Antoine Arjakovsky
Antoine Arjakovsky
Antoine Arjakovsky , urodzony dnia5 października 1966w Paryżu , jest francuskim historykiem prawosławnego chrześcijaństwa (ale z tendencjami jednoczącymi, aprobując w ten sposób Sobór Ferrary-Florencji), współdyrektor „Politics and Religions” w Collège des Bernardins i emerytowany dyrektor Instytutu d 'ekumeniczne studia Lwowa (Ukraina).
Biografia
Antoine Arjakovsky zawdzięcza swoje słowiańskie korzenie swoim dziadkom, którzy opuścili Krym po rewolucji 1917 roku . Jej matka, nauczycielka w liceum Hélène Boucher , jest córką ojca Klépinine .
W latach 1989-2004 pracował we francuskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako dyrektor French University College w Moskwie (1989-1991) i zastępca dyrektora Instytutu Francuskiego Ukrainy (1998-2004). Jest także attaché ds. Współpracy edukacyjnej w Kijowie .
Ożenił się w 1992 roku.
W 2000 roku obronił pracę doktorską w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Paryż) na temat „Pokolenie myślicieli religijnych rosyjskiej emigracji”. Recenzja La Voie (1925-1940) ”. Został opublikowany w językach rosyjskim (2000) i francuskim (2002) (tłumaczenie na język angielski ukaże się w 2013 roku).
W 2004 r. Stworzył i kierował Instytutem Badań Ekumenicznych Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego , którego jest do dziś członkiem zarządu i starszym stypendystą .
Od wrzesień 2011, wraz z księdzem katolickim, ojcem Antoine de Romanet , kieruje wydziałem „Społeczeństwo, wolność, pokój” ośrodka badawczego Collège des Bernardins , intelektualnego centrum diecezji paryskiej.
Opublikował kilka książek poświęconych historii myśli ortodoksyjnej i wykładał na kilku europejskich i amerykańskich uniwersytetach: Akademii Mohyla w Kijowie , Uniwersytecie Łomonosowa w Moskwie, Uniwersytecie Katolickim w Louvain , Centre Sèvres , Uniwersytecie Notre Dame .
W 2013 r. W Collège des Bernardins uruchomił witrynę agapan.fr, służącą do kształcenia ustawicznego w zakresie kultury etycznej i religijnej.
W 2014 roku otrzymał w Senacie nagrodę im. Grzegorza Orłyka przyznaną przez czasopismo Perspectives Ukrainiennes za książkę Rosja-Ukraina: od wojny do pokoju? , którą przedstawili Hervé Maurey , prezes grupy przyjaźni Francja-Ukraina i Olga Sorin, prezes czasopisma Perspectives Ukrainiennes .
W 2016 roku z okazji 70 th rocznica Synodu Lwowie , w10 marca 1946Antoine Arjakovsky jest współ sygnatariuszem forum przywołującego przywiązanie Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do ukraińskiego Kościoła greckokatolickiego .
Od listopada 2019 roku jest naczelnikiem parafii Świętych Piotra i Pawła w Châtenay-Malabry , założonej w 1984 roku przez księdza Michela Evdokimova .
Publikacje
Książki
-
Pokolenie myślicieli religijnych emigracji rosyjskiej, przegląd La Voie (1925-1940) , Kijów- Paryż, L'Esprit et la lettre, 2002.
- Książka przetłumaczona na język rosyjski : Zurnal Put ', Pokolenie russkih religuioznih myslitelei v emigratsii , Kijów, Phénix, 2000.
-
W stronę chrześcijaństwa po wyznaniu, wywiady z kard. L. Husarem , Paryż, Parole et Silence, 2005. Przedmowa ks. Borysa Gudziaka .
- Książka przetłumaczona na język angielski : Conversations with Lubomyr Cardinal Husar: Towards a Post-confessional Christianity , Lwów, Ukrainian Catholic University Press (UCU), 2006, 160 s.
