| ||||||||||||||
Wybory parlamentarne w Danii 2007 | ||||||||||||||
179 mandatów w Folketingu (większość bezwzględna: 90 mandatów) | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
13 listopada 2007 | ||||||||||||||
Organ wyborczy i wyniki | ||||||||||||||
Wyborcy | 3 483 533, | |||||||||||||
86, 6% | ||||||||||||||
Venstre - Andersa Fogha Rasmussena | ||||||||||||||
Głos | 908,472 | |||||||||||||
26,2% | ▼ −2.8 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 46 | ▼ −6 | ||||||||||||
Socjaldemokraci - Helle Thorning-Schmidt | ||||||||||||||
Głos | 881 037, | |||||||||||||
25,5% | ▼ −0.4 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 45 | ▼ −2 | ||||||||||||
Duńska Partia Ludowa - Pia Kjærsgaard | ||||||||||||||
Głos | 479,532 | |||||||||||||
13,9% | ▲ +0,6 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 25 | ▲ +1 | ||||||||||||
Socjalistyczna Partia Ludowa - Villy Søvndal | ||||||||||||||
Głos | 450 975, | |||||||||||||
13,0% | ▲ +7 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 23 | ▲ +12 | ||||||||||||
Konserwatywna Partia Ludowa - Bendt bendtsen | ||||||||||||||
Głos | 359,404 | |||||||||||||
10,4% | ▲ +0,1 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 18 | ► 0 | ||||||||||||
Duńska Partia Społeczno-Liberalna - Margrethe Vestager | ||||||||||||||
Głos | 177,161 | |||||||||||||
5,1% | ▼ −4.1 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 9 | ▼ −8 | ||||||||||||
Liberal Alliance - Naser Khader | ||||||||||||||
Głos | 97,295 | |||||||||||||
2,8% | ||||||||||||||
Uzyskane miejsca | 5 | |||||||||||||
Lista jednostek - Zarządzanie kolegialne | ||||||||||||||
Głos | 74,982 | |||||||||||||
2,2% | ▼ −1.2 | |||||||||||||
Uzyskane miejsca | 4 | ▼ −2 | ||||||||||||
Reprezentacja zgromadzenia | ||||||||||||||
Rząd | ||||||||||||||
Towarzyski | Wybrany | |||||||||||||
Fogh Rasmussen II V - C - O |
Fogh Rasmussen III V - C - O - Y |
|||||||||||||
Wybrana władza ustawodawcza | ||||||||||||||
66 th Folketing | ||||||||||||||
Wczesne wybory parlamentarne odbywają się w Danii na13 listopada 2007.
179 deputowanych do Folketingu , jednej izby duńskiego parlamentu, jest wybieranych w mieszanym systemie wyborczym, łączącym wieloosobowy system proporcjonalny w okręgu wyborczym z podziałem na zasadzie rekompensaty. 175 miejsc jest podzielonych między 3 regiony: Kopenhagę , Jutlandię i Wyspy. Te 3 regiony są podzielone na 3 okręgi miejskie i 7 okręgów wiejskich. Liczba mandatów przypadających na każdy z tych okręgów, proporcjonalna do liczby jego mieszkańców, jest weryfikowana co pięć lat. 135 z tych miejsc jest zarezerwowanych na głosowanie w okręgu wyborczym, a pozostałe 40 to mandaty wyrównawcze i rozdzielone między różne formacje polityczne wchodzące do parlamentu, aby zapewnić ich możliwie jak najdokładniejszą reprezentatywność. Aby uzyskać dostęp do podziału mandatów wyrównawczych, partia musi uzyskać minimum mandatów w danym okręgu wyborczym lub liczbę głosów większą lub równą liczbie głosów wymaganej do uzyskania mandatu w co najmniej 2 z 3 regionów królestwo, lub co najmniej 2% głosów oddanych na szczeblu krajowym. Wyborcy mają również głos preferencyjny, co pozwala im wyrazić swoje preferencje co do kandydata z listy, na którą głosują: podział miejsc na listach opiera się zatem na głosowaniu preferencyjnym, przy czym wybrani kandydaci to ci, którzy zgromadzili najbardziej preferencyjne głosy na swoich Nazwa. Wreszcie 2 miejsca są zarezerwowane dla Wysp Owczych i 2 inne dla Grenlandii .
Aby przedstawić listy w wyborach parlamentarnych, każda partia musi być reprezentowana w Folketingu w czasie wyborów. Jeśli tak nie jest, to musi on następnie zebrać liczbę podpisów odpowiadających 1/175 th głosów ogłosił ważne podczas ostatnich wyborów parlamentarnych.
