Chronologia okresu hellenistycznego

Dyslokacja imperium i powstanie królestw hellenistycznych (323-281)

323 Porozumienia babilońskie między Diadochami : Perdiccas to chiliarcha , strażnik krateru królów Filipa III i Aleksandra IV , strateg Europy Antypater . Początek wojny Lamiac . Bunt kolonistów Baktrii zostaje stłumiony przez Peithon . 322 Ptolemeusz okupuje Cyrenajkę i porywa konwój pogrzebowy Aleksandra . Perdiccas pokonuje Ariarathe , dynastę Kapadocji . Powstawanie koalicji Antypater Crater i Antygony Jednooka na Perdikkasem. Klęska greckich sojuszników pod Crannon i ateńskiej floty pod Amorgos . Koryntianin League rozpuszcza. 321 Klęska i śmierć Perdiccasa w Egipcie . Zwycięstwo Eumène de Cardia naprzeciw krateru. Porozumienia Triparadisos ustanawiają nowy podział imperium: Antypater zachowuje Macedonię i uzyskuje tytuł protektora ( epimelet ) królestwa; Antigone le Borgne zostaje azjatyckim strategiem; Seleukos zdobywa Babilonię . 320 Armia Ptolemeusza okupuje Cele-Syrię . Eumenes zostaje wypędzony z Azji Mniejszej przez Antygonę i znajduje schronienie w fortecy Nora . 319 Śmierć Antypatra. Sukcesja przypada Polyperchonowi, który przywraca konstytucje greckich miast . Cassandre (syn Antypatra), wykluczony z tej sukcesji, sojusznik Antygony i Lysimacha . Eumène zostaje wyznaczony przez Polyperchona, stratega Azji, odpowiedzialnego za pokonanie Antygony w imieniu królów. 318 Eumenes okupuje Fenicję, ale musi wycofać się do wschodnich satrapii w obliczu zagrożenia ze strony Ptolemeusza, sprzymierzonego z Antygoną. Eumenes przybywa do Babilonii, gdzie pokonuje Seleukosa. Cassandra okupuje Pireus . 317 Eumenesowi udaje się połączyć w Susianie z satrapami zebranymi na rzecz rodziny królewskiej. Bitwa pod Paraitacene (w Carmania ): nie decydujące zwycięstwo Antygony nad Eumenes. Cassandre okupuje Macedonię i środkową Grecję; w imieniu Filipa III uzyskuje regencję Macedonii. Polyperchon musi opuścić Macedonię wraz z Aleksandrem IV i zdobyć przyczółek na Peloponezie . Demetrios z Falère , tyran filomaceoński , rządzi Atenami . Olympias zamordował Filipa III i jego żonę Eurydykę . 316 Eumène zostaje pokonany w bitwie pod Gabiène (w Susiana); Antygona kazała go stracić. Olympias jest oblężony przez Kasandrę w Pydnie ; zostaje stracona za zabójstwo Philippe'a. 315 Antygona okupuje Babilonię i wypędza Seleukosa, który szuka schronienia u Ptolemeusza. Antygona następnie zdobywa Syrię i Fenicję ; ogłasza z Tyru wolność greckich miast. Wyspy Cyklad tworzą Ligę Wyspiarze. Ptolemeusz, Lysimach, Seleukos i Kasandra jednoczą się przeciwko Antygonie. Polyperchon został wyznaczony przez stratega Antygony z Peloponezu. 314 Ptolemeusz okupuje Cypr kosztem Antygony. 312 Zwycięstwo Ptolemeusza i Seleukosa w Gazie przeciwko Demetriosowi , synowi Antygony. 311 Niepewny pokój między Diadochami. Seleucos odzyskuje Babilonię i rozpoczyna podbój orientalnych satrapii ( Persji , Médie , Susiane , Drangiane , Sogdiane , Arie itd.), Zakończony w 308 roku . 310 Alexandre IV i Roxane zostają zamordowani przez Cassandrę. Agatokles z Syrakuz oblega Kartaginę . 308 Ptolemeusz działa w Grecji kontynentalnej, aby przeciwstawić się postępowi Antygony. Na dworze Aleksandrii dołącza historyk Clitarque . Seleucos angażuje się w długi konflikt przeciwko indyjskiemu księciu Chandragupcie Mauryi . 307 Demetrios uwalnia Ateny spod panowania Macedonii, wypędzając Demetriosa z Falery. 306 Demetrios odnosi zwycięstwo na morzu u wybrzeży Cypru nad flotą Lagidów . Antygona i Démétrios ogłaszają się „ królem Azji ” ( basileus ). 305 „Rok królów”: Ptolemeusz, Seleukos i Kasandra ogłaszają się z kolei królami. Oblężenie Rodos przez Demetriosa, który zyskał przydomek Poliorcète („ zdobywca miasta”). Ptolemeusz, wspomagany przez Lizymacha i Kasandrę, niesie pomoc wojskową i finansową na Rodos. Ptolemeusz otrzymuje przydomek Soter („zbawiciel”). 304 Lysimachus zostaje ogłoszony królem Tracji. 303 Seleucos zawiera traktat pokojowy z Chandragupta Mauryą: Seleucos musi porzucić Gandhârę , a także terytoria w Arachozji i Gédrosie , zachowując Baktrię ; w zamian otrzymuje 500 słoni bojowych . 302 Demetrios ponownie ustanawia Ligę Koryncką. Nowa koalicja przeciwko Antygonie i Demetriosowi. Pyrrhus , wypędzony z Epiru przez Cassandrę, zbiera się do Antygony. Lysimachus ląduje w Frygia Hellespontique i podbija nadmorskie miasta Ionia , Lydia , Caria i Lycia . Demetrios zostaje odwołany z Grecji, aby przeciwstawić się Lizymachowi i ląduje w Efezie . Posiłki Cassandry zostały pokonane. Ptolemeusz maszeruje na Syrię, gdzie pozostaje zablokowany. 301 Armie Seleukosa i Lizymacha łączą się we Frygii. Antygona Jednooka zostaje pokonana i zabita w bitwie pod Ipsos . Podział królestwa Antygony: Ptolemeusz ustanowił swoją dominację nad Cele-Syrią; Cassandra utrzymuje swoją obecność w Macedonii i Grecji; Lysimachus zaanektował Azję Mniejszą w górach Taurus ; Seleucos, wielki zwycięzca, przejmuje wschodnią część Azji Mniejszej i Syrię. Podział ten jest przyczyną wojen w Syrii między Lagidesami i Seleucydami . Démétrios zachowuje niektóre twierdze w Fenicji, w Azji Mniejszej i na Cykladach, a także na Cyprze. 297 Śmierć Cassandry. Jego syn Filip IV Macedoński krótko po nim; po jego śmierci królestwo zostało podzielone między braćmi, Antypatra i Aleksandra V . Pyrrhus odzyskuje siły w Epirze przy wsparciu Ptolemeusza. 294 Demetrios Poliorcète zdobywa Macedonię, jego syn Antigone Gonatas kontroluje Morze Egejskie . 293 Seleukos wstępuje na tron Antioch I św . 286 Śmierć Démétrios Poliorcète. Podział Macedonii między Pyrrhos , króla Epiru i Lizymacha. 282 Ptolemeusz II król Egiptu. Początek wyprawy Pyrrhus. 281 Klęska i śmierć Lysimacha w bitwie pod Couroupédion (Lydia). Celtic inwazje . Seleucos przejmuje Azję Mniejszą. Apel z Tarentu do Pyrrhos przeciwko ingerencji Rzymu.

