Antonio Veranzio
Antun Vrančić
| Kardynał | |
|---|---|
| od 5 czerwca 1573 | |
|
Arcybiskup katolicki Archidiecezja Ostrzyhom-Budapeszt | |
| od 25 września 1570 | |
| Miklós Oláh István Fejérkövy ( d ) | |
| Biskup katolicki | |
| od 21 września 1561 | |
|
Biskup diecezjalny Archidiecezja Eger | |
| od 17 lipca 1560 | |
| Ferenc Ujlaky ( d ) István Radeczy de Zemche ( d ) | |
|
Biskup diecezjalny Diecezja Peczu | |
| od 3 sierpnia 1554 | |
| György Tompa ( d ) Juraj Drašković von Trakošćan |
| Narodziny |
29 maja 1504 Šibenik |
|---|---|
| Śmierć |
15 czerwca 1573(w wieku 69 lat) Preszów |
| Pogrzeb | Kościół Świętego Mikołaja, Trnava ( we ) |
| Zajęcia | Katolicki ksiądz , dyplomata , pisarz |
| Religia | Kościół katolicki |
|---|---|
| Konsekrator | Miklós Oláh |
herb
Antonio Veranzio ( Antun Vrančić , Antal Verancsics , Antonius Verantius , Anton Wranczy ;29 maja 1504 - 15 czerwca 1573) był węgierskim dyplomatą i kardynałem pochodzenia dalmatyńskiego .
Biografia
Urodzony w Sebenico w Republice Weneckiej ( Dalmacja ), obecnie Šibenik w Chorwacji , studiował w Padwie , Wiedniu i Krakowie . Był zatrudniony jako ambasadora w Polsce , w Włoszech , w Francji , w Anglii iw Niemczech przez króla Jean I er Węgier , a następnie przez regenta Isabelle Jagiellońskim , wdowa Jean.
Ferdynand I er i Maksymilian II wysłali go dwukrotnie do Konstantynopola w 1553 i 1567 r. , Którą zawarł z Turkami pokój Adrianopola .17 lutego 1568.
Został biskupem Cinq-Églises (dziś Pécs ) w 1554 r. , Egeru w 1560 r. , A następnie arcybiskupem prymasem Strigonii (dziś Esztergom) w 1570 r . Grzegorz XIII podniósł go do rangi kardynała w 1573 r. , Ale zmarł dziesięć dni później w Preszowie, zanim jeszcze usłyszał wieści.
Przetłumaczył na łacinę anonimową turecką kronikę z czasów Bajazeta II : to tłumaczenie, znane jako Codex Venantianus , nie zostało wydrukowane, ale zostało skonsultowane przez Loewenklau w jego Rocznikach sułtanów osmańskich.
Jest wujem humanisty Fausto Veranzio (1551–1617).
Źródło
Marie-Nicolas Bouillet i Alexis Chassang (reż.), „Antoine Wranczy” w Universal Dictionary of History and Geography ,1878( czytaj na Wikiźródłach )