Narodziny |
18 lutego 1959 Saint-Denis ( Francja ) |
---|---|
Imię urodzenia | Ahmed Djouhri |
Narodowość |
Francuski algierski |
Czynność | Biznesowy człowiek |
Alexandre Djouhri , urodzony jako Ahmed Djouhri the18 lutego 1959w Saint-Denis w Seine-Saint-Denis , jest biznesmenem francusko - algierskim .
On jest pośrednikiem w umowach międzynarodowych, w szczególności dla przemysłu zbrojeniowego .
Jego rodzina, pochodząca z Algierii , osiedliła się w Saint-Denis, a następnie w Sarcelles w latach pięćdziesiątych XX wieku.
Ahmed Djouhri został wprowadzony do biznesu przez André Tarallo , byłego szefa Elfów . Pod koniec lat 90. Alexandre Djouhri został zwerbowany przez Vivendi Environnement (obecnie Veolia ). Jest opisywany jako „osobisty przyjaciel” swojego prezydenta Henri Proglio .
Działalność tego dobrego konesera Afryki i Bliskiego Wschodu polega, zdaniem dziennikarza Raphaëlle Bacqué , na pośrednictwie na międzynarodowych rynkach wody, odpadów i ropy. Dziennikarz przedstawia go jako jednego z wpływowych ludzi chwili. O tym bliskim przyjacielu Dominique de Villepin , Claude Guéant powiedział: „Ma wiedzę ekonomiczną i biznesową, która jest przydatna dla naszego kraju. Pod przewodnictwem Jacquesa Chiraca stał się bliskim przyjacielem doradców prezydenta Maurice'a Gourdault-Montagne i Dominique de Villepin. W 2006 roku dołączył do sieci Nicolasa Sarkozy'ego , towarzyszy Claude'owi Guéantowi podczas jego podróży po Libii i Algierii .
Na początku grudnia 2017 roku był widziany na przyjęciu z okazji wizyty prezydenta Emmanuela Macrona w ambasadzie Francji w Algierii.
Podczas gdy Nicolas Sarkozy jest oskarżony w sprawie Sarkozy'ego-Kadafiego , Djouhri został aresztowany 8 stycznia 2018 roku na lotnisku Heathrow z Genewy zwykłym lotem. Uwolniony, a następnie uwięziony w Wandsworth , wielkim londyńskim więzieniu, Djouhri trafia do szpitala, gdzie padł ofiarą tajemniczego zawału serca i został umieszczony w sztucznej śpiączce.
Po kilku miesiącach niepewności brytyjski wymiar sprawiedliwości zdecydował pod koniec lutego 2019 r. O jego przeniesieniu do Francji na podstawie europejskiego nakazu aresztowania wydanego przez francuskich sędziów śledczych pod koniec grudnia 2017 r. Po wieczornym spotkaniu w ambasadzie francuskiej w Algierze za „pieniądze”. pranie ”,„ defraudacja środków publicznych ”i„ korupcja ”. Djouhri odwołał się od decyzji brytyjskiej.
Według Alaina Minca , Alexandre Djouhri „jest bardzo inteligentny i radziłby sobie lepiej niż wielu szefów CAC 40”.
Zgodnie z dochodzeniem opublikowanym przez Pierre'a Péana w La République des briefettes , jest on opisywany jako pośrednik w kontekście międzynarodowej sprzedaży broni, blisko Dominique de Villepin, ale także Claude'a Guéanta i Bernarda Squarciniego , szefa francuskiego wywiadu wewnętrznego.
Inny pośrednik specjalizujący się na Bliskim Wschodzie , Ziad Takieddine, uważany za „rywala” Djouhri, oświadczył w Journal du Dimanche : „Oskarżam Jacquesa Chiraca i Dominique de Villepin, nad Jeziorem Elizejskim , oraz ich„ ludzi ”, dyplomatę Maurycego Gourdault-Montagne , aw szczególności człowiek w cieniu, Alexandre Djouhri, który swoimi działaniami sprawił, że Francja przeszła dziś do jednego z najbardziej skorumpowanych krajów na świecie i nie sprzedaje już niczego na arenie międzynarodowej ” , oświadczenie podkreślające rywalizacja między pośrednikami żyjącymi z prowizji generowanych na rynkach międzynarodowych.