Niemożliwa stabilność (280-223)

280 Seleucos zostaje zamordowany przez Ptolemeusza Kéraunosa, który ogłosił się królem Macedonii. 279 Początek najazdów celtyckich w Macedonii i Grecji; Ptolemeusz Keraunos zostaje zabity. 277 Antigone Gonatas odpycha Celtów na północnych stopniach Macedonii; jest ogłoszony królem Macedonii. 275 Decydująca bitwa pod Benevento , klęska Pyrrhos. Związek Etolski zajmuje Epiru i odpycha Celtów. W rezultacie Phocidians i Aetolians ponownie wziąć udział w amphictyony . 274 Pyrrhos, król Macedonii, wojna ze Spartą . Początek pierwszej wojny syryjskiej . Sojusz Antiocha z Magasem (277-257), przyrodnim bratem Ptolemeusza II i samozwańczym królem Cyrenajki . 273 Gonatas ponownie zostaje królem Macedonii (niepewne panowanie aż do śmierci w 239 r.). 272 Niepowodzenie oblężenia Sparty. Klęska i śmierć Pyrrhosa w Argos przeciwko Antigone Gonatas. Zdobycie Tarentu przez Rzymian. 271 Koniec pierwszej wojny syryjskiej. Antiochos traci wschodnią Cylicję i Fenicję na rzecz Ptolemeusza II.

Wojna Chremonidesa

268 Dekret Chrémonides ; anty-macedoński League pomiędzy Ptolemeusza II Areus I st ( król Sparty ) i Ateny dla wspólnej wolności Greków. " 265 Śmierć Areus I st podczas oblężenia Koryntu. Antygonidalny garnizon w Pireusie opiera się presji Pthalanów. Gonatas oblega Milet (porażka). Morskie zwycięstwo Antygonidy w Cos . 261 Ateny kapitulują. Gonatas i Philadelphus zawarli pokój.

