Olimpijski Kraj Basków Biarritz

BO, kierowany w szczególności przez Rogera Aguerre'a, Alaina Arozarenę, który z 213 punktami zostanie najlepszym dyrektorem Mistrzostw 1985, Michela Bérauda, ​​Christiana Brunela oraz Nowozelandczyka Briana Hegarty'ego i Michaela Clampa, potwierdza swoje odrodzenie w kolejnych sezonach zarówno w mistrzostwach. ( 1/8  finały w 1980 , 1981 i 1982  ; 16 rundy w 1978 i 1979 ; ćwierćfinały w 1985 przeciwko Lourdes i 1986 przeciwko Toulouse ) oraz w pojedynku Yves-du-Manoir ( ćwierćfinały w 1978 , 1983 i 1988 , ósmy finał w 1986 roku ). Czterech z jej zawodników zostaje wybranych do francuskiej drużyny  : Serge Blanco , Francis Haget , Pascal Ondarts i Jean Condom , którzy biorą udział w Mistrzostwach Świata w 1987 roku .

W 1989 roku drużyna rozegrała swój pierwszy powojenny finał w wyzwaniu Yves-du-Manoir, mimo że nie utrzymała się w grupie A mistrzostw. Po wyeliminowaniu Brive, Toulona i Bourgoina , BO walczy o tytuł z Narbonne w Tarbes . Mimo kary 60 metrów od Blanco przegrał 18-12.

W następnym sezonie BO ponownie zakwalifikowali się do grupy A mistrzostw, gdzie rozegrali etapy pucharowe w 1990 i 1991 roku . Dwóch z jej zawodników zostaje wybranych do francuskiej drużyny  : Serge Blanco i Pascal Ondarts, którzy biorą udział w Mistrzostwach Świata 1991 .

W ostatnim sezonie Serge'a Blanco w 1992 roku BO dokonał wyczynu zakwalifikowania się do finału mistrzostw. Na trasie w ostatnich etapach zmierzą się z Bayonne w Tarbes w ćwierćfinale po zwycięstwach z Tyrosse 21-15 i Brive 26 + 18 w poprzednich rundach. Na stadionie Maurice-Trélut opanowanym przez 20 000 kibiców Basków Franck Corrihons dał zwycięstwo Biarrots ze spadkiem 50 metrów w róg, co było pierwszym w jego karierze (16-15). W półfinale BO odprawia Grenoble (13-9), aby znaleźć Toulon w Parc des Princes . Toulonnais, dowodzone przez młodego Yanna Delaigue'a , wygrały 19-14 w ostatnim meczu z Serge Blanco.

Po dwóch mieszanych sezonach, w których zakwalifikował się do czołowej 16, BO schodzi do grupy A2, pokonany przez Bayonne w decydującym meczu o punkt (9-8), ale awansuje w następnym sezonie, rozgrywając fazy pucharowe zza pleców. elity na pierwszy rok prezydentury Serge'a Blanco .

Klub na szczycie (2000-2012)

Klub odbudowuje się: rekrutuje sprawdzonych zawodników ( Laurenta Mazasa , Christophe'a Milhèresa , Sotele Puleoto , Legi Matiu ) i wypuszcza obiecujących młodych ludzi ( Pépito Elhorga , Philippe Bidabé , Sébastien Bonetti , Denis Avril ), swój pierwszy europejski mecz rozgrywa w Newcastle w Newcastle. Wrzesień 1997 i przeszedł na profesjonalizm w 1998 roku przyjmując statut SAOS pod przewodnictwem Marcela Martina . W następnym sezonie drużyna stała się jeszcze silniejsza dzięki przybyciu reprezentantów Philippe'a Bernata-Sallesa , Jean-Michela Gonzaleza i Oliviera Roumata i zakwalifikowała się do baraży w 1999 roku .

W sezonie 2000 BO przyciągnął nowych reprezentantów ( All-Blacks Frano Botica i Glen Osborne ) i udało się dotrzeć do ćwierćfinału mistrzostw, eliminując Daxa w play-off. Wprowadza do dogrywki Stade Toulouse , panującego mistrza, do dogrywki w Tarbes (18-28). Co więcej, wygrał ostatnią edycję wyzwania Yves-du- Manoira na Parc Lescure w Bordeaux przeciwko Brive (24-13) i po raz pierwszy w historii zakwalifikował się do Pucharu Heinekena .

