Stowarzyszenie prasy sądowej

Stowarzyszenie prasy sądowej Historia
Fundacja 1887
Rama
Rodzaj Stowarzyszenie
Forma prawna Prawo stowarzyszeniowe z 1901 r
Siedzenie Paryż
Kraj  Francja

Stowarzyszenie Sądownictwa Naciśnij jest braterska stowarzyszenie dziennikarzy specjalizujących się w kwestiach sprawiedliwości . Zrzesza dziennikarzy upoważnionych do śledzenia przesłuchań w Palais de Justice, w Paryżu i na prowincji, a także w celu uzyskania informacji o toczących się sprawach z prokuraturą , adwokaturą i organami sądowymi, takimi jak Ministerstwo Sprawiedliwości . Jego zadaniem jest organizowanie i ułatwianie relacji między prasą a sądownictwem przy jednoczesnej ochronie źródeł informacji dziennikarzy .

Historia

Stowarzyszenie Prasy Sądowej jest najstarszym stowarzyszeniem dziennikarzy we Francji, zostało założone 17 marca 1887 roku przez około czterdziestu kronikarzy sądowych, w tym Alexandre Milleranda i Raymonda Poincaré , którzy obaj zostali Prezydentami Republiki. Dziś skupia 230 członków, dziennikarzy lub rysowników z widowni.

Jej siedziba i biura od początku były zlokalizowane w Palais de Justice w Paryżu, obecnie siedzibie Sądu Apelacyjnego i Sądu Kasacyjnego . Od 2018 roku stowarzyszenie korzysta również z biur w sądzie w Paryżu .

Wśród byłych celebrytów Stowarzyszenia Prasy Sądowej jest Gaston Leroux (1868-1927), powieściopisarz ojciec Rouletabille, ówczesny dziennikarz dziennika Le Matin ,Luty 1894 ; José Moselli (1882-1941), popularny powieściopisarz przygodowy opublikowany przez Offenstadt w L'Intrépide , L'Épatant ... Ostatnio: Géo London , Pierre Scize , Madeleine Jacob ( Liberation , a następnie L'Humanité ), Francine Lazurick ( L Aurore ), Jean Laborde , dziennikarz France-Soir, a następnie L'Aurore i pisarz; James de Coquet ( Le Figaro ); Georges Walter , Bertrand Poirot-Delpech , dziennikarz Le Monde i członek Académie française .

Frédéric Pottecher został wybrany prezydentem w 1958 r., A następnie honorowym prezydentem (1966); Objął go Jean-Marc Théolleyre ( Le Monde ). Jean-Pierre Berthet ( TF1 ) został wybrany na prezydenta w 1989 roku, zanim został honorowym prezydentem. W latach 2005–2011 zastąpił go Stéphane Durand-Souffland ( Le Figaro ). Wśród byłych menedżerów stowarzyszenia można wymienić Marie-Louise Oriol ( AFP ), Charlesa Blancharda ( Francja-Soir ), Annette Kahn ( L'Aurore, a następnie Le Point , „ Le Quotidien de Paris ”, „ L'Événement du Jeudi ”), Daniel Schneidermann („ Le Monde ”), Laurent Greilsamer („ Le Monde ”), Bertrand Le Gendre („ Le Monde ”).

Pakiet Office 2017-2020


Biuro to zastąpiło biuro 2017-2020:


W latach 2011-2017 w skład biura wchodzili Pierre-Antoine Souchard ( Associated Press ), prezes, Jean-Philippe Deniau ( France Inter ), wiceprezes, Anne-Sophie Martin ( M6 ), sekretarz generalna, Dorothée Moisan ( AFP ) następnie Marine Babonneau (Dalloz Actualité), skarbnicy, Eric Pelletier ( L'Express ), Pascale Egré ( Le Parisien ), Hélène Lecomte ( LCI ) i Chloé Triomphe ( RTL ), delegaci.

Protesty przeciwko atakom na wolność prasy

Plik 8 listopada 2010, Stowarzyszenie Prasy Sądowej opublikowało w Le Monde tekst o wolności wypowiedzi i dziennikarstwie.

Przewodniczący sądu specjalnego w Paryżu, Philippe Vandingenen, który sędziował domniemanych członków ETA, zatwierdził 16 grudnia 2010żądanie oskarżonych, aby nie byli szkicowani przez dziennikarzy rysowników. Obecni dziennikarze i rysownicy opuścili następnie publiczność. Plik23 listopada, na wniosek głównego oskarżonego Mikela Albizu Iriarte ps. "Antza", Philippe Vandingenen wykluczył już projektanta. W liście skierowanym do Pierwszego Prezesa Sądu Apelacyjnego w Paryżu prezes Stowarzyszenia Prasy Sądowej Stéphane Durand-Souffland protestuje przeciwko tej niesamowitej cenzurze jednej ze swobód prasy.

Bibliografia

Paryskie Stowarzyszenie Prasy Sądowej było początkiem książek:

> Autorzy trzech poprzednich tomów: Angevin; Bitwa; Piękny; Bergougna; Bichon; Blondeau; Clemenceau; Corra; Dalsema; Davrillé Des Essards; Debonnaire; Dieusy, Fourcaulx; Halbrand; Husson; Le Berquier; Lefèvre; Meusy; Pothey; Pujo; Taunay; Troimals; Vanesson: Vonoven. Ilustracje: Paul-Adolphe Kauffmann (1849-?) I Eugène Rapp.

Znajomości

Bibliografia

  1. http://www.pressejudiciaire.fr/resources/SECRET+SOURCES.pdf
  2. Tribune du Monde z 20 października 2010 r
  3. List stowarzyszenia do pana Jacquesa Degrandi, 26 listopada 2010 r
  4. Artykuł Express z 16 grudnia 2010 r