| Narodziny |
23 lutego 1898 r. lub 24 lutego 1898 r. ŚW.PETERSBURG |
|---|---|
| Śmierć |
26 lutego 1985 Miły |
| Imię i nazwisko | Jules Beucler |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Dziennikarz , scenarzysta , reżyser |
| Nagrody |
|---|
Jules Beucler , znany jako André Beucler , urodzony w Sankt Petersburgu na23 lutego 1898 r.i zmarł w Nicei dnia26 lutego 1985, jest francuskim pisarzem , dziennikarzem, scenarzystą, filmowcem, producentem radiowym, eseistą, tłumaczem, ale także historykiem, krytykiem sztuki i bojownikiem ruchu oporu .
Kraj Montbéliard utrzymuje historyczne związki z Rosją od ślubu Pawła Pietrowicza z księżniczką Zofią -Dorothée z Wirtembergii- Montbéliard. W ten sposób Jules Beucler, pochodzący ze starego Montbeliardian, został wysłany przez Quai d'Orsay do Rosji jako profesor języka francuskiego w Wojskowej Szkole Kadetów w Sankt-Petersburgu. Tam poślubił córkę generała Suworowa, z której ma syna23 lutego 1898 : André Beucler. Ojciec od razu zarejestrował go w ambasadzie francuskiej, ale jednocześnie telegramem do rejestrów gminy Bondeval (wydział Doubs ), we Francji, gdzie postanowił wybudować dom rodzinny.
André Beucler trzykrotnie ożenił się (1928-1945-1970) z tą samą kobietą, Natachą, urodzoną w Piotrogrodzie w 1907 roku, pół-Rosyjką jak on, ale poznał się we Francji w Paryżu w 1927 roku. Natacha swoim pięknem fascynuje cały Paryż i staje się muza malarzy i projektantów. André i Natacha kończą wspólne życie: ona przeżyje go przez rok. Mają dwóch synów: Serge'a i Rolanda.
Nawet jeśli jego życie jest tak romantyczne jak życie bohaterów jego powieści, André Beucler nie pisze niczego autobiograficznego. Umieszcza swoich bohaterów w miejscach, które obserwował od dawna i każe im ocierać się o prawdziwych „dodatków”. Jego pisarstwo, które zakotwicza fikcję w realnym środowisku, za pomocą niezwykłych i hojnych korespondencji przekształca zwykłą burzę w magiczny spektakl. Dodaje ona zatem uroku narracyjnej zeznań na krajobraz, atmosfera na ulicach, dworcach, bary, i skupia się na mężczyznach i ewolucja firmy XX th wieku okiem sprawiedliwe, precyzyjne, wzruszające, a czasem kłopot.
André Beucler starał się, aby poezja była dostępna dla wszystkich. Powstałe z inicjatywy Paula Gilsona „Bureau de poésie” umożliwiało młodym, nieznanym i początkującym poetom przesyłanie tekstów, które były czytane we francuskich rozgłośniach radiowych przez znanych artystów. W ciągu 20 lat program ten otrzymał kilka tysięcy prac.
Pisarstwo André Beuclera ujawniło się także w prasie okresu międzywojennego. Jeśli publikuje tam wiadomości, to zajmuje się także dziedzinami tak odmiennymi, jak kino, noc i jej ekscesy, muzyka, sztuka; ale także wybitni ludzie tego okresu. Przedstawia swoje obserwacje terenowe i refleksje polityczne na temat Europy Środkowej, a zwłaszcza powstania nazizmu w Niemczech.
Regularnie wraca do domu swoich marzeń, w Bondeval (Doubs), aby pisać. Dyrektor francuskiego zespołu Universum Film Aktien Gesellschaft (UFA) w Berlinie, który chce stworzyć europejskie kino, kieruje misją w gabinecie Jeana Giraudoux u komisarza ds. informacji przed wojną, staje się odporny w czasie okupacji . Wspaniały podróżnik od dzieciństwa iz rodzicami zna Europę Środkową jak mało kto.
André Beucler był uprzywilejowanym przyjacielem i bardzo często towarzyszem podróży przez całe życie wielu postaci sztuki i literatury. On wywołał niektóre z nich w czterech tomach portrety i wspomnienia: Marcel Achard , Marcel Aymé , Mireille Balin , Emmanuel Berl , Pierre Bonnard , Pierre Bost , Emmanuel Bove , Pierre Brasseur , Maria Casares , André Cayatte , Blaise Cendrars , Jean Cocteau , René Crevel , Antoine de Saint-Exupéry , Robert Desnos , Pierre Drieu la Rochelle , André Dunoyer de Segonzac , Alfreda Fabre-Luce , Léon-Paul Fargue , Jean Gabin , Gaston Gallimard , Jean Giraudoux , Max Jacob , Louis Jouvet , Joseph Kessel , Valery Larbaud , Marie Laurencin , André Malraux , Roger Martin du Gard , Paul Morand , Jean Prévost , Saint-John Perse , Pablo Picasso i Paul Valéry .
Bardzo młody, André Beucler napisał scenariusz do kina niemego, Le Dernier Jour (opublikowany w La Revue de Bourgogne w 1923), który zdobył główną nagrodę za scenariusz w Los Angeles w 1924. Zrobił to ponownie w 1925 z Un samobójstwem (kolekcja Cinario) , Gallimard ). W kinie pracował regularnie od 1933 do 1938, następnie w 1948 jako autor adaptacji, scenariuszy, dialogów lub jako reżyser. Poświęca także kinu artykuły, kroniki i studia w La Nouvelle Revue Française , La Revue du cinema , Les Nouvelles Littéraires , Les Cahiers du mois .
Za jego życia redakcja André Beuclera obejmowała 42 tomy, w tym 15 powieści, 6 esejów i 6 zbiorów portretów i wspomnień, nie wspominając o około pięćdziesięciu opowiadaniach i opowiadaniach opublikowanych w prasie.
André Beucler pozostawił także dzieło poetyckie, eseje ( Życie Iwana Groźnego ), portrety ( Les instants de Giraudoux , Vingt ans avec Léon-Paul Fargue ), tłumaczenia ( Dostojewski par jego żony ).
Korespondencja