Bâmiyân | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Afganistan | ||
Województwo | Bâmiyân | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 34 ° 49 ′ 00 ″ na północ, 67 ° 49 ′ 00 ″ na wschód | ||
Powierzchnia | 3500 ha = 35 km 2 | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Afganistan
| |||
Bamiyan lub Bamiyan ( perski : بامیان) to miasto w centralnym Afganistanie , kapitału z Bamiyan prowincji . Jego populacja liczy około 60 000 mieszkańców i jest tradycyjną stolicą Hazaradjat, czyli Hazaristanu („kraina Hazaras ”). Krajobraz kulturowy i pozostałości archeologicznych z Bamiyan dolinie Buddów , są na listach Światowego Dziedzictwa i Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu z UNESCO od 2003 roku.
Około 240 km na północny zachód od Kabulu , Bâmiyân znajduje się w dolinie 2500 metrów nad poziomem morza, zdominowanej przez szczyty Hindukuszu i łańcuch Koh-e Bâbâ . Jest to tradycyjna stolica Hazaradjat , „krainy Hazaras ”. Swoją sławę zawdzięcza starej części miasta, gdzie Buddowie z Bâmiyân stali przez prawie dwa tysiące lat, aż do ich zniszczenia przez talibów w marcu 2001 roku .
W tej wąskiej dolinie o szczególnie surowym klimacie rzadkie grunty orne są starannie zagospodarowywane przez często nieszczęśliwych chłopów. Uprawiamy pszenicę, ziemniaki i różne rośliny strączkowe. Wzdłuż potoków rosną plantacje topoli z przeznaczeniem na drewno konstrukcyjne lub bardzo rustykalne meble. Podczas niekończących się zim kobiety tkają, robią na drutach skarpetki, rękawiczki, wełniane ubrania; wykonują również ozdoby lub ozdoby w mieniących się kolorach.
Bâmiyân jest dziś dużym miastem, centrum stosunkowo rozproszonej osady wokół niego, z jedną główną ulicą, na której koncentruje się cała działalność handlowa. Ta ulica zmienia się w grzęzawisko przy najmniejszej burzy. Bieżąca woda jest niepewna, a prąd zarezerwowany dla tych, którzy mają generator.
Roztrzaskane szczątki dwóch monumentalnych Buddów zniszczone w rMarzec 2001przez talibów , w dolinie Bâmiyân, są starannie chronione. Tysiące kawałków, od małych fragmentów gliny po bloki skalne ważące prawie siedemdziesiąt ton, stanowią około 90% oryginalnych posągów. Czy możliwa jest rekonstrukcja? Podczas gdy specjaliści debatują nad wykonalnością, zespół z Politechniki Nadrenii-Westfalii testuje technologię w 3D. Pozwala to naukowcom na wirtualne składanie fragmentów starożytnych gigantów. Dopasowanie charakterystyki osadu fragmentów do właściwości wnęk, w których kiedyś stali Buddowie, dostarczy istotnych wskazówek co do pierwotnego położenia każdego elementu. W międzyczasie prace na stronie skupią się na ustabilizowaniu kruchej skały niszy, aby lepiej ocalić ten kawałek historii.
Jest mało prawdopodobne, aby można było kiedykolwiek napisać trwałą i niekwestionowaną historię regionu Bâmiyân rozumianą w szerokim znaczeniu. Źródła są wielorakie - sanskryt, ormiański, staroperski, palhevis, bizantyjski, perski, arabski itd. - ale różni autorzy i ich komentatorzy tylko marginalnie przywołują centralne regiony Afganistanu: „Rzeczywiście, w przeciwieństwie do Balkh czy Ghazni , nawet Firouzkoh, a nawet Kabulu czy Kapissy , Bamîyân nigdy nie było centrum ani początkiem imperium ani potężnego królestwa. Region ten, który jej ulgę i jego klimat często trzymane z dala od najazdów i konfliktów, został związany, mniej lub bardziej wątpliwy kolejnych okresach kolejne imperia ruchowe achéménide , grecki , Kushan , Sasanidów (III e -IV th stulecia) Kidarite ( IV e -V th century) i Hephthalite (V e -VI th stulecia)”.
