Rodzaj | Kościół |
---|---|
Początkowe miejsce docelowe | Kult katolicki (klasztor) |
Bieżące miejsce docelowe | Kult katolicki (kościół parafialny) |
Diecezja | Archidiecezja Poitiers |
Parafialny | Parafia St-Pierre-et-St-Paul-de-Niort ( d ) |
Dedicatee | Matka Boska |
Styl | Ekstrawagancki gotyk |
Architekt | Mathurin Berthome |
Budowa | 1491 - 1550 |
Przywrócenie | XVII th wieku |
Religia | katolicyzm |
Właściciel | Gmina Niort |
Dziedzictwo | Sklasyfikowane MH ( 1908 ) |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Nowa Akwitania |
Departament | Two Sevres |
Gmina | Niort |
Informacje kontaktowe | 46 ° 19 ′ 22 ″ N, 0 ° 27 ′ 58 ″ W. |
---|
Kościół Notre Dame to kościół znajdujący się w mieście Niort w departamencie Deux-Sevres we Francji.
Kościół został wpisany na listę zabytków od 1908 roku.
Kościół pod wezwaniem Matki Boskiej istnieje od dawna. Akt, którego autentyczność jest krytykowana, powołuje się na darowiznę kościoła na rzecz opactwa Charroux przez Karola Wielkiego w 799 roku . Statut hrabiego Rogera i jego żony Euphrasie stwierdza, że „Karol podarował opactwu Charroux kościół Saint-Florent, wraz z ziemiami, które go dotykają, a na terytorium Niort, tajemniczość zamku, cens wszystkich domy, kościoły i ich prawa do grobu ”. W 1050 roku papież Leon IX potwierdził posiadanie kościołów Saint-Florent i Sainte-Marie w opactwie Charroux. Cartulary Charroux cytuje Notre-Dame i jego przeorat. Priory Mariacki pozostawała zależna od opactwa Charroux do XVIII -tego wieku od nieznanej dacie. Z poprzedniego kościoła nic nie zostało.
Jean de Melun , biskup Poitiers, nakazuje wszystkim przeoratom zależnym od opactwa Charroux płacić tantiemy opactwu w 1227 roku. Nieco później papież Aleksander IV potwierdza to zarządzenie i nakłada na klasztor Notre-Lady obowiązek płacenia co roku. do opactwa królewskie sto funtów.
Historyk Briquet podaje daty remontu kościoła w 1386 i 1411 roku.
Daty budowy obecnego kościoła można określić za pomocą inskrypcji. Tablica aktualnie znajduje się na głowie nosi napis: „The XXVI th dnia miesiąca maja / Mile czterystu IIII XX i jedenaście / A ONlub suwerenne King / i Mary w wielkim Triumphe / euvre zrobił to start / Pierre Sabourin i Jehan Richer / Od kościoła do fabrykantów / Pries God, że słyszy ich krzyki ”. Ten napis podaje datę rozpoczęcia budowy,26 maja 1491i dwie instytucje zamawiające.
W latach 1491-1530 żaden dokument nie pozwala określić postępu budowy. Wnioskując, jest prawdopodobne, że w tym okresie wykonano chór i część transeptu.
Plik 11 marca 1531, Że churchwardens zawarł umowę z mistrzem mason Mathurin Berthomé: „musi zbudować galerię na metr narządów ... i sprawiają, że tylny szczyt od wspomniany kościół z tej samej wysokości jak w przedniej ścianie wspomniana kościół następnie wykonaj ung osteau, aby oświetlić nawę, zrobić dwa duże okna na wysokość tych, które tam są ... i ich niezbędne filary ”. W 1534 roku Mathurin Berthomé był w konflikcie z fabryką na przyporze zachodniej ściany. Churchwardens zażądali zewnętrznych przypór, a Mathurin Berthomé zapewnił, że wewnętrzne przypory są wystarczające. Narzeka na interwencję ludzi przeora, prawdopodobnie ze względu na bliskość murów klasztoru do zachodniej elewacji. Mistrz murarski z Maillezais, Blaise Mathieu, potwierdza potrzebę zastosowania zewnętrznych przypór, a Mathurin Berthomé ostatecznie ustąpił i postawił ślepą ścianę. Portal kościoła znajduje się na północnej elewacji kościoła. Na balustradzie galerii znajdującej się nad portalem czytamy: O mater Dei, memento mei .
Nie znamy daty rozpoczęcia budowy dzwonnicy ani dokumentów dotyczących kontynuacji prac. Tradycja przypisuje to księciu Berry. Prawdopodobnie został zbudowany w tym samym czasie co kościół. W 1550 r. Planowane są poważne prace przy dzwonnicy, które mają odpowiadać końcowi jej budowy.
Kaplice boczne znajdujące się pomiędzy przyporami dodano w terminach nieznane, być może przed 1569 lub XVII -tego wieku.
