Claude Karnoouh

Claude Karnoouh Obraz w Infobox. Claude Karnoouh w 2015 roku. Biografia
Narodziny 25 marca 1940
18. dzielnica Paryża
Narodowość Francuski
Czynność Antropolog

Claude Karnoouh jest francuskim antropologiem , filozofem , eseistą i twórcą filmów dokumentalnych .

Był uwikłany w kontrowersje wokół historiografii Holokaustu , po tym, jak poparł Roberta Faurissona .

Biografia

Urodził się Claude Karnoouh 25 marca 1940w Paryżu 18 th  arrondissement w niepraktykujących żydowskiej rodziny: dziadkowie i duża część jego matczynej dalszej rodziny zginęło w nazistowskich obozach zagłady w Polsce.

Kariera akademicka

Specjalista w dziedzinie antropologii politycznej i kulturowej, a także filozofii kultury, przez większość swojej kariery pracował nad obrzędami przejścia społeczności wiejskich w Karpatach w północnej Rumunii , zanim zajął się interpretacją etnologiczne i filozoficzne podstawy myśli o nacjonalizmie etnicznym , zaniku cywilizacji chłopskiej, budowie muzeów sztuki ludowej, związkach sztuki z polityką.

W latach 1968-2005 był pracownikiem naukowym CNRS (sekcja socjologiczno-demograficzna), ale także wykładowcą antropologii na uniwersytetach w Nanterre, Paris IV i INaLCO . Wykłada w Charlottesville ( Stany Zjednoczone ), Urbino ( Włochy ) oraz na Uniwersytecie w Budapeszcie ( Węgry ), na Uniwersytecie St-Joseph w Bejrucie ( Liban ).

W latach 1991-2002 był oddelegowany do Babeș-Bolyai University w Cluj ( Rumunia ) oraz do Szechenyi Collegium w Budapeszcie ( Węgry ).

ZPaździernik 1996 w Luty 1997 i D 'Październik 1998 w Luty 1999 jest pensjonariuszem Collegium w Budapeszcie (Węgry).

Od 1968 roku wykładał w różnych krajach Europy oraz w Stanach Zjednoczonych.

W swojej karierze był związany z następującymi instytucjami: socjologiczna grupa badawcza (CNRS-Université Paris X-Nanterre) 1968-1984, IMSECO (Institute of the Soviet world, Central and Eastern Europe, CNRS-Paris IV) 1984-1998, Centrum Badań nad Europą Środkową (INaLCO, 1999-2005).

Przechodzi na emeryturę Marzec 2005.

W latach 2008-2011 był profesorem wizytującym filozofii kultury na Narodowym Uniwersytecie Sztuki w Bukareszcie (Rumunia), a od 2013 profesorem wizytującym na Wydziale Antropologii Uniwersytetu w Bukareszcie.

Inne działania

Był redaktorem naczelnym czasopisma Études Rurales w latach 1971-1981, członkiem redakcji Communication and Cognition ( Ghent State University ( Belgia ), następnie członkiem redakcji przeglądu Slawistyki w latach 1996-2010. .

Członek sieci Voltaire , zrezygnował w 2005 roku wkrótce po dołączeniu do zarządu w związku z kontrowersjami wywołanymi tym wpisem (w kontekście kryzysu z 2001 roku).

Obecnie jest współredaktorem naczelnym recenzji La Pensée libre (lapenseelibre.org), a od 2009 roku regularnie publikuje w trzech rumuńskich recenzjach politycznych i kulturalnych artykułów poświęconych inspiracji marksistowskiej i heideggerowskiej, CriticAtac, Cultura i Argumente si Fapte.

Pracuje

Inne publikacje

Claude Karnoouh jest autorem około trzystu artykułów opublikowanych w różnych czasopismach i w różnych językach.

Kontrowersje wokół historiografii Zagłady

W 1981 r. W eseju Claude Karnoouh deklaruje przyjęcie stanowiska Noama Chomsky'ego w sprawie wolności słowa, wyjaśniając, że „ani państwo, ani sprawiedliwość nie powinny ustanowić„ dogmatu prawdy historycznej ”dotyczącej Zagłady , ale prawda w dyskursie historycznym odpowiedzialność ponoszą historycy i tylko oni ” .

Zgodnie z tą logiką popiera Roberta Faurissona i deklaruje: „Uważam, że komory gazowe rzeczywiście nie istniały; kilka „oficjalnych prawd historycznych” zostało zrewidowanych ” . Zdaniem Claude'a Karnoouha „jeśli mam zastrzeżenia, a nawet szczere sprzeciwy do Faurissona, to nie dotyczą one argumentów technicznych, które podaje on w celu wykazania nieistnienia komór gazowych, ale dwa współzależne problemy: jego oszacowanie liczby komór gazowych ofiar i jego interpretacja nazizmu ” . Ponadto dla Claude'a Karnoouh Dziennik Anne Frank jest „fałszywym postfactum  ” napisanym przez ojca młodej dziewczyny zgodnie z zredagowanymi notatkami.

W Grudzień 1989, precyzuje dokładnie swoje stanowisko w liście przesłanym do recenzji La Nouvelle Alternative  : „Jeśli to prawda, że ​​przez pewien czas, podobnie jak Noam Chomsky, błagałem o wolność wypowiedzi przeciwko procesom sądowym, a to dla kogoś (Faurisson ) o którym nie podzielałem większości opinii (cokolwiek on mógłby powiedzieć na ten temat dzisiaj), jest fałszywe, a nawet nieprawdziwe twierdzenie, że w długim eseju, który napisałem przy tej okazji, „O nietolerancji”, i że wasza Czytelnik wspomina, w każdej chwili mogłem zaprzeczyć ludobójstwu Żydów podczas drugiej wojny światowej ” . Krótko mówiąc, dla Karnoouha Shoah jest realne (i doświadczane w jego rodzinie), ale pewne szczególne fakty, takie jak komory gazowe, można kwestionować jako możliwą instrumentalizację a posteriori i dlatego zasługują na przegląd w studiu sine ira nec (bez pasji w nauce).

[ref. niezbędny]

Filmografia

Uwagi i odniesienia

  1. Didier Daeninckx , "  Cherry time: the hańba poety ... (część 2)  ", Amnistia.net, 12 lipca 2006
  2. „De l'Intolérance…”, opublikowane w zbiorowej pracy Intolerable Intolérance , wydanej przez Éditions de la Difference, Paryż, 1981
  3. Le Monde z 30 czerwca 1981, „  cytowane przez amnista.net  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
  4. Nowy alternatywna n O  16 grudnia 1989

Linki zewnętrzne