Edika

Edika Édika na Targach Książki w Paryżu w 2012 roku. Biografia

Narodziny	17 grudnia 1940 Kair
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Autor komiksu , komiks artysty
Rodzeństwo	Carali
Pokrewieństwo	Mélaka (siostrzenica) Olivier Ka (siostrzeniec) Gudule (szwagierka)

Inne informacje

Pracował dla	Płyn lodowcowy

Edouard Karali powiedział Édika , to projektant i pisarz francuski z komiksów humorystycznych, urodzony17 grudnia 1940w Heliopolis , Egipt .

Biografia

Édika najpierw pracowała w reklamie w Egipcie, a następnie przeniosła się do Francji, gdzie jej pierwsze rysunki zostały opublikowane w Pilote , Charlie Mensuel i Psikopat , magazynie jej brata Paula dit Carali , również projektanta.

Jest znany z wielu wkładów do magazynu Fluide glacial .

Styl

Édika specjalizuje się w absurdalnym humorze, z dużą dozą skatologii i seksu (nie waha się pokazać genitaliów swoich bohaterów). Pozbawione scenariusza i zaimprowizowane pudełko po pudełku, jego historie często charakteryzują się też dobrowolnym brakiem jesieni i rozbudowanymi dialogami, a rzekoma niezdolność autora do znalezienia satysfakcjonującego upadku sama w sobie jest pretekstem do gagów.

Édika występuje w swoich opowieściach w karykaturalnej formie Bronsky'ego Proko i jego rodziny (jego żony Olgi, jego syna Paganiniego - znanego jako Nini - i jego córki George). Jej kot, o imieniu Clark Gaybeul (w odniesieniu do Clarka Gable'a ), to powracająca postać, która nosi majtki marki „Grande Barque”, nawiązując do słynnej marki bielizny Petit Bateau .

Wiele historii ma miejsce w redakcji Fluide Glacial .

Powtarzające się postacie w jego pracach

Bronsky Proko

Bronsky Proko , czyli Bronsky to główny bohater przygód Ediki.

Jest żonaty z Olgą i ma dwoje dzieci, Georges (córkę) i Paganiniego, a także kota Clarka Gaybeula. Możemy założyć, że Bronsky ma około czterdziestki, ponieważ jest autoportretem Ediki i powstał w Debiloff profundikoum, który ukazał się w 1981 roku : Edika miała wtedy 41 lat.

Clark gaybeul

Ten fikcyjny kot jest koloru zielonego, zawsze pojawia się w komiksach Ediki.

• Pojawia się jako Biedronka Gotliba w Rubric-à-brac lub Scrat the Squirrel in Ice Age .

• Od 2008 roku prowadzi własną serię.

Powtarzające się motywy

Na albumach Ediki powraca pewna ilość sytuacji, postaci, aluzji:

• Malutka, zamożna starsza pani w towarzystwie jej nie mniej malutkiego pieska;
• Podatki;
• Kobiety o bardziej niż obfitych piersiach;
• Tintin i Snowy, w szczególności albumy Objectif Lune i Le Secret de La Licorne  ;
• Facet, który nigdy nie może dostać tego, co zamawia od kelnera (pod groźbą różnych i zróżnicowanych aktów przemocy…);
• Bajki La Fontaine (zwłaszcza Cykada i Fourmi , Żaba, która chce być tak duża jak wół , Wrona i Lis …);
• Reklama i jej powtórzenia;
• „Odwrócone rondo blougou”: niebezpieczna sytuacja, w której bohater może przejść fizyczną przemianę, w szczególności wraz z pojawieniem się nowych kończyn, nowych ust itp. Może to być również małe urządzenie do masażu, które zmienia się w fallusa, gdy aktywujesz jego przełącznik;
• Monsieur Rachid, bardzo krótkowzroczny mały człowieczek, także największy fan Marilyn Monroe  ;
• Marka spłuczek toaletowych „Best Niagara with Marilyn Monroe”;
• Marka bielizny „Grande Barque”;
• Te historie belgijskie  ;
• Pisownia „Fouloude Glozyol” zamiast „Fluide Glacial”;
• Prostytutki;
• Zakonnice w seksownych strojach;
• Sam rysuje historię, którą czyta czytelnik;
• Historie z absurdalnymi upadkami;
• Afrykańskie kobiety z wyraźnym akcentem (w transkrypcji w szczególności „w” zamiast „r”);
• Wou-Tong Kimono, afrykański kucharz z rodziny Bronskich;
• Wyrażenia anglosaskie lub wyrażenia obcego pochodzenia, zapisane fonetycznie („Tshaw”, „Aïe woze djoking”…);
• Tytuły używające onomatopei (znowu „Tshaw”; „Bluk bluk” itp.)
• Postacie, a nawet całe fragmenty z motywami i stylem graficznym SF à la Métal hurlant .
• Odniesienia do zespołu Fluide Glacial: Goossens , Binet , Gotlib itp.
• Słowo „pianista” jako zniewaga;
• Powtarzająca się aluzja do soku pomidorowego.