2 e i 3 e syryjski wojny, nazywany wojną Laodycejski

261 Antiochos II ( 261 - 246 ) Seleucid król. Secesja Eumenes I pierwszy król Pergamonu . Ptolemeusz II Philadelphe osiedla się w Ionii . 253 Utrata Ionii i Pamfilii przez Ptolemeusza II Filadelfusa. Antioch II Theos odrzuca Laodice ja ponownie i żona Berenice , córka Ptolemeusza II , ma syna. Bunt Aleksandra, syna Cratera (przyrodniego brata Gonatasa) i posiadłości w środkowej Grecji. Cyrenaic wraca na orbitę Lagid. 246 Ptolemeusz III i Seleukos II zasiadają na tronie. Bérénice Syra zwraca się do swojego brata o pomoc w sporach spadkowych. Zabójstwo Berenice i jej syna, triumfalne przybycie Ptolemeusza III do Antiochii. Uchodźca Seleucos II w Azji Mniejszej. „Podbój” wewnętrznych satrapii Ptolemeusza. Powrót Ptolemeusza do zbuntowanej Aleksandrii. Wznowienie władzy przez Seleukosa II. Ptolemeusz zachowuje do 219 Seleucji z Pierii (port Antiochii). 245 Odstępstwa od Baktrii i Parthiene. Wejście Partów. Początek bratobójczej wojny między Seleukosem II a jego młodszym bratem Antiochosem Hiéraxem (jastrzębiem), współregentem i gubernatorem Azji Mniejszej. Bitwa pod Chéronée : klęska Teb , sojusznika pro-Aleksandra Achaean League przeciwko Etolczykom bliskim Gonatas. Śmierć Aleksandra, Gonatas odzyskuje swój dobytek w środkowej Grecji (Korynt, Eubea itp.). 243 Zdobycie Koryntu przez Aratosa z Sicyonu , stratega Ligi Achajskiej - zostanie wybrany ponownie aż do śmierci w 214 roku . Gonatas sprzymierza się z Etolami, Achajami z Agisem IV , królem Sparty. Ukryta wojna. 241 Attale I st , regent Pergamon (protektorat Seleucid). 240 Klęska Pellene przez wiatr . Pokój bez odszkodowania między Ligą Achajską (Północny Peloponez i Morze Egejskie ) a Konfederacją Etolską (od Actium do Delphi ). 239 Pokonanie Seleukosa II pod Ancyrą przeciwko Antiochosowi Hieraxowi sprzymierzonemu z Galacjanami . Śmierć Antygony Gonatasa, panowania jego syna Démétriosa II (239-29), współregenta od 257 roku. 236 Attalus I st popycha Antiocha Hieraxa i przyjął tytuł cesarza (króla).

Wojna „demetriacka” (239-229)

239 Śmierć Aleksandra II , króla Epiru, zdobycie Akarnanii (Epiru) przez Etolów, sojusz między Demetriosem II i Olympiasem , regentem w Epirze. Sojusz między Achajami a

Etolowie przeciwko Macedonii. Aratos na próżno oblega macedoński garnizon w Pireusie, a następnie Argos .

237 Rajd Boeotii z Macedonią. 233 Koniec dynastii Epirot i sojusz z Macedonią. Epir staje się federacją. 231 Agron , król Ilirów , sprzymierza się z Demetriosem II przeciwko Etolii. Podnosi oblężenie Medéon . Démétrios II walczy i ginie w 229 roku na północnej granicy z Dardanieńczykami. Philippe V z Macedonii ma 8 lat, regencję Antigone Doson (229-21). 229 Attalus I jako pierwszy rozpoczął podbój Azji Mniejszej ( Frygii , Lidii , Karii itd.). Ateny odzyskują autonomię, kupując wyjazd garnizonu. Pierwsza wojna rzymska Ilirii (piractwo) z królową Teutą, wdową po Agronie. Antiochos Hiérax nie udaje się podbić imperium Seleucydów. 227 Antygona Doson wypędza Dardańczyków, odbija Tesalię z rąk Etolów, przywraca macedońską flotę. Zamach stanu w Sparcie dokonany przez Cleomena III (235-222). Wojna z Ligą Achajską od 235 roku (za namową Megalopolis ), a następnie napięcia z Macedonią. 226 Zabójstwo Antiochosa Hiéraxa w Tracji , śmierć Seleukosa II. Krótkie panowanie Seleukosa III Sotera (226-223), który zginął podczas wyprawy przeciwko Attalusowi I św . 224 Założenie Ligi Greckiej , krótkoterminowego sojuszu między Achajami i Macedończykami przeciwko Etolom i Sparcie.

