Królować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Stawonogi |
Subembr. | Heksapoda |
Klasa | Owady |
Podklasa | Pterygota |
Klasa infra | Paleoptera |
Zamówienie | Odonata |
Stawowa ( Zygoptera ) tworzą podrząd z owadów zwanych w francuskich dam (którego Agrions calopteryx się ischnures , itd.). Różnią się od ważek w ścisłym tego słowa znaczeniu, zwłaszcza smukłym ciałem i ogólnie złożonymi skrzydłami w spoczynku. Należą do podklasy skrzydlatych ( Pterygota ), podklasy palaeoptera ( Palaeoptera ), rzędu Odonata ( Odonata ).
Równoskrzydłe są drapieżnych owadów, które żerują na małe owady ( muchy , jętki , chruściki , skoczki , itp.); Można je znaleźć w pobliżu kilku rodzajów środowisk wodnych. Larwy ( najady ) tych owadów są wodne, a także drapieżne.
Na świecie występuje blisko 5900 różnych gatunków odonatów, z czego blisko 2900 należy do podrzędu Zygoptera.
Poszczególne gatunki tego podrzędu charakteryzują:
Ważki ważki to owady, które rozmnażają się na ogół w środowiskach wodnych lub półwodnych.
Samica składa jaja w wodzie, czasami w zanurzonej roślinności wodnej lub wewnątrz łodyg niektórych roślin (jak u Lestidae ). Niektóre gatunki tropikalne składają jaja na wierzchołkach drzew, w bromeliadach i innych naturalnych jamach wypełnionych wodą.
U zygoptera i anisoptera larwa nazywana jest najada . Nazwa ta jest również w jętek i widelnice . Ten etap jest przystosowany do życia wodnego i nie przypomina dorosłych. Najady Zygoptera charakteryzują się obecnością trzech ogonowych blaszek (skrzeli) na końcu brzucha. Ponadto ich kształt ciała jest znacznie smuklejszy i smuklejszy niż u najady ważek.
Larwa zygoptera.
Larwa anisoptera.
Najady są mięsożerne i atakują wiele różnych organizmów. Skład ich diety odzwierciedla znaczenie różnych grup ofiar w ich ekosystemie. Niektóre badania pokazują, że ich główną ofiarą są muchówki z rodziny Chironomidae .
Czas rozwoju larw jest bardzo zróżnicowany. U małych gatunków okres ten może trwać od dwóch miesięcy do prawie trzech lat. U starszych dzieci rozwój może trwać do pięciu lat.
Pod koniec rozwoju larwalnego najada opuszcza środowisko wodne w poszukiwaniu podpory lub powierzchni, na której może się wyrzeźbić. Niektóre gatunki nie oddalają się daleko od brzegu, podczas gdy inne pokonują kilka metrów i wspinają się dość wysoko na łodygi lub pnie roślin. Molting z Naiad nazywa exuvia .
Po wzejściu zygoptera teneralna ma ciemniejsze zabarwienie i potrzebuje kilku tygodni dojrzewania, aby rozpocząć sezon lęgowy. Osobniki dojrzałe płciowo znajdują się w pobliżu potencjalnych środowisk wodnych do tarła. Również w tym miejscu łatwiej je obserwować.
Ważki równoskrzydłe są częścią diety kilku gatunków zwierząt, które dzielą swoje siedliska. Larwy, jako wodne, wchodzą do łańcucha pokarmowego kilku gatunków, takich jak ryby, inne wodne owady i stawonogi, płazy, gady i niektóre ptaki. Adrien Robert , kanadyjski entomolog, obserwował drapieżnictwo małży słodkowodnych wśród młodych larw ważki . Przyciągają je do jam bladych poprzez ssanie. Larwy mogą być również pasożytowane przez pierwotniaki i niektóre przywry .
Dorosłe osobniki są również ofiarami kilku gatunków zwierząt: ptaków, owadów drapieżnych, pająków, płazów i gadów. Niektóre gatunki ważek równoskrzydłych polują na swoich mniejszych rozmiarów. Ważki są również konsumentami zygoptera. Są również podatne na pasożytnictwo , przez muchy lub hydroakarydy.
W okresie lęgowym samce są licznie znajdowane w miejscach dogodnych do lęgów . Jest ich bardzo dużo i niewielu będzie miało szansę skojarzyć się z samicą. W konkurencji spermatyczny popycha samce do opracowania strategii na szansę przekazać swoje geny. W tej perspektywie u zygoptera obserwujemy szereg zachowań: pogoń, pilnowanie, rozpoznawanie cerci itp.
Pogoń jest zachowaniem terytorialnym, które wykazują niektóre samce ważki (przykład: rodzaj Argia i rodzina Calopterygidae ). Samce zaciekle polują na inne samce, które przechodzą w pobliżu ich terytorium. Atakują nawet inne gatunki zygoptera, ważek i innych owadów. Zaciekle strzegąc dostępu do miejsca gniazdowania, zwiększają szanse na spotkanie samicy gotowej do kopulacji.
U zygopterów można zaobserwować dwa rodzaje osłon:
Ochrona z kontaktemU niektórych gatunków zygoptera po kryciu samiec pozostaje przywiązany do samicy przez zazębienie jej cerci z płytkami mezostygmatycznymi tej ostatniej. Będzie mu towarzyszyć do końca układania. W pozycji strażnika ciało jest praktycznie pionowe, nogi złożone na klatce piersiowej. Ta strategia ochrony zapewnia, że samica nie będzie kopulować z innym samcem.
Stanowisko strażnika w Pseudoagrion indicum .
Stanowisko wartownicze w pyrrhosoma nymphula .
Stanowisko strażnicze w Coenagrionidae.
W innych samiec zwalnia uścisk i leci blisko niej, dopóki nie skończy kłaść. Pozostanie przy niej, w locie lub przysiada, mając ją na oku.
W rodzaju Enallagma samica jest w stanie odróżnić kształt cerci samca. Badania wykazały, że samica dyskryminuje samców swojego gatunku ze zmienionymi cerci. Morfologia tych przydatków wydaje się kluczowa w konkretnym rozpoznaniu. Podczas krycia cerci samca idealnie pasują do mezostygmatycznych płytek samicy własnego gatunku.
U niektórych gatunków samica może całkowicie zanurzyć się i zejść kilka centymetrów lub dziesiątki centymetrów pod wodę, wzdłuż roślin, aby złożyć na nich jaja, tak jest w przypadku niektórych gatunków z rodzaju Calopteryx (np. Calopteryx virgo ) lub niektórych ważek równoskrzydłych ( np. Enallagma cyathigerum ).
Istnieją cztery super-rodziny w Zygoptera:
Calopteryx splendens ( Calopterygoidea )
Onychargia atrocyana ( Coenagrionoidea )
Chalcolestes viridis ( Lestoidea )
Calopteryx splendens (samiec).
Pennipes Platycnemis (samce).
Hetaerina americana (mężczyzna).
Libellago lineata (samiec).
Euphaea formosa (samiec).
Austrolestes cingulatus (samica).
Austroargiolestes isabellae (samica).
Młoda biedronka Coenagrion puella (samiec).
Chlorolestes nylephtha (mężczyzna).
Krasnolud Ischnure Ischnura pumilio (samica).
Samiec Argia fumipennis violacea w Algonquin Provincial Park w Kanadzie.
Samce panny w Niemczech. Maj 2019.