| General Company for Construction Lokomotives (Batignolles-Châtillon) | |
| kreacja | 1917 |
|---|---|
| Kluczowe daty | 1951 : Przejęcie przez SPIE |
| Założyciele | Gaston Goüin |
| Kluczowe dane | Edouard Goüin , Henry Goüin , Ernest-Georges Goüin , Jean-Laurens Delpech , Jean Forgeot |
| Forma prawna | Społeczeństwo anonimowe |
| Siedziba firmy |
Paryż , Nantes Francja |
| Czynność |
Producent kolei Przemysł zbrojeniowy |
| Przedsiębiorstwo macierzyste | Firma budowlana Batignolles |
| Spółki zależne |
Ernault-Batignolles Batignolles-Châtillon (mechanika ogólna) Lokomotywy spalinowe i lokomotywy SA Batiruhr Worthington-Batignolles Dabeg-Batignolles |
Compagnie Générale de Construction de lokomotywy (Batignolles-Châtillon) był Nantes zależna od Société de budowa des Batignolles stworzony w 1917 roku jego działania obejmowały budowę kolejowej i uzbrojenie produkcji .
Założona przez Gastona Goüina , Compagnie générale de construction de locomotives (Batignolles-Châtillon), która przeniosła się do Nantes , w dystrykcie Haluchère, powstała w dniu26 maja 1917w następstwie porozumienia między Société de construction des Batignolles a Compagnie des forges de Châtillon-Commentry i Neuves-Maisons, których wkłady stanowiły prawie połowę kapitału zakładowego wynoszącego 18 milionów franków (zwiększonego do 23 milionów w 1919 r., 50 milionów w 1941 r., 75 milionów w 1945 roku, 250 milionów w 1948, a następnie 500 milionów w 1951). Siedziba znajduje się pod adresem 11 rue d'Argenson (siedziba SCB), a następnie Avenue Kléber , w Paryżu ( 16. dzielnica ). Pierwszym prezydentem jest Édouard Goüin .
Rodzina Goüin , która jest silnie powiązana z Nantes, nabyła w 1917 roku od miasta posiadłość i drewno Saint-Georges ( Saint-Joseph de Porterie ), na którym zostanie zbudowana fabryka, przylegające do odcinka drogi do Paryża (obecny bulwar Jules-Verne ) i linii kolejowej Nantes-Châteaubriant . Tam zamek wraz z budynkami gospodarczymi (w tym kaplicą) zostaje zburzony, a ogrodnicy korzystający z terenu wywłaszczeni. W ciągu następnych trzech lat na powierzchni 200 000 m 2, pokrytej 7 km torami wewnętrznymi, powstają ogromne budynki z betonu sprężonego, które były dziełem wykonawców François Mercier i Claude Limousin (zgodnie z procesem Freyssineta ) . Fabryka o powierzchni 16.500 m 2 została zainaugurowana 16 października 1920 roku.
Szybko zakład, który zatrudnia ponad 3500 pracowników, musiał pomieścić ich i ich rodziny, z których duża część nie pochodziła z Nantes. W tym celu firma stworzyła w 1920 r. Trzy ogromne miasta robotnicze : La Halvêque, La Baratte i Le Ranzay. Mają one ponumerowane ulice, z wieloma punktami usługowymi, w tym przychodnią , dwiema szkołami (jedną dla chłopców i jedną dla dziewcząt), kościołem ( Saint-Georges des Batignolles ) i budynkiem stołówki, a także boiskami sportowymi i kinem.
W 1924 roku, z okazji Wystawy Krajowej odbywającej się w Nantes, książę Syjamu Purachatra (we) i jego bratanek książę Vara Virakoru złożyli oficjalną wizytę w fabrykach i miastach Batignolles, kierując się ważnym zamówieniem lokomotyw i suwnic. przez ich brata i wuja, króla Ramę VI . W wizycie biorą udział w szczególności Jean Roland-Gosselin (prezes BNK), Robert Goün (sekretarz generalny LBC), Pierre Quesnel (sekretarz generalny BNK), zastępca burmistrza Paul Bellamy , MM. Ashwoth i Connagh 'angielscy kontrolerzy kolei syjamskich), inżynier Gabriel Decaris i René Pradère-Niquet (doradca prawny rządu Syjamu).
W 1928 roku Société de construction des Batignolles ostatecznie zerwał ze swoim pierwotnym celem, zamykając swoje warsztaty przy alei Clichy , sprowadzając swoich klientów, patenty, badania i produkcję lokomotyw do swojej spółki zależnej, „Compagnie générale de construction of Lokomotywy Batignolles-Châtillon ”.
W czasie okupacji fabryka Batignolles została zarekwirowana do pracy dla Niemców. Stając się wylęgarnią ruchu oporu, kilku pracowników fabryki ( Gaston Turpin , Louis Le Paih, Raymond Hervé i Auguste Chauvin) zdetonowało duży suwnicę w nocy 23 kwietnia 1942 r. Następnie, w marcu 1943 r., Brytyjski nalot bombowy Fabryka.
Sekcja piłki nożnej AC Batignolles połączyły się w kwietniu 1943 roku z tymi z Saint-Pierre de Nantes, w klubie uniwersyteckim Stade Nantes , Sports Association Nantes Robotniczej (ASO) i Mellinet do utworzenia Nantes Football Club. , Z ambicjami do przyłączenia się do elita narodowa.
W 1950 roku firma rozpoczęła produkcję sprzętu dla przemysłu naftowo - gazowego . Konstruuje drugi prototypowy czołg bojowy ( Batignolles-Châtillon 25T ), który nie zostanie przyjęty, ale niektóre specyficzne cechy zostaną uwzględnione w AMX-30 .
W 1951 r. , Po podwyższeniu kapitału, SPIE , spółka zależna Grupy Empain , przejęła kontrolę nad Batignolles-Châtillon. W 1957 r. Holding Batignolles-Châtillon został rozwiązany w wyniku fuzji wniesionej do Société des Forges et Ateliers du Creusot .
W 1960 roku firma Batignolles-Châtillon-Ruhrthaler ( Batiruhr ) powstała we współpracy z niemiecką firmą Ruhrtaler Maschinenfabrik .
W 1985 roku , po bankructwie grupy Creusot-Loire , zakład Batignolles o powierzchni 80 000 m 2 został sprzedany trzem kupującym:
Fabryki w Batignolles.
Fabryki lokomotyw Batignolles, strona zachodnia.
Pacific 231 w budowie w fabrykach Batignolles.
Aby pomieścić pracowników i ich rodziny, firma stworzyła w 1920 r. Trzy ogromne osiedla robotnicze : La Halvêque, La Baratte i Le Ranzay. Mają one ponumerowane ulice, z wieloma punktami usługowymi, w tym przychodnią , dwiema szkołami (jedną dla chłopców i jedną dla dziewcząt), kościołem ( Saint-Georges des Batignolles ) i budynkiem stołówki, a także boiskami sportowymi i kinem. Miasta, składające się z 450 drewnianych domów, każdy z ogrodem, są budowane przez zakłady Bessonneau , stąd nazwa miast Bessonneau . W 1931 r. Na osiedlach tych robotników będzie mieszkać 2000 osób.
Te mieszkań (rekonstrukcja co widać na N O 31 Boulevard des Batignolles 47 ° 15 '16 "N, 1 ° 31' 37" W ) ma trzy lub cztery pomieszczenia. Ściany zewnętrzne wykonane są z malowanych, czerwono-brązowych, dwuściennych paneli drewnianych. Wewnętrzne ściany działowe i sufity są pokryte tynkiem na listwie ; szopa, przymocowana do jednego ze szczytów, służy jako magazyn; całość spoczywa na betonowej podstawie; dach jest z łupków Angers. Korzystają z energii elektrycznej. Początkowo domy nie miały bieżącej wody, miasta zasilane były hydrantami, posadzonymi na rogach ulic, które rozprowadzają miejską wodę pitną. Później mieszkańcy sami wyposażą swoje domy w materiały odzyskane mniej lub bardziej potajemnie w fabryce. Nie było też toalet w pomieszczeniach; W strategicznych punktach miast zlokalizowano toalety publiczne z 4 przedziałami z wodoszczelnymi studzienkami o powierzchni 8 m 3 . Urządzenia sanitarne zapewniła sieć kanalizacyjna.
Z trzech miast nic już nie zostało: Le Ranzay zostanie zburzony w 1965 roku ( kino zamknięte w 1968 roku, zostanie zrównane z ziemią w 1998 roku), La Halvêque znika w 1972 roku, by zrobić miejsce dla miasta HLM , a La Baratte po lewej opuszczony w 1974 roku, obecnie zastępuje stadion Beaujoire .
Ze swojej strony dyrektor fabryk przebywa w Manoir de la Renaudière, inżynierowie w Château de la Noë lub w mieszkaniach udostępnionych w mieście.
Aby zaspokoić zapotrzebowanie robotników na mieszkania w 1951 r., Batignolles-Châtillon przyczynił się również do budowy Cité des Castors de l'Erdre, przekazując Domaine du Launay (zamek wraz z ziemią) stowarzyszeniu Castors i przyznając mu pożyczkę w wysokości 5 milionów franków.
Miasto robotnicze Ranzay.
Miasta i fabryki Batignolles.
Szkoła Miasta Batignolles.
Pierwszy kościół Saint-Georges des Batignolles (1920).
Dawny kościół Saint-Georges des Batignolles (1935).
W 2006 roku zainaugurowano reprodukcję starych domów robotniczych w Batignolles.
Lokomotywa wyprodukowana przez Locomotives et Locotracteurs Diesel-SA , obsługiwana przez ABPF (pt) w Kurytybie ( Brazylia ).
Lokomotywa CFM.
Lokomotywa 141 P SNCF .
Lokomotywa 2CC2 3400 .
Lokomotywa parowa Pacific , z tendrem , normalnotorowa, 231 G 558 .
Lokomotywa CC 1100 .
Ciężka artyleria na francuskich kolejach w 1917 r., Działo 370 mm na wagonie Batignolles ( haubica 370 model 1915 (in) ).
Prototypowy czołg Batignolles-Châtillon (projekt 1) zbudowany w 1935 roku. Nie przeszedł testów.
Char Batignolles-Châtillon 25T (projekt 2) zbudowany w 1954 roku ( Musée des Blindés w Saumur ).