Emberiza aureola
Emberiza aureola Wróbel HaloKrólować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Chordata |
Sub-embr. | Kręgowce |
Klasa | Aves |
Zamówienie | PASSERIFORMES |
Rodzina | Emberizidae |
Uprzejmy | Emberiza |
CR A2acd + 3cd + 4acd:
krytycznie zagrożony
Żółty dzania flagowe ( Emberiza aureola ) jest gatunek z wróblowych ptaków z rodziny z Emberizidae .
Te gatunki Emberiza aureola został opisany przez niemieckiego przyrodnika Peter Simon Pallas w 1773 roku.
Ten takson dopuszcza następujące dwa podgatunki :
Jest to mały ptak o długości od 14 do 15 cm , rozpiętości skrzydeł od 22 do 24 cm i wadze 25 g .
Samiec ma jasnożółte części dolne z czarnymi pręgami po bokach, brązową część górną, czarną twarz i pręgę gardła oraz różową dolną żuchwę .
Samica ma mniej pręgowany szarobrązowy grzbiet i jaśniejszą żółtą część ciała niż samiec. Ma białawą twarz z koroną, ciemne oko i pręgi na policzkach.
Nieletni jest podobny do samicy, ale kolor tła spodniej części ciała i twarzy jest płowy.
Ptak ten żeruje na nasionach i owadach latem, a także do karmienia młodych.
Wołanie jest charakterystycznym zicem, a wokale wyraźnym tru-tru , tri-tri .
Zagnieżdżanie odbywa się na początku lata, z niewielkimi różnicami w zależności od regionu. Samica składa 4 do 6 szaro-zielonych jaj nakrapianych oliwką lub szaro-fioletowo w gnieździe zbudowanym na ziemi, najlepiej w kępie trawy lub między korzeniami drzew. Młode wykluwają się z jaja po 13-14 dniach.
Żyje w północno - wschodniej Europie i północnej Azji . Jest gatunkiem wędrownym , zimującym w Azji Południowo-Wschodniej , Indiach i południowych Chinach . Występuje rzadko w Europie Zachodniej, ale włóczęgi są regularnie widywane.
Halo Sparrow zamieszkuje otwarty, krzaczasty teren, często w pobliżu wody i jest bardzo powszechny na Syberii .
Gatunek ten był wcześniej wymieniany przez IUCN jako NT (Near Threatened) , ale nowe badania wykazały, że może występować rzadziej niż wcześniej sądzono. W rezultacie jej status został zaktualizowany w 2008 roku do VU (Vulnerable) . Jego status zmienił się ponownie w 2013 roku, gatunek jest obecnie EN (zagrożony) .
Ptak ten jest tradycyjnie zjadany w Chinach, gdzie wydaje się, że w ciągu 25 lat praktyka ta przyczyniła się do bliskiego zniknięcia niegdyś licznie występującego gatunku od wybrzeża Pacyfiku do Finlandii. Ta regresja przypomina pewne autorów zjawisko zanikania gołębia pasażerskiego w Ameryce Północnej na początku XX -go wieku.