Anne de Gonzague z Cleves
Anne de Gonzague z Cleves
Anne de Gonzague
| Narodziny |
1616 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
6 lipca 1684 Paryż |
| Pogrzeb | Paryż |
| Czynność | Salonniere |
| Rodzina | Gonzaga House |
| Tata | Charles I Gonzaga |
| Matka | Katarzyna Lotaryńska |
| Rodzeństwo |
Louise-Marie de Gonzague François III de Rethel Ferdinand de Mayenne Charles II of Nevers-Mantua |
| Małżonka | Edward Prince Palatine (od1645) |
| Dzieci |
Bénédicte Henriette de Wittelsbach Anna Bawarii Louise-Marie z Palatynatu |
| Religia | katolicyzm |
|---|
Anne Marie de Gonzague de Clèves-Nevers , księżniczka Palatyn, urodziła się w Paryżu w 1616 roku i zmarła dnia6 lipca 1684.
Biografia
Mademoiselle Rethelois, córka Karola I św. Gonzagi , księcia Mantui i Katarzyny Mayenne (z domu Lorraine-Guise ), Anny, jest pierwszą osobą w życiu monastycznym. Jedzie do Avenay, gdzie jej siostra Bénédicte jest przełożoną . Wtedy Catherine de Nevers , jej ciotka i opiekunka, nie konsultując się zbytnio z uczuciami młodej dziewczyny w dziewiątym roku, pospieszyła, by zaprowadzić ją do Faremoustiers , niedaleko Madame Françoise de la Châtre de Maisonfort, przeoryki Farmoustiers, która miała nadzieję wkrótce dobrze uczyń ją jego koadjutrice . Ale po śmierci ojca w 1637 roku odwróciła się od tego powołania i prowadziła pełne przygód życie.
Zakochuje się namiętnie w swoim kuzynie z Niemiec Henri II de Guise , z którym później deklaruje, że zawarła potajemne małżeństwo w 1639 roku. Przebiera się za mężczyznę, by dołączyć do niego w Sedanie w 1640 roku, ale porzuca ją w 1641 roku. Ona pozywa go, by został uznany za jego żonę.
W 1645 roku poślubiła bez entuzjazmu Edwarda z Palatynatu, syna Fryderyka V z Palatynatu - efemerycznego króla Czech - o dziesięć lat młodszego na wygnaniu, bez ziemi i dość bez grosza, którego francuski dwór odmówił przyjęcia, ale który daje mu trzy córki:
- Louise-Marie du Palatinat (1646-1679), żona w 1670 roku Charles-Théodore de Salm (1645-1710)
- Anna Bawarska (1648-1723), spadkobierczyni rodziny Guise , żona w 1663 roku Henri-Jules de Bourbon-Condé (1643-1710)
- Benedykta Wittelsbach (1650-1732), poślubiła w 1668 Jana Fryderyka Brunszwik-Lüneburg (1625-1674), gdzie Wilhelmina Amelia która poślubiła w 1699 cesarz Józef I st : Louis XVI , Ludwik XVIII , Karol X lub Karol IV Hiszpanii są prawnukami tego ostatniego.
Prowadzi szczęśliwe życie, a kronika przypisuje jej wiele odważnych przygód. Jest oskarżona o próbę spalenia fragmentu Prawdziwego Krzyża wraz ze swoim przyjacielem, Wielkim Condé i lekarzem tego ostatniego, Abbé Bourdelotem .
Bardzo blisko związana z Condé , odegrała znaczącą rolę podczas Frondy . Jego pierwszą misją jest praca na rzecz uwolnienia książąt przetrzymywanych w niewoli od 1650 r., W tym celu gromadzi w domu wszystkich tych, którzy mają ten sam zamiar i proponuje nieomylne środki do jego osiągnięcia: przyciągnięcie buntowników do partii. . Małżeństwo Mademoiselle de Chevreuse i księcia de Conti byłoby idealnym sposobem na przypieczętowanie sojuszu wrogów Mazarina. Rzeczywiście, od 1649 roku ten użył Condé przeciwko starej Frondzie, a ten przeciwko książętom. Ale kiedy sojusz procy zostanie osiągnięty, Anne de Gonzague ponownie zaczyna intrygować i zmusza księżną Longueville do przerwania pierwotnie planowanego małżeństwa, co ma natychmiastowy efekt popchnięcia księżnej Chevreuse, matki zwolnionego dziecka, do odejścia grupa procarzy do obozu Mazarina. Sojusz między procami nie tracił czasu na rozpad. W końcu odgrywa rolę łącznika między Condé, książętami i samym Dworem, ale zarówno kardynał Mazarin, jak i Ludwik XIV trzymają ją na dystans .
W 1660 r. Została mianowana superintendentką dworu królowej , zgodnie z obietnicą z 1651 r., Ale z rozkazu króla musiała ustąpić z urzędu, gdy tylkoMarzec 1661.
W 1663 roku straciła męża, ale 11 grudniaw tym samym roku małżeństwo jego drugiej córki, Anny , z synem jego przyjaciela, wielkiego Condé, Henri-Jules de Bourbon-Condé , księcia d'Enghien , fałszywego i perwersyjnego nastolatka, ale księcia krwi, przywróciło mu pozycji. Aby zawrzeć ten związek, konieczne były żmudne negocjacje. Louise-Marie de Gonzague , królowa Polski , siostra Anny, wyznaczyła swoją siostrzenicę na dziedziczkę i zobowiązała się poprzeć kandydaturę księcia d'Enghien na tron polski.
Udaje jej się także poślubić najmłodszą ze swoich córek księcia Jean-Frédéric z Brunszwiku i Hanoweru. Jego pierwsza córka, choć podrobiona, żona suwerennego księcia Salm, minister wysłuchał cesarza Józefa I św . Ostatecznie w 1671 roku negocjowała małżeństwo Elżbiety-Charlotty z Bawarii , siostrzenicy jej męża ( Madame , drugiej „księżnej Palatyny” na dworze francuskim) z Filipem d'Orléans , młodszym bratem króla Ludwika XIV .
W 1671 roku nawróciła się i całkowicie zmieniła swój styl życia. Zmarła na nabożeństwie w 1684 roku. Bossuet wygłosił słynną mowę pogrzebową.
Domy mieszkalne
W 1663 roku Anne i Édouard de Bavière posiadali dwie rezydencje w Paryżu i dwa zamki na pobliskich terenach wiejskich, w Asnières-sur-Seine i Raincy , z kolekcją ponad 300 obrazów. Swoją nazwę otrzymała ulica w Asnières, placu Princesse Palatine.
Pochodzenie
Przodkowie Anne de Gonzaga z ClevesBibliografia
- Jérôme Fehrenbach, Princess Palatine. Muza Frondy , Cerf, 2016, 528 stron.
Uwagi i odniesienia
- Louis Paris , „ Historia opactwa w Avenay ”, Dzieła National Academy of Reims , vol. 62, n bone 3-4, 1876-1877, s. 64 ( czytaj online , sprawdzono 31 maja 2019 ).
- Michel Pernot, La Fronde , Editions du Fallois,1994
- pełny tekst modlitwy
- Jérôme Fehrenbach, Księżniczka Palatyn. Muza Frondy , Cerf, 2016
- Ratusz Asnières-sur-Seine, Square Princesse Palatine
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Deutsche Biography • Słownik kobiet starożytnej Francji • Encyclopædia Universalis