Benny Goodman

Benny Goodman Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Benny Goodman w 1942 roku Ogólne informacje
Przezwisko „Król Swingu  ” (Król Swingu)
Imię i nazwisko Benjamin David Goodman
Narodziny 30 maja 1909
Chicago , Stany Zjednoczone
Śmierć 13 czerwca 1986
Nowy Jork , Stany Zjednoczone
Główna działalność Klarnecista , dyrygent big bandu jazzowego i muzyki klasycznej
Gatunek muzyczny Jazz , Big Band , Swing
Instrumenty Klarnet
aktywne lata 1926-1986
Etykiety Bluebird , Kolumbia
Oficjalna strona www.bennygoodman.com

Benny Goodman (Benjamin David Goodman) (30 maja 1909w Chicago -13 czerwca 1986w Nowym Jorku ) jest klarnecista , kompozytor i dyrygent z Ameryki big band jazzowy zespół , nazywany "The King of Swing  " .

Biografia

Benny Goodman urodził się dnia 30 maja 1909w Chicago w Illinois . Jest dziewiątym z dwunastu dzieci Dawida Gutmana i Dory Grisinsky, skromnych żydowskich imigrantów z Imperium Rosyjskiego . W wieku 10 lat po raz pierwszy zasiadł na klarnecie podczas kursu muzycznego prowadzonego w synagodze Kehelah Jacob, gdzie w wieku 11 lat dołączył do orkiestry. Z całą posiadaną determinacją przechodzi na zawodowstwo w wieku 14 lat, a jego pensja pozwala mu pomóc finansowo rodzinie. Miał 16 lat, gdy został poproszony o dołączenie do kalifornijskiej grupy muzycznej kierowanej przez Bena Pollacka , z którym dokonał swoich pierwszych nagrań. Pozostał w tej grupie przez cztery lata.

W 1929, w wieku 20 lat, po pobycie w Kalifornii zamieszkał w Nowym Jorku . Występuje w wielu zespołach i dyryguje kilkoma orkiestrami. Również w tym wieku stał się niezależnym muzykiem.

W 1934 stworzył big band, który stał się jedną z najpopularniejszych orkiestr ery swingowej . W tym samym roku on i jego orkiestra wzięli udział w przesłuchaniu do programu radiowego National Broadcasting Company (NBC) zatytułowanego Let's Dance . Dostaje kontrakt i podczas tego koncertu gra na zmianę z dwoma innymi orkiestrami o innym stylu muzycznym. Spektakl na antenie NBC od grudnia 1934 do25 maja 1935. Wśród muzyków, którzy uczestniczyli w jego orkiestrze w tych latach byli aranżerowie Fletcher Henderson , Edgar Sampson , Benny Carter i Eddie Sauter  ; trębacze Bunny Berigan , Harry James i Ziggy Elman  ; saksofoniści Vido Musso , Bud Freeman i Georgie Auld  ; gitarzysta Charlie Christian  ; pianista Jess Stacy oraz perkusiści Gene Krupa i Dave Tough .

w lipiec 1935Powstaje „Benny Goodman Trio” dzięki przybyciu Teddy'ego Wilsona . Dołączył Lionel Hampton wSierpień 1936, staje się „Kwartetem Benny'ego Goodmana”.

Tworząc te małe grupy, Benny jest jednym z pierwszych białych muzyków, którzy w czasach segregacji rasowej zatrudniają czarnych muzyków. Pierwszym z nich był pianista Teddy Wilson w 1935 roku, następnie wibrafonista Lionel Hampton , gitarzysta Charlie Christian i trębacz Cootie Williams (dwóch ostatnich muzyków jest również częścią big bandu ).