Kryzys świata hellenistycznego (223-164)

223 Antiochos III (223-187), apogeum imperium Seleucydów. Jego kuzyn Achaïos został mianowany wicekrólem Azji Mniejszej. 222 Błyskawiczna kampania Achaeusa przeciwko Attale I er ; przejmuje dobra sprzed 229. Bunt Molona i orientalnych satrapii, stłumiony w 220. Bitwa pod Sellasią . Cléomène III zostaje zmiażdżony przez Ligę Grecką i znajduje schronienie w Aleksandrii . Sparta po raz pierwszy zostaje zajęta przez garnizon macedoński. Panowanie Ptolemeusza III (222-205), tubylcze kłopoty. 221 Filip V (221-179), przedostatni król Macedonii. Ptolemeusz IV Filopator (221-19) (który kocha swojego ojca). 220 Achajos ogłasza się królem w Azji Mniejszej. Antioch III tymczasowo dostosowuje się do tej dyarchii i przygotowuje kampanię przeciwko Egiptowi .

Wojna aliantów 220-217c

220 Etolskich Konfederacja praktykuje rozbojów w Boeotia , Achai , Arkadii i Mesenii . Démétrios de Pharos (sojusznik Rzymu podczas pierwszej wojny Ilirii, a następnie Macedonii w okresie Sellasia) praktykuje piractwo . Philippe V wzywa Ligę Grecką do wyparcia Etolów. 219 Senat decyduje się na wyprawę prewencyjnej druga wojna z Ilirii , Demetrios Pharos jest napędzana z wysp Dalmacji dołączonych do rzymskiego protektoratu Ilirii. 218 Początek drugiej wojny punickiej . W Grecji potyczki i splądrowanie świątyń w Etolii i Epirze (Akarnania). 217 Pokój Nafpactus w żaden sposób nie zakłóca równowagi sił w Grecji kontynentalnej; rektyfikuje jedynie linię rzymskich granic w Ilirii.

Czwarta wojna syryjska (219-217)

219 Wznowienie Seleucji z Pierii . Zdrada najemników Lagidów, zdobycie Tyru i północnej Palestyny . Zalanie Peluse, aby spowolnić Seleucydów. Zawieszenie broni na cztery zimowe miesiące. 218 Lagidzi wzywają najemników i zatrudniają około 20 000 rdzennych Egipcjan. 217 Opóźnione zwycięstwo w bitwie pod Rafią . Odzyskanie Palestyny. Zawieszenie broni i powrót do status quo , z wyjątkiem Pierii. Rodzime kłopoty w Egipcie. 215 Sojusz pomiędzy Philippe V i Hannibal Barca ( Trebia , Jezioro Trasimeno , 217; Cannes , 216). Antioch III łączy się z Attale I er ; łapie Achaiosa w Sardes i skazuje go na śmierć.

Pierwsza wojna macedońska (214-205)

214 Philippe V próbuje odbić Apollonię , jego flota zostaje zniszczona przez flotę kalabryjską. 213 Hannibal zdobywa Taranto , Philippe V najeżdża Ilirię. 212 Konfederacja Etolska sprzymierza się z Rzymem. Wojna nękania. Niewiele wojsk rzymskich blokuje ewentualne wsparcie Macedonii dla Hannibala. 207 Hannibal broni się w południowych Włoszech. 205 Pokój Phoinike między Filipem V a Etolami, ówczesnym Rzymem. Hannibal zostaje wydalony z Włoch.

„Anabasis” Antiocha III (212-205)

212 Antiochos III w Armenii . Król Kserkses musi zapłacić daninę i poślubić jedną z sióstr Antiocha. 211

Trudności finansowe Antiocha, który, aby zapłacić za swoją ogromną armię (100 000 piechoty i 20 000 kawalerii według Justina ), wprowadza innowacje, rabując tubylcze sanktuarium w mediach .

209 Wyprawa przeciwko Arsace II , królowi Partów . Kilka źródeł. Antiochos i Arsace zawarli sojusz, który otworzył Antiochosowi drogę na wschód. 208 Antiochos przeciwko Eutydema Baktrii . Oblężenie Bactres (dwa lata), potem negocjacje. Antiochos uznaje niezależność grecko-irańskiej królestwa z Baktrii . 206 Oddziały Seleucydów posuwają się aż do „Indii” ( wschodni Iran okupowany przez indyjską dynastię). Indyjskie królestwa składają hołd. 205

Powrót Antiocha do Syrii przez Zatokę Perską , hołd dla arabskich królestw karawan ( Gerrha ). Antiochos przyjmuje tytuł basileus megas ( Wielkiego Króla ), ponieważ wobec braku restauracji orientalnych satrapii jest on zwierzchnikiem (teoretycznie) wschodnich królestw. Względny i kruchy sukces.

