Opactwo Trizay | ||||
![]() Pozostałe budynki opactwa | ||||
Nazwa lokalna | Sainte-Marie du foré de Trisay | |||
---|---|---|---|---|
Diecezja | Diecezja Luçon | |||
Patronat | Sainte Marie | |||
Numer seryjny (według Janauschek ) | CCXI (211) | |||
Fundacja | 1145 | |||
Rozpoczęcie budowy | 1117 | |||
Koniec budowy | 15 sierpnia 1145 | |||
Rozpuszczenie | 1791 | |||
Mother Abbey | Opactwo Pontigny | |||
Pochodzenie | Opactwo Pontigny | |||
Córki opactwa | 353 - Notre-Dame-de-Ré (1156-1625) | |||
Kongregacja | Zakon cystersów | |||
Okres lub styl | ||||
Ochrona |
![]() |
|||
Informacje kontaktowe | 46 ° 35 ′ 20 ″ północ, 1 ° 06 ′ 50 ″ zachód | |||
Kraj | Francja | |||
Województwo | Poitou | |||
Region | Kraj Loary | |||
Departament | Vendée | |||
Gmina | Bournezeau | |||
Teren | http://abbayedetrizay.blogspot.fr/ | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Opactwo Trizay (czasami pisane Trisay ) jest byłym opactwo cystersów założone w XII th wieku przez mnichów z opactwa Pontigny , na terenie miasta Bournezeau w Vendée . Został on przekształcony w gospodarstwie do XIX -tego wieku .
Nie należy mylić z klasztorem Trizay , położonym w Trizay , w Charente-Maritime i tradycyjnie nazywanym „opactwem Trizay”, chociaż jest to tylko klasztor benedyktyński .
Data powstania opactwa jest niepewna. Zależnie od źródeł pochodzi z 1117, 1125 lub 1132 roku. Został założony z darowizn od Hervé de Mareuil, Geoffroy de Tiffauges, Pierre L'Evêque dla Dom Guicharda, opata Pontigny, za namową Guillaume, biskupa Poitiers . Konsekracja kościoła klasztornego trwa15 sierpnia 1145.
Zgodnie ze zwyczajem cystersów opactwo zostało zbudowane w małej dolinie, a mnisi czerpali swoje utrzymanie z bliskości wody. W tym przypadku jest to Lay . Opactwo położone jest na jednym z przejść przez rzekę, stąd jego nazwa Sancta Maria de vado Trisagii ”(„ Matka Boska z brodu Trizay ”).
Zakonnicy żyli z rolnictwa i ich mistrzostwa w nawadnianiu, o czym świadczy praca jednego z jego mnichów, Dom Le Rouge, Les Principes du Cultivateur . Będą posiadać do 100 hektarów ziemi, gospodarstw, lasów. Opactwo jest na tyle zamożne, że około 1156 roku na wyspie Ré , opactwo Notre-Dame-des-Châteliers, założono córkę opactwa .
Opactwo ucierpiało na skutek wojny stuletniej : zniszczony został kapitularz i krużganek. Podczas wojen religijnych zniszczenia są jeszcze większe. W 1568 roku protestancki giermek Jean Bras de Fer złupił opactwo. Ona tego nie przejdzie. W 1575 r. Przywrócono życie klasztorne, ale zniszczenia i grabieże trwały nadal.
René-Claude de La Roche Saint-André od 1770 roku przeprowadził na dużą skalę renowację, podobnie jak w wielu klasztorach pochwalnych, o czym świadczy fronton południowej fasady, który wskazuje na DLBP ANNO 1770, ale rewolucja uniemożliwia jej ukończenie.
Podczas rewolucji w opactwie pozostało tylko pięciu mnichów. To zostaje rozwiązane, a mnisi wypędzeni. Ale wielu ludzi ukrywało się w budynkach podczas terroru , w szczególności markiz de la Coudraye i Curé Desplobains. Nie oszczędzono go podczas wojny w Wandei . Pozostałe budynki są przeliczane gospodarstwo w XIX -tego wieku.
Doszły do nas dwa inwentarze: meldunek o grabieży dokonanej przez protestantów z 1570 r. Oraz inwentarz towarów z 1790 r. Znikło wiele budynków: młyn, gołębnik, małe i duże stajnie, boczne kaplice, niska stodoła. Te, które pozostały, z wyjątkiem skrzydła klasztornego i chóru kościoła straciły swoją pierwotną wysokość. Zidentyfikowano sieć hydrauliczną, kanał wodociągowy i fundamenty młyna zmyte przez powódź z 1770 roku.
Od tego czasu opactwo Trizay znajduje się w uzupełniającym spisie zabytków 10 kwietnia 1989. Zabezpieczone elementy są stary kościół opactwa, pozostałości wschodniego skrzydła budynku mnichów, w budynku z XVIII -tego wieku na południu i na piętrze dawnego klasztoru. Jest to własność prywatna należąca do Patricka i Diane Cottencin-Debailleux, którzy rozpoczęli jego renowację do 2019 roku.
Siostra Abbaye de l'Étoile w Archigny (Vienne), opactwo Trizay, jest córką Pontigny , jednego z pięciu domów macierzystych zakonu cystersów i matką opactwa Châteliers znajdującego się na wyspie przez Ré .
Posiadał nieruchomości, hotele, budynki gospodarcze, farmy, młyny, czynsze i tereny w osiemnastu parafiach: Bournezeau, Champagne les Marais, Corpe, Mareuil, Les Pineaux, Puymaufrais, Les Redoux, La Réorthe, Rosnay, Sainte Hermine, Saint Jean de Beugne, Saint Juire, Saint Mesmin, Saint Ouen Des Gats, Saint Vincent Fort du Lay, Le Simon i La Vineuse.