Albert Divo

Albert Divo Albert Divo w 1924 roku. Biografia

Pełne imię i nazwisko	Albert Eugeniusz Diwo
Data urodzenia	24 stycznia 1895 r
Miejsce urodzenia	Paryż 18 th
Data śmierci	19 września 1966
Miejsce śmierci	Morsang-sur-Orge
Narodowość	Francuski

Kariera

Lata działalności	1919-1939
Jakość	Kierowca rajdowy

Trasa

Lata	Stabilny	0C.0 ( V. )
1923-1925	Delage
1926-1927	Talbot
1928-1933	Bugatti
1938	Delahaye

Albert Eugène Diwo , znany jako Albert Divo, urodzony w Paryżu na24 stycznia 1895 ri zmarł w Morsang-sur-Orge dnia19 września 1966od zawału serca , jest kierowca wyścigowy francuski, na torach i wspinaczek górskich .

Biografia

Z wykształcenia mechanik (w wieku trzynastu lat, do silników okrętowych), jego kariera w sporcie motorowym trwała od 1919 do 1939 roku.

Brał udział w International Tourist Trophy (wyścigi wytrzymałościowe) na Wyspie Man w 1922 roku.

W swojej karierze, w latach 1923-1927, wygrał łącznie pięć Grand Prix .

Został oficjalnym kierowcą Ettore Bugatti na początku lat 30. (od 1928 do 1933, po śmierci Pietro Bordino ), zajmując trzecie miejsce w pierwszych Mistrzostwach Europy Kierowców (1931).

Jeszcze w 1931 (na Bugatti Type 50 S z Guy Bouriat ) i 1938 (na Delahaye Type 145 z Włochem Gianfranco Comottim ) brał udział w 24-godzinnym wyścigu Le Mans (na emeryturę), ale przede wszystkim zajął trzecie miejsce w Mistrzostwach Europy pilotów , związanych z Guy Bouriatem .

Brał udział w wielu wyścigach w Anglii i Irlandii w latach 30. XX wieku , w rzeczywistości zmieniając pisownię swojego nazwiska w tym okresie, aby zachować dokładną wymowę na ziemiach brytyjskich, a od 1935 jest również członkiem rady miejskiej Morsang-sur-Barley.

Jego towarzyszką została pilotka Bugatti Janine Jennky , która po wojnie została zatrudniona przez firmę Castrol .

W 1962 był jednym z założycieli Międzynarodowego Klubu Byłych Kierowców F1 Grand Prix w Villars-sur-Ollon .

Hołdy i potomność

• Kawaler Legii Honorowej .
• Bugatti oddaje mu hołd modelem hipersamochodu: Bugatti Divo w 2018 roku.

Nagrody

Śledź wygrywa

• Wózki Cup 1923 ( XII th i ostatnia edycja), Talbot 70
• Grand Prix Hiszpanii  : 1923, na Sunbeam (w Sitges-Terramar / Barcelona , czyli Penya-Rhin ).
• Grand Prix Francji  : 1925, na 12 cylindrach Delage 2LCV swojego kolegi z drużyny Roberta Benoista ( Autodrome de Linas-Montlhéry ).
• Grand Prix de Saint-Sébastien  : 1925, na Delage 2LCV z André Morel ( Circuit de Lasarte ).
• Grand Prix du Salon: 1926, na Talbot 700 (Autodrome de Linas-Montlhéry).
• Grand Prix ACF: 1927 (Free Formula), na Talbot 1500 (Autodrome de Linas-Montlhéry).
• Targa Florio  : 1928 i 1929, na Bugatti Typ 35 B, a następnie C.
• Coppa Florio  : 1928 i 1929, na Bugatti Typ 35 B, a następnie C.
• Grand Prix Lotników: Czerwiec 1929, w Saint-Germain-en-Laye .

Honorowe miejsca na torze

• 2 e z ACF Grand Prix w 1923 Sunbeam ( Tours ).
• 2 e z ACF Grand Prix w 1924 roku (European Grand Prix) na 2LCV Delage ( Lyon ).
• 2 Grand Prix E Marne 1937 Talbot-Lago T150C .
• 3 rd w Grand Prix Wielkiej Brytanii 1927 na Delage ( Brooklands Okręgowego ).
• 3 e z Grand Prix w 1931 roku włoski na Bugatti Type 51 (z Guy Bouriat).
• 3 e Grand Prix ACF 1937 Talbot-Lago T150C .
• 4 p 3 godziny z Marseille 1936 ( Delahaye Typ 135Cs )
• 4 th Grand Prix Pau 1937 ( Talbot-Lago T150C ).

wspinaczka górska

• wspinaczka górska
• Argenteuil (Paryż): 1923 i 1925, na Delage „Sprint I ” 5,0  l, a następnie 6,0  l
• Podwójne zwycięstwo we wspinaczce pod górę Mont Ventoux  : 1924 i 1925, na Delage , wersja DH, a następnie Sprint II .
• Les Alpilles (Avignon): 1924 i 1925, na Delage „Sprint I ” 5,0  l, a następnie 6,0  l
• Wspinaczka górska Nicea - La Turbie  : 1924, na Delage "Sprint I " 5,0  l
• Wspinaczka górska w Val-Suzon (Dijon): 1924, na Delage „Sprint I ” 5,0  l
• Massillan (Nîmes): 1924, na Delage „Sprint I ” 5,0  l
• Ballon d'Alsace (Wogezy): 1924, na Delage
• Les 17 Tournants (Dampierre): 1925 i 1926, na Delage „Sprint II” 6L, następnie Talbot 700 1,5  l
• Wspinaczka górska Zbraslav - Jíloviště ( Praga ): 1925, na Delage "Sprint II " 6,0  l
• Planfoy (Forez): 1925, na 12 cylindrach Delage DH.
• Latarnia morska (Biarritz): 1925, na Delage.
• Wspinaczka na wzgórze z Gaillon ( Rouen ): 1926, na Sunbeam- Talbot 4,0  l
• 2 e z wznoszenia wzgórzu Col du Klausen  1925 Delage 5,0  l

Wyścig szosowy

• Toul - Nancy  : 1924

Uwagi i referencje

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  Albert Divo  ” ( patrz lista autorów ) .

1. online Archives Paryż 18 th , 1946, narodziny n o  441, ocena V4E 10316, 23/31 view (z marginalnej wzmianki o śmierci)
2. „  Arkusz opinii Neuchâtel  ” [PDF] , na doc.rero.ch ,4 lipca 1927
3. Du Petit Parisien i Aérauto , ponad 20 km 900, le Miroir des sports , 25 czerwca 1929, s. 413.
4. (w) „  Zwycięzcy Hill Climb: 1897-1949  ” , o Złotej Erze Grand Prix Racing
5. Le Miroir des sports , 22 maja 1924, s.336.

Bibliografia

• Wywiad z Albertem Divo, jednym z pilotów młodego pokolenia Le Miroir des sports ,17 grudnia 1924, s.444
• (de) Eckhard Schimpf i Julius Kruta , Bugatti - Die Renngeschichte von 1920 bis 1939 , Bielefeld , Delius Klasing Verlag,2006( ISBN  3-7688-1830-6 )

Linki zewnętrzne

• (de) „  Albert Divo  ” , na DerGrandPrixInsider.wordpress.com
• (en) „  Albert Divo  ” , na RacingSportsCars.com