Boletus pinophilus

Boletus pinophilus Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Borowik sosnowy Klasyfikacja
Królować Grzyby
Podział Basidiomycota
Klasa Agaricomycetes
Podklasa Agaricomycetidae
Zamówienie Boletales
Rodzina Boletaceae
Uprzejmy Borowik

Gatunki

Boletus pinophilus
Pilát & Dermek , 1973

Borowik sosnowy (uprzednio grzyb pinicola ) w języku francuskim Cepe des szpilki , w Bolet pinicole albo Cepe des sosny de Montagne , jest gatunek z klas Basidiomycete grzybów na półkuli północnej rodzaju Boletus wtym Boletaceae rodziny . Badania filogenetyczne pokazują, że jest to dobrze zindywidualizowany gatunek, który poprzedza klad edulis stricto sensu i jest zbliżony do amerykańskich gatunków Boletus rex-veris i Boletus fibrillosus . Wyróżnia się siedliskiem subalpejskim, mikoryzą z Pinaceae i rdzawobrązową skórką.

Taksonomia

Zaakceptowano nazwę dwumianową

Boletus pinophilus Pilát i Dermek (1973)

Synonimy

Nazwy wernakularne

Klasyfikacja filogenetyczna

Boletus pinophilus , niegdyś uważany za odmianę Boletus edulis (var pinicola ), jest obecnie odrębnym gatunkiem i należy do kladu Boletus rex-veris , który jest jednym z pięciu kladów Boletus edulis sensu lato .

Opis sporoforu

Hymenofor

Kapelusz mierzy od 50 do 300 mm. Zwykle ma wyboistą powierzchnię,

Naskórek

Kolor czerwony, ciemny czerwono-brązowy lub ciemny kasztan.

Ciało

Jego miąższ jest biały.

Hymenium

Rurki, początkowo białe, szybko żółkną, a następnie żółto-brązowawe lub oliwkowe.

Stipe

Stopa ma od 70 do 150  mm długości i od 30 do 100  mm szerokości, więc jest dość krótka i gruba. Kolor czerwony, posiada intensywną sieć drobnych, siatkowatych linii.

Zarodnik

Sporeea ma kolor oliwkowo-brązowy.

Zarodniki

Zarodniki wrzecionowate, gładkie.

Siedlisko

Mieszka głównie w lasach sosnowych na północy, ale na południu występuje pod drzewami liściastymi, pojedynczo lub w małych grupach.

Jadalność

Doskonały jadalny, ma słodki smak.

Uwagi i odniesienia

  1. (en) BTM Dentinger i wsp. , „  Molecular filogenetics of borowiki (Boletus section Boletus)  ” , Molecular Phylogenetics and Evolution , tom.  57, n o  3,2010, s.  1276–1292 ( czytaj online )
  2. Pilát & Dermek, w : Ceská Mykol. 27 (1): 6, 1973
  3. Vassilkov, w : CR Soc. Fiz. Hist. nat. Genewa: 14, 1966
  4. Sacc. w : Syll. fung. (Abellini) 19: 154, 1910
  5. Mediterranean Forest Association, 1985. Mediterranean Forest , tomy 7–9, strona 140 czytaj online }
  6. Ceppo, Chiarino, Teramo, Włochy
  7. MA-Fungi 47700, Hiszpania

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne