Agrion jouvencelle

Coenagrion puella

Coenagrion puella Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej „Młoda biedronka”
( Coenagrion puella ). Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Stawonogi
Subembr. Heksapoda
Klasa Owady
Zamówienie Odonata
Podzamówienie Zygoptera
Świetna rodzina Coenagrionoidea
Rodzina Coenagrionidae
Uprzejmy Coenagrion

Gatunki

Coenagrion puella
( Linneusz , 1758 )

Stan ochrony IUCN

(LC)
LC  : Najmniejsza troska

Młody biedronka ( Coenagrion puella ) jest gatunkiem z zygopterous odonate owadów (Damselflies) rodziny łątkowate i rodzaju Coenagrion . Występuje powszechnie w większości krajów Europy .

Historia i nazwa

W gatunek został opisany w 1758 roku przez szwedzki przyrodnik Carl von Linne pod oryginalną nazwą libellula puella .

Synonimia

Nazwy potoczne

Po francusku

Panieńskie , mała dziewczynka , gdy Amelia The Amelia ważka The Sophie .

Po angielsku

Lazurowa ważka

Morfologia

Wygląda dość mocno jak podczaszy . Mierzy około 35  mm długości.

Dorosły mężczyzna

Dorosły samiec ma jasnoniebieski brzuch z czarnymi znaczeniami. Oznaczenie na  segmencie 2 e S2 to segmenty w kształcie litery U od 3 do 5 są niebieskie z czarnymi paskami na końcu segmentu. Segment szósty ma podobny wzór, ale ma mniej niebieskiego koloru, a segment siódmy jest prawie całkowicie czarny, z jedynie cienkim niebieskim paskiem u podstawy. Segment ósmy i większość segmentu dziewiątego są błękitne i tworzą silny kontrast. Jednak na górze nowego segmentu widoczna jest czarna plama.

Dorosła kobieta

Dorosła samica ma oznaczenia podobne do samców, ale o zielonkawym kolorze zamiast niebieskiego. Ma cienką, nieprzerwaną czarną opaskę wzdłuż brzucha.

Zachowanie

Owad występuje w pobliżu stawów i strumieni o niskim przepływie. Dorosłe osobniki można zaobserwować w typowej pozycji godowej, niedaleko stawów, stawów czy jezior. Składanie odbywa się zwykle w lipcu. Samica składa jaja w roślinach wodnych. Dorośli latają od maja do września.

Uwagi i referencje

  1. K.-DB Dijkstra, ilustracje: R. Lewington, Przewodnik po ważkach we Francji i Europie , Delachaux i Niestlé, Paryż, 2007, 320 s. ( ISBN  978-2-603-01639-8 ) Przedruk 2011, s. 107-108
  2. Linneusz, Syst. Nat. Wydanie 10, s.546 nr 18
  3. Jean-Baptiste de Monet de Lamarck; Historia naturalna zwierząt bez kręgów. s.229
  4. Etienne Louis Geoffroy; Skrócona historia owadów z okolic Paryża, s.223
  5. F. Martin Grostête de Tigny, Georges Louis Le Clerc de Buffon, René Richard Louis Castel; Historia naturalna owadów skomponowana według Réaumura; Tom 2, s.171
  6. Émile Littré, Słownik języka francuskiego , Paryż, 1872-77 ( czytaj online ) , hasło „sophie”
  7. Michael Chinery , Owady Francji i Europy Zachodniej , Paryż, Flammarion,Sierpień 2012, 320  pkt. ( ISBN  978-2-0812-8823-2 ), schemat S1 i S2 samca p.1. 24
  8. J. Felix, J. Toman, K. Hisek, Przewodnik spacerowicza, Hatier, 1983

Galeria

Linki zewnętrzne