Aleksandra Gorbatowa | ||
Narodziny |
21 marca 1891 (stary kalendarz: 9 marca 1891) Pakhotino (obecnie Palech), obwód Iwanowski |
|
---|---|---|
Śmierć |
7 grudnia 1973(w wieku 82 lat) Moskwa |
|
Pochodzenie | Rosja | |
Wierność |
Imperium Rosyjskie ( 1912 ) Związek Radziecki ( 1919 )
|
|
Uzbrojony | Wojska powietrzno-desantowe | |
Stopień | Generał armii | |
Lata służby | 1912 - 1958 | |
Przykazanie | armia Czerwona | |
Konflikty |
I wojna światowa Rosyjska wojna domowa II wojna światowa |
|
Wyczyny broni |
Front wschodni podczas I wojny światowej, w tym bitwy pod Tannenbergiem , Galicją , Przemyślem , ofensywa gorlicko-tarnowska , dwie bitwy na jeziorach mazurskich , ofensywa Brusiłowa i Kiereńskiego Rosyjski front wojny domowej Wschodu podczas II wojny światowej |
|
Nagrody |
Postanowienie Red Flag (4) Bohatera Związku Radzieckiego Order Lenina (3) Order Rewolucji Październikowej Suworowa Zlecenie od 1 st klasy (2) Kutuzowa Zlecenie od 1 st klasy Suworowa Zakonu z 2 e klasy Order Kutuzowa z 2 e klasa order czerwonej Gwiazdy (2) |
|
Alexander Vassilievich Gorbatov (po rosyjsku : Алекса́ндр Васи́льевич Горба́тов ) (21 marca 1891 - 7 grudnia 1973) był żołnierzem rosyjskim , potem sowieckim . Otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego .
Gorbatov urodził się w Pakhotino, w prowincji Iwanowo , w rodzinie ubogich rolników. Zaczął pracować w wieku 14 lat, aby zarobić na życie.
Zaciągnięty w 1912 roku do armii carskiej, Aleksander Gorbatow brał udział jako podoficer w I wojnie światowej . Służył w pułku huzarów czernigowskich, gdzie zdobył pas kaprala. Brał udział w wielu walkach na froncie wschodnim , m.in. w bitwach pod Tannenbergiem , Galicją , Przemyślem , w ofensywie gorlicko -tarnowskiej , w dwóch bitwach na Mazurach , w ofensywie Brusiłowa i Kiereńskiego .
Po rewolucji październikowej w 1917 r. I kontrrewolucji w następnym roku Gorbatow zaciągnął się w 1919 r. Do Armii Czerwonej jako dowódca (wszystkich sowieckich oficerów nazywano „dowódcami”, ponieważ sowieccy przywódcy uważali, że słowo „ oficer ” jest zbyt zachodnie dla Armia Czerwona ). Wyróżnił się w walce z Denikinem i Petliourą i za swoje czyny otrzymał Order Czerwonej Flagi .
Po wojnie domowej w Rosji został dowódcą szwadronu kawalerii (1921), pułku (1921-1928), a następnie brygady (1928-1931). W 1926 r. Uzyskał dyplom dowódcy kawalerii, następnie w 1930 r. Wyższego Kursu Oficerskiego. Stał się w 1931 roku, a następnie zastępcą dowódcy w 1933 roku dowódcy dywizji z kawalerii z Czerwonej Gwardii .
Podczas wielkich czystek oficerów radzieckich, zarządzonych w 1937 r. Przez sekretarza generalnego partii komunistycznej Józefa Stalina , Gorbatow, wówczas na rozkaz Jakira, został wykluczony z Armii Czerwonej. Aresztowany w październiku 1938 r. , Był torturowany, ale odmówił przyznania się. Skazany na 15 lat ciężkiej pracy, jako „wróg ludu”, trafił do kopalni złota na Kołymie , gdzie po kilku tygodniach powrócił z twarzy. Gdy Rada Wojskowa ponownie rozpatrzyła zeznania „zdrajców” z 1937 r., Uzyskała poparcie marszałka Boudiennego . Następnie przewieziono go z powrotem do Moskwy w celu dalszego przesłuchania. Został przywrócony do Armii Czerwonej na poprzedniej randze w rMarzec 1941.
W następstwie pierwszych dni operacji Barbarossa , pomiędzyPaździernik 1941 i Czerwiec 1942Gorbatow był kolejno Zastępca dowódca czym dowódca 226 th Rifle Division. Ze swoją jednostką brał udział w kontrofensywie na Ukrainie, na froncie południowo-zachodnim , zanim został zaangażowany na front Stalingradu . W październiku 1942 roku został zastępcą 24 th armii , następnie dowódca 20 -go Korpusu w areszcieKwiecień 1943.
Po ukończeniu swój obowiązek z talentu w tych pozycjach, został mianowany w czerwcu 1943 roku , dowódca 3 th armii na przedniej Briańsk . Brał udział w bitwie pod Kurskiem (operacje Briansk, Orel i Bobrouisk). WLipiec 1943, zaplanował ofensywę na Orel i przeciwną obronę obronną wzdłuż rzeki Zusha. 5 sierpnia przy wsparciu 63 armii wyzwolił Orela. Pod jego polecenia, 3 th Army następnie wziął udział w ofensywie na jesień 1943 i zima 1944 Lubiła sukces na przejściach rzek Sozh i niebo, zmiażdżonych siły wroga w pobliżu Mińska i wziął Białymstoku. Gorbatow dowodził wówczas podczas kampanii 1944 na Białorusi .
Brał udział w inwazji na Niemcy w styczniu-Luty 1945najpierw na Drugim Froncie Białoruskim , na wschód od Prus Wschodnich , aż do Odry , a następnie na pierwszym froncie białoruskim , przed bitwą o Berlin , która przyniosła mu10 kwietnia 1945, tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.
Po II wojnie światowej, Gorbatow został powołany w czerwcu 1945 roku , radziecki dowódca z Berlina , pod rozkazami Marszałek Związku Radzieckiego Gieorgij Żukow , po śmierci generała-pułkownika Nikołaj Bierzarin . Był jednocześnie dowódcą 5. Armii Uderzeniowej w Niemczech. Został dowódcą wojsk powietrznodesantowych Związku Radzieckiego od marca 1950 do Maj 1954, dowódca wojsk Bałtyckiego Okręgu Wojskowego , od 1954 do 1958 r. , a następnie od 1958 r. stał na czele grupy inspektorów generalnych Ministerstwa Obrony ZSRR. Plik11 marca 1955, został generałem armii (stopień generała z czterema gwiazdkami, bezpośrednio niższy niż marszałek).
W latach 1952 i 1961 był zastępcą członek przy KC z KPZR i członek Najwyższego ZSRR w ciągu 2 TH , 3 TH i 4 th ustawodawcze. Był honorowym obywatelem miast Orel i Homel .
Alexander V. Gorbatov zmarł dnia 7 grudnia 1973. Został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczy w Moskwie.
Jego autobiografia została opublikowana w sowieckim czasopiśmie literackim Novy Mir , wydanym w marcu-maju 1964 r. , A następnie opublikowana na Zachodzie jako „ Years off My Life ”.
Jego imię noszą ulice Briańska , Ufy i Homla . Poświęcono mu pomnik na Boulevard de la Victoire w Orel .