Przestarzały | 29 stycznia 1944 - 27 lutego 1944 |
---|---|
Lokalizacja | Zielone wyspy , Wyspy Salomona |
Wynik | Zwycięstwo aliantów |
Nowa Zelandia, Stany Zjednoczone |
Cesarstwo Japonii |
4242 mężczyzn 1564 mężczyzn |
od 120 do 150 mężczyzn |
10 zabitych, 21 rannych, 3 zabitych, 3 rannych |
około 120 zabitych |
Bitwy
Kampania lądowa na Wyspach Salomona
:
Morski:
Japonia :
Kampanie afrykańskie, bliskowschodnie i śródziemnomorskie
Współrzędne 4 ° 30 ′ na południe, 154 ° 10 ′ na wschódBitwa o Wyspy Zielone dotyczy operacji desantowych prowadzonych przez Nowej Zelandii , z pomocą i udziałem Stanów Zjednoczonych w stosunku do japońskiego garnizonu Zielonej Wyspy od 29 stycznia do 27 lutego 1944 roku, jako część kampanii na Wyspach Salomona (który w tym czasie był brytyjskim protektoratem) podczas wojny na Pacyfiku .
The Allies na celu odzyskanie posiadanie Wyspy Zielonych w celu ustalenia lotnisk tam, aby zwiększyć swoje naloty w New Britain , New Ireland lub dotyczące wysp Truk . Z kolei Japończycy przed bitwą wykorzystywali te wyspy, a zwłaszcza Nissana, największą na tym archipelagu, jako punkt postojowy dla swoich statków realizujących połączenia morskie między ich główną bazą w regionie Rabaul a żołnierzami stacjonującymi na Bougainville .
Wczesnym rankiem 30 stycznia 1944 r. 322 żołnierzy Nowej Zelandii oraz grupa inżynierów i specjalistów składająca się z 27 Amerykanów i 11 innych Nowozelandczyków przybyło Nissanem i zorganizowało tam wstępną misję zwiadowczą. Zbiera w ciągu dnia różne dane oraz pomiary dla głównego lądowania i przyszłej budowy bazy wojskowej, jej obiektów portowych i planowanego lotniska na wyspie. Wyruszyli następnego wieczoru, 31 stycznia, po znalezieniu idealnych miejsc do przyszłych operacji. Trzech Amerykanów, członków załogi statku desantowego i żołnierz z Nowej Zelandii zginęło tego dnia rano w ogniu japońskiego karabinu maszynowego, a Japończycy ubolewają nad utratą dwudziestu własnych. W ciągu dnia miało miejsce kilka nalotów imperialnych, które nie spowodowały szkód.
Japońskie posiłki płynące z Rabaulu okrętami podwodnymi zostały zdeponowane w tym rejonie 5 lutego 1944 roku.
15 lutego 1944 roku Nowozelandczycy na pokładzie amerykańskich pojazdów desantowych bez sprzeciwu przypuścili amfibię na trzy lądowiska wewnątrz laguny. Następnego dnia napotkali koncentrację szacowaną na stu japońskich żołnierzy, zgrupowanych wokół dawnej misji katolickiej opuszczonej na południu wyspy i udało im się zapewnić te pozycje 19 lutego 1944 r.
Mniejsze lądowanie miało miejsce 19 lutego na małej wyspie Sirot, przy wejściu do laguny, na której schroniło się około trzydziestu japońskich żołnierzy i która tego samego dnia znalazła się w posiadaniu aliantów. Ostateczny atak rozpoczęto na wyspie Sau 21 lutego 1944 r. Na północnym zachodzie, gdzie zneutralizowano 14 żołnierzy cesarskich. Niektóre izolowane elementy japońskie zostały zneutralizowane w następnych dniach za pośrednictwem Nissana, który został uznany za bezpieczny 27 lutego 1944 r.
Amerykańskie i nowozelandzkie zespoły inżynierów wojskowych natychmiast przystąpiły do budowy różnych infrastruktur w Nissanie. Baza lotnicza i dwa pasy startowe, jeden dla myśliwców, drugi dla ciężkich bombowców, działały od 26 marca 1944 roku. Została również zbudowana na bazie wojskowej, mogącej pomieścić ponad 17 000 ludzi. Baza łodzi PT , stacja radarowa oraz różne magazyny i budynki.
Porucznik Richard Nixon z Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych , przyszły prezydent Stanów Zjednoczonych , służył w tej bazie jako oficer zaopatrzenia od kwietnia do sierpnia 1944 r.