Banû Hanifa ( arab . بنو حنيفة ) to arabskie plemię pochodzące z regionu Al-Yamâma w środkowej Arabii . Należy do gałęzi Rabi'ah plemion północnej Arabii, do której należeli także Anizzah , Abdul Qays , Bakr i Taghlib .
Chociaż klasyczni arabscy genealogowie uważani są za chrześcijańską gałąź Banu Bakr, prowadzili niezależną egzystencję przed islamem .
Z tego plemienia wywodzi się dynastia saudyjska , która wywodzi się z rodziny Al Mouqrin .
Wydaje się, że u zarania islamu członkowie tego plemienia byli przeważnie osiadłymi rolnikami, mieszkającymi w małych osadach wzdłuż wadis wschodniego Nejdu (znanego wówczas jako al-Yamama ), zwłaszcza w dolinie Al-'Irdh. , która później przyjmuje ich imię (Wadi Hanifa). Źródła takie jak XIII-wieczna encyklopedia Yaqut przypisują im założenie miast Hadjr (stary Rijad ) i Manfuha oraz odpowiedzialność za spichlerze Al-Kharj . Według legendy plemię przeniosło się do al-Yamamah z Hejaz po tym, jak tubylcy, mieszkańcy Tasm i Jadis zostali unicestwieni przez wojnę.
Plemię jest zaangażowane w konflikt zbrojny przeciwko Mahometowi. Ten ostatni zarządził wyprawę Muhammada ibn Maslamaha w lipcu 627 r. Do Muharram .
Pluton trzydziestu muzułmanów pod dowództwem Muhammada ibn Maslamaha zostaje wysłany na misję wojskową. Idzie do domu Banu Bakr . Muzułmanie atakują ich i rozpraszają we wszystkich kierunkach. Łup zostaje zabrany, a muzułmanie wracają z przywódcą Banu Hanifa, Thumamah bin Uthal Al-Hanifi.
Towarzysze Mahometa przywiązują go do słupka w meczecie. Na pytanie Mahometa Tumama odpowiada: „Jeśli miałbyś kogoś zabić, to powinieneś wybrać kogoś szlachetnego pochodzenia, jeśli miałbyś być łaskawy, niech to będzie wdzięcznemu człowiekowi i jeśli miałbyś o to poprosić ... pieniądze, powinieneś poprosić hojnego człowieka. ”Powtarza to trzy razy. Za trzecim razem Mahomet nakazał uwolnienie, a później przeszedł na islam.
Tradycja mówi o nawróceniu Banu Hanifa w 632 r., Po wysłaniu delegacji, w tym kontrowersyjnego Musaylimy al-kadhdhâba , który przejmie rolę proroka na krótko przed śmiercią Mahometa. To wywołało wojny apostazji , w których kalif Abu Bakr rzucił buntownicze plemiona po piętach i zabił Musaylimę w bitwie pod Aqraba.
Reszta Banu Hanifa zawarła pokój z muzułmanami i wstąpiła do nowego Państwa Islamskiego. Jednak Abu Bakr zakazał im udziału w podbojach. Ograniczenie zostało zniesione przez Omara ibn al-Khattâba , a plemię dołączyło do sił muzułmańskich w Iraku , których część osiedliła się w miastach garnizonowych, w tym w mieście Koufa .
Krytyk literacki al-Jahiz , wyraża podziw dla ich waleczności wojskowej w otoczeniu wielu wrogich plemion. Według al-Tabari, pastoralistyczne plemię Beduinów, mało cytowane w tradycyjnych źródłach, dołączyło do reszty Beduinów z Bakr i Annizah w północnej Arabii i południowym Iraku , wkrótce po ich nawróceniu na islam .
Plemię uczestniczył z innych plemion północnych Saudyjskiej w Kharijite buntu z najadates , podczas Drugiej Fitna , które w przeciwieństwie do nich kalifatu Umajjadów , a następnie do Abd Allah ibn az-Zubayr . Bunt rozpoczął się od al-Yamama i podbił prawie cały Półwysep Arabski, z wyjątkiem Hejaz , terytorium Mekki kontrolowanego przez ibn Az-Zubayra.
W Umayyads i Abbasydzi nie wyznaczają żadnego członka plemienia na stanowisko gubernatora, prawdopodobnie z powodu wcześniejszych wydarzeń.
W IX wieku pustka dynastia Banu Ukhaidhir , uciekająca z Mekki , osiedliła się w Al Yamama . Według Yaquta i innych, prześladowała ona Banu Hanifę, którzy uciekli do Egiptu i Basry w Iraku . Źródła w tamtym czasie, takie jak al-Yaqubi, podają, że Bani Hanifa stanowią większość populacji Wadi al-Allaqi w pobliżu Asuanu .