- Książka przetłumaczona na język ukraiński: Intervju z Blazhennishym Patriarkhom Lubomyrom Huzarom , Lwów, UCU, 2005.
-
Esej o ojcu Serge Boulgakovie (1871-1944), chrześcijańskim filozofie i teologu , Paryż, Éditions Parole et Silence , 2006, przedmowa ks. André Borrély, 214 s.
- Książka przetłumaczona na język ukraiński : Serhii Bulhakov, Narysy pro chrystyians'koho filosofa ta bohoslova , Lviv, UCU, 2007.
-
Kościół, kultura i tożsamość. Refleksje o prawosławiu we współczesnym świecie , Lwów, UCU, 2007. Przedmowa ks. Michała Plekona.
-
Myrna Nazour, posłaniec jedności , Paryż, Éditions François-Xavier de Guibert , 2010.
-
Czekając na sobór Kościoła prawosławnego. Duchowa podróż , przedmowa Christophe Levalois , Paryż, Éditions du Cerf , 2011.
-
Historia według Pierre'a Nora , w Pierre Nora , Esquisse d'ego-histoire Paris, DDB , 2013.
-
Co to jest ortodoksja? , Paryż , Gallimard , 2013.
-
Dla demokracji personalistycznej , Paryż , Lethielleux / Collège des Bernardins, 2013.
-
Droga, myśliciele religijni rosyjskiej emigracji w Paryżu i ich dziennik, 1925–1940 , przekład Jerry Ryan, pod redakcją Johna A. Jillionsa i Michaela Plekona, Przedmowa Rowana Williamsa, Notre Dame University Press, 2013. ( [1] )
-
Rosja-Ukraina, od wojny do pokoju? , Paryż, Parole et Silence, 2014.
- tłumaczenie w 2015 r. na:
Kierunek prac
-
Przyjaźń jako wartość ekumeniczna , pod redakcją Antoine Arjakovsky i Marie-Aude Tardivo, Proceedings of the International Conference Held on the Inauguration of the Institute of Ecumenical Studies, Lwów, 11-15 czerwca 2005, Lwów, UCU, 2006.
-
Les Jalons, Cent Ans Après , zbiór pod redakcją Antoine Arjakovsky, z kardynałem Walterem Kasperem , Enzo Bianchi , Olgą Sedakovą , Paulem Valliere, Georgesem Nivatem, Antoine Arjakovsky, Paryż, Éditions François-Xavier de Guibert , Lvic, IEOE / UCU, 2009.
Współpraca
- Ku uczciwej historii chrześcijańskiego prawosławia, w: Celebration of Living Theology: A Festschrift in Honor of Andrew Louth .
Artykuły prasowe
- Okrągły stół poświęcony religiom: zagrożenie czy nadzieja, w towarzystwie Antoine'a Arjakovsky'ego, kardynała Philippe'a Barbarina i pastora Claude'a Baty , Semaines Sociales de France, Lyon ,Listopad 2008, Wydania Bayard ,kwiecień 2009.
- Ekumenizm w Europie: podejście religijne i polityczne, Revue des deux mondes ,kwiecień 2012
-
Rola Kościołów w ukraińskim abecadle rewolucji , religii i etyki ,7 marca 2014 r.
Artykuły prasowe
Uwagi i odniesienia
-
Francois-Xavier maigre, Antoine Arjakovsky, ortodoksyjnym historyk Les Bernardins , La Croix , 13 grudnia 2013 roku.
-
Antoine Arjakovsky , France Inter , styczeń 2013.
-
Antoine Arjakovsky - zdobywca Prix Grégoire Orlyk 2014 , 4 listopada 2014.
-
Anita Bourdin, Des Orthodoxes przeprasza Ukraiński Kościół Greckokatolicki , ZENIT , 8 marca 2016: „Tribune podpisana przez 18 prawosławnych osobistości” .
Linki zewnętrzne