204 Ptolemeusz V Epifanes (na ilustracji) 204-180, król Egiptu w wieku 5 lat. Secesja Górnego Egiptu. 203 Sojusz między Filipem V i Antiochosem III przeciwko Ptolemeuszowi V. 202 - 200 Piąta wojna syryjska . Antiochos przejmuje Cele-Syrię i oblega Gazę . Antiochos został zepchnięty do Jordanii, ale wygrał bitwę pod Panion w 200. Po stuleciu okupacji przez Ptolago Syria wróciła do Seleucydów. Philippe V chce przywrócić macedońską potęgę morską na Morzu Egejskim, zaatakować bez wypowiedzenia wojny wolne miasta sprzymierzone z Etolami , sprzymierzeńcami Prusów z Bitynii , wroga Attale, a następnie zdobywa Cyklady (lagides) pokonując Rodian w Ladè. Rodos , Pergamon , Bizancjum , Chios i Cyzicus sprzymierzyli się przeciwko Philippe'owi V. Rodowie i Attalos apelują do Rzymu.

Druga wojna macedońska i jej konsekwencje (200-194)

200 Comices zagłosuj na wojnę Philippe V, który oblega Abydos (Lagid Te Hellespontu ). Odmowa ultimatum. Armia rzymska pod poselstwem Sulpicjusza ląduje w Apollonii . 199 Sulpicjusz nie może najechać Macedonii od zachodu. Bunt w armii rzymskiej. 198 Flamininus, konsul filhellenski, zastępuje Sulpicjusza. Ofensywa na Tesalię . Achajskim Konfederacja rajdy do Rzymu. Ptolemeusz V jest odizolowany i próbuje wynegocjować pokój w Locrid . 197 Bitwa pod Cynoscéphales (czerwiec), zakończona zwycięstwem Rzymu. Macedoński garnizon w Koryncie zostaje pokonany przez Achajów. W Acarnanians , ostatnie sojusznikami Ptolemeusza V, zostają pokonani. Dardańczycy najeżdżają północną Macedonię i zostają odepchnięci przez Ptolemeusza V. Podpisano pokój: Ptolemeusz V traci swój majątek zewnętrzny, jego flota zostaje przekazana sojusznikom Rzymu. 196 Po poselstwie senatorskim (10 senatorów) senatus-consulte proklamuje wolność Greków „z Europy i Azji podlegających ich własnym prawom” podczas igrzysk na przesmyku . Niezła propaganda wymierzona w Antiocha III. Frustracja Etolów. 195 Flamininus odzyskuje Argosa z rąk tyrana Nabisa ze Sparty, swojego byłego sojusznika. Konfederacja Achajska zajmuje cały Peloponez z wyjątkiem Sparty. 194 Ewakuacja wojsk rzymskich z wyjątkiem niektórych strategicznych miejsc. 197 Eumenes II (197-159), król Pergamonu. 193-2 Zabójstwo Nabisa. Montaż Sparta przylega do achajskim Konfederacji, który wygnańców obywateli stworzone przez tyrana bez dotykania reform społecznych.

Konflikt rzymsko-etolski (192-188)

192 Po zrobieniu celesyria Antiochus chce przywrócić dziedzictwo Seleukosa I st , chwycił wolnych miast Ionia Allied z Aetolians, którzy obiecują mu greckiego powstania przeciwko Rzymowi, i wylądował na Demetrias w Tesalii ze słabą armię ( 10000 mężczyzn, 5 słoni). Rzym sprzymierza się z Filipem V i Achajami. 191 W obliczu tak wielkiego sukcesu (brak buntu, Etolowie uciekli, jego wrogowie pozostali zjednoczeni i skoncentrowali swoje siły) Antiochos zajął Termopile (jak w 480 r. ), Został pokonany (jak w 480 r.) I opuścił Grecję z 500 żołnierzami. Etolowie są odizolowani. Achajowie zaokrąglają swoją liczbę na Peloponezie przez przymusowe ( meseńskie ) i spontaniczne ( elis ) zrosty . Philippe V częściowo przejmuje Tesalię, kilka nadmorskich miejsc w Tracji z rzymską życzliwością. Oblężeni Etolowie wynegocjowali pokój, podpisali go w 189. 190 Scypion Afrykańczyk towarzyszy swemu konsulowi bratu ( L. Corneliusowi Scipio ) „jako legat” podczas azjatyckiej wyprawy na Antiocha III, który wraz z synem Seleukosem oblega Pergamon. Bitwa morska z boku ( Pamfilii ), przy czym Rhodians pokonać Seleucydów floty dowodzonej przez Hannibala. Rzym i jego sojusznicy kontrolują Morze Egejskie. 189 Bitwa o Magnezję pod Sipyle . Klęska Seleucydów. Wstępny pokój w Sardes, ewakuacja Azji Mniejszej w góry Taurus , Hannibal musi zostać dostarczony ( ucieka ), przyszły Antioch IV zostaje dostarczony jako zakładnik do Rzymu. 188 Pokój Apamei , który przejmuje pokój w Sardes: powiększenie królestwa Pergamonu (w Europie Chersonez Tracji , Propontis ; w Azji, na północ od Meandru ); Rodos otrzymuje Caria i Lycia , wolności miast Azji Mniejszej. Antiochos musi zapłacić wysokie odszkodowanie, ograniczyć swoje oddziały (słonie, najemnicy). 187 Śmierć Antiocha III (zabity przez ludność Elymaid po świętokradzkiej grabieży), secesja satrapii na wschodzie Babilonii. Początek panowania Seleukosa IV (187-75). Koniec secesji Tebaidy . 186-183 Konflikt między Eumenes II a Prusias I er , królem Bitynii. Z pomocą Flamininusa, Eumenes zrywa sojusz Prusiasz-Galates (doradca techniczny Hannibal) wspierany przez Ptolemeusza V i aneks część Bitynii. Samobójstwo Hannibala. 185 Trudne relacje między Rzymem a Filipem V na temat bezprawnych zaborów w Tesalii. 183 Philippe V musi wycofać się z Maronée i Ainos swoje wojska pod naciskiem Rzymu. 180 Ptolemeusz VI Filometor (który kocha swoją matkę) 180-145, młody król. 179 Śmierć Filipa V, jego syn Perseusz (179-168) zostaje królem. Odeprzyj najazdy Dardańczyków i Traków, sojuszników Pergamonu. Eumenes II rośnie kosztem królestwa Pontu. 175 Antiochos IV Epiphanes 175-64, od Theos Epiphanes (bóg objawiony, Polibiusz nazywa go t. Épimanès, szaleniec), kuzyn Ptolemeusza VI. 174 Wojna domowa w Etolii. Perseus odmawia spotkania się z inspekcją senatorską. Walka o wpływy między Rzymem (Tesalia, Pergamon) a Perseuszem (Boeotia, Rodos) w Grecji kontynentalnej. 173-2 Skargi do Senatu Eumenesa II Pergamonu przeciwko Perseuszowi. Homines novi walczą o wojnę prewencyjną. Rodos ostrożnie sprzymierzył się z Rzymem.

