Narodziny |
24 listopada 1712 r Wersal |
---|---|
Śmierć |
23 grudnia 1789 Paryż |
Pogrzeb | Kościół św. Rocha |
Imię i nazwisko | Charles-Michel Lespée |
Pseudonim | Pan Opat *** |
Narodowość | Francja |
Trening | Kolegium Czterech Narodów , Uniwersytet Paryski |
Zajęcia | Prezbiter , pedagog , logopeda |
Pole | Nauczyciel ( w ) |
---|---|
Religia | katolicyzm |
Charles-Michel de L'Épée , zwany opatem L'Épée , urodzony jako Charles-Michel Lespée dnia24 listopada 1712 rw Wersalu i zmarł dnia23 grudnia 1789w Paryżu ( parafia Saint-Roch ) jest francuskim księdzem , jednym z prekursorów specjalistycznej edukacji dla niesłyszących .
Charles-Michel de L'Epée urodził się dnia 24 listopada 1712 rw Wersalu , syn Charlesa-François de L'Épée i Françoise Marguerite Varignon. Został ochrzczony w dniu26 listopada 1712 rw kościele Notre-Dame de Versailles : jego ojcem chrzestnym jest wuj Michel Varignon, a matką chrzestną Catherine Fortier, wdowa po Thomasie Valleranie, wykonawcy Budynków Królewskich .
Jego ojciec, ekspert architektem budynków króla Ludwika XIV , chciał syna, by stać się jego następcą. Jednak po studiach teologicznych i prawniczych Charles-Michel wybrał Kościół i kapłaństwo. Kiedy miał otrzymać święcenia kapłańskie, Charles-Michel de L'Épée został zaproszony przez arcybiskupa Paryża, aby wyrazić swoją opinię na temat jansenizmu ; Charles-Michel nie chcąc opowiedzieć się po żadnej ze stron, zostaje pozbawiony święceń. Następnie wstąpił do adwokatury, gdzie zyskał wielką reputację jako prawnik.
M gr Bossuet - bratanek słynnego mówcy i pisarza Bossueta - następnie proponuje Charlesowi Michelowi dołączenie do niego w jego diecezji. Porzucenie kariery prawnej, młody człowiek jest święcenia kapłańskie w Troyes w 1736 roku, a następnie powrócił do Paryża w 1739 roku Po śmierci M gr Bossuet , Ojcze mieczem zaprzyjaźnia się jansenistyczna , a zatem uderzyć ponownie zabronione przez arcybiskupa Paryż, M gr Ventimiglia .
Posiadając osobistą fortunę, opat postanowił poświęcić swój czas na dzieła charytatywne. W latach 1760-1762 odkrył na rue des Fossés-Saint-Victor dwie niesłyszące siostry, które porozumiewały się ze sobą za pomocą znaków. Ich wychowawca, ojciec Vanin, zmarł w 1759 roku, zgodził się zastąpić go w nauczaniu bliźniąt. Ojciec de L'Épée studiuje znaki używane przez te dziewczyny. Jego dom zostaje przekształcony w szkołę otwartą dla wszystkich niesłyszących, w której przyjmuje 60 niesłyszących uczniów. Wpadł wtedy na pomysł opracowania dwuręcznego alfabetu, z którym głusi mogliby się komunikować.
Z czasem L'Épée będzie miało 19 uczniów, którzy później założyli 17 szkół dla niesłyszących – w tym René Dunan w Nantes .
23 grudnia 1789 r. Charles-Michel zmarł w wieku 77 lat, gdy stał się biedny i okaleczony przez pozbawianie się miesięcy, aby zawsze służyć swoim drogim uczniom jak najlepiej. Jego ciało jest pochowane w kościele Saint-Roch , w podziemiach kaplicy Saint-Nicolas, która należała do rodziny La Roche. Ojciec de L'Épée jest bratem Jacques-François de L'Épée, którego żona urodziła się w La Roche .
L'Épée przeprowadziła badania nad metodycznym językiem migowym używanym przez niesłyszących , aby powiązać te znaki z pisanym francuskim , ale , jak zauważył później Ferdinand Berthier , jego błędem było upodobnienie struktury syntaktycznej z francuskiego do francuskiego . głuche gesty.
Wbrew temu, w co niektórzy nadal wierzą, to nie ksiądz de L'Épée kształcił głuchych, nawet za pomocą gestów. Jak mówi Pierre Desloges : „Więc to nie Monsieur l'Abbé de L'Épée stworzył i wynalazł ten język; przeciwnie, nauczył się tego od głuchych i niemych. ” . Z drugiej strony to zgrupowanie niesłyszących studentów w swojej instytucji i potrzeba wzajemnego porozumiewania się przyczyniły się do rozwoju i doskonalenia francuskiego języka migowego (LSF), naturalnego języka osób niesłyszących. Niepowodzenie nauczania metodycznego języka migowego przez księdza de L'Épée pokazuje, że daremne jest chcieć uczyć głuchych bez uwzględnienia ich tożsamości kulturowej . Uprawiał także techniki demutacyjne i adaptował do języka francuskiego techniki opracowane w Hiszpanii przez Juana de Pablo Boneta , w Anglii przez Johna Wallisa iw Holandii przez Johanna Conrada Ammana . Swoją metodę porównywał z metodą dwóch innych niesłyszących nauczycieli: Jacoba Rodrigue Péreire we Francji i Samuela Heinicke w Niemczech .
Znaki metodyczne również nie są bliskie temu, co możemy nazwać sygnowanym francuskim , ponieważ zostały stworzone sztucznie.
W 1791, dwa lata po jego śmierci, Zgromadzenie Narodowe uznało go dekretem, że jego nazwisko zostanie zarejestrowane jako dobroczyńca ludzkości i że głusi będą korzystać z praw człowieka .
Jego grób znajduje się w kościele Saint-Roch w Paryżu .
Stworzony przez niego instytut istnieje do dziś, ale się zmienił. Dostarcza instrukcji w LSF . Jest to jeden z czterech krajowych instytutów dla młodzieży niesłyszącej , mieszczący się przy rue Saint-Jacques w Paryżu , pozostałe znajdują się w Metz , Chambéry i Bordeaux ( Krajowy Instytut Młodzieży Niesłyszącej z Bordeaux-Gradignan ).
Kilka miast ma ulice zwane rue de l'Abbé-de-L'Épée , tak jest w Wersalu , miejscu jego urodzenia, a także w alei w Strasburgu .
24 listopada 2018 r.Wyszukiwarka Google poświęca swoje Google Doodle na stronie głównej z okazji jego 306 th urodziny po urodzeniu.
Opat jest postacią w powieści Anatole , przez Sophie Nichault de la Valette , napisany w 1815 roku: „Już nie posiada żadnych tajemnic dla siebie i odnajduje przyjemność w wyznając jej, że za trzy miesiące lekcje opata Miecza uczynił ją bardzo wyuczoną w języku Anatola ”