Rozpad Folketingu , ogłoszone przez Liberalny premier Anders Fogh Rasmussen na24 październikana trybunie parlamentu, doprowadził do przedterminowych wyborów parlamentarnych zgodnie z konstytucją z 1953 r. Na czele prawicowej koalicji złożonej z Partii Liberalnej i Partii Konserwatywnej, popieranej przez Partię Ludową, u władzy, od ich zwycięstwa w wyborach parlamentarnych w 2001 roku, wykorzystał dobre wyniki i przewagę w sondażach opozycji, aby uzasadnić swoją decyzję chęcią przeprowadzenia plebiscytu , co w rzeczywistości byłoby bardziej pożądane bez poparcie skrajnej prawicy, aby móc nadal rządzić. Jeśli prawica znów wygra, Anders Fogh Rasmussen może ubiegać się o trzecią kadencję.
Rasmussen miał nadzieję zrealizować swoje aspiracje przy wsparciu utworzonego dnia Nowego Sojuszu 7 maja 2007przez bardzo popularnego Nasera Khadera, który według pierwszych sondaży mógłby dokonać niezwykłego wejścia do parlamentu. Według profesora Jorgena Elklita z Uniwersytetu w Aarhus , ta nowa partia znajduje się w połowie spektrum politycznego między Partią Socjaldemokratyczną a Partią Konserwatywną. To jednak nie wystarczy, biorąc pod uwagę słabe wyniki ostatecznie osiągnięte przez Nowe Przymierze.
Ogłoszona przez Światowe Forum Ekonomiczne trzecią najbardziej konkurencyjną gospodarką na świecie , gospodarka duńska pod koniec 2007 r. Czerpała dobrą kondycję z systemu flexicurity , który przyniósł również sukcesy innym krajom skandynawskim. Przewidywano jednak, że wzrost gospodarczy, wówczas 3,5%, spadnie, a kraj, jeśli może pochwalić się jedną z najniższych stóp bezrobocia na świecie, może bardzo szybko poradzić sobie z niedoborem siły roboczej w niektórych sektorach. Rząd ogłosił plan obniżenia rocznych podatków, najwyższych na świecie, w wysokości 10 miliardów koron (1,34 miliarda euro) od 2008 roku w celu zwalczania tego zjawiska. Planował również opodatkowanie energii, aby ograniczyć inflację i zwiększyć wydatki publiczne o co najmniej 2% do przyszłego roku. Te reformy były politycznie zagrożone dla odchodzącej większości, a ostatnie badania opinii publicznej pokazują, że Duńczycy, w tym prawicowi zwolennicy, nie byliby zwolennikami obniżek podatków, gdyby miały zostać obcięte. Kwestionować finansowanie usług publicznych, potwierdzając swoje przywiązanie do państwa opiekuńczego .
Obrona państwa opiekuńczego była zresztą głównym tematem kampanii partii opozycyjnych, które również dążyły do krytyki polityki imigracyjnej rządu, która stawia irackich uchodźców w niepokojącej, niepewnej sytuacji. Europa była również jednym z głównych tematów kampanii. Podczas gdy Anders Fogh Rasmussen dążył do odroczenia kwestii ewentualnego referendum w sprawie traktatu reformującego zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską , przyjęty w dniu18 październikana koniec 27 szefów państw i rządów UE w Lizbonie opozycja stwierdziła, że wprowadzi jednego z nich tak szybko, jak to możliwe, opierając się na sondażach, które mówią, że chce tego większość Duńczyków .. zorganizowanie referendum w sprawie nowego traktatu europejskiego.
Ostatnie badania opinii publicznej faworyzowały odchodzącą większość: według sondażu opublikowanego w dniu 24 październikaostatnio w gazecie Berlingske przypisano mu prawie 50% oddanych głosów, wobec 42% dla lewicowej opozycji i prawie 7% dla Nowego Sojuszu. Ta znacząca luka, potwierdzona przez urnę wyborczą, pozostanie przez 6 lat najniższą odnotowaną między większością a opozycją.
