Królować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Arthropoda |
Klasa | Insecta |
Zamówienie | Diptera |
Rodzina | Culicidae |
Uprzejmy | Widliszek |
Podgatunek | Cellia |
Anopheles gambiae jest głównym kompleksem gatunku tajemnicze wektora z malarią szaleje w Afryce i odkryta w 1902 roku , jako nowy gatunek, Giles.
Obecnie w tajemniczym kompleksie gatunków występuje dziewięć gatunków :
Anopheles gambiae s.str. (Giles 1902) Anopheles colluzzi Coetzee & Wilkerson 2013 Anopheles amharicus Hunt, Wilkerson & Coetzee 2013 Anopheles merus (Dönitz 1902) Anopheles melas ( Theobald 1903) Anopheles arabiensis (Patton 1905) Anopheles quadriannulatus (Theobald 1911) Anopheles bwambae ( biały 1985) Anopheles comorensis (Brunhes le Goff & Geoffroy 1997)Jest to pierwszy gatunek komara , a nawet wektor pasożytniczy, którego genom został w całości zsekwencjonowany przez międzynarodowe konsorcjum w 2002 roku.
Badanie opublikowane w kilku ośrodkach naukowych w lutym 2011 r. Przedstawia mapowanie genetyczne szerokiej i reprezentatywnej populacji Anopheles w Burkina Faso . Analizy genetyczne mają tendencję do potwierdzania, że sympatyczny gatunek specjacyjny utworzony z Anopheles gambiae s.str. i zwany - tymczasowo - odkryto gondolę Anopheles .
Ponad połowa Anopheles znalezionych w tym badaniu to egzofilne Anopheles gambiae , to znaczy zwykle żyją poza domami (nawet jeśli tam się żywią). Do tej pory, Anopheles gambiae był uważany endophilic i dlatego kolekcja została przeprowadzona tylko zwykle w ciągu siedlisk ludzkich. To właśnie ta egzofilia pozwoliła „nowemu gatunkowi” uciec od konwencjonalnych metod pobierania próbek.
Ponadto sekwencjonowanie genomu tego „nowego” Anopheles różni się od sekwencjonowania innych Anopheles gambiae . geny odpowiedzialne za odporność goundry Anopheles na Plasmodium są niższe.
Nie wiadomo jeszcze, jak długo ten anopheles oddzielił się od swojego rodzaju biologicznego , ani czy jest to forma zmutowana ostatnio wyselekcjonowana przez kontrolę wektorów przy użyciu pestycydów coraz częściej stosowanych w pomieszczeniach, a coraz rzadziej na zewnątrz, zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia . Ta błędna profilaktyka może być jedną z przyczyn trudności napotykanych w ograniczaniu przenoszenia malarii .