Rząd Tymczasowy (Rosja)

Rząd tymczasowy
Временное правительство

Imperium Rosyjskie , Republika Rosyjska

Opis obrazu Временное правительство (Россия) .jpg. Kluczowe dane
Minister Prezydent Georgi Lwów
(23 marca - 7 lipca 1917)
Aleksandr Kerensky
(21 lipca - 8 listopada 1917)
Trening 16 marca 1917
Koniec 8 listopada 1917
Trwanie 7 miesięcy i 23 dni
Wstępny skład

Michaił Rodzianko Rada Komisarzy Ludowych (przewodniczący: Vladimir Ilich Lenin )

Rosyjski Rząd Tymczasowy ( 16 marca 1917 (29 marca 1917w kalendarzu gregoriańskim ) - 8 listopada 1917 r. (21 listopada 1917w kalendarzu gregoriańskim )) powstał w Piotrogrodzie po abdykacji od Mikołaja II i rządził imperium rosyjskiego , który stał się ulotna Republika Rosyjska na 14 września 1917 roku (27 września 1917w kalendarzu gregoriańskim ), zanim została obalona przez rewolucję październikową .

Historia

Od rewolucji lutowej Luty 1917Władza polityczna zaczęła się rozdzielać na dwie rywalizujące ze sobą instytucje: Dumę Państwową Imperium Rosyjskiego i Piotrogrodzką Sowietów rywalizujących o władzę.

Po abdykacji cesarza im 15 Marcanastępnie jego brata, wielkiego księcia Michała, następnego dnia i zgodnie z wolą tego ostatniego rząd tymczasowy miał rządzić krajem do czasu, gdy zgromadzenie konstytucyjne określi nową formę rządów w Rosji. W tym celu zebrano się 12 marca 1917 r. (25 marca 1917w kalendarzu gregoriańskim ) IV Komisja Tymczasowa Dumy Państwowej pod przewodnictwem Oktobrysta Michaiła Rodzianko .

Za organizację wyborów określających to zgromadzenie odpowiadał rząd tymczasowy. Jego moc była w istocie ograniczona przez rosnący autorytet Piotrogrodu radzieckiego. Ten ostatni kontrolował wojsko, fabryki i linie kolejowe oraz miał poparcie robotników, co czyniło ten okres okresem współżycia, chociaż Sowieci początkowo popierali rząd tymczasowy.

Na czele tego rządu stanął książę Gueorgui Lwow, a następnie Aleksandr Kiereński . Udało mu się zorganizować wybory, ale nie oderwał Rosji od I wojny światowej , co osłabiło jego popularność wśród ludzi, na których ciążyło. W rzeczywistości, nawet rozpoczęła ofensywę przeciwko niemieckich i austro-węgierskich armii wCzerwiec 1917. Rząd ten niechętnie podejmował ważne decyzje polityczne właśnie dlatego, że miał to być tymczasowy charakter. Naruszenie to było wykorzystywane zarówno przez prawicę , w postaci afery Korniłowa , jak i lewicy , która zakończyła rząd tymczasowy rewolucją październikową , przekazując najwyższą władzę Radom , a następnie bolszewikom . Ci ostatni zastąpili rząd własnym. Aż do rozwiązania rosyjskiej konstytuanty rząd bolszewicki nazywano „tymczasowym”.

Utworzenie rządu tymczasowego

Poniżej ogłoszenie o utworzeniu Rządu Tymczasowego, opublikowane w Izwiestii z 16 marca 1917 r. (29 marca 1917w kalendarzu gregoriańskim ).

„  Publiczne ogłoszenie utworzenia pierwszego rządu tymczasowego

Tymczasowy Komitet Deputowanych do Dumy Państwowej , przy pomocy i wsparciu wojska i mieszkańców stolicy, osiągnął obecnie taki sukces w walce z ciemnymi siłami starego reżimu, że komitet może podjąć się zorganizowania bardziej stabilna władza wykonawcza.