Bibliografia

Wydania Fluide Glacial

1. Débiloff profundikoum (czarno-biały, 1981 , 56 stron)
2. Homo-sapiens connarduss (czarno-biały, 1982 , 56 stron)
3. Tak! (czarno-biały, 1982 , 56 stron)
4. Absurdomanias (czarno-białe, 1983 , 56 stron)
5. Sketchup (czarno-biały, 1983 , 56 stron)
6. Zaostrzone pragnienia (czarno-białe, 1984 , 56 stron)
7. Happy-End (czarno-biały, 1985 , 56 stron)
8. Tshaw! (czarno-biały, 1985 , 56 stron)
9. Nokaut! (czarno-biały, 1986 , 56 stron)
10. Koncerty na łopatki (czarno-białe, 1987 , 56 stron)
11. Utknięte palce (czarno-białe, 1988 , 56 stron)
12. Bluk-bluk zogotounga (czarno-biały, 1988 , 56 stron)
13. Piżama Blouze (czarno-biała, 1989 , 56 stron)
14. Bi-bop uh… loula (czarno-biały, 1990 , 56 stron)
15. Splatch! (czarno-biały, 1990 , 56 stron)
16. Relax max (czarno-biały, 1991 , 56 stron)
17. Big noz (czarno-biały, 1992 , 56 stron)
18. Melon bago (czarno-biały, 1993 , 56 stron)
19. Jogurt Destins (czarno-biały, 1994 , 56 stron)
20. Rednecks show (czarno-biały, 1995 , 56 stron)
21. Pom-pom pidou-waah (czarno-biały, 1996 , 56 stron)
22. Mission Bizou (czarno-biała, 1997 , 56 stron)
23. Podwójne życie Clarka Gaybeula (czarno-białe, 1998 , 56 stron)
24. Crobards ine love (czarno-biały, 1999 , 56 stron)
25. Beuaaark (czarno-biały, 2000 , 56 stron)
26. Ç huśtawka (czarno-biała, 2001 , 56 stron)
27. Blue Fears (czarno-biały, 2002 , 56 stron)
28. Ouch woze djoking (kolor, 2003 , 48 stron)
29. Bye-bye tango (kolor, 2004 , 48 stron)
30. Abru Cadabru (kolor, 2005 , 48 stron)
31. Hardluck (kolor, 2006 , 48 stron)
32. Nieoczekiwane wydarzenia w menu (kolor, 2007 , 48 stron)
33. Clark Gaybeul, Tom 1: Petites lâchetés (kolor, 2008 , 48 stron)
34. Heroic loosers (kolor, 2011 , 48 stron)
35. Ukośne historie (kolor, 2013 , 64 strony)
36. Mezzé Falafel (kolor / czarno-biały, 2015 , 48 stron)
37. Bez paniki! (kolor / czarno-biały, 2018 , 64 strony)

Inne uczestnictwo

• Ilustracje z The Foreigners Are Null autorstwa Pierre Desproges .
• Ilustracje: Bioutifoul Weurld , Olivier Ka .
• Ilustracje z Le livre du fric, jak to zrobić bez obaw , autorstwa Roderick Masters, opublikowane przez Le Cygne (czarno-białe, 1983, 151 stron).

• Ougl , opublikowane przez Zébu (czarno-białe, 1995, 48 stron).
• Balouza , opublikowane przez Zébu (czarno-białe, 1995, 48 stron).
• Masz wysokie oczy, wiesz , opublikowane przez Psikopat (czarno-biały, 2002, 48 stron).

Zobacz też

Bibliografia

• Patrick Gaumer , „Édika” , w World Comic Book Dictionary , Paryż, Larousse ,2010( ISBN  9782035843319 ) , str.  291-292.

Powiązane artykuły

• Rodzina Karali

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Gemeinsame Normdatei
  • National Library Service
  • WorldCat Id
• Zasoby związane z komiksami  :
  • BD Gest ”
  • (en + nl)  Lambiek Comiclopedia
• Zasoby dotyczące sztuk pięknych  :
  • (de + en)  Artyści świata online
• Dedykowana strona internetowa

Uwagi i odniesienia

1. „  Édika  ” na bnf.fr ,20 listopada 2017 r(dostęp 20 listopada 2017 )
2. Patrz na przykład: Rave-Party , w Édika, Aïe woze djoking , Édika and Audie-Fluide Glacial, 2003, ( ISBN  2-85815-363-9 ) , str.  32-43 ; Ca creuse , w: Édika, Homo-sapiens connarduss , Édika i Audie-Fluide Glacial, 1982, ( ISBN  2-85815-048-6 ) , s.  7-14 .
3. Zobacz na przykład: Monsieur Rachid jest bardzo krótkowzroczny, dlatego nie widzi zbyt dobrze , w Édika, Débiloff Profondikoum , Édika and Audie-Fluide Glacial, 1981, ( ISBN  2-85815-064-8 ) , str. .  19-24 ; Premier amour (pierwsza miłość), czyli przygody Monsieura Rachida krótkowzrocznego o niszczycielskich niebieskich oczach , w Édika, Homo-sapiens connarduss , Édika i Audie-Fluide Glacial, 1982, ( ISBN  2-85815-048-6 ) , s.  37-44 .
4. Philippe Audoin "  Édika d Ecole  " BoDoï , N O  9,Czerwiec 1998, s.  42.