Trzecia wojna macedońska (171-168)

171 Konsul Licyniusz Krassus i Eumenes wkraczają do Tesalii. Zwycięstwo Perseusza w pobliżu Larisy. Niepowodzenie negocjacji. Niejednoznaczna postawa Rhodesa . 170 Rzymskie nadużycia. Komunikacja rzymska zerwana przez Molosów (Epiru). 169 Wojnę powierzono Paulowi Émile (byłemu komisarzowi Apamée). 168 Klęska Pydnej (czerwiec). Perseusz schwytany w Samotraki . Macedonia jest okupowana, traci wszelkie posiadłości zewnętrzne, a następnie zostaje podzielona na 4 autonomiczne republiki. Monarchia antygonidów zostaje zniesiona. Obniżenie Rodos (nierówny sojusz).

Szósta wojna syryjska (170-168)

170 Strony wojujące wysyłają ambasady do Rzymu, który pozostaje neutralny (wojna z Perseuszem). 169 Bitwa pod Peluzą. Rozgromienie armii Lagidów. Antiochos IV maszeruje na Aleksandrię. Wywiad między Ptolemeuszem VI i Antiochem IV. Bunt Aleksandrii, lud ogłasza Ptolemeusz VIII fizcon (opuchnięty). Antioch IV oblega Aleksandrię w imię Ptolemeusza VI. Niepowodzenie. 168 Pojednanie między 2 Ptolemeuszami, Antiochos IV prowadzi wojnę podboju. Zdobycie Cypru, Memfisu prowadzi następnie do Aleksandrii. Spotkanie w Éleusis (przedmieście Aleksandrii) między Antiochos i Popilius Laenas. Po przeczytaniu Sénatus-consulte Antiochos zgadza się zwrócić Cypr i ewakuować Egipt.

Koniec świata hellenistycznego (164-30)

164 - 163 Śmierć w Persji od Antiochos IV podczas wyprawy na Wschód przed Partów . Podział między 2 Ptolemeuszami: do Ptolemeusza VIII Physcon, Cyrenajka ; do Ptolemeusza VI Filometora, Egiptu i Cypru. 162 Demetriusz I st (162-151), syn Seleukosa IV , zakładnik w Rzymie, bierze władzę, wymusza regenta i Antioch V . Bunt Timarque (zabity w 160), gubernator wyższych satrapii. 158 Śmierć Eumenesa II, jego brat Attale II zostaje królem. Aleksander I st Balas , wspierany przez Attalusa II, wstąpił na tron Seleucydy. 151 Śmierć Demetriusza I st . Dezagregacja imperium Seleucydów pod panowaniem Balasa.

