Chartreuse Saint-Ambroise de Garegnano

Chartreuse Saint-Ambroise de GaregnanoMatki Bożej z Agnus Dei Agnus Dei Mediolani
Charterhouse of Garegnano
Charterhouse of Garegnano
Tożsamość klasztoru
Nazwa lokalna Certosa di GaregnanoCertosa di Milano
Diecezja Diecezja Mediolanu
Prezentacja klasztoru
Kult katolicki
Prowincja kartuzów Lombardia
Rodzaj Kapituła mężczyzn
Patronat Matka Boska
Data założenia 1349
Zamknięcie 1779
Broń założyciela
Przykładowe zdjęcie artykułu Chartreuse Saint-Ambroise de Garegnano
Ozdobić herbem Argent au serpent en pal falisty lazur pochłaniający wrzosowiska goździków
Herb klasztoru
Architektura
Architekt Vincenzo Seregni (przywrócenie XV XX  wieku)
Data budowy 1352
Ochrona Dobra kulturowe
Lokalizacja
Kraj Włochy
Region  Lombardia
Metropolia Mediolan
Gmina Garegnano
Informacje kontaktowe 45 ° 30 ′ 09 ″ na północ, 9 ° 07 ′ 46 ″ na wschód
Geolokalizacja na mapie: Włochy
(Zobacz sytuację na mapie: Włochy) Chartreuse Saint-Ambroise de Garegnano Notre-Dame-de-L'Agnus-Dei Agnus Dei Mediolani

Klasztor kartuzów z Saint-Ambroży z Garegnano , w języku włoskim  : Certosa di Garegnano , zwany także klasztor kartuzów z Mediolanu lub Notre-Dame-de-L'Agnus-Dei , w języku łacińskim  : Agnus Dei Mediolani , jest byłym kartuzów klasztor znajduje się w Garegnano , na północno-zachodnich obrzeżach Mediolanu we Włoszech . Jeden z głównych zakładów kościelnych renesansu , klasycyzmu i mediolańskiego baroku .

Historia

Charterhouse of Saint-Ambroise został założony w 1349 roku przez Jeana Viscontiego , arcybiskupa i władcę Mediolanu, który zapewnił mu rozległe ziemie i nieruchomości, pola, winnice i lasy w Trennie  (it) , którego dochód może zagwarantować utrzymanie mnichów, a on zwalnia go ze wszystkich podatków i ceł. Członkowie jego rodziny są również wielkimi dobrodziejami. Luchino Visconti przekazał duże darowizny na rzecz Charterhouse, aby go rozbudować i zbudować nowe ołtarze.

Ducal Barco, która zaczyna być opracowane do północy Castello de Porta Giovia , zbudowany przez Galéas II Visconti , łączy książęcy zamieszkania do kartuzów Mediolanu.

Klasztor znajduje się w lesie Bosco della Merlata  (it) , miejscu bardzo uczęszczanym przez bandytów i bandytów, którzy w nocy z 23 kwietnia 1449 r. Weszli do budynku klasztornego i ukradli złoto i drogocenne kamienie.

Charterhouse został prawie całkowicie przebudowany pod kierunkiem architekta Vincenzo Seregniego , szefa Fabbrica del Duomo w Mediolanie , z lat 70- tych XIV wieku , wyraźnie podzielony na dwa obszary, jeden przeznaczony dla mnichów, drugi dla braci świeckich .

W 1629 roku malarz Daniele Crespi udekorował kościół.

Kapituła została zniesiona przez Józefa II w 1779 roku , a kościół stał się kościołem parafialnym Notre-Dame de l'Assomption w 1782 roku . Usunięto przegrodę dzielącą kościół na dwie części, usunięto stalle. Sąsiednie budynki klasztorne zostały gruntownie zmodyfikowane po zniesieniu w 1782 roku.

W drugiej połowie XVIII -tego  wieku, Biagio Bellotti  (it) ingeruje w domu rozdziału i kaplica Zwiastowania. Co zbliża kaplicę do kreacji rokokowych .

W okresie okupacji napoleońskiej służył jako koszary; wielki krużganek zostaje zniszczony. Po austriackiej restauracji kościół powraca do kultu .

Podczas XIX th  century, Lord Byron odwiedził i jest szczególnie pod wrażeniem jego freski opisał w jednym ze swoich listów.

Ołtarz główny kościoła został zbudowany w latach trzydziestych XX wieku .

Wcześniejszy

Przed jest przełożonym w kartuzów, wybrany przez swoich kompromisów lub wyznaczony przez wyższych przełożonych.

Znani goście

Charterhouse gościł znane osobistości z życia politycznego i religijnego tamtych czasów, takie jak Petrarka , Bernardyn ze Sieny , Karol Boromeusz czy Filip IV, król Hiszpanii .

Dzisiaj

Z ogromnego klasztoru do dziś pozostało bardzo niewiele, kościół, dziedziniec Almsina, Cordile d'Onore i niektóre części budynków Charterhouse wokół krużganka domu gościnnego, wejście w starym klasztornym refektarzu, dziś kaplica z franciszkańskich sióstr misyjnych . Nadal zachowały się fragmenty wielkiego krużganka kartuzów, znajdującego się za kościołem oraz portal z boku w kierunku wjazdu na autostradę A8 .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

Bibliografia

  1. (it) Palestra, „La certosa di Garegnano”, Archivio Ambrosiano, XXIX, 1976, s. 40-126.
  2. „Potęga budowania. Urbanistyka i polityka miejska w Mediolanie (XIV-XV w.) ”, Rzym: École Française de Rome, 1998. 710 s. (Publikacje Szkoły Francuskiej w Rzymie, 239)
  3. Zawiadomienie Etienne Maconi na stronie beauchesne.immanens.com
  4. Święty Bruno, założyciel zakonu kartuzów: jego działanie i jego dzieło, przez opata M.-M. Gorse, 1902 na Gallica
  5. Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego południowej Francji, 31 sierpnia 1897 w Gallica
  6. Auriol, A., „  Fondation de la chartreuse de Toulouse  ”, Revue des Pyrénées et de la France sudionale: organ of the Pyrenean Association and the Union of learning societies of the Midi ,Styczeń 1901, s.  433-453 ( czyt. Online , przeglądano 25 kwietnia 2020 r. ).
  7. Biuletyn Towarzystwa Badań Naukowych i Archeologicznych Miasta Draguignan, 1900 w Gallica .

Bibliografia

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne