Antonio Legnani | ||
Admirał Legnani w mundurze Regia Marina | ||
Narodziny |
28 stycznia 1888 Asti - Piemont , Włochy |
|
---|---|---|
Śmierć |
20 października 1943(55 lat) Lonato - Lombardia , Włochy |
|
Pochodzenie | Włoski | |
Wierność |
Królestwo Włoch Włoska Republika Socjalna |
|
Uzbrojony |
Regia Marina Marina Nazionale Repubblicana |
|
Stopień | Ammiraglio di Squadra | |
Lata służby | 1905 - 1943 | |
Konflikty |
Wojna włosko-turecka I wojna światowa Hiszpańska wojna domowa II wojna światowa |
|
Wyczyny broni |
Bitwa o Punta Stilo Operacja Kapelusze Operacja MB 5 Bitwa o Cape Matapan |
|
Nagrody | ||
Antonio Legnani ( Asti , 28 stycznia 1888 - Lonato , 20 października 1943) był włoskim admirałem .
Urodzony w Piemoncie w 1888 roku, Antonio Legnani wstąpił do Akademii Marynarki Wojennej w Livorno w 1905 roku. Po uzyskaniu dyplomu nauczyciela w 1908 roku służył przez kilka lat na pancernikach i krążownikach , aw latach 1911-1912 brał udział w wojnie włosko-tureckiej jako podporucznik pokładzie statków hydrograficznych Badanie Staffetta w morzu Czerwonym . Podczas tej wojny Legnani został awansowany do stopnia porucznika i mianowany zastępcą dowódcy kanonierki Giuliana .
W ciągu pierwszych dwóch lat I wojny światowej Legnani służył na kilku statkach, głównie pancernikach, krążownikach i krążownikach pomocniczych . Brał udział w operacjach w Albanii , zdobywając srebrny medal za męstwo wojskowe . We wrześniu 1917 r. Objął dowództwo okrętu podwodnego Argonauta , na którego pokładzie wykonał 30 misji bojowych wzdłuż wybrzeży wroga, uzyskując drugi srebrny medal i dwa brązowe medale waleczności .
Po wojnie Legnani, który został kapitanem korwety , wymienił przydziały lądowe na Morzu Egejskim , najpierw w bazie morskiej Castelrosso , a następnie w Lakki ( Leros ), a okresy na okrętach podwodnych i niszczycielach. W 1926 r. Awansował na kapitana fregaty i objął dowództwo krążownika zwiadowczego Venezia , następnie w 1928 r. Został zastępcą szefa sztabu marynarki północno-Tyrreńskiej, aw 1930 r. Objął dowództwo sub-marynarza Luciano. Manara . W 1931 roku Legnani został przydzielony na stanowisko szefa sztabu Ministerstwa Marynarki Wojennej, aw 1933 roku został awansowany na kapitana (marynarki wojennej) i objął dowództwo nad lekkim krążownikiem Alberico da Barbiano , po czym został szefem sztabu. - Personel 5 th jednostki morskiej oraz, w 1936 roku, dowodząc ciężkiego krążownika Pola .
Po kolejnym okresie w Ministerstwie Marynarki Wojennej, w 1937 r., Legnani został awansowany na kontradmirała i umieszczony na czele floty okrętów podwodnych Regia Marina , którą zajmował przez dwa lata; prowadził także podziemną walkę na łodziach podwodnych podczas hiszpańskiej wojny domowej , za co został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Wojskowego Sabaudii . W 1938 roku z nieznanych przyczyn wstrzymał prace nad urządzeniem „ML” - przodkiem fajki - na łodziach podwodnych Regia Marina, mimo że cztery lata testów dały pozytywne wyniki. Legnani nakazał również rozbiórkę dotychczas produkowanych urządzeń „ML”, tak aby włoskie okręty podwodne nigdy nie były wyposażone w fajki przed końcem II wojny światowej . W 1939 Legnani jest promowany do wiceadmirała i polecenia danego 8 th marynarki podziału (z flagą na lekki krążownik Luigi di Savoia Duca degli Abruzzi , zawsze kontrolować, kiedy Włochy wszedł do II wojny światowej 10 czerwca 1940).
Od czerwca 1940 roku do czerwca 1941 roku, Legnani, jako dowódca 8 -go Oddziału Morskiego , uczestniczył w walkach z Kalabrii , Taranto i Cape Matapan , a brytyjskich operacji „kapeluszy” (29 sierpnia - 1 września 1940) i "MB.5 " (29 września - 2 października 1940), mające na celu zaopatrzenie Malty . Po wyjściu z komendy z 8 th Division , został mianowany 10 grudnia 1941 dowódca łodzi podwodnej floty włoskiej (zastępującego admirał Mario Falangola ), rola zachował po awansie na stopień admirała w 1942. Wyreżyserował włoski okręt podwodny operacji na Morzu Śródziemnym do zawieszenia broni z 8 września 1943 r . W tym okresie został również odznaczony Niemieckim Krzyżem Żelaznym II stopnia oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Wojskowego Sabaudii.
Zagorzały obrońca reżimu faszystowskiego Legnani po 8 września 1943 r. Natychmiast zdecydował się na współpracę z siłami niemieckimi i wstąpił do Włoskiej Republiki Socjalnej , której 23 września 1943 r. (W dniu jej powołania) został mianowany sekretarzem stanu ds. fundacja). Jednak niecały miesiąc później, 20 października 1943 roku, admirał Legnani zginął w wypadku samochodowym niedaleko Lonato , w prowincji Brescia .
Jego syn Emilio służył także we włoskiej marynarce wojennej, otrzymując Złoty Medal Walecznych Wojskowych za działania na Morzu Czarnym podczas II wojny światowej.
Oficer Wojskowego Zakonu Sabaudii
„za działania przeprowadzone w czasie II wojny światowej”. - Morze Śródziemne 1940 - 1943Srebrny Medal Walecznych Wojskowych
„Za działania przeprowadzone podczas operacji w Albanii ”. - Wybrzeże Albanii, 1915-1917Srebrny Medal Walecznych Wojskowych
„za swoje czyny dowództwa okrętu podwodnego Argonauta ” - Adriatyk 1917-1918Brązowy Medal Waleczności Wojskowej
„za swoje czyny dowództwa okrętu podwodnego Argonauta ” - Adriatyk 1917-1918Brązowy Medal Waleczności Wojskowej
„za swoje czyny dowództwa okrętu podwodnego Argonauta ” - Adriatyk 1917-1918Wielki Oficer Orderu Korony Włoch
Dekret królewski z 21 kwietnia 1939 r
Pamiątkowy medal wojny włosko-austriackiej 1915-1918
Pamiątkowy Medal Jedności Włoch
Krzyż Żelazny II Klasy (Niemcy)
„dla operacji prowadzonych jako dowódca włoskiej floty okrętów podwodnych”. - Morze Śródziemne 1941 - 1943