Wojna Achai (149-146)

149 Powstanie macedońskie Andriskos podszywa się pod Filipa, syna Perseusza . 148 Rebelia zmasakrowana. Utworzenie prowincji Macedonii . Budowa via Egnatia (z zachodniej na wschodnią Macedonię). 147 Konflikt między Spartą a Megalopolis . Związek Achajski odmawia wolności do Sparty, wspierany przez Rzym. Wojna przegłosowana przez Achajów „przeciwko Sparcie”, a więc przeciwko Rzymowi. 146 Bitwa o Skarphaia, Achean Critolaos zostaje pokonana przez prokonsula Metellusa . Przykład zniszczenia Koryntu , stłumienie konfederacji Achajów i Fokydów. 147 Demetrios II sprzymierza się z Ptolemeuszem VI, odzyskuje Coel-Syrię i eliminuje Balasa. Mitrydates I pierwszy Arsaces V , król Partów, Annex Media. Śmierć Eukratidesa (ok. 150), ostatniego greckiego władcy Iranu, koniec imperium baktriańskiego. 144 Uzurpacja syna Balasa („ Antiocha VI ”, zabitego w 142), a następnie jego opiekuna Diodote Tryphona . Demetrius II uciekł z Antiochii . Śmierć Ptolemeusza VI. 143 Niezależne Państwo Żydowskie: Simon Maccabée zostaje mianowany etnarchą ; to narodziny dynastii Hasmoneuszy . Pochwycony przez Partów z Seleucji z Tygrysu , Démetrios II zostaje wzięty do niewoli przez Partów. Ptolemeusz VIII wraca z Cyrenajki, poślubia swoją siostrę ( Kleopatrę II ) i zostaje królem. 140 Ambasada wędrowna Scipion Émilien (185-129) dla całego basenu wschodniego. 139 Śmierć Attala II, wstąpienie na tron jego bratanka Attalusa III (139-133). 138 Pojawienie Antiocha VII (drugi syn Demetriusza I st ), przechwytywania i samobójczej Tryphon. 134 Attalus III zapewnia wolność Efezowi . Państwo żydowskie zostaje rozbite przez Antiocha VII po zabójstwie Szymona. 133 Śmierć Attalusa III. Zapisał swoje królestwo Rzymowi testamentem, dając wolność Pergamonowi i Sardesowi . Bunt przeciwko Ptolemeuszowi VIII pod wodzą Kleopatry II w Aleksandrii . Lot Ptolemeusza VIII. 132 Bunt i mianowanie Aristonicos- Eumenes III (nieślubnego syna Eumenesa II) na króla, odmowa Pergamosa. Eumenes III polega na flocie Attalid, ale zostaje pokonany w pobliżu Efezu. 130 - 129 Eumenes III zostaje schwytany, pacyfikacja i organizacja prowincji Azji. Arsace VI wysyła Demetriosa II z powrotem do Syrii, aby przeciwstawić się Antiochosowi VII. Ten ostatni zginął podczas wyprawy na Arsace. Ptolemeusz VIII oblega Aleksandrię. Cleopatra II uciekła. 127 - 125 Demetrios II mierzy się z nowym konkurentem, Aleksandrem II, który go pokonuje i chwyta. 123 Złamane serce i agonia dynastii Seleucydów. Aleksander II zostaje stracony przez Antiocha VIII. Kleopatra II i Ptolemeusz VIII są pojednane. Chora jest zdewastowany, bezkrwawego populacji. 96 Ptolemeusz Apion , nieślubny syn Ptolemeusza VIII Physcon, umiera i zapisuje Cyrenajkę Rzymowi.

Pierwsza wojna z mitrydatesem (88-84)

89 Mitrydates VI (112-163), król Pontu , najechał Kapadocję , rzymski protektorat. 88 Nikomedes , bityński sojusznik króla Rzymu, zostaje zmiażdżony przez Mitrydates, bunt ludności, z niesamowitą przemocą, przeciwko rzymskiemu okupantowi. Trzy rzymskie ciała zostają zniszczone, masakra Efezu, całkowita utrata młodej prowincji Azji. Mitrydates przegrywa podczas oblężenia Rodos, zagorzałego sojusznika Rzymu. Mitrydates najeżdża prowincję Macedonii; Powstają Ateny i Peloponez . 87 Sylla przybywa do Epiru (pięć legionów) pokonuje Archéalaosa, stratega mostu i oblega Ateny. 86 Zdobycie Aten przez Sylla. Bitwa pod Chéronée , klęska pontyjska. Brutalne represje: znikają małe miasta. Miasta Azji w obawie przed rewoltą Rzymu przeciwko Mitrydatesowi, na którego przykład stracono ludność Chios . Rozpoczęcie negocjacji. Wspierana przez Mariusa , Sylla walczy na dwóch frontach; Mitrydates staje w obliczu buntu greckich miast. Mitrydates wycofuje swoje wojska z prowincji Azji. 85 Pokój Dardanos: poprzez ustne zobowiązanie wolne miasta zostają włączone do prowincji Azji. Rhodes rozwija się w Caria . 83 Koniec dynastii Seleucydów, Tigran II z Armenii zaanektował Syrię. 80 Pierwszy gubernator prowincji Cylicja . Walcz z piratami. 75 - 74 Utworzenie prowincji Cyrenajka. 74 Śmierć Nikomedesa IV , króla Bitynii, który zapisuje swoje królestwo Rzymowi.

