Bakary Coulibaly
Bakary Coulibaly| Narodziny |
31 grudnia 1937 Folder ( d ) |
|---|---|
| Śmierć |
21 listopada 2003(w wieku 65 lat) Wagadugu |
| Narodowość | Burkinabé |
| Trening |
Paryski Wydział Literatury Praktyczna Szkoła Studiów Zaawansowanych ( doktorat ) Uniwersytet Cheikh-Anta-Diop William Ponty Normal School Uniwersytet Paris-Descartes ( doktorat ) |
| Zajęcia | Lingwista , profesor uniwersytetu |
| Pracował dla | Uniwersytet Wagadugu |
|---|---|
| Obszary | Dioula , języki Mande |
| Kierownicy prac dyplomowych | André Martinet , Denise François-Geiger |
| Różnica | Kawaler Palmy Akademickiej |
Bakary Coulibaly , urodzony dnia31 grudnia 1937w Dossi ( Haute-Volta , obecnie Burkina Faso ) i zmarł dalej21 listopada 2003w Ouagadougou , jest uniwersytetem i lingwistą z Burkina Faso , specjalistą w zakresie dioula , języków Mande i bardziej ogólnie języków afrykańskich .
Biografia
Bakary Coulibaly został profesorem lingwistyki na Uniwersytecie Wagadugu w 1994 roku. Bakary Coulibaly zaczął uczyć w 1963 roku jako nauczyciel języka francuskiego w liceum Philippe Zinda Kaboré oraz w normalnej szkole w Wagadugu. Zostawił tych instytucji w 1968 roku, aby uczyć jako asystent na Uniwersytecie w Wagadugu po wsparcie w 1964 roku pierwszą tezę, rozprawę z 3 e cyklu językowej w École Pratique Des Hautes Études pt Fonologiczna Study kredytów francuskiej Mandé (Manding Houndé) .
W 1984 roku obronił drugą pracę doktorską z literatury i nauk humanistycznych na Uniwersytecie Paris-Descartes (Paris V), zatytułowaną Le jula Vehulaire de Haute Volta: fonologia , morfologia , składnia i zasady transkrypcji ortograficznej .
Uczył nieprzerwanie przez 29 lat na Uniwersytecie Wagadugu , aż do przejścia na emeryturę wGrudzień 1997. Profesor Bakary Coulibaly wyreżyserował ponad trzydzieści prac magisterskich lub DEA i co najmniej dziesięć prac studentów Burkinabé.
Bakary Coulibaly w znacznym stopniu przyczynił się do promocji i popularyzacji zasad pisowni Dioula w Burkina Faso oraz do harmonizacji pisowni Mandinka w Afryce Zachodniej . Był specjalistą w zakresie opisu języków murzyńskoafrykańskich. W ten sposób mógł opisać system fonologiczny, tonologiczny i gramatyczny Diouli. Badanie to umożliwiło ustalenie alfabetu Dioula i wypracowanie elementów gramatyki edukacyjnej Dioula. W trzecim tomie jego rozprawy doktorskiej (1984) znajdziemy zasady transkrypcji ortograficznej Diouli, które do dziś pozostają punktem odniesienia.
Profesor Bakary Coulibaly kierował się wielkim pragnieniem, aby zawsze wprowadzać coś nowego i wprowadzać innowacje w opisowym podejściu do języków afrykańskich w ogóle, a języków mande w szczególności, o czym świadczą poniższe odniesienia:
- „Uwagi do wprowadzenia do nowej metody określania kategorii gramatycznych w językach afrykańskich”
- „Cztery nowe definicje gramatycznego podejścia do naszych języków afrykańskich”
- „Nowe definicje czasownika, definicja enuncif”,
- „Propozycja nowej definicji wypowiedzi”.
Głównym wkładem profesora było szkolenie mężczyzn, w szczególności badaczy i nauczycieli-badaczy, z których wielu wykłada na UFR / LAC Uniwersytetu Wagadugu.
Uzyskane stopnie naukowe
- 1949: CEPE w Bobo-Dioulasso
- 1954: BEPC w Wagadugu
- 1956 Studia ( 1 ul część) ENS Frederic NMP Katibougou ( Mali )
- 1957: licencjat ( część 2 e ) w Ecole Normale William Ponty w Sébikotane ( Senegal )
- 1958: Założenie listów na Uniwersytecie w Dakarze ( Senegal )
- 1960: Bezpłatna licencja na listy na Wydziale Listów w Paryżu ( Paryż )
- 1961: Nauczanie literatury współczesnej na Wydziale Literatury w Paryżu
- 1964: doktorat z 3 -cim cyklu lingwistyki na Praktycznego Szkoły Studiów Wyższych
- 1984: doktorat z literatury i nauk humanistycznych na Uniwersytecie Paris-Descartes (Paris V)
Profesjonalna kariera
- 1963-1968: nauczyciel francuskiego w liceum Philippe Zinda Kaboré oraz w Normal School of Ouagadougou
- 1968-1970: Asystent na Uniwersytecie Wagadugu
- 1970-1977: Adiunkt na Uniwersytecie Wagadugu
- 1977-1981: Wykładowca na Uniwersytecie Wagadugu
- 1985: Wykładowca
- 1987: Odpowiedzialny za DEA i doktorat z lingwistyki na Wydziale Lingwistyki
- 1994: profesor zwyczajny
Obowiązki administracyjne
- 1967-1968: Dyrektor Normalnej Szkoły Wagadugu.