Od połowy lat 90. Alexandre Djouhri utrzymuje bliskie stosunki z Dominique de Villepin . Obaj mężczyźni spędzają wakacje i spotykają się regularnie w Paryżu lub Monako. W 2011 roku, podczas wojny w Libii , Alexandre Djouhri zaaranżował pojednanie między Dominique de Villepin i Nicolasem Sarkozy'm, zamieszanym od czasu afery Clearstream . Plik28 listopada 2013Alexander Djouhri nabyte EUR 43 000 oryginalny album Tintin własnością Dominique de Villepin, podczas aukcji w Hôtel Drouot : Lot n o 120, jednego z pierwszych tysiąc egzemplarzy Tintin w kraju Sowietów , pierwszej książki z serii na przygodach Tintina .
Więzi biznesowe łączą Alexandre Djouhri z zamożną saudyjską rodziną Bugshan. Rodzina Bugshan jest głową konglomeratu przemysłowego utworzonego w 1923 roku, Saudi Bugshan Group. Jest bardzo blisko dużych francuskich koncernów, których produkty dystrybuuje w Arabii Saudyjskiej .
Ta rodzina jest klientem prawnika Dominique de Villepin od 2008 roku. W 2013 roku De Villepin powiedział dziennikowi Le Monde , że „nie ma kontraktu z tą grupą” . Twierdzeniu temu kategorycznie zaprzeczają śledczy z Centralnego Urzędu ds. Zwalczania Korupcji, Przestępstw Finansowych i Skarbowych (OCLCIFF). Według nich Dominique de Villepin wykonał „usługi” dla tej grupy w latach 2008-2010, zafakturowane 4,2 mln euro. Jeden z nich zaskakuje policjantów OCLCLIFF. To jest notatka analityczna z datąstyczeń 2009 którego tytuł brzmi „Rozważania nad możliwymi dostosowaniami do azjatyckiego wyzwania miejskiego w świetle ostatnich wydarzeń i świadomości”, który okazuje się być kopiowaniem i wklejaniem interwencji przeprowadzonej w Listopad 2008w Teheranie na Asian Cities Forum. Słyszałem dalej6 września 2016 r jako świadek Dominique de Villepin zapewnia nas, że Alexandre Djouhri nie odegrał żadnej roli w tych działaniach.
Saudyjski Bugshan Grupa jest cytowany w afery Karaczi za to, że prawdopodobnie korzystał w 1996 roku przez firmę Parinvest i postanowieniem Elizejskim , z prowizji fregaty umowy Sawari II podpisanej z Arabii Saudyjskiej w 1994 roku.
Według tygodnika Le Canard enchaîné w czasie rewolucji arabskich ambasador Francji w Tunezji Boris Boillon zapewniłby eksfiltrację z Libii dyrektora gabinetu Muammara Kaddafiego , Béchira Salaha Béchira , prywatnym odrzutowcem Aleksandra Djouhri. W przypadku poufnej witryny informacyjnej Maghrebu Djouhri i Salah byliby „nierozłączni” i przylecieliby do Mali wCzerwiec 2012.
Pierre Péan cytuje byłego ministra obrony Hervé Morina , który zwierzyłby mu się, że „Alexandre Djouhri zarządzał Libią z Claude'em Guéantem”. Pierre Péan nie zapomina o centralnej roli Djouhri w załatwieniu sprawy bułgarskich pielęgniarek przetrzymywanych w Libii, następnie jako mediatora w rozwodzie Cécilii i Nicolasa Sarkozy'ego, w celu zapewnienia milczenia byłych pani przed znaczną emeryturą.
