Jeśli w ciągu kilku dziesięcioleci Wietnam doświadczył równie wielu krajów rozwijających się urbanizacji, która przejawiała się w szybkim rozwoju gospodarczym , pozostaje krajem głęboko wiejskim , naznaczonym historyczną wagą rolnictwa , które według Azjatyckiego Banku Rozwoju stanowi 39% zatrudnienie i 17% PKB (2017). Sektor hodowlany nie uniknął szybkiej modernizacji wynikającej z reform gospodarczych Doi Moi .
Wietnam wyprodukowany w 2018 roku:
Oprócz małych produkcji innych produktów rolnych.
Na początku lat 1950 , Wietnamczycy rolnictwo jest przedmiotem szerokiej reformy rolnej , która ma na celu, w oparciu o podejście socjalisty , do kolektywizacji do gruntów rolnych i przedstawienie wykorzystania spółdzielni w celu „” wzrostu określonego plonu ryżu uprawy . Okres ten trwał tylko krótką dekadę, odkąd państwo zaczęło od początku lat 60. łączyć spółdzielnie w celu stworzenia nowych, większych struktur, w których chłop wydawał się postrzegać siebie mniej jako aktora. wykonawca.
Podczas gdy władze wietnamskie przeznaczają coraz większy budżet na renowację rolnictwa, zwrot z zainwestowanego kapitału spada między 1961 a 1965 rokiem, podobnie jak średni dochód na rolnika spada następnie o 26%, powodując od połowy lat 70. XX wieku poważny kryzys żywnościowy . Kryzys wynikający po części z samej struktury systemu agrarnego ukształtowanego przez państwo wietnamskie i wzmocniony w jego katastrofalnych skutkach wzrostem demograficznym ludności kraju, który w tym samym okresie (w latach 70. XX wieku ) osiągnął 3% roczny wzrost .
Koniec lat 70. to początek przejęcia przez państwo organizacji gospodarki gruntami na szczeblu centralnym z uznaniem indywidualnej własności ze szkodą dla systemu spółdzielczego.
W celu utrudnienia ogólny spadek produkcji rolnej oraz do większego zaangażowania rolników w pracach ziemi, Wietnamczycy państwa rozpoczęła się na początku 1980 roku , dekretem n o, 100, co pozwoli rolnikom inwestować swój kapitał, a także ich pracy na gruncie kontraktowym i czerpać wszystkie korzyści z tego procesu. Środek, który ponownie zakończył się niepowodzeniem w połowie lat 80. XX wieku, a następnie zmusił rząd wietnamski do całkowitej rewizji politycznego podejścia do rolniczej rzeczywistości kraju.
W 1988 roku, uchwalenie uchwały n o 10 stanowi podstawę dla nowego wietnamski rolnictwie głównie rethinks kwestie gospodarcze i powraca do roli dać aktorów rolnych dla większej stabilności i zrównoważonego rozwoju w sektorze. Kraj doświadczył wówczas wzrostu produkcji żywności, która wzrosła z 18,5 mln ton w 1986 r. Do 31,8 mln w 1998 r., Szczególnie w wyniku zwiększenia powierzchni uprawnej (głównie na południu, w delcie Mekongu ), ale także dzięki pewnej optymalizacji zbiorów ryżu poprzez dobór gatunków o wysokiej wydajności. Państwo wietnamskie kontynuuje swoją strukturę i tworzy w 1994 r. W Ministerstwie Zasobów Naturalnych i Środowiska Departament Generalny Administracji Gruntami (GDLA) odpowiedzialny za przydział i certyfikację gruntów.
Wraz ze wzrostem ogólnej produkcji Wietnam specjalizuje się w uprawach o wyższej wartości dodanej, które eksportuje głównie. Wśród nich jest pierwszy znajdując ryż, co doprowadziło do wyższych poziomów jakości, spełnia od prądu 1980 wymagania rynków międzynarodowych, napędzających kraj na 2 th największym eksporterem w 1998 roku, za Tajlandii ( 2 th rankingu w 2005 roku). Wietnam stał się także od 1999 r. Drugim co do wielkości producentem kawy na świecie. Dziś ryż stał się strategiczny dla gospodarki jednego z pięciu największych eksporterów tego surowca na świecie.
Zwiększyły się również obszary rolne przeznaczone pod uprawę drzew owocowych , z 8,37% w 1989 r. Do 14,80% w 1999 r., Podobnie jak np. Gospodarstwa trzciny cukrowej , które doświadczyły rekordowej ekspansji aż do obszaru uprawy. dwukrotnie między 1990 a 1999 rokiem.
Postęp w hodowli zwierząt , pobudzony wzrostem poziomu życia ludności przeważnie miejskiej i popytem na produkty pochodzenia zwierzęcego, jest również zauważalny i koncentruje się na obrzeżach ośrodków miejskich , zwłaszcza w obszarze metropolitalnym Hô-Chi-Minh -Miasto , pierwsze miasto w kraju pod względem liczby mieszkańców.
Pierwszą kwestią, która może ukazać wyjątkowy charakter wzrostu rolnictwa w Wietnamie, jest przede wszystkim kwestia autentyczności oficjalnych danych zawartych w tym artykule. Pytanie, które można zadać zasadnie, ponieważ w przeszłości władze podawały lokalnie nieprawdziwe informacje, w niektórych przypadkach zwiększając liczbę o 10 do 13% powyżej rzeczywistej produkcji.
Możemy również podkreślić fakt, że istnieją znaczne różnice regionalne i lokalne, które są szczególnie pogłębione przez faktyczny brak infrastruktury wysokiej jakości. Rozbieżności, które należy tym bardziej podkreślić, ponieważ nie wydaje się, aby były one przedmiotem przywracania równowagi ze strony państwa wietnamskiego, które woli, od całkowitej wewnętrznej redystrybucji zasobów, uprzywilejować bardziej opłacalny eksport.
W niektórych regionach specjalizujących się w produkcji artykułów niespożywczych lub przeznaczonych na eksport, takich jak hevea do kauczuku lub nawet kawy , brak pewnych zasobów żywnościowych jest szczególnie dotkliwy.