Koalicja Socjaldemokratyczna | Partie centrowe | Koalicja Liberalno-Konserwatywna (VKO) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lista jednostek | Socjalistyczna Partia Ludowa | Partia Socjaldemokratyczna | Partia Społeczno-Liberalna | Chrześcijańscy Demokraci | Nowy sojusz | Konserwatywna Partia Ludowa | Partia Liberalna | Duńska Partia Ludowa | Inny | |
11 listopada 2007 Megafon dla TV 2 |
4 2,3% |
24 13,3% |
43 24,6% |
11 6,1% |
0 1,0% |
7 4,0% |
18 10,1% |
47 26,5% |
21 12,2% |
0 0,0% |
11 listopada 2007 Synovate Vilstrup dla Politiken |
0 1,9% |
22 12,3% |
50 27,8% |
11 6,0% |
0 1,2% |
5 2,9% |
21 11,4% |
45 25,2% |
21 11,3% |
0 0,0% |
23-25 października 2007 Megafon dla TV 2 |
5 2,8% |
18 10,4% |
47 26, 6 % |
12 6,6% |
0 0,7% |
6 3,5% |
16 9,3% |
48 27, 3 % |
23 12,7% |
0 0,0% |
24 października 2007 Synovate Vilstrup dla Politiken |
6 3,3% |
19 10,9% |
46 25,8% |
13 7,2% |
0 1,4% |
7 3,9% |
15 8,2% |
48 27,0% |
21 11,9% |
0 0,4% |
14 października 2007 Catinét Research dla Ritzaus Bureau |
4 2,3% |
16 8,9% |
43 24,4% |
12 6,6% |
0 0,4% |
12 6,9% |
16 9,0% |
47 26,5% |
25 14,4% |
0 0% |
Montaż wychodzący | 6 | 11 | 47 | 16 | 0 | 2 | 18 | 51 | 22 | 2 |
Głosowanie w 2005 roku | 6 3,4% |
11 6,0% |
47 25,8% |
17 9,2% |
0 1,7% |
- | 18 10,3% |
52 29,0% |
24 13,3% |
0 1,3% |
Głosy oddane | 3,458,847 | 175 miejsc do obsadzenia | ||||
Wymienianie kolejno | Szef listy | Głosy | Odsetek | Zdobyte miejsca | Var. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Partia Liberalna (V) | Andersa Fogha Rasmussena | 908 882, | 26,28% | 46/175 | -6 | |
Partia Socjaldemokratyczna (A) | Helle Thorning-Schmidt | 881 869, | 25,5% | 45/175 | –2 | |
Duńska Partia Ludowa (O) | Pia Kjærsgaard | 478 638, | 13,84% | 25/175 | +1 | |
Socjalistyczna Partia Ludowa (F) | Villy Søvndal | 451 314, | 13,05% | 23/175 | +12 | |
Konserwatywna Partia Ludowa (C) | Lene espersen | 359,238 | 10,39% | 18/175 | ± 0 | |
Duńska Partia Społeczno-Liberalna (B) | Margrethe Vestager | 177,269 | 5,13% | 9/175 | –8 | |
Nowy sojusz (Y) | Anders Samuelsen | 96 856, | 2,8% | 5/175 | +5 | |
Lista jednostek (Ø) | Kolektyw | 74,671 | 2,16% | 4/175 | –2 | |
Chrześcijańscy Demokraci (K) | Żaden | 30 110 | 0,87% | 0/175 | ± 0 |
Głosy oddane | 23 164, | 2 miejsca do zapełnienia | ||||
Wymienianie kolejno | Szef listy | Głosy | Odsetek | Zdobyte miejsca | Var. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Republika (E) | Høgni Hoydal | 5,949 | 25,68% | 1/2 | = - | |
Partia Związkowa (B) | Kaj Leo Johannesen | 5 413, | 23,37% | 1/2 | = + | |
Impreza ludowa (A) | Jørgen Niclasen | 4 726, | 20,4% | 0/2 | - | |
Partia Socjaldemokratyczna (C) | Jannes Eidesgaard | 4,702 | 20, 3% | 0/2 | - | |
Partia Centrum (H) | Álvur Kirke | 1,577 | 6,81% | 0/2 | + | |
Partia Samorządności (D) | Kári P. Højgaard | 797 | 3,44% | 0/2 | + |
Głosy oddane | 21,205 | 2 miejsca do zapełnienia | ||||
Wymienianie kolejno | Szef listy | Głosy | Odsetek | Zdobyte miejsca | Var. | |
---|---|---|---|---|---|---|
Społeczność Eskimosów | Kuupik Kleist | 7,107 | 33,52% | 1/2 | ||
Siumut | Hans enoksen | 6 658, | 31,4% | 1/2 | ||
Atassut | Finn karlsen | 4,004 | 18,88% | 0/2 | ||
Demokraci | Per Berthelsen | 3 436, | 16, 2% | 0/2 |
Frekwencja wyniosła 86,6%.
Odchodzącej większości (V, DF, KF), z 89 mandatami, brakuje jednego mandatu, który mógłby obsadzić absolutną większość mandatów w Folketingu, niemniej jednak zapewnia wsparcie posła z Wysp Owczych . Liberałowie premiera Rasmussena są w odwrocie, podczas gdy konserwatyści trzymają się, a Duńska Partia Ludowa zdobywa mandat. Po lewej stronie socjaldemokraci, tacy jak Lista Jedności, wycofali się bardzo nieznacznie, podczas gdy Partia Socjalistyczno-Ludowa prawie podwoiła swój wynik w 2005 r., A radykałowie zobaczyli, że ich wynik zmniejszył się prawie o połowę. Rozczarowanie dla centrystów Nowego Sojuszu, którzy z 2,7% osiągają wyniki w dolnym zakresie, na które sondaże mogą pozwolić im mieć nadzieję.