Arcybiskup katolicki Archidiecezja Bremy | |
---|---|
od 15 lipca 1043 | |
Adalbrand von Bremen ( d ) Liemar ( w ) | |
Katolicki arcybiskup Hamburg ( d ) | |
od 15 lipca 1043 | |
Adalbrand von Bremen ( d ) | |
Arcybiskup Arcybiskupstwo Hamburga-Bremy ( d ) | |
1043-1072 | |
Adalbrand von Bremen ( d ) | |
Dziekan Kapituły ( d ) Halberstadt | |
od 1035 | |
Subdiakon Brema | |
od 1032 | |
Biskup katolicki |
Narodziny |
W kierunku 1000 Saksonia-Anhalt |
---|---|
Śmierć |
16 marca 1072 Goslar |
Zajęcia | Ksiądz katolicki , teolog |
Tata | Friedrich I. von Goseck ( d ) |
Rodzeństwo | Fryderyk II z Goseck |
Właściciel | Dwór Seestermühe |
---|---|
Religia | Kościół katolicki |
Adalbert de Brème , urodzony około 1000 roku i zmarł dnia16 marca 1072w Goslarze w Saksonii jest prałatem Niemiec, który był arcybiskupem Bremy od 1043 r. aż do śmierci. Wywarł wielki wpływ na władców swoich czasów i był przez chwilę regentem imperium w mniejszości króla Henryka IV . Jest znany także jako Adalbert I st Saksonii.
Adalbert jest młodszy syn hrabiego Fryderyka I st z Goseck i jego żony Agnieszki Weimar. Gotowy do podjęcia kariery kościelnej, uczęszczał do szkoły katedralnej w Halberstadt . Jego bracia Dedo i Fryderyk II zostali mianowani hrabiami palatyńskimi Saksonii. W 1043 roku został ogłoszony papieżem w Bremie i otrzymał paliusz z rąk papieża Benedykta IX .
Okazało się, że Wojciech był ambitnym politykiem; udawał mu się coraz więcej wrogów w Saksonii. Według współczesnych kronik Adama z Bremy , Wojciech był mianowany cesarzem na następcę papieża Grzegorza VI w 1046 roku . Jego ambitne plany stworzenia „ patriarchatu północnego” nie powiodły się w obliczu oporu rzymskiej kurii . Niemniej jednak został mianowany legatem apostolskim przez papieża Leona IX w 1053 r. , Pomimo sprzeciwu króla Danii Svena II . Wojciech głosił wiarę chrześcijańską w całej Skandynawii ; w 1056 wyświęcił Ísleifr Gizurarsona pierwszym biskupem Islandii i Grenlandii .
W ramach polityki cesarskiej arcybiskup stał się zwolennikiem cesarza Henryka III przeciwko księciu Bernardowi II Saksonii i uzyskał ogromny wpływ na swojego syna i następcę Henryka IV . Po śmierci Henryka III5 października 1056Wojciech zajmuje stanowisko regenta Cesarstwa w imieniu mniejszego króla i jego matki Agnès de Poitiers i zabezpiecza wiele dóbr.
Jednak jego rywal arcybiskup Kolonii Annon II schwytał młodego króla w 1062 roku w cesarskim pałacu Kaiserswerth . Książę Ordulf Saksonii zamieszkał w Bremie w 1064 r., A dwa lata później Wojciech został czasowo wygnany z dworu królewskiego przez książąt . Wrócił po pewnym czasie i pozostaje doradcą Henryka IV, żądając zwrotu dóbr królewskich w regionie Harz w Saksonii - co wywołało bunt saski po śmierci Wojciecha.