II wojny rzymu z mitrydatesem ( 73 - 63 )

73 Mithridates atakuje nową prowincję, prokonsul Cotta zostaje pokonany. Konsul Lukullus na czele dwóch legionów wypycha Mitrydatesa z prowincji Azja i ponownie zajmuje Bitynii . 72 Klęska floty pontyjskiej. Lucullus atakuje Most , bezskutecznie oblega Amisos . Bitwa pod Kabeira, rzymska klęska. Ale Mitrydates uciekł do Armenii , do swojego zięcia Tigrana II . Lucullus przejmuje Sinope (stolicę) i organizuje nową prowincję. 69 Odmowa Tigrana wydania Mithridatesa. Lucullus wkracza do Armenii pokonuje Tigrane'a w Tigranocerta , w której żyło Imperium Ormiańskie. Lucullus umieszcza Antiocha XIII ( Seleucyda ) w Antiochii . 68 Lukullus podbija Armenię, ale jego imperium i prowincje zostały powierzone Pompejuszowi , musi się wycofać. Mitrydates korzysta z okazji, by odzyskać swoje królestwo. 67 Obdarzony pełnymi mocami ( lex Manilia ) Pompejusz oczyszcza Morze Egejskie z piratów. 66 Pompejusz przejmuje królestwo Pontu. Tigran, który walczy z Partami, odmawia azylu Mitrydatesowi. 65 Pompejusz sprzymierzył się z Tigranem Młodszym przeciwko swojemu ojcu, a następnie z ojcem przeciwko synowi, wysłany do Rzymu jako zakładnik. 64 Pompejusz usiłuje usunąć z Syrii Fraatesa III , króla Partów, i usuwa skazanego na śmierć Antiocha XIII). Pacyfikacja prowincji. Państwo Judejskie oraz Nabatejczycy składają hołd Pompejuszowi. Prawo rolne z 63 r. ( Rogatio Servilia ) proponuje aneksję Egiptu. 64 - 63 Reorganizacja Orientu. Utworzenie prowincji Syrii. Samobójstwo Mithridatesa. Most wkracza na teren prowincji Bitynia.

Zakończenie podbój hellenistycznego Wschodu przez Rzym ( 63 - 30 )

58 Cypr staje się prowincją rzymską, pomimo protestów Ptolemeusza XII Auletusa.

Bunt Aleksandrii przeciwko Aulète na korzyść jego córki Berenice IV . Aulète została przywrócona w 55 roku przez galijskich najemników opłaconych przez Rzym.

53 Zwycięstwo partyjskiej generał Surény pod Carrhes . Triumwir Krassus traci życie, a armia rzymska zostaje zniszczona. 48 - 46 Zwycięstwo Cezara pod Farsalią . Pompejusz zostaje zamordowany przez naczelnego Ptolemeusza XIII. Bunt Aleksandrii. Śmierć Ptolemeusza XIII, Kleopatra poślubia swojego drugiego brata Ptolemeusza XIV . 44 Cezar zostaje zamordowany w idach marcowych przez dwudziestu senatorów konspiracyjnych, na czele z Brutusem i Kasjuszem . 42 Zwycięstwo Antoniusza i Oktawiana w Filippi przeciwko Brutusowi i Kasjuszowi . 41 Wywiad o Tarsie między Antoine i Kleopatrą, podział Orientu. Partyjski napór do Syrii i Judei , Herod I najpierw uciekł do Rzymu. 40 Pokój Brindes. Antoine odzyskuje swoje legiony obecne w Galii, aby przeciwdziałać natarciu Partów. 38 - 37 Eufratu po raz kolejny staje się Roman granica. Herod wraca do zdrowia w Judei. Antoine rozebrał prowincje Wschodu na królestwa klientów: zniesienie prowincji Cillicia-Cyprus, du Pont, darowizny dla Kleopatry na Cyprze, Cyrenajki itp. 35 Sekstus Pompejusz , pokonany na Sycylii, osiadł w Azji Mniejszej. Antoine odrzuca Octavię . 34 Ceremonia darowizny: dzielenie się Orientu między Kleopatrą, Antoine i ich trójką dzieci. Egipt jest sercem imperium i siecią królestw-klientów. 31 - 30 Bitwa pod Akcjum . Oktawian pozbywa się Cezariona . Kleopatra popełnia samobójstwo. Egipt znajduje się pod panowaniem rzymskim. Konwencjonalny koniec okresu hellenistycznego.

Na Wschodzie wysepki hellenistyczne przetrwały jeszcze kilka lat. Ostatnie greckie społeczności trans-indica rozpadły się w świecie indyjskim w pierwszych dziesięcioleciach naszej ery.