Do wojny religijne spowodowały wiele szkód. Jedna trzecia miasta przeszła w ręce reformacji, w tym rodziny notabli. Miasto doznało ataków protestantów w 1562 r., Masakry księdza Texereau z kościoła Notre-Dame przez protestantów z Coligny, w 1568 r., Sprzedaży dóbr kościelnych przez Joannę d'Albret, wStyczeń 1569, bombardowania hrabiego Lude w Czerwiec 1569, zajęcie miasta przez księcia Anjou , wPaździernik 1569wygnanie lub powieszenie notabli hugenotów po niepowodzeniu zdobycia miasta przez oddział protestancki dowodzony przez Louisa de Saint-Gelaisa w Luty 1577. Spokój Fleix nadana miastu protestantów do wielkiego skandalu katolików. Region doświadczył epidemii dżumy międzyLipiec 1584 i Styczeń 1585. Ósma wojna religijna rozpoczyna się w drugiej połowie 1585 roku. Niort będzie punktem oparcia dla katolickich armii dowodzonych przez Mercœura , Joyeuse i Biron . Kolumna protestantów zostaje zaskoczona przez grupę Albańczyków przy brodzie La Triffardière wCzerwiec 1588. Ciało Jeana Valette'a, marszałka prowincji Nawarry, przyczepione do ogona konia, jest przeciągane ulicami Niort. Zwłoki protestantów są eksponowane wWrzesień 1588. Miasto zostaje zajęte przez grupę protestantów pod dowództwem Louisa de Saint-Gelaisa i Théodore'a Agrippa d'Aubigné 27 i28 grudnia 1588. Henryk III Nawarry wkroczył do miasta29 grudniaotrzymać kapitulację gubernatora. W tym czasie Saint-Gelais zorganizował grabież miasta. Kościół Notre-Dame został splądrowany i doznał zniszczeń. Widok kawalera wykonany przez Claude'a Chastillona około 1605 roku pokazuje kościół bez dachu, ale nienaruszoną dzwonnicę.
Kult katolicki został przywrócony w Niort w 1593 r., Ale po Edyktie Nantes w kościele Notre-Dame,11 sierpnia 1598. Dach był przerobiony na początku XVII -tego wieku. Witraż Drzewa Jessego, który zdobił duże okno, po rozbiciu, duchowni kościelni zawarli kontrakt na ponowne wykonanie go François Loizeau wWrzesień 1615.
Françoise d'Aubigné , przyszła Madame de maintenon, córka Constanta d'Aubigné, więźnia zamku, została ochrzczona w tym kościele dnia28 listopada 1635.
Pod koniec XVII -tego wieku, Suzanne Beaudéan-Parabere, druhną Marii Teresy Austrii został wzniesiony w wspomniana kaplica Parabere trzy groby członków rodziny Parabere Beaudéan-François Beaudéan- Parabère, liczyć z Neuillan i de la Roche-Ruffin, gubernator miasta i zamku Niort, zginął w wyniku ran odniesionych w bitwie pod Lens (1648), Françoise de Tiraqueau, druga żona Charlesa de Beaupéan -Parabère i Charles de Beaupéan- Parabère, syn Jean de Beaupéan-Parabère, generał-porucznik w rządzie Haut i Bas-Poitou, gubernator miasta i zamku Niort.
Kościół ucierpiał, w 1710 r. Zerwano dachy, w 1737 i 1793 r. Uderzył piorun w iglicę.
Churchwardens postanowili w 1770 roku zmienić orientację kościoła, umieszczając ołtarz główny na zachód od kościoła. Ta zmiana orientacji mogła być spowodowana budową zakrystii przy zachodniej elewacji kościoła. Ta modyfikacja miała konsekwencje dla organu, ponieważ znajdowała się pod zachodnią ścianą. Po raz pierwszy został podniesiony przed przeniesieniem na wschodnią stronę, przed witrażem Drzewa Jessego w 1835 roku. Po otwarciu drzwi wschodnich drzwi południowe i północne zostały zablokowane.
W czasie rewolucji kościół został przekształcony w dziesięciodniową świątynię , a następnie decyzją rady generalnej w skład i targ zbożowy.20 listopada 1793. Powrócił do kultu katolickiego w 1797 roku. Grobowce Beaupéan-Parabère są zagrożone. Są one demontowane przez Augustina Bernarda dit d'Agesci i umieszczane w muzeum. Ponownie zmontowano je w kościele w 1833 roku, najpierw przy łóżku, pod dużym oknem.
Ścianę zachodnią przebito różą w 1850 roku. Pierre-Théophile Segretain kierował restauracją bardzo zdegradowanej iglicy dzwonnicy w 1853 roku.
W XIX th century, dwie kaplice zostały dodane do zachodu. W 1883 roku architekt Victor Auguste Loué zbudował południową. W 1889 roku architekt Ambroise Baudry zbudował ten od strony północnej.
Wzmocnienia filarów transeptu wykonano w 1873 r. W 1908 r. Pojawiły się pęknięcia i odkształcenia. Przeprowadzone prace nie zapobiegły zawaleniu się południowo-zachodniego filaru transeptu, powodując powstanie stosu nawy głównej i sklepień nawy głównej nawy południowej i południowego ramienia transeptu, jak jak również dach i platforma zbudowana przez Mathurina Berthomé. Prace konserwatorskie trwały do 1916 roku.
Po odrestaurowaniu witrażu Drzewa Jessego i organów, główny architekt zabytków zaproponował umieszczenie organów w kierunku zachodnim, co doprowadziło w 2001 r. Do zmiany orientacji kościoła, który odnalazł ten oryginał.
Kościół jest sklasyfikowany jako zabytek na16 września 1908.
Witraż Drzewa Jessego został zamówiony w 1615 roku przez malarza szkła François Loizeau. Został przywrócony do prowadzenia w 1784 roku, ale kilka przedziałów zostało zniszczonych po umieszczeniu organów przed szklanym dachem w 1835 roku, aby umożliwić zapalanie klawiatury. Inne panele zostały usunięte około piętnaście lat później, aby rzucić światło na organistę. W 1911 roku brakowało ośmiu paneli. W swoim artykule opublikowanym w 1911 r. W Revue de l'art chretien , Henri Clouzot przedstawił przegląd witraża w 1835 r.
Większość pozostałych witraży pochodzi z warsztatów Tours Lobin :
W 1745 roku oddano do użytku organy.
Obecne organy zostały zamówione w 1841 roku od Maison Daublaine i Callinet .