Andree De Jongh
Andree De Jongh
Andrée De Jongh sobie medal George'a
| Hrabina |
|---|
| Narodziny |
30 listopada 1916 Schaerbeek |
|---|---|
| Śmierć |
13 października 2007(90) Bruksela |
| Pogrzeb | Cmentarz Schaerbeek |
| Narodowość | belgijski |
| Zajęcia | Pielęgniarka , odporna |
| Okres aktywności | Od 1941 |
| Tata | Frédéric De Jongh |
| Członkiem | Sieć komet |
|---|---|
| Konflikt | Druga wojna światowa |
| Miejsca zatrzymania | Mauthausen , Ravensbrück |
| Nagrody | |
| Archiwa prowadzone przez | Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse Maatschappij (BE-A0547_3122) |
Andrée Eugénie Adrienne De Jongh (nazywana „Dédée”), która w 1985 roku została hrabiną Andrée De Jongh, urodziła się30 listopada 1916w Schaerbeek w Belgii i zmarł dnia13 października 2007w klinikach uniwersyteckich Saint-Luc w Woluwe-Saint-Lambert .
W belgijskim ruchu oporu była współzałożycielką sieci Comète , drogi ucieczki dla żołnierzy alianckich (zwłaszcza lotników).
Wraz z Francuzką Marie-Madeleine Fourcade jest jedną z nielicznych przywódczyń ruchu oporu.
Biografia
Młodość
Ur Andree De Jongh w N O 73 w alei Emile Verhaeren w Schaerbeek .
Jej ojciec, Frédéric De Jongh , dyrektor szkoły podstawowej przy rue Gaucheret , jest wielbicielem Edith Cavell , Gabrielle Petit i ojca Damiena ; przekazuje ten podziw swojej córce, która ma tylko jedno marzenie: zostać pielęgniarką . Jednak uzdolniona do rysowania, zaczęła studiować sztukę dekoracyjną , uczęszczając na wieczorne zajęcia w belgijskim Czerwonym Krzyżu, aby zostać ratownikiem medycznym . Po ukończeniu studiów dostała pracę jako projektantka reklamy w malmedycznej centrali firmy Sofina.
Sieć Comète
Podczas inwazji wojsk niemieckich na Belgię w 1940 r. Porzuciła pracę w Malmedy i wróciła do Brukseli, aby podjąć pierwszą pracę dla brukselskiego Czerwonego Krzyża . Szybko postanawia zaangażować się w ruch oporu .
Jako pierwsza sieć, w której brała udział, po zniszczeniu przez niemiecką żandarmerię, postanawia wraz z Arnoldem Deppé stworzyć drogę ucieczki do Hiszpanii . Po nawiązaniu kilku kontaktów w Anglet , w regionie Bayonne , Andrée i Arnold próbują wLipiec 1941, pierwszy konwój na południe, w towarzystwie grupy Belgów, którzy chcą kontynuować walkę z Anglii . Andrée sfinansowała podróż, sprzedając swoją biżuterię i pożyczając od przyjaciół. Przybywając do Anglet , powierzają uciekinierów baskijskiemu przewodnikowi, który zapewnia im podróż przez Hiszpanię.
W Sierpień 1941, Andrée i Arnold odbywają drugą podróż w dwóch grupach. Arnold zostaje aresztowany we Francji , ale Andrée przechodzi obok, przekracza Pireneje ze swoją grupą i stawia się w konsulacie brytyjskim w Bilbao, aby poprosić o pomoc dla swojej siatki. Rzeczywiście, dowiedziała się, że poprzednia grupa została przechwycona w Hiszpanii, że żołnierze zostali internowani i zdaje sobie sprawę, że jej sieć musi mieć punkt zrzutu w Hiszpanii, skąd brytyjskie służby będą przewozić uciekinierów na Gibraltar , a następnie do Anglii.
Po trzech tygodniach wahania Brytyjczycy postanowili zaufać małemu cyklonowi - jak nazywano Andrée ze względu na jego zdolność do przenoszenia wszystkiego na swojej drodze. Z tym wsparciem i pomocą lokalnych bojowników ruchu oporu utworzyła „linię Dédée”, później przemianowaną na „linię komet”. Linia, która będzie liczyć do 3000 członków, przecina, zaczynając od Brukseli we Francji, następnie przez Pireneje do konsulatu brytyjskiego w Bilbao, który następnie zajmuje się transportem na Gibraltar . Od 1941 roku do Wyzwolenia sieć umożliwiła ucieczkę (lub ukrycie się po wylądowaniu) ponad 600 ochotników wojennych, spalonych bojowników i żołnierzy alianckich , w tym 288 repatriowanych lotników i 250 innych ukrytych po wylądowaniu, a Andrée osobiście towarzyszyła lub pomogło w ich podróży 118 z nich.
Jednak linia Dédée została zinfiltrowana przez agenta Geheime Feldpolizei , Jacquesa Desoubrie , co doprowadziło do licznych aresztowań. „Dédée” zostaje potępiony przez parobka i pojmany dalej15 stycznia 1943gdy przygotowuje się do przekroczenia Pirenejów z grupą lotników. Najpierw uwięziona w Bayonne , a następnie w Fort du Hâ i Biarritz , została przeniesiona do aresztu śledczego Fresnes dnia27 marca 1943. Andrée przyznaje, że jest założycielką linii ucieczki, ale gestapo jej nie wierzy. Została wysłana do więzienia Saint-Gilles i deportowana do Niemiec w rLipiec 1943. Tam była internowana w kilku więzieniach, następnie w obozach koncentracyjnych Ravensbrück i Mauthausen , skąd została zwolniona przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż w dniu22 kwietnia 1945.
