Before the Big Bang to książka napisana przez Igora i Grichka Bogdanoff i wydana przez Grasset w 2004 roku . Został ponownie wydany w kieszonkowej kolekcji jesienią 2006 roku . Wywołało to ostrą krytykę w prasie naukowej głównego nurtu i doprowadziło do skargi o zniesławienie wniesionej przez braci Bogdanoff przeciwko czasopismu Ciel et Espace , skarga porzucona w 2007 r., Na koniec której powodowie zostali obciążeni kosztami .
Praca jest prezentowana przez autorów jako spopularyzowana wersja pracy wykonanej w ramach prac doktorskich obronionych odpowiednio w 1999 roku (dla Grichki Bogdanoff) i 2002 (dla Igora). Emitują to, co przedstawiają jako nową hipotezę o pochodzeniu wszechświata, nazywaną przez nich „pierwotnym momentem wielkości zero”. Według teorii rozwiniętej w Przed Wielkim Wybuchem byłby to rodzaj ostatecznego stanu wszechświata, znajdującego się w epoce Plancka („pod ścianą Plancka ”, zgodnie z terminologią autorów). Zdaniem autorów wszechświat na tym etapie byłby skoncentrowany w pojedynczym obiekcie matematycznym zwanym instanton , o wielkości punktowej, który nazywają pojedynczym momentem grawitacyjnym o rozmiarze zero. Pojęcia materii, energii i czasu zostałyby wówczas zastąpione przez to, co nazywają „informacją”, ujęte w czysto matematycznych formułach. Pojedynczy moment znajdowałby się zatem przed materią i zawierałby wszystkie aktualne dane wszechświata .
Niektóre z tych pomysłów zostały pierwotnie opublikowane w kilku czasopismach naukowych wraz z kolegami , ale nie spotkały się one z istotną pozytywną reakcją społeczności naukowej zajmującej się danymi zagadnieniami. Wręcz przeciwnie, odbyło się wiele dyskusji, bardzo mocno kwestionujących zasadność twierdzeń autorów pracy (zob. Afera Bogdanoffa ).
Pozytywnie krytykowana w prasie ogólnej (z wyjątkiem dziennika Le Monde ), książka ta została brutalnie skrytykowana, gdy została wydana przez magazyny popularnonaukowe i niektórych naukowców: w magazynie Lire delistopad 2004(wolna opinia Jeana Audouze , astrofizyka ), w La Recherche Fabiena Besnarda, profesora-badacza w EPF (a wcześniej autora krytycznego artykułu w Internecie wPaździernik 2004) oraz David Fossé, dziennikarz Ciel et Espace (Październik 2004). Według tego dziennikarza praca ta byłaby „pretensjonalna i pełna błędów w matematyce, fizyce i astrofizyce”, a ponadto niektóre cytaty, które wydają się stanowić akademicką gwarancję dla książki, są w rzeczywistości okrojoną krytyką (patrz poniżej).
Oprócz kontrowersyjnych tez krytycy kładą nacisk na to, co uważają za rażące błędy, a także na pewne literówki i nieścisłości występujące w pracy. W szczególności przypis wspomniany w pierwszym wydaniu książki, że złoty podział jest liczbą transcendentną , a twierdzenie, że ekspansja Wszechświata znacząco wpływa na rozmiar Układu Słonecznego, zostało szeroko podkreślone przez krytyków książki. W tekście można znaleźć wiele innych nieścisłości, takich jak wzmianka, że sztuczny satelita WMAP dowiódł, że krzywizna przestrzenna Wszechświata jest ściśle dodatnia, że twierdzenia o osobliwościach dowodzą, że Wszechświat powstał z osobliwości grawitacyjnej , twierdzenie, że rozwiązanie Równania Einsteina reprezentują układ dwudziestu równań z dziesięcioma niewiadomymi lub to, że rozmiar obserwowalnego wszechświata rośnie w czasie z prędkością światła . Możemy również zauważyć niespójność. W związku z tym, w związku ze zjawiskiem splątania kwantowego , autorzy wspominają, że: „… w urojonym czasie nie ma już żadnej mierzalnej odległości…”, natomiast wcześniej określili, że „… równanie ciepła jest nic innego jak równanie ewolucyjne Schrödingera , ale zapisane w czasie urojonym (a już nie w czasie rzeczywistym ) ” . Jednakże, równanie Schrödingera wykorzystuje się przestrzeń Hilberta , który stanowi przestrzeń metryczną , w którym odległość pomiędzy elementami jest zdefiniowana.
Na tylnej okładce pierwszego wydania książki autorzy są przedstawieni w ramach „Międzynarodowego Instytutu Fizyki Matematycznej”. Okazuje się, że instytut ten nie należy do żadnej uczelni i jest tylko ustawą stowarzyszeniową z 1901 roku, utworzoną zaledwie kilka dni przed wydaniem książki Igora Bogdanowa.
