Stylistyczne początki | Blues , blues Delta , blues w Memphis |
---|---|
Pochodzenie kulturowe | Wczesne lata czterdzieste ; Stany Zjednoczone ( Teksas i Chicago , Illinois ) |
Typowe instrumenty | Gitara elektryczna , gitara basowa , perkusja , harmonijka ustna , fortepian , saksofon |
Popularność | Wychowany w latach 60 |
Sceny regionalne | Chicago , Detroit , Nowy Orlean , Memphis |
Gatunki pochodne
Blues rock , brytyjski blues , teksański blues , hard rock , heavy metal , soul
Gatunki pokrewne
Rytm i blues , rock and roll , rock
The Blues elektryczne jest pod- gatunek od bluesa , który wyróżnia się wykorzystaniem instrumentów z wzmacniacz , czy to gitara , A bas lub harmonijka . Blues elektryczne występuje w wielu regionalnych strumieni bluesowych, takich jak blues Chicago , Texas blues czy bluesa Memphis . Elektryczny blues pojawił się w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku . Pierwsza fala amerykańskich muzyków elektrycznych bluesa zainspirowała brytyjską scenę bluesową lat 60. XX wieku z takimi artystami jak John Mayall & the Bluesbreakers , Eric Clapton , The Yardbirds i pierwsze wcielenie Fleetwood Mac , a także zespoły rockowe tak znane jak Led Zeppelin czy The Rolling Stones .
The Blues jak jazz , prawdopodobnie zaczyna się wzmacniać w ciągu 1930 roku . T-Bone Walker jest powszechnie uważany za pierwszą gwiazdę bluesowego bluesa; Urodzony w Teksasie, po przeprowadzce do Los Angeles na początku lat czterdziestych w celu nagrań, w trakcie swojej długiej, płodnej kariery mieszał bluesa z elementami R&B i jazzu.
Po drugiej wojnie światowej wzmocniona muzyka bluesowa stała się popularna w amerykańskich miastach, które były świadkami ogromnej migracji Afroamerykanów, takich jak Chicago , Memphis , Detroit i St. Louis . Grając na małych imprezach, nowoczesne elektryczne zespoły bluesowe są umiarkowanie popularne, w przeciwieństwie do większości grup jazzowych. Na początku gatunek ten wykorzystywał wzmacnianą gitarę elektryczną , kontrabas (stopniowo zastępowany gitarą basową ), perkusję i harmonijkę ustną, na której grał mikrofon.
Pod koniec lat czterdziestych artyści bluesowi z Chicago zaczęli używać amplifikacji, na przykład John Lee Williamson i Johnny Shines . Pierwsze nagrania tego nowego stylu miały miejsce w 1947 i 1948 roku z udziałem takich muzyków jak Johnny Young, Floyd Jones i Snooky Pryor . Format został dostosowany przez Muddy Waters . Po jego I Can't Be Satisfied (1948) nastąpiła seria udanych albumów. The Blues Chicago jest zainspirowany stylem blues Mississippi , fakt, że wielu muzyków będzie zesłańców w tym mieście od Missisipi . Howlin 'Wolf , Muddy Waters , Willie Dixon i Jimmy Reed urodzili się w Mississippi i przenieśli się do Chicago podczas Wielkiej Migracji. Oprócz gitary elektrycznej, harmonijki ustnej i sekcji rytmicznej basu i perkusji, niektórzy muzycy, jak JT Brown , grający w grupach Elmore James czy JB Lenoir , również używają saksofonu . Little Walter , Sonny Boy Williamson (Rice Miller) i Big Walter Horton to jedni z pierwszych najlepszych harmonijkarzy na wczesnej scenie bluesowej w Chicago. Muddy Waters i Elmore James są najbardziej znani z używania gitary elektrycznej. Howlin 'Wolf i Muddy Waters są nimi ze względu na ich „szorstki” głos . Basista Willie Dixon odegrał ważną rolę na scenie bluesowej w Chicago. Napisał i skomponował wiele standardowych piosenek, takich jak Hoochie Coochie Man , I Just Want to Make Love to You , Wang Dang Doodle , Spoonful i Back Door Man dla Howlin 'Wolf. Większość artystów bluesowych z Chicago nagrywała w studiach wytwórni Chess Records i Checker Records oraz w kilku mniejszych wówczas wytwórniach bluesowych, w tym Vee-Jay Records i JOB Records .
Pod koniec lat pięćdziesiątych styl bluesowy West Side pojawił się w Chicago za sprawą ważnych postaci, takich jak Magic Sam , Jimmy Dawkins , Magic Slim i Otis Rush . Kluby West Side są bardziej dostępne dla białej publiczności, ale muzycy byli w większości rasy czarnej lub mieszanej. West side blues zawiera elementy blues rocka, ale bardziej skupia się na standardowych i tradycyjnych formach bluesowych piosenek. Albert King , Buddy Guy i Luther Allison mają styl West Side zdominowany przez wzmocnioną elektryczną gitarę prowadzącą .
Memphis i jego wschodząca scena akustycznego bluesa z Beale Street również rozwinęły we wczesnych latach pięćdziesiątych pociągający elektryczny bluesowy dźwięk . Wytwórnia Sun Records z Samem Phillipsem wyprodukowała takich muzyków jak Howlin 'Wolf (przed wyjazdem do Chicago), Willie Nix , Ike Turner i BB King . Inni muzycy z Memphis zaangażowani w Sun Records to Joe Hill Louis , Blind Willie Johnson i Pat Hare, którzy wprowadzają takie techniki gitary elektrycznej, jak przesterowanie i akordy , antycypując elementy heavy metalu . Później zainspirowali muzyków tych stylów, zwłaszcza rock and rolla i rockabilly , zwłaszcza tych, którzy grają w Sun Records. Po odkryciu przez Phillipsa Elvisa Presleya w 1954 roku wytwórnia Sun rozpoczęła produkcję rock and rolla.