- 1974-1977: Asesor w Wyższej Szkole Literatury i Nauk Humanistycznych (ESLSH)
- 1977-1981: Dyrektor w Wyższej Szkole Literatury i Nauk Humanistycznych (ESLSH)
Wyuczone społeczeństwa
- Członek założyciel Towarzystwa Lingwistycznego Afryki Zachodniej (SLAO)
- Członek Towarzystwa Lingwistycznego Paryża
- Pełnoprawny członek Międzynarodowej Rady Języka Francuskiego (CILF)
- Prezes Stowarzyszenia Keeni, którego celem jest nauczanie umiejętności czytania i pisania w Bwamu i Dioula .
Tytuły honorowe
- Kawaler Palmy Akademickiej (Francja)
- Kawaler Orderu Narodowego Burkina Faso .
Publikacje i prace
- 1961: Studium dwujęzyczności Franco-Bambara , praca dyplomowa na studia wyższe (DES), Uniwersytet Paryski Sorbonne, Instytut Lingwistyki pod kierunkiem André Martineta , 168 str.
- 1964: Studium fonologicznej francuskiej pożyczki Mande ( Mali of Houndé ) , praca dyplomowa na doktorat 3 e Round, pod kierunkiem André Martineta, EPHE sekcja IV, s. 219.
- 1975: „Za praktyczną transkrypcję dźwięków w Jula”, w: Annales du CLU Ouagadougou , s. 119-129
- 1976: „Prawa fonologiczne francuskich zapożyczeń z Manding”, komunikat na konferencji zorganizowanej w Dakarze przez CILF w 1976 r. Na temat wymiany między językami francuskim i afrykańskim (15 str.)
- 1981: „Wkład w badanie determinacji w Jula”, w: Annales de l'École supérieure des Lettres et des Sciences sociales , nr 4, 1981, s. 1-22
- 1983: „ Zjawisko wzmocnienia tonalnego w Jula ”, w: Mandenkan , nr 6, 1983, s. 9-20
- 1984: „Propozycja nowej definicji stwierdzenia”, w Annales de l'Université de Ouagadougou , seria A (Nauki humanistyczne i społeczne) t. III. 1984 Burkina Faso sytuacja językowa. Encyklopedia języka i lingwistyki, 1993 s. 32-34
- 1984 Jula Vehulaire de Haute volta, fonologia, morfologia, składnia i zasady transkrypcji ortograficznej, praca doktorska z literatury i nauk humanistycznych na Uniwersytecie René Descartes, Paris V
- 1985: „Cztery nowe definicje gramatycznego podejścia do naszych języków afrykańskich”, w: Proceedings of the Ouagadougou sociolinguistic Conference,Kwiecień 1985
- 1987: „Nowe definicje czasownika, definicja enuncif”, w: Obrady okrągłego stołu ośrodków, wydziałów i instytutów językoznawstwa w czarnej Afryce, Kigali , 14-22 stycznia 1987
- 1988: „ Pośredniczone i bezpośrednie sekwencje w uzupełniającej syntagmie jula ” (Mieszaniny oferowane Maurice'owi Houisowi ), w Mandenkan n os 14-15, 1988
- 1990: " sylabiczna harmonia Jula " w Mandenkan , n o 19 1990
- 1990: „Oral literatura Jula” w Notre Librairie , N O 101, kwiecień-Czerwiec 1990
- 1991: Języki i kryzys w Afryce , opublikowane przez Academy of Professors for World Peace,Listopad 1991.
- 1994: „ Interferencje i popularny język francuski Burkina Faso ”, w języku francuskim ,Maj 1994, s. 64-70
- data? : „Enuncif w niektórych językach Burkina Faso”, w Cahiers du CERLESH
Uwagi i odniesienia
Zobacz też
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
-
Eseje na cześć profesora Bakary Coulibaly, aby oznaczyć 25 th rocznica powstania Wydziału Lingwistyki , Cahiers du CERLESHS University Press Burkina, 2000 281 s.
-
Mieszanki na cześć profesorów Bakary Coulibaly i Hyacinthe Sanwidi z okazji przejścia na emeryturę , wydanie specjalne Cahiers du CERLESHS, Presses universitaire du Burkina, University of Ouagadougou, 2003