Eric Delcroix

Eric Delcroix Funkcjonować
Radny Regionu Pikardii
1998-2004
Biografia
Narodziny 8 stycznia 1944
Mont-Saint-Aignan
Narodowość Francuski
Zajęcia Prawnik , polityk
Małżonka Monique Delcroix ( d )
Inne informacje
Partia polityczna Narodowy Front Republikański Ruch Narodowy
Skazany za Zaprzeczanie Holokaustowi

Éric Delcroix , urodzony dnia8 stycznia 1944w Mont-Saint-Aignan jest prawnikiem , politykiem i eseistą francuskim .

Znany jest głównie z działań na rzecz negujących Holokaust .

Biografia

Początki

Wysłany do Moskwy przez NTS (Ludowy Związek Pracy - rosyjski opór antykomunistyczny), wraz z dwoma innymi młodymi paryskimi prawnikami, w Grudzień 1973, brał udział w tym zespole, który spotkał się z wieloma sowieckimi dysydentami, takimi jak Aleksander Sołżenicyn czy Sacharow . Z zakazem pobytu w ZSRR udało mu się jednak w następnym roku spotkać z Andreą Sacharowem z fałszywymi dokumentami rezydenta Belgii.

Był przede wszystkim działaczem Nowego Porządku .

Obrońca zaprzeczeń

Został prawnikiem w paryskiej adwokaturze i zasłynął z procesów z udziałem autorów zaprzeczeń . W 1979 r. Bronił Roberta Faurissona , a następnie Henri Roquesa w 1986 r. W dokumencie skierowanym do sądu określa się jako „  rewizjonista  ” .

Od 1987 r. Współtworzył rewizjonistyczne Roczniki Historyczne , wydawane przez La Vieille Taupe i zakazane w 1990 r.

Delcroix jest również prawnikiem Claude Autant-Lara , Marie-Caroline Le Pen , Germaine Burgaz, Olivier Devalez, Pierre Guillaume , Vincent Reynouard , Catherine Mégret i Jean Plantin .

W 1996 roku za swoją pracę Policja myśli przeciwko rewizjonizmowi został skazany przez sąd w Paryżu za kwestionowanie zbrodni przeciwko ludzkości ( grzywna w wysokości 20000  F i jeden frank odszkodowania dla każdej ze stron cywilnych ) .

W Wrzesień 2002Po zarzutu 11 th  Paryżu Izby Odwoławczej zniosła zakaz dystrybucji Jürgena Grafa książki Holokaustu przez skaner na terytorium Francji.

Od 2009 r. w 2011 r. przewodniczył Stowarzyszeniu Przyjaciół Rivarolu , z którego zrezygnował w tym dniu z powodu niezgody z nowym zespołem Jérôme Bourbon , który zarzucił mu bycie „libertynem” na rzecz prawa Veil i PACS .

W 2015 roku, po śmierci Emmanuela Ratiera , został prezesem instytutu o tej samej nazwie .

Zaangażowanie polityczne

W 1989 roku był kandydatem Frontu Narodowego w Courbevoie dla kantonów (w kantonie Noailles ) i ustawodawczej kandydata w 1997 roku na 2 nd  okręgu Oise . W 1998 roku, kiedy partia się rozpadła, Delcroix stanął po stronie Bruno Mégret .

W latach 1999-2004 przewodniczył grupie Republikańskiego Ruchu Narodowego (MNR) w Radzie Regionalnej Pikardii .

Jest mężem Monique Delcroix.

Pracuje

Bibliografia

  1. XVII th Izby Karnej, 22 października 1996 Légipresse nr 139, 1997, III, str. 26-27.
  2. myślenia i działania , n O  14, Spring 2003, w skrócie , s. 13.
  3. Olivier Faye, Abel Mestre i Caroline Monnot, „  Riffifi to„ Rivarol ”:„ Marine Le Pen jest demonem ”- deklaruje jego reżyser  ” Darmowy dostęp na lemonde.fr ,17 listopada 2010(dostęp 27 września 2020 ) .
  4. "  Dodatkowe informacje (247):" Interwencje publicznego hołdu dla Emmanuela Ratiera "  " , na meridien-zero.com ,26 września 2015
  5. Renaud DELY, „  Extremist and Denial Allies.  », Release ,19 marca 1998( czytaj online , przeglądano 27 września 2020 r. ).
  6. Le Parisien, „  Czy chcesz być kandydatem MNR w wyborach parlamentarnych ...  ”, Le Parisien ,27 września 2020 r( czytaj online , przeglądano 27 września 2020 r. ).

Linki zewnętrzne