| Wyjście | 6 września 2004 |
|---|---|
| Zakwaterowany | Studio El Cortijo, Malaga , 2003 |
| Trwanie | 3:46 |
| Uprzejmy | Skała przemysłowa |
| Format | Płyta CD |
| Producent | Jacob Hellner i Rammstein |
Rammstein Singles
Amerika to piosenka wykonywana przez niemiecki zespół Rammstein , będąca szóstą piosenką z albumu Reise, Reise i drugim singlem z albumu.
Ta piosenka jest o amerykańskim imperializmie w różnych kulturach. Odesłania do wielu symboli: Coca-Cola , Wonderbra , Mickey Mouse , Święty Mikołaj ( Father Christmas ), przy czym w Białym Domu , a także do wojny ( „czasami wojna”), można myśleć w szczególności drugiej wojny w Zatoce w 2003.
Tekst posługuje się szczególną metaforą, która jest metaforą tancerzy, którym kieruje muzyka i którzy muszą jej przestrzegać. Możemy też wyobrazić sobie obraz lalki, nad którym dominuje wola samego lalkarza. Piosenkarka staje po stronie amerykańskiej w pierwszej osobie: „wir” (nas), „ich” (ja). W ten sposób urzeczywistnia pewną wizję Stanów Zjednoczonych i ich hegemonii , jaką mamy . Wskazuje na jego chęć kontrolowania tancerzy, a więc metaforycznie kontrolowania świata:
| „ Wenn getanzt wird will ich führen ”: „ Auch wenn ihr euch alleine dreht ” „ Lasst euch ein wenig kontrollieren ” „ Ich zeige euch wie es richtig geht ” | „ Jeśli tańczymy (razem), chcę prowadzić ” „ Nawet gdy kręcisz sam ” „ Pozwól się trochę kontrolować ” „ Pokażę ci, jak to zrobić ” |
Tekst przywołuje dwie kategorie tańca: taniec z innymi, w którym śpiewak byłby przewodnikiem oraz taniec, w którym każdy byłby wolny. W obu przypadkach stara się zdominować tancerzy. Taniec kilku zdaje się wskazywać na hegemonię Stanów Zjednoczonych w światowych organizacjach. Taniec solowy oznacza codzienną dominację Stanów Zjednoczonych, bardziej ukrytą, co osiąga się poprzez eksport ich kultury, ich zwyczajów. Pojedyncza „właściwa droga” odnosi się do unilateralizacji dyplomacji. To krytyka pewnej nietolerancji wobec idei innych krajów i pewnego uporu. Należy pochwalić tylko ich wizję świata.
| „ Und wer nicht tanzen will am Schluss ” „ Weiß noch nicht dass er tanzen muss ” „ Ich werde euch die Richtung zeigen ” | „ A kto nie chce tańczyć na końcu „ Nie wiem jeszcze, że musi tańczyć ” „ Pokażę ci kierunek ” |
Ta część wersetu po raz kolejny krytykuje wizerunek wszechpotężnego autorytetu amerykańskiego, który jest tu postrzegany jako konieczność. Alternatywa nie istnieje lub jest tylko symulakrem: „ten, kto nie chce tańczyć” zawsze kończy się ustawieniem. Jest tylko jeden „kierunek”.
Krytycy skupiają się na kilku aspektach tej hegemonii:
| „ Wszyscy mieszkamy w Ameryce, Amerika ist wunderbar „ Wszyscy mieszkamy w Ameryce, Ameryce, Ameryce ” „ Wir bilden einen lieben Reigen ” „ Die Freiheit spielt auf allen Geigen ” | „ Wszyscy mieszkamy w Ameryce, Ameryka jest cudowna ” „ Wszyscy mieszkamy w Ameryce, Ameryce, Ameryce ”. „ Tworzymy słodki krąg ” „ Freedom jest grana na wszystkich skrzypcach ” |
Tutaj skrzypce metaforycznie określają wszystkie narody. Model amerykański dałby im wszystkim wolność.
Rammstein posługuje się ironią. Opisują idylliczne amerykańskie społeczeństwo, w którym wszyscy byliby szczęśliwi. W istocie potępiają wady amerykańskiego społeczeństwa i domyślnie stawiają tutaj pytanie o prawdziwość takiego twierdzenia.
„To nie jest piosenka miłosna, nie śpiewam w moim języku ojczystym” ( To nie jest piosenka miłosna, której nie śpiewam w moim ojczystym języku ). Grupa broni idei, że grupa muzyczna może odnieść sukces w eksporcie bez konieczności śpiewania po angielsku. W kilku wywiadach grupa przywołuje potrzebę śpiewania po niemiecku i broni tego pomysłu, powołując się w szczególności na „francuski wyjątek”). Odnoszą się także do trudności związanych z ich początkami. Rzeczywiście, narzucenie ich stylu i języka było trudne, co wywołało wiele kontrowersji (w szczególności z nazizmem).
„czasami wojna” : „ czasami wojna ”: album powstał w 2003 roku i został wydany w 2004 roku, tuż po zakończeniu inwazji na Irak. Fragment ten znajduje się na końcu utworu jako wariant chóru. Piosenka jest swego rodzaju crescendo w krytyce, która kończy się tym krótkim, ale bardzo dosadnym zdaniem.
"Musik kommt aus dem Weißes Haus" : "Muzyka pochodzi z Białego Domu" . Słowa wyraźnie przywołują dyplomatyczną potęgę Stanów Zjednoczonych , wskazując na sedno jej wyrazu. „Muzyka” odnosi się do leksykonu dominacji i wyobcowania używanego w pierwszych dwóch wersetach. Rammstein odnosi się również do faktu, że nawet potężne organizacje, takie jak ONZ, nie mogą sprzeciwić się amerykańskim decyzjom. Rzeczywiście, inwazja na Irak została przeprowadzona bez zgody organizacji. Na całym świecie Stany Zjednoczone to „ the ”.
„Und vor Paris steht Mickey Maus” : „a Myszka Miki jest u bram Paryża” . Tekst odnosi się do Disneylandu , znaku amerykańskiej potęgi. Ten obraz pośrednio podkreśla antynomię między stanowiskiem Francji wobec konfliktu w Iraku a obecnością tego wesołego miasteczka przed stolicą.
„Nach Afrika kommt Santa Claus” : „Święty Mikołaj przybywa do Afryki” . Grupa podkreśla eksport tradycji Świętego Mikołaja do Afryki, która początkowo nie jest częścią afrykańskiej kultury.
Klip odwołuje się do zdobycie przestrzeni . Członkowie grupy, ubrana jak Apollo 11 astronauci , grać na Księżycu . Na tych strojach, a także na ich instrumentach, możemy zobaczyć inicjały „ NASA ”, „Apollo 11” oraz gwiazdy i paski . Na skafandrze kosmicznym Tilla Lindemanna możemy również zobaczyć nazwisko „Armstrong” w odniesieniu do Neila Armstronga . Widzimy również ślad buta na księżycowej ziemi, w nawiązaniu do słynnego zdjęcia jednego z pierwszych kroków na Księżycu.
„Doom” i „Flake” podnoszą amerykańską flagę zgodnie z zawiadomieniem, precyzyjnie mierząc rozmiar flagi, aby zrobić zdjęcie z nią w wojskowej pozycji salutowania. Nawiązują do innego słynnego zdjęcia z programu Apollo. Również na zdjęciach z podróży kosmicznych grupa bawi się na Księżycu za pomocą flippera, na którym widnieje napis „ Star Trek ”.
Wreszcie na samym końcu zdajemy sobie sprawę, że zespół gra na fałszywym księżycu, który w rzeczywistości jest studiem , wskazując na zarzuty oszustwa programu Apollo . Na całej wersji klipu, po utworze, odkrywamy fotografię grupy z Ziemią w tle, ustawioną na księżycowej ziemi. Słychać wtedy fragment rozmowy między bazą NASA a pilotem misji Apollo 13 oraz słynny cytat: „Houston, mamy problem”.
Całość przeplatana jest scenami pokazującymi ludzi z różnych kultur, którzy oglądają wydarzenie w telewizji , wykonując swoje codzienne zadania, stereotypowo na temat amerykańskiego stylu życia. Ekran telewizora w jakiś sposób łączy wszystkie formy ludzkości na Ziemi.
Widzimy Afrykanów jedzących "hollywoodzką" pizzę, Eskimosów, buddyjskich mnichów z hamburgerami , Japończyka noszącego banana na harleyu-Davidsonie , Indianina palącego Lucky Strikesa , muzułmanina zdejmującego Nike na modlitwę, kierujących się w stronę szybu naftowego . Święty Mikołaj jest również reprezentowany z młodymi Afrykanami na kolanach: kolor czerwony silnie kontrastuje z afrykańskim środowiskiem, które jest używane jako tło. Pod koniec klipu chór śpiewany w języku angielskim zostaje zabrany przez wszystkie wspomniane powyżej populacje.
Klip zawiera dodatkową recenzję, która nie jest wyraźnie obecna w tekście. Na końcu widać, jak Richard mruga, kiedy robi makijaż. Grupa krytykuje wizję Ameryki skupionej na sztuczności i wyglądzie. Widać to również, gdy „Flake” i „Doom” podnoszą amerykańską flagę, wszystko trzeba mierzyć co do milimetra wyłącznie ze względów estetycznych. Uważamy, że ten niepokój potępia tę skłonność, kiedy robią sobie zdjęcie z Ziemią jako tłem. Wszyscy uśmiechają się gestami zwycięstwa zgodnie z oczekiwaniami: wszystko jest skalibrowane.
Reakcje grupowe:
