Opactwo Munster

Opactwo Munster
Ruiny opactwa w Munster (w tle kościół protestancki)
Ruiny opactwa w Munster (w tle kościół protestancki)
Fundacja 660
Ochrona Logo pomnika historycznego MH ewidencyjny ( 1990 , dawny pałac opacki z wieżą, elewacje, dachy, sklepione piwnice ze studnią, stary młyn, pozostałości krużganka i budynków przyległych, posadzka z pozostałościami archeologicznymi)
Logo pomnika historycznego MH ewidencyjny ( 1992 , dawny pałac opacki z wieżą, elewacje, dachy , sklepione piwnice ze studnią, stary młyn, pozostałości krużganka i zabudowań przyległych, piętro z pozostałościami archeologicznymi)
Lokalizacja
Kraj Francja
Region Alzacja
Departament Górny Ren
Gmina Munster
Informacje kontaktowe 48 ° 02 ′ 24 ″ północ, 7 ° 08 ′ 16 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Opactwo Munster
Geolokalizacja na mapie: Alzacja
(Zobacz sytuację na mapie: Alzacja) Opactwo Munster

Opactwo Saint-Grégoire de Munster ( Haut-Rhin ) to opactwo z rzędu Saint-Benoît założony około roku660pod administracją frankońskiego księcia Bonifacego.

Słynące z pochodzenia sera Munster opactwo było przede wszystkim jednym z najbardziej wpływowych klasztorów w Alzacji.

Opactwo jest przedmiotem inskrypcji pod zabytkami na25 maja 1990 zmodyfikowany 19 sierpnia 1992 r..

Lokalizacja

Ten budynek znajduje się pod adresem 11-13, place du Marché w Munster.

Historia opactwa Notre-Dame

Według legendy, Szkocka rzymskie mnisi , uczniowie z Grzegorz I (604) prawdopodobnie rozpływa się w kierunku 634pierwszy zakład klasztorny w miejscowości Schweinsbach, w pobliżu obecnej gminy Stosswihr .

Około roku 660 zakonnicy przenieśli klasztor do zbiegu dwóch ramion Fecht . Klasztor będzie więc nosił nazwę monasterium ad confluente , którego zgermanizowana forma da miastu nazwę Münster . Dolina przyjmie nazwę Val Saint-Grégoire lub po niemiecku Gregoriental .

Duke Alzacji , Bonifacy daje Fundacja mocniejsze status prawny i potwierdza jego terytorialnych posiadłości na zlecenie króla Childeryk II (ok. 662 - 666 ). Klasztor uzyskał IX th  wieku odporność oraz prawo do swobodnego wyboru opata . Ale potem wpadł uzależnienia przede Eberhard Count (koniec IX th  wieku), wówczas biskup z Bazylei . Klasztor pozostał opactwem cesarskim, następnie zależał od biskupa Bazylei (1156). Biskup Bazylei skorzystał z prawa wizyt i zatwierdził wybór opata. Jeżeli prąd ruina zachowuje żadnych meble z okresu romańskiego , fragment rzeźby z chóru, przypisanego do XII -tego  wieku, została odkryta w1967, podczas pracy Caisse d'Épargne. Rzeczywiście, wielki pożar całkowicie zdewastował ten klasztor w dniu4 maja 1182.

W XIV th  century przestrzeganie klasztorny ustąpił stylu życia w rozdziale szlachetnego i świeckiej. W1339, opactwo i miasto podpisały traktat z Marquart, który szczegółowo wymieniał wszystkie prawa opata i służebności, którym podlegali mieszkańcy Val Saint-Grégoire. Po kolejnym pożarze kościół opactwa od tego czasu korzysta1479 jej nowego chóru, przebudowanego przez opata Jana II Rodolphe von Laubgass (Loubgatz), określonego przez kamienny pomnik nagrobny tego, odnaleziony również w 1967. Choć parafia przeszła do XVI -tego  wieku do reformacji , Abbey pozostał katolikiem . W czasie wojny trzydziestoletniej doznała poważnych obrażeń . Społeczność związana z1659do Zgromadzenia Saint-Vanne i Saint-Hydulphe .

Zauważ, że kiedy wojska francuskie wkroczyły do ​​Lotaryngii w 1672, zakonnicy z Saint-Mont (zlokalizowanych w gminach Saint-Étienne-lès-Remiremont i Saint-Amé w Wogezach), uznali za rozsądne zabezpieczyć sanktuarium świętych relikwii św. Klary i przewieźli je do Benedyktynów Opactwo Munster.

Dom Augustin Calmet był pierwszym nowicjuszem między1690 i 1696, następnie podprzeor opactwa z 1704 aż do 1706. Wynikające z tego odrodzenie monastyczne i literackie zostało zatrzymane przez rewolucję 1789 roku .

Podobnie jak wiele innych, opactwo zamknęło swoje podwoje 1790. Jej budynki zostały wykorzystane do zainstalowania jednej z pierwszych fabryk włókienniczych w Alzacji. Kościół opactwa zostanie zburzony w1802. Ponadto do biblioteki przeniesiono do Colmar 8000 tomów książek.

Lista opatów

Lista opatów  

Źródło: Gallia Christiana

Przywileje cesarskie

Na przestrzeni wieków opactwo było nie tylko bogato wyposażone, ale przede wszystkim korzystało z opieki cesarzy.

Najbardziej niezwykły przywilej przyznano opata Munster w VII th  wieku przez króla Dagobert II , który przekazał do opactwa jego regalia. Podczas uroczystych procesji opat nosił więc zamiast mitry srebrną koronę Dagoberta, a dwóch akolitów niosło berło i miecz władcy. Abbé Grandidier, archiwista biskupstwa strasburskiego, wskazuje, że w jego czasach (kilka lat przed Rewolucją Francuską) zastosowanie nadal istniało. Insygnia królewskie niestety dziś zniknęły.

Galeria zdjęć

Źródła

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Odniesienia bibliograficzne

  1. str.   3  ; przechowywane w ratuszu
  2. str.   8 (dostęp 5 marca 2014); oryginalny rękopis traktatu przechowywany jest w archiwum miejskim
  3. str.  3  ; podobnie ten duży kamień znajduje się w sieni ratusza.
  4. str.   5
  5. str.  3

Uwagi i referencje

  1. Wskazówka n o  PA00085749 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  2. „  Historia opactwa  ” , na ville-munster68.fr (dostęp 23 stycznia 2015 )
  3. Podbój Hautes-Chaumes przez Marcaires z doliny Munster
  4. "  Sainte Claire  " , na catholique-vosges.fr (dostęp 23 stycznia 2015 )
  5. Abel Mathieu, Historia Saint-Mont , Dommartin-lès-Remiremont, Imprimerie Girompaire w Cornimont,Drugi rodzaj 1971, 104  pkt.strona 64: Kaplice
  6. Sztuka sprawdzania dat ( czytaj online ) , s .  34
  7. Philippe-André Grandidier , historii Kościoła i biskupów-książąt Strasburgu ( czytać on-line ) , s.  302