -tego wieku. Następstwo właścicieli ustala się w następujący sposób:
Lords of Rambures
Średniowiecze- Asson ( XI p wieku).
- David (- 1103), syn poprzedniego.
- John ( XII th century), syn poprzedniego; poślubił Hawise de Bournonville.
- Robinet, syn poprzedniego; poślubił Yolande de Melun .
- Jean, syn poprzednich; poślubił Adeline.
- Hugues (- po 1356), syn poprzednich; poślubił Jeanne de Drucat
- Jean (- 1405), syn poprzednich, rycerz i pan Rambures; poślubił Jeanne de Berny jako drugie małżeństwo. Gubernator Guise , namiestnik Arras , król Karol V wysłał go do Prus jako ambasady krzyżackiej .
- André dit Andrieux (- 1405), syn poprzednich, rycerz, pan Rambures, kapitan Boulogne i Gravelines , gubernator prowincji Flandria Zachodnio-Zachodnia , szambelan króla Karola VI ; poślubił Jeanne de Bregny; zginął podczas ataku na zamek Mercq. Miał co najmniej trzech synów: Davida, który za nim podążał, Philippe'a i Florenta, z którego wywodzi się młodsza gałąź protestancka.
- David de Rambures (1364 - 1415), członek rady królewskiej w 1402 r., Wielki mistrz kuszników Francji w 1411 r. Ożenił się z Catherine d'Auxy ( rodzina Auxy ) i rozpoczął budowę obecnego zamku w 1412 r. Zginął w bitwie pod Agincourt wraz z trzema swoimi synami.
- André de Rambures (około 1395 -12 sierpnia 1449), syn Davida de Rambures; poślubił Péronne de Créquy i brał udział w bitwie pod Agincourt. W 1429 roku dowodził kompanią w Orleanie, gdzie znajdowała się Joanna d'Arc . Zginął podczas oblężenia Pont-Audemer .
- Jacques de Rambures (około 1428 - po 1488), syn André de Rambures; poślubił Marie Antoinette de Berghes Saint-Winoch; ukończył budowę zamku w 1470 roku.
- André (- po 1512 r.), Syn poprzednich, doradca i szambelan króla, seneszal i namiestnik Ponthieu w 1492 r., Wielki mistrz wód i lasów Pikardii ; poślubił Jeanne de Halluin.
- Jean (1500 - po 1558), syn poprzednich; w 1538 r. poślubił Claude de Bourbon-Vendôme, damę Ligny.
- Jean (1543 - 1591), syn poprzednich; w 1538 r. poślubił w drugim małżeństwie Françoise d'Anjou, hrabinę Dammartin.
- Charles de Rambures (1572-1633), syn Jeana de Rambures i Françoise d'Anjou. W 1589 roku odniósł zwycięstwo pod Arques ; w 1590 r. uratował życie Henri IV, który obsypał go honorami i nadał mu przydomek „odważnych Ramburów”.
Markiz Rambures
prosta linia- Charles René (około 1622 - 1671), hrabia Courtenay, syn poprzedniego; w 1656 roku ożenił się z Marie de Bautru.
- Louis Alexandre (1658 - 1676), syn powyższego; pułkownik piechoty, zmarł w wieku osiemnastu lat bezpotomnie.
- Charlotte de Rambures, ciotka poprzedniej i siostra Charlesa René, dziedziczy majątek; poślubiła w 1645 r. François de La Roche, markiza de Fontenilles.
- François (- 1728), syn poprzednich; w 1683 poślubił Marie Thérèse de Mesmes.
- Louis Antoine (1696 - 1755), syn poprzednich, marszałek królewskich obozów i armii; w 1735 roku ożenił się z Élisabeth Marguerite de Saint-Georges de Vérac.
- Antoine César (1746 - 1764), syn poprzednich, oficer piechoty.
- Pierre Paul Louis (1755 - 1833), kuzyn poprzedniego i prawnuk François i Charlotte, ostatni lord Rambures, feldmarszałek w 1791 roku; poślubił Marie Claude Alexandrine Morard d'Arces; wyemigrował w 1791 roku.