W tym celu Komisja Tymczasowa Dumy Państwowej powołała następujące osoby na ministrów pierwszego rządu reprezentującego naród; ich dotychczasowa działalność polityczna i publiczna zapewnia im zaufanie kraju:

Prawdziwa praca rządu będzie się kierować następującymi zasadami:

1. Natychmiastowa i całkowita amnestia we wszystkich sprawach o charakterze politycznym lub religijnym, w tym w sprawie aktów terrorystycznych, buntów wojskowych, buntów chłopskich itp.
2. Wolność wypowiedzi, prasy i zgromadzeń, prawo do zrzeszania się i strajku oraz rozszerzenie wolności politycznej na osoby służące w siłach zbrojnych, ograniczone jedynie względami wojskowymi i technicznymi.
3. Zniesienie wszelkich ograniczeń ze względu na klasę, religię lub narodowość.
4. Bezpośrednie ustalenia dotyczące utworzenia Zgromadzenia Ustawodawczego na podstawie powszechnego , sprawiedliwego, bezpośredniego i tajnego głosowania, które określi formę rządów i konstytucję kraju.
5. Zastąpienie milicji ludowej przez policjantów z wyboru funkcjonariuszy podlegających lokalnym organizacjom samorządowym.
6. Wybory do organów samorządu terytorialnego muszą odbywać się na podstawie powszechnego, sprawiedliwego, bezpośredniego i tajnego głosowania.
7. Jednostki wojskowe, które brały udział w ruchu rewolucyjnym, nie mogą zostać rozbrojone ani wycofane z Piotrogrodu .
8. Pozostając związani surową dyscypliną wojskową podczas pełnienia obowiązków i podczas pełnienia służby wojskowej, żołnierze muszą być zwolnieni z wszelkich ograniczeń w korzystaniu z praw obywatelskich przysługujących wszystkim innym obywatelom.

Rząd tymczasowy pragnie dodać, że nie ma zamiaru wykorzystywać sytuacji militarnej do opóźniania w jakikolwiek sposób zakończenia reform i działań nakreślonych powyżej. "

W rządzie tymczasowym było wszystkich szesnastu ministrów.

Tymczasowy Komitet Wykonawczy

Tymczasowy Komitet Wykonawczy skrócie CEP składała się z Menshevik posłów socjaldemokratycznych , Nicolas Tcheidze ( Nicolas Tchkheidze ), prezes i Skoblew  (w) , Pracy Kiereński , Gvozdev i członkowie CCIG, pierwszy radziecki przywódca 1905 (Khrustalov- Nosar) i niektórymi przywódcami socjalistycznymi w Piotrogrodzie, w tym Sokołowem i Pankowem . Podczas rewolucji rosyjskiej27 lutego 1917, wzywali do pierwszego rewolucyjnego aktu przywódców socjalistycznych swoimi przesłaniami:

„Obywatele! Zgromadzeni w Dumie przedstawiciele robotników, żołnierzy i ludności deklarują, że pierwsze spotkanie Waszych delegatów odbędzie się dziś o godzinie 7 wieczorem w Dumie Cesarstwa. Niech wszyscy żołnierze, którzy przeszli na stronę ludu, bezzwłocznie wybiorą swoich zastępców, po jednym na kompanię. Niech fabryki wybierają swoich zastępców z propozycji jednego na 1000 robotników. Fabryki zatrudniające mniej niż 1000 pracowników również wyślą zastępcę ”.

Rząd koalicyjny

W miesiącu Maj 1917rząd liberalnego pochodzenia staje się koalicją z wejściem Iraklego Tsereteli , mieńszewickiego socjaldemokraty , powołanego do Ministerstwa Poczty i Telegrafów, a następnie do Spraw Wewnętrznych; i założyciel Partii Socjalistycznej Rewolucyjnej , Wiktor Tchernov w Ministerstwie Rolnictwa.

Premierzy Rządu Tymczasowego

Uwagi i odniesienia

  1. Biografia Nicolasa Tcheidze .
  2. François-Xavier Coquin , Rewolucja rosyjska, na stronie 38.
  3. Biografia Irakli Tsérétéli .

Bibliografia