CL-20
| Heksanitroheksaazaisowurtzitan (CL-20) | |
  Struktura heksanitroheksaazaisowurtzitanu (CL-20) |
|
| Identyfikacja | |
|---|---|
| Nazwa IUPAC | 2,4,6,8,10,12-heksanitro-2,4,6,8,10,12-heksaazaisowurtzytan |
| N O CAS | |
| N O ECHA | 100,114,169 |
| PubChem | 9889323 |
| UŚMIECHY |
C12C3N (C4C (N3 [N +] (= O) [O -]) N (C (N1 [N +] (= O) [O -]) C (N2 [N +] (= O) [O - ]) N4 [N +] (= O) [O -]) [N +] (= O) [O -]) [N +] (= O) [O-] , |
| InChI |
InChI: InChI = 1 / C6H6N12O12 / c19-13 (20) 7-1-2-8 (14 (21) 22) 5 (7) 6-9 (15 (23) 24) 3 (11 (1)) 17 (27) 28) 4 (10 (6) 16 (25) 26) 12 (2) 18 (29) 30 / h1-6H InChIKey: NDYLCHGXSQOGMS-UHFFFAOYAY Std. InChI: InChI = 1S / C6H6N12O12 / c19-13 (20) 7-1-2-8 (14 (21) 22) 5 (7) 6-9 (15 (23) 24) 3 (11 (1)) 17 (27) 28) 4 (10 (6) 16 (25) 26) 12 (2) 18 (29) 30 / h 1-6H Stand. InChIKey: NDYLCHGXSQOGMS-UHFFFAOYSA-N |
| Właściwości chemiczne | |
| Brute formula |
C 6 H 6 N 12 O 12 [Izomery] |
| Masa cząsteczkowa | 438,185 ± 0,0112 g / mol C 16,45%, H 1,38%, N 38,36%, O 43,82%, |
| Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. | |
CL-20 lub HNIW (dla H Exa N itrohexaaza I n W urtzitane ) jest wybuchowy nitramine opracowany w China Lake (stąd jego nazwa), w Kalifornii , początkowo rozwijać propelenty mocy. Ma lepszy stosunek utleniacz / paliwo niż RDX i HMX i uwalnia 20% więcej energii niż paliwa oparte na tym ostatnim, a ich właściwości energetyczne są znacznie lepsze niż materiały wybuchowe i standardowe paliwa energetyczne.
Opracowane głównie przez spółkę zależną Thiokol z ATK , CL-20 wygląda również ONR w US Navy jako materiał pędny do wyposażenia rakiet ze względu na jego ukrycia - w szczególności jej liście spalania mało zauważalny dym. Nie został jeszcze wdrożony w operacyjnych systemach uzbrojenia, ale obecnie jest przedmiotem badań stabilności, kwalifikacji technicznych i żywotności przemysłowej pod kątem jego rzeczywistej produkcji.
Jego synteza obejmuje dimetyloformamid , bezwodnik octowy , HBIW i biały dymiący kwas azotowy :
Uwagi i odniesienia
- obliczona masa cząsteczkowa od „ atomowych jednostek masy elementów 2007 ” na www.chem.qmul.ac.uk .