Właściciele majątku Rambures
Okres współczesny- Adélaïde Honoré César (1786 - 1868), syn poprzednich; w 1833 roku poślubił Charlotte Antoinette Thérèse Le Clerc de Juigné .
- Léon Alexandre (1835 - 1920), syn powyższego; w 1859 poślubił Marie-Thérèse de Chevigné.
- Charles Antoine (1839 - 1930), brat poprzedniego; w 1864 poślubił Louise Amour Marie de Bouillé; są ostatnimi, którzy noszą tytuł markiza i markiza de Rambures.
- Guy Le Tellier, hrabia Blanchard (1895 - 1969), wnuk siostrzeńca; odziedziczył majątek w 1930 roku.
- Charles Henri Le Tellier de Blanchard de La Roche-Fontenilles, hrabia Blanchard, markiz La Roche-Fontenilles, syn poprzedniego; poślubił Hélène Brosset. Mają dwoje dzieci, Guillaume (1973) i Aurélia-Henriane (1976)
Opis
Zamek Rambures jest świadkiem ówczesnej architektury militarnej; dotarł do nas praktycznie w stanie nienaruszonym, ponieważ został oszczędzony przez Ludwika XIII podczas obrzędów Richelieu w uznaniu Charlesa de Rambures, który ocalił życie Henryka IV w 1590 r. w bitwie pod Ivry .
Zamek feudalny na planie kwadratu jest w całości zbudowany z cegły i kamienia, materiałów użytych wówczas do lepszego przeciwstawienia się artylerii tamtych czasów. Można go porównać do oryginalnej twierdzy Luwru w Paryżu. Każdy narożnik ma okrągłą wieżę połączoną półobrotem z dwoma innymi wieżami. Każda z narożnych wież posiada spiralne schody w wewnętrznym narożniku. Osiem zakrętów i półobrotów znajduje się na wszystkich poziomach, od piwnicy po piętro, rozmieszczonych w jednym pomieszczeniu.
Wspólny plan U już w planach XVIII -tego wieku. Neogotycka kaplica, w której znajdują się groby rodziny La Roche-Fontenilles, pochodzi z 1826 roku.
Stosu ozdobione krata i falban z końca XIX -tego wieku, jest jednym z nielicznych we Francji wymienione jako zabytek.
Park i ogrody
Oznaczone ogród niezwykłe , wszystko jest ustawione do końca XVIII -go wieku i przebudowany w XX th wieku i składa się z romantycznym parkiem z arboretum, ogród botaniczny i ogród różany na miejscu dawnego ogrodu warzywnego.
|
Zobacz też
Bibliografia
- Jean-Charles Capronnier, Christian Corvisier, Bertrand Fournier, Anne-Françoise Le Guilliez, Dany Sandron, Picardie gothique , Tournai, Casterman, 1995 ( ISBN 2 - 203 - 62 004 - 8 )
- Christine Debrie, Nicolas Blasset, architekt i rzeźbiarz zwyczajny króla, 1600-1659 , Paryż, Les Nouvelles Éditions latines, 1985, ( s. 275 i następne).
- Borel d'Hauterive, Dyrektorium szlachty Francji i suwerennych domów Europy , 1869.
- M. le Chevalier de Courcelles, Słownik historyczny i biograficzny francuskich generałów , tom 9, Paryż, 1823.
- Philippe Seydoux, Le Château de Rambures, w Pikardii , Éditions de La Morande, 1974
- Philippe Seydoux, Medieval Fortress of Northern France , Editions de la Morande, 1979 ( ISBN 2 - 902 091 - 05 - 2 )
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona
- Zamek Rambures [1]
Uwagi i odniesienia
- " du Château de Rambures " , informacja n O PA00116225, podstawa Mérimée , francuski Ministerstwo kultury .
- Koordynatorzy zweryfikowani na Geoportalu i Mapach Google
- Komitet Parków i Ogrodów Francji: Park i ogród różany w Château de Rambures