Lista arcybiskupów Narbonne

W artykule przedstawiono wykaz biskupów metropolitalnych, a następnie arcybiskupów z diecezji Narbonne , naczelne z Narbonne Galii .

Biskupi metropolitalni

III th century

~ 251: Saint Paul de Narbonne , biskup metropolita.
III th century: Stephen Bishop metropolitalny.

IV th century

359: Gavidius.

V th wieku

417 - 422: Hilary.
427 - 461: Rusticus - święty Rustique. Około 441-445 miał rzekomo odbudować katedrę miejską, zniszczoną przez pożar. Podobnie jak Hilaire, biskup Arles , został wezwany przez papieża Leona do złożenia zamówienia w sprawie wyborów biskupich.
462: Hermès.

VI th century

506: Caprarius.
576–586: Aquiline. Otrzymał majątek w Tarraconaise od króla Léovigild w 576 i podarował go klasztorowi San Martín de Asán w 586.
v. 588: Athaloc , arcybiskup ariański .
av. 589 - po. 597: Migetius lub Megace.

VII th century

610: Sergiusz.
633–638: Selva.
~ 672: Argebaud.
683 - 688: Sunifred.

VIII p wieku

~ 768: Arribert.
av. 769 - ~ 798: Daniel.

Arcybiskupi

IX th century

~ 790-822 lub ~ 799- ~ 825: Nimfridius (a nie, jak często czytamy, Nebridius):

pierwszy metropolita, któremu poświadczono tytuł arcybiskupa. Opat Lagrasse drugi arcybiskup Arles Jan II podczas soboru w Arles w 813 r .

~ 827 - ~ 840: Barthélemy.
~ 842 - ~ 850: Berarius.
~ 855 - 872: Frédold lub Frédald lub Frédule. W 865 roku opat Egika z opactwa Saint-Pierre-Saint-Paul z Caunes-Minervois cytuje przed sobą księdza. Jest pozwany23 kwietnia 873przed zamkiem Minerve za spłatę długu, który zaciągnął rok wcześniej wobec opata Egiki z opactwa Saint-Pierre-Saint-Paul of Caunes-Minervois .
~ 873 - 885: Sigebode.

885 - 893 (?): Théodard de Narbonne lub Audard (święty).

X th century

893 - 912: Arnuste. Zginął zamordowany w Katalonii.
911: Gérard, mianowany w 911 przez biskupa Uzès , Améliusa II .
914 - 924: Agio.
926 - 977: Aimery († 977 , wcześniej13 czerwca).
977 - 1017/1019: Ermengaud de Narbonne († ~ 1019 ):

syn Matfreda , wicehrabiego Narbonne i jego żony Adélaïde.

XI th century

1019 - 1079: Guifred de Cerdagne († 1079), zainstalowany na06 października 1019.

Syn Guifreda II , hrabiego Cerdagne . zdeterminowany przez sobory rzymskie (1078 i 1079) dla symonii , ale pozostaje na miejscu.

1079-1085: Pierre Bérenger de Narbonne († po.13 marca 1090), Arcybiskup elekt:

syn Bérengera , wicehrabiego Narbonne i jego drugiej żony, Garsinde de Bésalu; mnich z Conques , ówczesny biskup Rodez (przed 1053-1079); ma na celu zastąpienie Guifred, obalony w 1078 i 1079; zostaje z kolei zdetronizowany przez legatów papieskich (1079) i ekskomunikowany (1080); wycofuje się około 1081 do Saint-Antonin, a następnie do Moissac .

~ 1086-1097 : Dalmy (Dalmacja) (†17 stycznia 1097), kandydat papieski (1079):

Opat Lagrasse ; kandydat papieża w 1079 r. przeciwko Pierre de Narbonne .

1097 - 1106: Bertrand de Montredon († po 29 kwietnia i wcześniej6 listopada 1106):

wcześniej biskup Nîmes ; obalony przez papieża około 1106 r.

XII th century

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1106 do 1121	Richard de Millau †15 lutego 1121	Opat św. Wiktora Marsylii, kardynał i legat papieski
1121 do 1149	Arnaud de Lévézou †30 września 1149	Wcześniej biskup Béziers (1096–1121); legat papieski (1129-1142)
Od 1149/1150 do 1155/1156	Pierre d'Anduze † późno 1155 lub początek 1156	zainstalowany pod koniec 1149 lub na początku 1150; tradycyjnie uważany za pochodzącego z rodziny panów Anduze; mnich, następnie opat Saint-Gilles ( Gard ).
1156 do 1162	Berenger z Narbonne †7 kwietnia 1162	zainstalowany na20 lipca 1156; syn Aimery I st , wicehrabia Narbonne i Mahaut z Apulii ; macicy brat z Raymond Berenger III , hrabiego Barcelony ; wujek Ermengarde, wicehrabina Narbonne ; poprzednio opat Lagrasse od co najmniej25 listopada 1133
1162 do 1181	Pons d'Arsac †15 lutego 1181	Wcześniej archidiakon Narbonne; zainstalowany w maju 1162 .
1182 do 1191	Bernard Gaucelin (l.) †8 kwietnia 1191	Prawdopodobnie z rodziny panów Lunel ( Hérault ); wcześniej biskup Béziers (1167-1182); po zainstalowaniu arcybiskupa16 maja 1182.

XIII th century

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
Od 1191 do 1212	Berenger z Barcelony	arcybiskup (kwiecień / czerwiec 1191 - 1212 ), naturalny syn Raymonda Bérengera IV , hrabiego Barcelony ; spokrewniony brat króla Aragońskiego Alfonsa II i wuj króla Aragońskiego Piotra II Opat Mont-Aragon, biskup Lérida Zlikwidowany przed marcem 1212 na rozkaz papieża Innocentego III
1212 do 1225	Arnaud Amaury	Wcześniej opat Poblet, Grandselve, następnie Cîteaux (1200-1212); legat papieski podczas krucjaty przeciwko albigensom
1226 do 1245	Pierre Amiel
1245 do 1257	Guillaume de la Broue
1257 do 1259	Jacques
1259 do 1261	Guy Fulcodi	lub Foulques ( Saint-Gilles (Gard) ,23 listopada 119? - Viterbo ,29 listopada 1268), 1259-1261, kardynał w 1261, a następnie papież pod imieniem Klemens IV (1265-1268).
1262 do 1272	Maurin
1272 do 1286	Pierre de Montbrun
1287 do 1311	Gilles Aycelin de Montaigu

Kościół zysku ( XIV th - XVI th stulecia)

XIV th century

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1311 do 1341	Bernard de Farges	lub Fargis. Były biskup Agen , były arcybiskup Rouen . Bratanek papieża Klemensa V , brat kardynała Raymonda-Guilhema de Fargues .
1341 do 1347	Gasbert de Valle	(lub z La Val ) ( 1297 -1 st styczeń 1347). Camérier papieży Jana XXII , Benoît XII i Clément VI , były biskup Marsylii i arcybiskup Arles .
1347 do 1375	Pierre de La Jugie	Bratanek papieża Klemensa VI , były arcybiskup Saragossy , przyszły arcybiskup Rouen i kardynał.
1375 do 1391	Jean Roger de Beaufort	Były biskup Carpentras , przyszły arcybiskup Auch
1391 do 1432	Francois de Conziè	Wujek kardynała i arcybiskupa Arles , Louis Aleman

XV th wieku

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1433-1436	Francois Condolmer	Nazywany również: Coldumier. Kardynał.
1436 do 1451	Jean d'Harcourt
1451 do 1460	Louis d'Harcourt
1460 do 1472	Antoine Du Bec Crespin
1473 do 1482	Renaud de Bourbon
1482 do 1484	Georges d'Amboise	- powiedział kardynał d'Amboise . Kardynał w 1498 r. Przyszły arcybiskup Rouen .
1484 do 1492	Francois Hallé	(? - Paryż , 1492)
1492 do 1494	Georges d'Amboise	Nowy czas
Od 1494 do 1502	Pierre d'Abzac z Dwunastu

XVI th wieku

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
Od 1502 do 1507	François Guillaume de Castelnau z Clermont-Lodève	(1480-1540), mówi kardynał z Clermont-Lodève . Kardynał w 1503.
Od 1507 do 1514	Guillaume Briçonnet	(1445 - Narbonne , 1514) kardynał w 1495 roku.
1515 do 1523	Jules de Medici	Kardynał w 1513 r., A następnie papież pod imieniem Klemens VII (1523-1534).
1524 do 1550	Jean of Lorraine	Kardynał w 1518 r., Biskup Luçon w 1523 r., A następnie biskup Reims w 1533 r.
1550 do 1551	Hippolyte d'Este	- powiedział kardynał Ferrara w 1538 roku.
1551	Francois de Tournon	Kardynał w 1530 roku.
1551 do 1563	Francois Pisani	( Wenecja ?, 1474 - Rzym , 1570) Kardynał w 1517.
1563 do 1572	Hippolyte d'Este	Nowy czas.

Przeciwko reformacyjną ( XVI TH - XVII p wiek)

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1572 do 1575	Simon wigoru
1582 do 1600	Francois de Joyeuse	Carcassonne , 1562 - Awinion , 1615, kardynał w 1584.
1600 do 1628	Louis de Vervins
1628 do 1659	Claude de Rebé	Amplepuis , 1587 - Narbona , 1659
1659 do 1673	Francois Fouquet	Paryż , 1611 - Alençon , 1673
1673 do 1703	Pierre de Bonzi	Florencja , 1631 - Montpellier , 1703. Kardynał w 1672.

Koniec starego reżimu ( XVIII th wieku)

Episkopat	Uchwyt	Uwagi
1703 do 1719	Charles Le Goux de La Berchère	Vif , 1647 - Narbonne , 1719
1719 do 1739	René François de Beauvau du Rivau	Chateau du Rivau , 1664 - Narbonne , 1739
1739 do 1751	Jean-Louis Des Balbes użytkownika Berton de Crillon	1684 - Awinion , 1751
1752 do 1763	Charles Antoine de La Roche-Aymon	Mainsat , 1697 - kardynał w 1771, zmarł w Paryżu w 1777
1762 do 1801	Arthur Richard Dillon	urodził się 14 września 1721w Saint-Germain-en-Laye w Yvelines , został mianowany biskupem Évreux na26 września 1753, A następnie arcybiskup Tuluzy na2 sierpnia 1758, został mianowany arcybiskupem Narbonne 21 marca 1763 i umarł pod jego opieką 5 lipca 1806w Londynie jest ostatnim arcybiskupem Narbonne.

Guillaume Besaucèle , tylko biskup konstytucyjny z diecezji Aude ; tylko przez kilka miesięcy siedział w Narbonne, a potem ostatecznie w Carcassonne .

Uwagi i odniesienia

Brak na liście Jacquesa Michauda i André Cabanisa, Histoire de Narbonne , 1981.
Brak na liście Jacquesa Michauda i André Cabanisa, Histoire de Narbonne , 1981. Autorzy General History of Languedoc umieszczają go na swojej liście, ale określają: Gavidius zasiadał w Radzie Rimini (rok 359), ale jego nazwisko nie następuje po nim żadne wskazanie miejsca, do którego należał. Z tego, co Sulpice Sévère , który rezydował w Primulac , nazwał ją episcopus noster , wywnioskowano, że była to siedziba Narbonne.
Nieobecny z listy Jacques Michaud i André Cabanis, Histoire de Narbonne , 1981. Autorzy Historii Ogólnej Langwedocji umieścić go na swojej liście, ale podać: Aquiline jest traktowane jako metropolita Narbonne około połowie 6 wieku wieku choć nigdzie nie znajdujemy imienia tego biskupa, z wyjątkiem życia opata w Hiszpanii S. Victoriena , opublikowanego przez Bollandists , gdzie jest on wyznaczony na ucznia tego świętego, który zmarł w 560 r. Ale odkrycie o jego istnieniu świadczą dwa czartery wizygockie. Patrz Céline Martin , „ Léovigild à Narbonne ”, Le Moyen Age , vol. CXXV, n O 3,2019, s. 529 ( ISSN 0027-2841 i 1782-1436 , DOI 10.3917 / rma.253.0529 , czytano online , przeglądano 27 lipca 2020 r. )
Jacques Michaud i André Cabanis, Historia Narbonne , 1981, s. 109; Jacques Crémadeills (nd), The Aude from Prehistory to the present , Saint-Jean-d'Angély, Editions Bordessoules, wyd . „Historia poprzez dokumenty”,1989, 430 str. ( ISBN 2-903504-24-5 ), s. 164.
Dom Devic i Dom Vaissete, General History of Languedoc , t. IV, Tuluza, 1872, s. 465, uwaga: LXXXIX.
Brak na liście Historii ogólnej Langwedocji, a także na liście Jacquesa Michauda i André Cabanisa, History of Narbonne , 1981. Autorzy General History of Languedoc określają: [Agio] musiał walczyć z Gérardem, nazwanym przez Rostaing , arcybiskup Arles i Amélius, biskup Uzès, obaj poddani Ludwika l'Aveugle , króla Prowansji; ale [Agio] otrzymał paliusz i ostatecznie dał się poznać jako jedyny i prawdziwy biskup.
Élisabeth Magnou-Nortier, „ Dwóch spornych prałatów: Barthelémi i Guifred, arcybiskup Narbonne ”, Biuletyn Komisji Archeologicznej Narbonne , t. 40, 1978-1979, s. 135-154 ° C.
Jedynie wymienione na liście Jacquesa Michauda i André Cabanisa, Histoire de Narbonne , 1981. Autorzy General History of Languedoc określają: W 1550 r., 27 czerwca, [Hippolyte d'Este] zastąpił Jeana de Lorraine w arcybiskupstwie Narbonne i zrezygnował wkrótce potem na rzecz François, kardynała de Tournona, który z kolei scedował ją, zanim objął ją w posiadanie, [do François IV Pisani]. Ten został powołany przez Julesa II z rezerwą jednej trzeciej dochodów netto na rzecz kardynała Tournona i przeznaczeniem na zyski. (...) Kardynał Tournon, arcybiskup Lyonu, polecił Zerbinatisowi przekazanie w jego imieniu dobrodziejstw metropolii Narbonne.
Wydaje się, że arcybiskupi Narbonne przyjęli koronę książęcą tylko od Pierre'a de Bonzi, być może po opublikowaniu książki Guillaume Besse, Histoire des Ducs, Marquis et Comtes de Narbonne, zwanej inaczej Prince des Gots, Ducs de Septimanie i Marquis de Gothie w 1660 r., kiedy autor w dedykacji dla François Fouquet nadaje mu tytuł księcia Narbonne ( Histoire générale de Languedoc , IV, s. 259). Korona hrabiego pojawia się na ramionach Claude de Rebé wyrzeźbionych nad drzwiami w sali audiencyjnej pałacu arcybiskupów w Narbonne (patrz zdjęcie w André Mècle, Narbonne, pałac i katedra arcybiskupów , Moisenay, Gaud, coll. „Pomniki i Historie ”,1999, 63 str. ( ISBN 2-84080-067-5 ), s. 54), a także François Fouquet na rycinie Grégoire Hureta ; ale François Fouquet został zesłany na wygnanie w 1661 roku , wkrótce po opublikowaniu Historii książąt… Narbonne. Zobacz rysunek herbów arcybiskupów w Dom Claude Devic, dom Joseph Vaissète, Histoire générale de Languedoc , vol. XVI (Historia grafiki), Toulouse, Privat , 1899 ( repr.2006 ) ( ISBN 978-2-84575-178-1 i 2-84575-178-8 ).
Paul Pisani (1907). Katalog biograficzny episkopatu konstytucyjnego (1791-1802). Paryż: A. Picard i syn. s. 371–374.

Załączniki

Bibliografia

Guillaume Besse , Histoire des Ducs, Marquis et Comtes de Narbonne, znany również jako Prince des Gots, Ducs de Septimanie i Marquis de Gothie , A. de Sommaville, Paryż, 1660.
Dom Claude Devic, dom Joseph Vaissète, General History of Languedoc , vol. IV, Toulouse, Privat , 1876 (przedruk 2003) ( ISBN 978-2-84575-165-1 i 2-84575-165-6 )
Jacques Michaud i André Cabanis, Historia Narbonne , Toulouse, Privat , wyd. „Kraje i miasta Francji”,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden( ISBN 2-7089-8339-3 )
The Great Encyclopedia , tom XXIV, s. 806-807 .
Rocznik Historyczny - 1847 (rok 1848), s. 108-112 .
Skarb chronologii , s. 1453-1454 .
A. Sabarthès „Organizacja konstytucyjnej Church z Aude” w Biuletynie literatury kościelnej , 1961, tom 62, n o 4 s. 245-274 ( czytaj online )

Powiązane artykuły

Dawna archidiecezja Narbonne