Jego zaangażowanie w Palomar Ballroom

Po Let's Dance orkiestra Benny'ego Goodmana jest gotowa wyruszyć w trasę po całym kraju. Ale ta trasa nie zakończyła się sukcesem, aż do przyjazdu do Los Angeles , w Palomar Ballroom , wSierpień 1935. Publiczność w Los Angeles jest inna: młodzi ludzie przybywają tu tysiącami i witają muzykę Benny'ego Goodmana. Przeprowadzone szkolenie trafia na pierwsze strony gazet i jest transmitowane w całym kraju. Benny Goodman i jego orkiestra występowali w tej samej sali przez ponad dwa miesiące i stali się sławni. Powiemy nawet, że jest to okres oficjalnego początku ery swingu . W tym samym roku 1935 Goodman i jego orkiestra wystąpili w Chicago Convention Center i rozpoczęli ważną serię koncertów jazzowych w Stanach Zjednoczonych .

ten 16 stycznia 1938 rto najważniejsza data w jego muzycznej karierze: Carnegie Hall w Nowym Jorku otwiera przed nim swoje podwoje.

Carnegie Hall w Nowym Jorku

ten 16 stycznia 1938 rodbyła się świątynia „  The Famous 1938 Carnegie Hall Jazz Concert  ” (Jazz Exceptional Concert 1938 Carnegie Hall ) poświęcona zazwyczaj klasycznej muzyce amerykańskiej, Seventh Avenue na Manhattanie w Nowym Jorku (największy koncert nagrany wówczas na big band jazz z historii jazzu ) . Bezprecedensowy medialny triumf tego historycznego koncertu (który współprowadzi m.in. z Count Basie i członkami big bandu Duke Ellington ) transmitował, nagłaśniał i nagrywał telefonicznie na żywo przez CBS – Brunswick Records , a na którym triumfował m.in. jego standard jazzowy Sing, Sing, Sing by Louis Prima z 8 minutami i 43 sekundami, a następnie druga wersja 12 minut i 30 sekund, przenosi Benny'ego Goodmana i jego Big Band do międzynarodowej legendy „ Historii jazzu” od Swing , i zbiory w USA , z rekordową sprzedażą w paradzie przebojów jego podwójnego albumu koncertowego Famous 1938 Carnegie Hall Jazz Concert 1950.

To trochę dzięki Coup pubie z Wynn Nathanson że zespół Goodmana szansę na grę w tej mitycznej świątyni muzyki amerykańskiej, gdzie wiele wspaniałych artystów rozpoczął swoją karierę (pomieszczenie jest tym siedzibie New York Philharmonic ), z sali o pojemności 2760 osób. W krótkim czasie wyczerpał się zapas biletów, na kilka tygodni przed koncertem. Aby wziąć udział w spektaklu, za bilet wstępu płacą 2,75 USD, co jest na tamte  czasy stosunkowo wysoką ceną. W tym historycznym koncercie Benny Goodman występuje z Harrym Jamesem , Ziggym Elmanem , Teddym Wilsonem , Jessem Stacy , Lionelem Hamptonem i perkusistą Genem Krupą . To również w tej sali Benny Goodman rozpoczyna karierę jako solista.

Jego karierą kieruje jego szwagier John Hammond (producent) . To dzięki temu ostatniemu w 1938 roku Benny Goodman był pierwszym muzykiem jazzowym , który wystąpił w Carnegie Hall w Nowym Jorku . To właśnie od tego momentu nazywa się Królem Swingu ( Król Swingu ). Ten pseudonim nadał mu Gene Krupa i do dziś znamy go pod tym pseudonimem. Utwór Taking a Chance on Love był numerem 1 w Stanach Zjednoczonych w czerwcu 1943 roku przez trzy kolejne tygodnie.

Benny Goodman ma szczęście występować z renomowanymi artystami, takimi jak: Bix Beiderbecke , Louis Armstrong , Billie Holiday , Ella Fitzgerald , Count Basie , Mildred Bailey , Bessie Smith i wielu innych.

W 1947 roku Benny Goodman miał trzydzieści osiem lat, rozwiązał swój big band i od tego czasu występował głównie jako lider małych grup. Nawet jeśli nie zajmuje już przodu sceny jazzowej, pozostaje bardzo aktywny. Brał udział w wielu filmach, w tym A Song is Born ( Howard Hawks , 1948) i The Benny Goodman story ( Valentine Davies , 1955).

W latach 60. Benny Goodman awansował do tytułu Ambasadora Jazzu , koncertując poza Stanami Zjednoczonymi w ramach Programu Wymiany Departamentu Kultury Stanów Zjednoczonych . Odwiedził Azję w 1956, Amerykę Południową w 1961, ZSRR w 1962 i Japonię w 1964. Był pierwszym amerykańskim muzykiem jazzowym , który wystąpił w ZSRR - Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich .

Ostatnie lata

Po zdobyciu kilku nagród wszelkiego rodzaju, Benny Goodman został wyróżniony w 1957 roku w Down Beat Jazz Hall of Fame . Po tym wyróżnieniu Benny kontynuował granie i nagrywanie w małych grupach, jako duet (zwłaszcza z piosenkarką Peggy Lee ), lub solo. Kontynuuje również praktykę klasycznych utworów na klarnecie. Na przykład w 1960 roku współpracował z Alfredo Antoninim przy wykonaniu Koncertu klarnetowego Mozarta przed tysiącami zauroczonych publiczności w Nowym Jorku. Od czasu do czasu zreformował nową orkiestrę, aby grać na festiwalach jazzowych lub wyjeżdżać w międzynarodowe tournée. Mimo problemów zdrowotnych nigdy nie przestał grać na klarnecie aż do śmierci. Od dawna mieszka w Pound Ridge w stanie Nowy Jork . ten17 stycznia 1978Świętujemy 40 th  rocznicy jego pierwszego koncertu w Carnegie Hall . Na tę okazję zakłada orkiestrę big bandową , ale nie stara się odtwarzać oryginalnego programu.

Zmarł z powodu zatrzymania krążenia w dniu13 czerwca 1986w Nowym Jorku w wieku 77 lat. Został pochowany na cmentarzu Long Ridge Cemetery w Stamford , Connecticut . W tym samym roku został uhonorowany Grammy za ukoronowanie kariery (Grammy Lifetime Achievement Award). Partytury, które napisał Benny Goodman, zostały po jego śmierci przekazane Uniwersytetowi Yale .

Hammond

Agent i szwagier Benny'ego Goodmana John Hammond (producent) . Ten ostatni urodził się dnia15 grudnia 1910W Nowym Jorku. Był synem Jamesa Henry'ego Hammonda i Emily Vanderbilt Sloane. Więzy przyjaźni między nimi przeżywały wzloty i upadki od lat 30. XX wieku.

To dzięki Johnowi H. Hammondowi, który był wówczas producentem płyt w Columbia Records , Benny Goodman przeniósł się z RCA Records do Columbia Records w 1939 roku.

Spotyka siostrę Hammonda i w Marzec 1942, po trzech miesiącach randek ożenił się z Alice Hammond. Mają dwie córki: Rachel i Benjie. Obaj studiowali muzykę, ale żaden z nich nie robił kariery na tym polu. Alice Hammond Goodman zmarła w 1978 roku.

Wirtuoz klarnetu

Bazując na aranżacjach przestudiowanych dla całej orkiestry, był mistrzem improwizowanych solówek opartych na niezwykłej i płynnej zręczności technicznej, precyzyjnej intonacji i dopasowanym vibrato. Jego gra była przeplatana glissandami od niskich do wysokich i na odwrót. Jednym z nich było zapisanie nuty bezpośrednio na szczycie górnej oktawy, szczególnie delikatne ćwiczenie.

Latem 1935 Benny Goodman i jego trio nagrali cztery klasyczne utwory z repertuaru jazzowego. W utworze „After You've Gone” w roli solisty słyszymy Benny'ego Goodmana. Jego gra tego utworu, jego palcowanie i łatwość wykonania pozwalają usłyszeć niemal cały rejestr klarnetu .