Alexandre Djouhri jest cytowany w dochodzeniu do ewentualnego libijskiego finansowania kampanii z 2007 roku z Nicolasem Sarkozym . Na podstawie zbieżnych wskazówek dotyczących możliwej wypłaty środków przez Muammara Kaddafiego na sfinansowanie kampanii prezydenckiej Nicolasa Sarkozy'ego w 2007 r. Rozpoczęto dochodzenie w postępowaniu sądowym.kwiecień 2013przez dwóch sędziów z Krajowej Prokuratury Finansowej (PNF). Chodzi o ustalenie, czy kampania prezydencka Nicolasa Sarkozy'ego z 2007 r. Rzeczywiście była przedmiotem nielegalnego libijskiego finansowania. Podczas tego śledztwa szwajcarski dom Alexandre Djouhri był przedmiotem dogłębnych poszukiwań wmarzec 2015. Od tamtej pory Djouhri nie pojawia się już we Francji ani tylko w weekendy, jak zwierza się Alainowi Marsaudowi, „aby uniknąć zatrzymania przez policję ”.
Ponadto niektórzy z jego krewnych Djouhri zwierzą się dziennikarzom oraz Joan Tilouine i Simonowi Piel, że „bulgotali” do Choukri Ghanem , byłego libijskiego ministra ropy, który w 2007 r. Zapisywał ukryte kwoty ręcznie w notatniku. Obiecał, że Nicolas Sarkozy , który został znaleziony unoszący się na Dunaju w Wiedniu w kwietniu 2012 roku.
W wrzesień 2016, Djouhri nie uczestniczy w wezwaniu sędziego PNF w ramach tego śledztwa. Według magazynu Marianne wymiar sprawiedliwości zwraca się następnie do Interpolu o wydanie i rozprowadzenie międzynarodowego nakazu aresztowania Djouhri.
Dotknięty europejskim nakazem aresztowania wydanym przez sędziów śledczych z paryskiego centrum finansowego, został aresztowany dnia 8 stycznia 2018 rna lotnisku Heathrow w Londynie. Został zwolniony za kaucją do czasu rozprawy w sprawie ekstradycji17 kwietnia, a następnie został ponownie osadzony w areszcie marzec 2018, po wydaniu przez Francję drugiego europejskiego nakazu aresztowania przeciwko niemu.
Po decyzji sądu w Westminster Alexandre Djouhri został ostatecznie poddany ekstradycji do Francji 30 stycznia 2020 r. Następnego dnia zostaje postawiony w stan oskarżenia o następujące zarzuty:
Następnie na wniosek PNF został umieszczony w areszcie tymczasowym .
Dwaj dziennikarze z Paris Match , David Le Bailly i François Labrouillère, próbowali zbadać Djouhri. Po zadaniu pytań Claude'owi Guéantowi i Bernardowi Squarcini , zarząd ich gazety postanowił anulować dochodzenie. Agence France Presse w przesyłce z26 kwietnia 2011relacjonuje ten odcinek, zakładając „interwencję” kogoś bliskiego Dominique Strauss-Kahn i Arnaud Lagardère do kierownictwa tygodnika.
Alexandre Djouhri ma w zwyczaju ścigać dziennikarzy, którzy go prowadzą, lub gazety, które publikują artykuły, których nie lubi. Uzyskał on przekonanie gazety Libération za zniesławienie publiczne, ale został odwołany przez 17 th izby Sądu Najwyższego Paryżu, który orzekł w Express o swoich rewelacji o groźby wobec Patrick Ouart .
Według dziennikarza Olivier Drouin z Capital magazynu , jego syn Germain Djouhri poślubił córkę krewnego Władimira Putina , Siergieja Tchemezov , kluczowym człowieka w Rosji wojskowa Rostekhnologuii . Germain Djouhri mieszkałby w Londynie i byłby blisko Jean-Charlesa Charkiego, zięcia Claude'a Guéanta .