W Październik 2004, magazyn Ciel et Espace publikuje bardzo krytyczny artykuł na temat Przed Wielkim Wybuchem , zatytułowany „Mistyfikacja Bogdanowa”. Bez zagłębiania się w treść twierdzeń naukowych autorów (artykuł ironicznie wspomina o błędnym twierdzeniu dotyczącym zmienności wielkości Układu Słonecznego w wyniku ekspansji Wszechświata), cały zestaw niejednoznacznych, okrojonych, wręcz odnotowuje się ukryte cytaty, z których całość systematycznie sprawia, że wydają się one korzystne, aw każdym razie mniej krytyczne, niż były w rzeczywistości.
W artykule przytoczono przykład wypowiedzi fizyka Ursa Schreibera na forum dyskusyjnym, będącej próbą podsumowania uwag autorów. Ten ostatni zadbał o sprecyzowanie na końcu swojej analizy, że nie uważa tego, co robili bracia Bogdanoff, za uzasadnione rozumowanie. Tej precyzji nie ma w Przed Wielkim Wybuchem , gdzie reszta tekstu została przetłumaczona, przechodząc, według Ciela i Espace'a, jako „techniczny, ale krytyczny tekst dla tekstu adhezyjnego”. Pismo podaje, że Grichka Bogdanoff podczas przesłuchania na ten temat uzasadnił usunięcie tego wyroku tym, że był to „komentarz osobisty”. Ze swojej strony Urs Schreiber uważa, że autorzy Przed Wielkim Wybuchem posługują się „procedurami dalekimi od uczciwości”.
W tym samym duchu artykuł wspomina, że zdanie fizyka Petera Woita podczas wymiany korespondencji z braćmi Bogdanoff spowodowało, że po opublikowaniu jego znaczenie uległo zasadniczej zmianie. Pierwsze słowa Petera Woita brzmiały: „Jest z pewnością możliwe, że uzyskałeś pewne ważne wyniki w dziedzinie grup kwantowych”. Peter Woit wskazywał później, że był zbyt uprzejmy, a termin „z pewnością możliwy” w jego umyśle oznaczał „możliwy, chociaż wysoce nieprawdopodobny”. W Przed wielkim wybuchem oryginalny cytat Petera Woita brzmi: „Jest całkiem pewne [że osiągnąłeś pewne ważne wyniki w dziedzinie grup kwantowych]”. Grichka Bogdanoff, również zapytany o zasadność tego tłumaczenia, obalił wszelki błąd, stwierdzając, że „W tym zdaniu tłumacz został skonfrontowany z niekonsekwencją. Zdecydowaliśmy się na wersję, która szanowała ducha oryginalnej formuły. "
Na koniec Ciel et Espace wspomina o dwóch egzaminatorach prac Igora i Grichki Bogdanov, którzy skarżą się na publikację osobistego tłumaczenia ich raportów przed obroną. Pierwszy, Roman Jackiw , sprawozdawca tezy Igora Bogdanoffa z 2002 roku, uważa, że tłumaczenie jego raportu jest „niezwykle optymistyczne”. Drugi, Shahn Majid (en) , sprawozdawca tezy Grichki Bogdanoffa z 1999 r., Potępia kilkanaście semantycznych błędów podczas tłumaczenia jego raportu, systematycznie zmierzając w kierunku „skandalicznego przeszacowania” jakości pracy. Artykuł Ciel et Espace wspomina w szczególności, że termin „konstrukcja szkicowa [matematyczna]” została przetłumaczona jako „pierwsza konstrukcja [matematyczna]”.
W następstwie artykułu Ciel et Espace bracia Bogdanoff wnieśli pozew przeciwko magazynowi jesienią 2004 roku o zniesławienie . Wydaje się, że ich skarga nie dotyczyła problemów tłumaczeniowych, o których mowa powyżej, ani błędu merytorycznego w artykule, ale użycia terminu „fałszerstwo”, obecnego w tytule i konkluzji artykułu. że zakładało to świadomy zamiar oszukania opinii publicznej, czemu bracia Bogdanoff zawsze zaprzeczali. Skarga była badana przez prawie dwa lata, a bracia Bogdanoff nigdy nie byli na przesłuchaniach. Wobec braku powództwa ze strony powodów postępowanie de facto uległo przedawnieniu w 2006 r. I obaj bracia zostali zobowiązani do pokrycia kosztów (tj. Zwrotu kosztów procesowych) oraz wypłaty odszkodowania. 2500 euro na magazyn.
W wyniku postępowania kilka okrojonych lub nadmiernie zmienionych cytatów zmieniono w drugim wydaniu Przed Wielkim Wybuchem . Komentarz Ursa Schreibera, pierwotnie dołączony do książki, został całkowicie usunięty, a tłumaczenie raportu Shahna Majida zostało zmodyfikowane w konkretnych punktach wspomnianych przez Ciel et Espace . Ponadto nazwisko osoby odpowiedzialnej za tłumaczenia z języka angielskiego zostało zmienione z jednego wydania na drugie.
