Ofensywa Kiereńskiego

Ofensywa Kiereńskiego Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Operacje na froncie wschodnim ( 1917 ) Ogólne informacje
Przestarzały 1 st lipca - 19 lipca 1917
Lokalizacja Galicja , Europa Środkowa
Wynik Zwycięstwo decydującego Triplice
Wojujący
Rosja Rumunia
Cesarstwo Niemieckie Austro-Węgry
Dowódcy
Alexeï Broussilov Ivan Erdélyi Vladimir Selivatchiov Lavr Kornilov Constantin Cristescu ( fr )



 
Felix von Bothmer Max Hoffmann Eduard von Böhm-Ermolli Karl Tersztyánszky von Nádas Hermann Kövess



Zaangażowane siły
11 th  Army (Imperium Rosyjskie)
7 th  Army (Imperium Rosyjskiego)
8 th Army (Imperium Rosyjskie)
Korpus Czechosłowacki
1 st  armia rumuńska  (en)
Armia Południowa (Niemcy / Austria-Węgry)
2 e wojska (Austro-Węgry)
3 th  Army (Austro-Węgry)
7 th  Army (Austro-Węgry)
Straty
60 000 ludzi nieznany

Pierwsza wojna światowa

Bitwy

Front Europy Wschodniej

Front włoski

Front zachodnioeuropejski

Front Bliskiego Wschodu

Afrykański front

Bitwa o Atlantyk

Kiereński Offensive (znany również jako lipca Ofensywny lub Galicia Ofensywny ) był ostatnim Rosyjska ofensywa wojskowy z I wojny światowej .

Planowanie i kontekst

O tej ofensywie zdecydował Aleksander Kiereński , minister wojny tymczasowego rządu Rosji , pod dowództwem generała Brusiłowa . Taka decyzja nie była właściwa: rzeczywiście, po rewolucji lutowej istniały duże nadzieje na pokój wśród ludności, a zwłaszcza w armii, której zdolności bojowe szybko się pogarszały.

Dyscyplina w armii rosyjskiej bardzo ucierpiała od czasu abdykacji Mikołaja II . Number 1 Zamówienie z rosyjskiego Rządu Tymczasowego znacznie osłabia siłę funkcjonariuszy, dając nieproporcjonalną wagę do „  żołnierzy  " komisji ”. Zniesienie kary śmierci był kolejnym czynnikiem decydującym, a także obecność w dużej ilości rewolucyjnych agitatorów na froncie, a w szczególności od bolszewickich agitatorów , którzy propagowali ideę defetystyczną długiej wojny i kogo Kiereński tolerowane wiele więcej niż konserwatywni agitatorzy. Powstania i bunty stawały się coraz bardziej powszechne na froncie, oficerowie często padali ofiarą niezadowolenia żołnierzy, a niektórzy nawet byli mordowani. Ponadto nowy rosyjski rząd sprawiał wrażenie, jakby walczył bardziej o wypełnienie zobowiązań aliantów niż o zwycięstwo Rosji, co zmniejszyło motywację żołnierzy i ich waleczność.

Kiereński miał jednak nadzieję, że ważne zwycięstwo Rosji pozwoli mu odzyskać przychylność ludu i przywrócić morale żołnierzy, wzmacniając w ten sposób rząd tymczasowy i pokazując skuteczność „najbardziej demokratycznej armii na świecie”, jak wiadomo. , o pseudonimie w tamtym czasie.

Postęp ofensywy

18 czerwca 1917 (1 st lipiec 1917w kalendarzu gregoriańskim ) wojska rosyjskie zaatakowały wojska austriacko - niemieckie w Galicji . Z wyraźną przewagą liczbową trzech przeciwko jednemu, na początku udało im się osiągnąć postęp. Działania obejmowały 7 th , 8 th i 11 th rosyjski uzbrojony stoi Armia Południowa niemiecki generał von Bothmer i 2 e , 3 e i 7 e wojska austriackie. W tym samym czasie siły 3500  czechosłowackich legionistów z powodzeniem zaatakowały wojska niemieckie i austro-węgierskie w Zborowie na Ukrainie i zdobyły miasto. Bitwa Zborów  (w) pierwszych zauważalnych Czechosłowacy sukces, nie mają istotnego wpływu na przebieg ofensywa. Plik6 lipca 19178 th armii generała Ławr Korniłow rozpoczęła ofensywę na czole między Galich i Stanisława . Rozmieszczając pułki szturmowe , siły rosyjskie zdołały odeprzeć wojska austriackie i schwytać Kałusza , Galicza i Stanisława , ale bez decydującego przełomu. Ofensywa utknęła w martwym punkcie, rosyjscy żołnierze zbuntowali się i odmówili walki. Wszystko się zawaliło 16 lipca .

18 sierpnia Austro-Niemcy przeprowadzili kontratak. Napotykając niewielki opór, przeszli przez Galicję i Ukrainę do Zbrucza . Linie rosyjskie zostały całkowicie przerwane 20-go, a23 lipcaRosjanie wycofali się 240 kilometrów.

Konsekwencje

Rosyjski Rząd Tymczasowy został znacznie osłabiony przez tę wojskową katastrofę, a możliwość bolszewickiego zamachu stanu stawała się coraz bardziej realna. Ta ofensywa, daleka od podniesienia morale armii rosyjskiej, dowiodła, że ​​wojska nie są już w stanie walczyć. Żaden generał nie mógł liczyć na to, że jego żołnierze wykonają jego rozkazy.

Decyzja o wysłaniu do bitwy części wojsk stacjonujących w Piotrogrodzie wywołała w dniach lipca 1917 r . Poważne zamieszki rewolucyjne . Rząd Kiereńskiego zdołał je stłumić. Zamach przerwana Ogólne Kornilov ,9 września 1917, dodał do zamieszania: Kiereński, aby walczyć z puczystami, postanowił zalegalizować zakazaną w lipcu bolszewicką Czerwoną Gwardię .

Ostatnia konfrontacja między Rosjanami i Niemcami w tej wojnie, w bitwie pod Rydze odbyło się1 st wrzesień 1917. Rosyjscy żołnierze 12 th armia ewakuowana pochopnie Ryga rezygnując z walki i tylko Strzelcy łotewscy wycofał się w porządku obejmującego odwrót reszty armii.

Załączniki

Uwagi i odniesienia

  1. w Rosji, mówimy czerwca ofensywnej июньское наступление według kalendarza juliańskiego, który ma 13 dni przed kalendarza gregoriańskiego w XX th  wieku.
  2. Spencer Tucker i wsp., I wojna światowa
  3. Według N. Golovina ( Voennye usiliâ v Rossii mirovoj vojne , Paryż, 1939) batalion szturmowy zatrzymał w ciągu jednej nocy 12 000 dezerterów we wsi Wołoczsk .
  4. firm Trzy niemieckie poprowadzone dwie dywizje piechoty (z 126 th i 2 e Finlandia) rosyjskiej.

Bibliografia