| Narodziny |
30 grudnia 1928 Paryż 17 th ( Francja ) |
|---|---|
| Śmierć |
5 sierpnia 2017 r. Saint-Mandé |
| Imię urodzenia | Christian Paul Henri Marie Dubois |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Liceum Janson-de-Sailly |
| Zajęcia | Pisarz , dziennikarz , prezenter radiowy , krytyk kulinarny |
| Pracował dla | Świat , Minuta , Europa 1 |
|---|---|
| Nagrody |
| Gault i Millau |
Christian Dubois-Millot znany jako Christian Millau , urodzony dnia30 grudnia 1928w Paryżu i zmarł dnia5 sierpnia 2017 r.w Saint-Mande , jest francuskim dziennikarzem , reporterem , pisarzem i krytykiem kulinarnym .
Wraz z Henri Gault jest założycielem przewodnika gastronomicznego Gault et Millau , który zapoczątkował nową kuchnię .
Odszedł z gastronomii w 1992 roku i poświęcił się pisarstwu. Opublikował w szczególności Journal impoli i Au galop des Hussards , świadectwo literackiej przygody ruchu husarskiego .
Christian Millau urodził się dnia 30 grudnia 1928 ale jego rodzice to deklarują 1 st styczeń 1929 : jego oficjalna data urodzenia jest zatem o dwa dni późniejsza niż rzeczywista data. Student liceum Janson-de-Sailly w Paryżu , następnie uzyskał tytuł magistra prawa .
W 1949 dołączył do działu "Polityki Wewnętrznej" gazety Le Monde, aw 1951 do przeglądu Opéra , kierowanego przez Rogera Nimiera .
Przez dwadzieścia lat współpracował z Le Monde , L'Express i Le Point .
Przez dwadzieścia sześć lat był gospodarzem programu radiowego w Europie 1 .
W 1969 wraz ze swoim przyjacielem Henri Gaultem , z którym od jedenastu lat pisał recenzje kulinarne w Paris-Presse , stworzył przewodnik Gault et Millau . Po raz pierwszy wystartował w formie miesięcznika gastronomicznego GaultMillau , w 1972 roku stał się przewodnikiem , który recenzuje i wymienia dobre restauracje. Zyskał światową sławę. Przewodnik specjalizuje się w „odkrywaniu talentów” , gdzie przyznawanie gwiazdek przez przewodnik Michelin uważa za konserwatywne , „z opóźnieniami 10, 12, a nawet 15 lat ( Bernard Loiseau , Guy Savoy , Michel Guérard , Michel Trama, Alain Senderens , itp.) ” . Marc Esquerré, redaktor naczelny Gault & Millau analizuje swój wkład w następujący sposób:
„To, co Millau zrewolucjonizował dzięki Gault, to tak naprawdę pisanie i pisanie, więcej niż krytyka. Gault i Millau - Millau był tak naprawdę piórem - wnieśli ludzki aspekt do tego zawodu, a służąc jako pośrednik między klientami a restauratorami, zrobili wiele, aby zbliżyć te dwa światy. "
Od 1992 roku Christian Millau poświęcił się pisarstwu. Wydał Au galop des hussards: dans le tourbillon littéraire des 50s w 1999 roku , opis jego lat spędzonych w Hussars , zwłaszcza w Operze w reżyserii Rogera Nimiera . Ten ostatni werbuje go w następujący sposób: „Powiedziano mi, że wyszedłeś z zakonu podziemia (przyp. red.: gazeta Le Monde ) i że lubisz niemieckie hrabiny. Więc wydaje mi się, że masz dobrą mentalność. Kiedy chcesz zacząć? ” . Książka zdobyła Grand Prix za biografię od Académie française oraz Nagrodę Josepha-Kessela . W 2011 roku otrzymał nagrodę Książka Błędna dla Impoli Journal .
W 2013 roku stworzył te Prix des Hussards , wieńczący powieść „elegancka, wyrazista i uczulony na betonowym myślenia dla wszystkich” , przyznana po raz pierwszy wmarzec 2014. Wśród jury znalazł się były redaktor naczelny L'Humanité , Claude Cabanes (zastąpiony po jego śmierci przez Jérôme'a Leroy ), krytyk literacki Aktualnych wartości , Bruno de Cessole , były radca generalny Philippe Bilger , Jean des Cars , François Cérésa , Éric Naulleau , Yves Thréard i Jean Tulard .
On umarł na 5 sierpnia 2017 r., w wieku 88 lat.
W 2012 roku był jednym ze sponsorów projektu antenowego Notre , który w 2014 roku dał początek TV Libertés .
W Październik 2013, deklaruje: „Mam wrażliwość prawicową, ale nie lubię rządzących prawicą. Tylko raz głosowałem na lewicę, na Mendès-France . Ale nigdy nie zagłosuję na Marine Le Pen . "