Klub potwierdza swoje ambicje , ogłaszając rekrutację kilku międzynarodowych lub potwierdzonych graczy (w szczególności Nicolasa Brusque'a , braci Marca i Thomasa Lièvremontów oraz Emmanuela Ménieu ). Po raz kolejny zakwalifikowali się do finału, Biarrots zwyciężyli na trawniku Stade Français w ćwierćfinale, oferując sobie swój pierwszy półfinał od 1992 roku. Przegrali z Montferrand na Stade Gerland (9-16 ). Za swój pierwszy udział w Pucharze Heinekena udaje im się zakwalifikować do ćwierćfinału pomimo bardzo trudnej puli (obrońcy tytułu Northampton , Leinster i Edynburg ). Przegrywają w Limerick z Munsterem pomimo czterech zarejestrowanych prób (29-37).

Poza sezonem klub wywołał sensację rekrutując Joe Roffa , zwycięzcę Pucharu Świata 1999 z Australią . Szybko stał się jednym z faworytów, kończąc najpierw w swojej regularnej puli, a potem w play-offach. W półfinale BO rewanżuje się Montferrandowi w Bordeaux . 8 czerwca 2002 wywalczył trzeci tytuł w swojej historii przeciwko Agenowi , po dogrywce dzięki spadkowi Laurenta Mazasa w ostatniej sekundzie meczu (25-22). Dzięki temu pierwszemu tytułowi uzyskanemu od 63 lat, BO zostaje trzecim zawodowym mistrzem klubowym od 1995 roku i początku profesjonalnej ery mistrzostw Francji, po stadionie w Tuluzie i stadionie francuskim . Wyeliminowany w pierwszej rundzie Pucharu Heinekena, zagrał jednak w finale Pucharu Ligi w La Rochelle (porażka 19-23).

Wraz z przybyciem Dimitri Yachvili , przyszłego emblematycznego zawodnika klubu, z Gloucester Rugby , BO nie udało się jednak zachować tytułu, pokonując w następnym sezonie przez francuski stadion w półfinale w Bordeaux (9:32). Wrócił jednak do finału Pucharu Heinekena, grając w ćwierćfinale na Lansdowne Road przeciwko Leinster (porażka 13-18).

Puchar Europy stał się jednym z głównych celów klubu: w sezonie 2003/2004 grała po raz pierwszy jego ćwierćfinał w domu, na stadionie Anoeta w San Sebastian, przeciwko Munster (19-10 zwycięstwo). To pierwsza gra przeniesiona do kraju niebiorącego udziału w konkursie. W półfinale, Biarrots są bici przez Stade francuskim na Parc des Princes na testowym Christophe Dominici do 87 th minut (17-20). W Top 16 zostali wyeliminowani w play-off.

W 2004 roku BO przeprowadziła ambitną rekrutację m.in. z Benoît Augustem , Imanolem Harinordoquy , Damienem Traille , Thierrym Dusautoirem , Olivierem Olibeau i Benoît Lecoulsem . Nazywani Galactics w odniesieniu do Realu Madryt , Biarrots są uważani za jednego z faworytów mistrzostw. Siła robocza obejmuje wielu aktywnych międzynarodowych ( Harinordoquy , Traille , Betsen , Yachvili , Brusque , Thion , Marlu ) lub przyszłych ( Couzinet , Boussès , Olibeau , Dusautoir , Dupuy , Tillous-Bordes , Lacroix ).

Pomimo kilku głośnych pomyłek na początku sezonu 2004-2005 (cztery porażki z rzędu we wrześniu, w tym przegrana u siebie z Bayonne ), drużyna z łatwością zakwalifikowała się i pokonała Bourgoina w półfinale w Tuluzie. W finale ponownie wygrali po dogrywce ze Stade Français (37-34) po skrzyżowaniu strzelców Yachvili i Skreli .