Znakomity muzyk Benny Goodman uprawiał również muzykę klasyczną, nagrywając m.in. Koncert klarnetowy Mozarta . Jego rozgłos pozwolił mu zamawiać utwory takich kompozytorów jak Béla Bartók ( Kontrasty na klarnet, skrzypce i fortepian, 1940), Aaron Copland ( Koncert na klarnet - 1948, który zamówił w 1943) czy Leonard Bernstein ( Preludium, fuga i riffy). ). W 1947 roku niemiecki kompozytor Paul Hindemith zadedykował mu swój Koncert na klarnet i orkiestrę, którego prawykonanie odbył się w 1950 z Orkiestrą Filadelfia pod dyrekcją Eugene'a Ormandy'ego . Grał też George'a Gershwina , Dariusa Milhauda i Brahmsa , z którymi na krótko przed śmiercią ćwiczył grę sonatową .

Huśtawka

Od lat 20. do 40. XX wieku obserwowaliśmy powstawanie nowego nurtu muzycznego zwanego erą swingu , okresem „middle jazzu” czy nawet erą big bandów . W tym okresie powstało kilka orkiestr, takich jak Duke Ellington (w Cotton Club ) czy Count Basie .

Z tą muzyką kojarzony był również taniec Jitterbug , a jego styl ewoluował wraz z muzyką. Jitter Bug narodził się w amerykańskiej czarnej społeczności, a taniec ten stał się fenomenem od 1935 roku. W tym samym roku duże białe zespoły stały się bardzo popularne, w szczególności Benny Goodman.

Wczesny rozwój muzyki jazzowej był naznaczony, podobnie jak reszta społeczeństwa amerykańskiego, segregacją rasową . Goodman zaangażował się w walkę z tą segregacją w połowie lat 30., kiedy zaczął zatrudniać do swojego big bandu czarnych muzyków, takich jak Teddy Wilson (pianista), Lionel Hampton ( wibrafonista ) i Charlie Christian (gitarzysta).

Jego życie na dużym ekranie

Jak widać na poniższej filmografii, orkiestra Benny'ego Goodmana wystąpiła kilkakrotnie w filmach, do utworów muzycznych. Ale jedyną, w której odegrał prawdziwą rolę, była Sweet and Low Down z 1944 roku.

W 1955 roku ukazał się film o życiu Benny'ego Goodmana autorstwa Valentine'a Davies'a . Nosi tytuł The Benny Goodman Story (116 minut) z aktorami Stevem Allenem i Donną Reed . Film śledzi historię Benny'ego Goodmana, od jego kłótni z rodzicami o wybór kariery, po przeżywane przez niego muzyczne frustracje. Pojawiają się: Gene Krupa , Lionel Hampton , Teddy Wilson , Harry James , Martha Tilton , Ziggy Elman i Ben Pollack .

Życie prywatne

Ożenił się z Alice Hammond w 1942 roku (siostrą jego producenta Johna Hammonda ), z którą miał dwie córki, Rachel i Benjie.

Dyskografia

Filmografia

(¹: Filmy, w których Goodman gra własną rolę).

Nagrody

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Dlaczego nie robisz dobrze – Peggy Lee – Benny Goodman Orch
  2. Louis Prima - Sing Sing Sing
  3. Sing Sing Sing (nagrane 16 stycznia 1938) - Benny Goodman & His Orchestra - Columbia ML 4359 - 1950
  4. Słynny koncert jazzowy Carnegie Hall 1938
  5. (w) jako: Lista singli numer jeden 1943 (USA)
  6. (w) Stern, Jonatanie. Music for the (American) People: The Concerts at Lewisohn Stadium, 1922-1964 , The City University of New York (CUNY), Nowy Jork, USA, 2009 P. 204-205 Alfredo Antonini gościnny dyrygent na stronie akademickiej.cuny.edu Alfredo Antonini i Benny Goodman występują na koncercie na stadionie Lewisohna na stronie akademickiej.cuny.edu
  7. www.westwoodrealty.com/real-estate/20-rock-hill-way-pound-ridge-ny-10506/4819597/55424710
  8. „  Stompin 'at the Savoy Goodman, B.  ” , o bibliotekach specjalistycznych miasta Paryża (dostęp 28 grudnia 2017 r. )

Zobacz również

Linki zewnętrzne