Jeśli chodzi o jego ojca, Frédérica (znanego w ruchu oporu pod pseudonimem „Paul”), został schwytany w Paryżu w czerwcu 1943 r. I rozstrzelany w Mont Valérien dnia28 marca 1944. Sektorem będzie wtedy kierował Jean-François Nothomb (pod pseudonimem „Franco”), syn Pierre'a Nothomba , który również zostanie aresztowany1 st styczeń +1.944 następnie deportowany.
Po wojnie rozpoczęła naukę pielęgniarstwa. W 1954 r. Wyjechała, aby leczyć trędowate w Kongu Belgijskim, następnie w Kamerunie , w Addis Abebie w Etiopii i wreszcie w Dakarze w Senegalu, po czym w 1981 r. Wróciła do Belgii.
Śmierć
Umarła dalej 13 października 2007w klinikach uniwersyteckich Saint-Luc w Woluwe-Saint-Lambert . Pogrzeb odbył się następnego dnia 19 października w kościele opactwa La Cambre i pochówku , w tym samym dniu, w krypcie rodzinnej na cmentarzu Schaerbeek (plot 23 - trawnik 17).
Nagrody
- Oficer Orderu Leopolda z palmą
- Belgijski krzyż wojenny 1940-1945 z palmą
- Medal Ruchu Oporu
- Medal upamiętniający wojnę 1940-1945
- Krzyż więźniarski polityczny 1940-1945
- Powołany do rangi od podpułkownika jako agenta wywiadu i działania
- Medal Wolności ze złotą palmą
- Jerzego
- Kawaler Legii Honorowej
- Medal Francuskiego Ruchu Oporu
- Dyplom francuskich sił bojowych
- Nagrodzony tytułem hrabiny przez króla Baudouina w 1985 roku
- Doktor honoris causa z Katolickiego Uniwersytetu w Louvain
Daniny
- Tablica pamiątkowa jest umieszczona w miejscu jego urodzenia przy 73 avenue Émile Verhaeren w Schaerbeek
- Yann na scenariuszu i Olivier Schwartz na scenie rysunkowej Andrée De Jongh na stronie 39 komiksu Le Groom vert-de-gris (przygoda Spirou i Fantasio )
- Ona została wybrana jako chrzestnej z 148 th promowanie „wojskowych i nauki społeczne” (SSMW) z belgijskim Royal Military Academy
Uwagi i odniesienia
- Zaginięcie Andrée De Jongh , fragment z gazety rtbf w dailymotion
- „ The Resistance ” , Encyklopedia Larousse,2012(dostęp 14 października 2012 )
- Miejsca pamięci „sieci komet” (a.) Tablica pamiątkowa na miejscu jego urodzenia, (b.) Jego grób na cmentarzu Schaerbeek [ czytaj online ]
- Zobacz listę byłych lotników na stronie cometeline.org
- Rémy , Comet Network , t. 3 , Paryż, Perrin Academic Bookstore, 1971.
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „ Andrée de Jongh ” ( zobacz listę autorów ) .
Zobacz też
Bibliografia
- Marie-Pierre d'Udekem d'Acoz, Andrée De Jongh. Życie ruchu oporu , Bruksela, Racine, 2016, 272 s. ( ISBN 9-782-87386-978-6 )
- Cécile Jouan (Suzanne Wittek-de Jongh), Comète: historia linii ucieczki , Veurne, 1948.
- Airey Neave, Mały cyklon , 1954.
- Airey Neave, Petit Cyclone , Brussel, 1965.
- Remy, Comet Network , 3 tomy, Parijs, 1966, 1967, 1971.
- WE Armstrong, „Bohaterka belgijskiego ruchu oporu”, w: Sélection du Reader's Digest , 1974.
- Françoise Van Vyve, Belgijska przeciwko gestapo , Bruksela, 1986
- Juan Carlos Jimenez z Aberastural Corta, Passing the Bidassoa: the „Comet” network in the Basque Country (1941-1944) , Anglet, 1995.
- Étienne Verhoeyen, „The Comet Escape Line (Sierpień 1941 - Luty 1943) ”, In Days of War , n ° 11-12-13, Brussel, 1997.
- Christian Laporte, „Ostatni fragment Dédée De Jongh”, w La Libre Belgique ,15 października 2007.
- Marc Met z Penningen, „Dédée dołączył do gwiazd”, w Le Soir ,20 października 2007.
- Alasdair MacDermott, „Comet, a World War Belgian Evasion Line”, w: Roger Coekelbergs et al. (red.), Księga pamięci dla agentów wywiadu i akcji , Antwerpia, 2015.
- Andrée Dumon, nie zapomniałem o tobie , Editions Mols, Collection Histoire, 2018, 235 stron, ( ISBN 978-287402-239-5 ) .
Filmografia
- Lurre Telleria i Enara Goikoetxea, „The Last Passage”, 2010, wybór na Festiwalu Filmowym w San Sebastian
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- (en) Miejsce drogi ewakuacyjnej Comète
- (fr) Stowarzyszenie na rzecz Historii i Pamięci Sojuszniczych Pilotów i Załóg, „Sieć ucieczki„ Kometa ”
- (en) Freebelgians, „Andrée De Jongh, życie poświęcone innemu życiu”