Heftalici zostali pokonani w Azji Środkowej przez Turków , sprzymierzonych z Sasanidami, około 560-563, ale pozostali w różnych księstwach, Balch, Termez , Kabul i prawdopodobnie Bâmiyân . W 625 The Khildj Turcy przekroczyli Oksus (Amu-Daria) i wszystkie księstwa pozostających w rękach Hephthalites (Bamiyan, Gandhara , Badghis , Badakhshan , Zaboulistan , Djôzdjân , Wakhan ) przyszedł pod nadzorem Yabgu z Tokharestan zamieszkały w Kunduz .
Buddyzm twierdzi, że jest religią dominującą, o czym świadczy przejście mnicha Hiuan Tsang ( Xuanzang ) do Bâmiyân w 632 r. Jesteśmy mu winni pierwszy opis Bamîyân i Buddów. Mówi, że miasto ma wtedy 1000 mnichów mieszkających w celach wykopanych w klifie.
Turcy z plemienia Khildj przysięgają wierność cesarzowi Chin w 650 roku.
Okręg Bâmiyân , spustoszony w 871 r. Podczas podboju regionu przez Ya'kûb ben Laytha , który przybył z Balkh, był wówczas świadkiem stopniowego przechodzenia ludności buddyjskiej na islam. Bamiyan jako całości Hazarajat lub Hazaristan , a następnie przechodzi pod dominacji gaznawitami (X e -XII TH wieku), a następnie Ghurid (koniec XII p i na początku XIII p wieku).
W 1221 roku miasto zostało usunięte i zrównane z ziemią przez Mongołów Czyngis-chana . Różni autorzy donoszą, że jeden z wnuków zdobywcy, Mütügen, zginął w pierwszym nieudanym ataku. Czyngis-chan pomściłby się, eksterminując wszystkich mieszkańców miasta, a także zwierzęta. Od tego czasu stos ruin, który pozostał po tym starożytnym mieście, nie jest już nazywany „ Chahr-e Gholghola ” („Miasto szeptów”), tak wiele narzekań i westchnień jest z nim związanych ...
Nie słychać dużo mówić o Bamiyan przed XVI TH . Bâbour relacjonuje w swoich „Wspomnieniach”, Bâbour Nâhmeh , że walczył z nimi, aby przywrócić im posłuszeństwo, a także, że podczas szczególnie surowej zimy, na zaśnieżonych drogach, miał największe trudności z powrotem z Hazâradjat lub Z Hazaristanu do Kabulu przez Yakaolang .
Niektórzy współcześni autorzy nakładają na ostatniego z Wielkich Mogołów, Aurangzeba , główną odpowiedzialność za próbę zniszczenia Buddów około 1647 roku, ale nic nie jest mniej pewne.
Podróżujący Europejskiej, w tym Charles Masson i Alexander Burnes , Bamiyan odkrył w pierwszej połowie XIX -go wieku. Opisują Buddów, zwracają uwagę na skrajne ubóstwo Hazarów, a nawet wskazują, że niektórzy z nich są zniewoleni przez uzbeckich przywódców. W 1888 r. Hazarowie zbuntują się przeciwko dominacji, którą chciał im narzucić emir Abdur Rahman Khan . Późniejsza rozprawa w latach 1892-93 była bezlitosna.
W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku francuska delegacja archeologiczna w Afganistanie (DAFA) pod kierownictwem Alfreda Fouchera, a następnie Josepha Hackina , przeprowadziła liczne badania i wykopaliska w Bâmiyân, pomagając w ten sposób nagłośnić to wyjątkowe miejsce.
Pod koniec lat sześćdziesiątych Bâmiyân stał się celem turystycznym dla wielu Europejczyków, zwłaszcza Francuzów, odwiedzających Afganistan.
Dodatkowe wykopaliska archeologiczne przeprowadził DAFA pod kierunkiem Zemaryalaï Tarzi , profesora Uniwersytetu w Strasburgu, autora pracy doktorskiej poświęconej freskom Bamiyân.
Kopuła Kakraka. Drugie miejsce w pobliżu klifu Bamiyan. VI th century. Malarstwo ścienne, wys. 100 cm, gł. 300 cm. Muzeum Guimet
Fragment kobiecej głowy. Malowanie ścian, jaskinia G Bamiyan . VI p wiek- VII p wieku. Muzeum Guimet
Bâmiyân ma lotnisko ( kod IATA : BIN).
100 zbrodni przeciwko sztuce autorstwa Karin Müller dotyczy zniszczenia Buddów, Editions de L'Ecailler, 2012, ( ISBN 978-2-36476-021-9 )
Od 2005 roku gubernatorem prowincji jest Habiba Sarobi .